Semua Bab พยศรักนายวายร้าย: Bab 11 - Bab 20

ซัน:พวกมึง...เมียกูหายว่ะอยู่ๆ ไลน์กลุ่มก็เด้งขึ้นมาทำลายสมาธิของคิมหันต์ที่กำลังนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่บนโต๊ะทำงานปราณ:แล้วทักบอกพวกกูเพื่อ??ซัน:คือสาวๆ เก่าที่เคยวันไนท์ แม่งเสือกทักมาหากูพร้อมกันวันนี้ เอวาน่าจะเห็น แล้วตอนนี้ไม่รู้หายไปไหนแล้วปราณ:แล้วมึงไม่บล็อกไว้ล่ะ โคตรไม่โปรซัน:ก็ปกติไม่เห็นทักมา แล้วกูเคยบอกว่าครั้งเดียวจบ ใครจะไปคิด ว่าจะใจกล้าทักกูมา ความซวยคือวันนี้กำลังจะไปได้ดี กูเพิ่งขอเขาคบเมื่อวาน เชี้ยดันมีเรื่องให้ปวดหัว แล้วทีนี้เขาจะไว้ใจกูไหมเนี้ยคิมหันต์:เมียมึงอยู่กับมิเกลปราณ:มึงรู้ได้ไง??ซัน:เออ...มึงอยู่นั่นหรอ??คิมหันต์:เปล่า...ไอ้แจ็คบอกปราณ:แล้วไอ้แจ๊ค รู้ได้ไง...มึงให้ไปเฝ้ามิเกล??คิมหันต์:กูติดประชุม...ไปล่ะคิมหันต์ตัดบทสนทนาของเพื่อน เพราะดูเหมือนเพื่อนจะเริ่มจับพิรุธเขาได้แล้ว เอาจริงก็ไม่เนียนเอาเสียเลย แต่ถ้าไม่บอกเดี๋ยวเพื่อนบ้าอย่างซนมันก็งอแงทักเข้ามาในกลุ่มไม่จบไม่สั้น เสียสมาธิทำงานพอดีปราณ:มึงว่าไอ้คิมแปลกๆ ปะซันซัน:อืม...กูไปตามเมียกูก่อนนะปราณ:เอ้าไอ้ฉิบหาย...ได้ประโยชน์แล้วเฉดหัวทิ้งเลยนะมึงแต่ถึงปราณจะชวนคุยต่อยังไง ซั

"...กล้วย...ข้างหลัง..."มิเกลเอ่ยบอกคิมหันต์เสียงตะกุกตะกัก "สมองคงคิดเป็นแต่เรื่องแบบนี้สินะ"พูดจบเธอก็เดินไปใกล้ๆเขา พร้อมกับปรายตาขึ้นไปมองหน้าเขาเล็กน้อย จากนั้นก็หยิบกล้วยออกมาปอกกินเต็มปากเต็มคำ สายตาของเธอบ่งบอกชัดเจนว่าเขาคิดเเต่เรื่องอกุศล แอบตำหนิไปเล็กๆจนคิมหันต์หน้าเสีย"หมายถึงกล้วยนี้?"คิมหันต์เลิกคิ้วมอง"อืม...ก็ใช่น่ะสิ...ใครจะไปกินกล้วยคุณ...กล้วยนี้น่ากินกว่าตั้งเยอะ"เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน แล้วใช้สายตามองไปที่เป้ากางเกงของคิมหันต์ เหมือนต้องการจะยั่วให้เขาโมโหที่ถูกเปรียบเทียบแบบนั้น"อยากลองกินดูไหมล่ะ ของฉันใหญ่และยาวกว่านี้ เธอน่าจะอิ่มจนจุกเลยล่ะ!!"เขาข่มเสียงเข้ม มือหนากระชากแขนเล็กอย่างเดือดดาล ที่เธอบังอาจเอาของแบบนั้นมาเปรียบเทียบกับลูกรักเขา แล้วท่ากินกล้วยของเธอแบบนั้นมันยิ่งทำให้ความยิ่งใหญ่ของเขามันดุนดันจนแทบจะแตก "ขอท่าแบบนี้นะเวลากินของฉันด้วยนะ...ฉันชอบ""กรี๊ดดด...ปล่อยฉันนะ...ไอ้บ้ากาม...ปล่อยยยย"ยังไม่ทันที่จะกินหมด คิมหันต์ก็กระชากแขนเรียวให้เดินตามแรงของเขาขึ้นไปยังห้อง "นี่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ...แค่กินกล้วยทำไมต้องโกรธขนาดนั้น...ไม่

"มาเที่ยวแบบนี้โล่งสมองดีจัง"เอวากล่าวพร้อมกับยกค็อกเทลสีฟ้าขึ้นจิบเบาๆ"อืม...ผู้ชายตรงนั้นก็งานดี...อยากไปเล่นน้ำเลยอะแต่กลัวแดด"มิเกลเอ่ยเสริมทั้งคู่นั่งอยู่บนเก้าอี้นอนบนชายหาด ใต้ร่มคันใหญ่ที่บังแดดไม่ให้เข้ามากระทบผิว เอวาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเซลฟี่กับเพื่อน ท่ามกลางแสงแดดที่รอดผ่านร่มเสริมให้ผิวยิ่งออร่ากระจุยกระจายเพิ่มขึ้นไปอีก"แกถ่ายให้ฉันด้วยดิขอรูปเดี่ยว ขอรูปเซ็กซี่ที่สุด"มิเกลโพสต์ท่าถ่ายรูปสุดเซ็กซี่บนเก้าอี้ด้วยท่านอนอาบแดดสวมแว่นสีชา ในชุดบิกินีสีแดงขับผิวขาวๆ ของเธอ ด้านล่างมีผ้าคลุมมัดเอวอยู่ปกปิดส่วนล่างไม่ให้วาบหวิวเกินไป"หู้ววว...ทะเลร้อนเลยมิเกล ถ้าฉันเป็นผู้ชายฉันจะจีบแก"เอวาเอ่ยแซวเพื่อน"แกก็พูดเว่อร์!!""ไม่เว่อร์ จริงๆ...เริ่มหิวแล้วอะ ไปหาอะไรกินกัน""แกฉันยังอยากนั่งมองผู้ชายอยู่เลย...ขออีกแปบไม่ได้หรอ??""ขอโทษครับ!! เอ่อ...ขอเบอร์หน่อยได้ไหมครับ"ยังไม่ทันที่เอวาจะได้ตอบเพื่อน ก็มีหนุ่มหล่อหน้าหวานวิ่งเข้ามาพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้มิเกล"อ่ะ...เอ่อ...ค่ะ"ถึงจะค่อนข้างที่จะลำบากใจ แต่ด้วยเพราะความหล่อทำให้เธอปฏิเสธที่จะให้ไม่ได้จริงๆ"ขอบคุณครับ...ว่าแต่น้

"ทำไม...มิเกลดูเงียบจังเลยครับ..."แสงเหนือเอ่ยถามมิเกล เพราะปกติเธอจะพูดจ้อชวนคุย แต่ตอนนี้กลับนั่งนิ่งไม่พูดไม่จากับเขาแม้แต่คำเดียว จนอดที่จะถามไถ่ไม่ได้ ก็นะ คนที่ชอบเลยต้องทำคะแนนหน่อย"เอ่อ...เกวแค่รู้สึกไม่ค่อยสบายค่ะพี่เหนือ...อยู่ๆ ปวดหัวค่ะ...สงสัยจะเป็นไมเกรนแน่ๆ เลย"เธอแก้ตัวแล้วรีบหลบสายตาของคิมหันต์ที่จ้องมอง ตามด้วยกระตุกยิ้มร้าย"เป็นอะไรมากไหมครับ ไปหาหมอไหม? ..."แสงเหนือทำทีท่าเป็นห่วงเป็นใย เสียจนคิมหันต์รู้สึกหมั่นไส้ กับเพื่อนรักที่ดูจะเอาอกเอาใจคนของเขาอย่างออกนอกหน้า"ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวนอนพักก็คงจะหายแล้วค่ะ...เอ่องั้นเกวขอตัวก่อนนะคะ"ว่าแล้วก็รีบลุกขึ้น เตรียมจะชิ่ง"เดี๋ยวพี่ไปส่งครับ"แสงเหนือลุกออกจากเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามแล้วเดินมาอีกฝั่ง ก่อนจะผายมือให้เธอเดินนำไปก่อน"จริงๆ พี่เหนือไม่ต้องมาส่งเกลก็ได้ค่ะ...แค่นี้เองเกลไปเองได้ค่ะ...เอ่อ...งั้นเกลเข้าห้องก่อนนะคะ""ฝันดีครับ...พรุ่งนี้เจอกัน"แสงเหนือกล่าวเสียงนุ่ม พร้อมกับโปรยยิ้มทรงเสน่ห์ให้เธอหวังจะมัดใจ"ฝันดีค่ะ"เธอยิ้มตอบก่อนจะเปิดประตูเข้าไปในห้อง “ฟู่ว!!” ทันทีที่ปิดประตูห้องลง ก็ถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่อย่

เช้าวันต่อมา...มิเกลลืมตาตื่นขึ้นมา ในเช้าวันใหม่ บนที่นอนกว้าง แต่มีแค่เพียงเธอที่อยู่ในห้องนี้เพียงลำพังเท่านั้น เธอค่อยๆพยุงร่างที่ไร้เรี่ยวแรง เพราะผ่านศึกหนักจากเมื่อคืนมาหลายต่อหลายครั้ง พยายามลุกออกจากเตียงและใช้ผ้าห่มนวมพันตัวเอาไว้ แต่ก่อนที่จะเข้าห้องน้ำไปเพื่อชำระล้างร่างกาย สายตาก็พลันเหลือบไปเห็นอาหารบนโต๊ะพร้อมกับโน้ตแปะเอาไว้ที่ขอบจาน หัวใจดวงน้อยวูบไหวอย่างไร้สาเหตุ'ออกไปทำธุระ รออยู่ก่อนนะ'"รายงานอย่างกับเป็นอะไรกัน"แม้ปากจะพูดแบบนั้น กลับมีรอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว"เฮ้อ...ตกเป็นของเขาอีกจนได้"มิเกลถอนหายใจหนักๆ พร้อมกับมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของตัวเองผ่านกระจกที่มีแต่รอยแดงเป็นจ้ำๆ ทั่วบริเวณหน้าอก ดีหน่อยที่ครั้งนี้เขาไม่ได้ทำนอกร่มผ้า ยิ่งมองก็ยิ่งตอกย้ำตัวเองว่าใจอ่อนไปกับสัมผัสของเขา ทั้งที่ควรหักห้ามใจแต่สุดท้ายก็เผลอไผลตามน้ำไปด้วยอยู่ดีไม่รู้ทำไมครั้งนี้มันต่างจากครั้งไหนๆ เมื่อนึกถึงเขาหัวใจกลับกระตุกวูบไหว ไม่เข้าใจว่าทำไมกัน เธอถึงได้รู้สึกแบบนี้กับเขาไปได้ติ้ง!คิมหันต์ : ไปอยู่เป็นเพื่อนเอวาหน่อย เอวาน่าจะทะเลาะกับซันมิเกล : อืม เดี๋ยวอ