All Chapters of MARRIAGE CONTRACT: UNCLE HUGO MERCEDEZ : Chapter 121 - Chapter 130

VERONICA Pagkagising ni Hugo, umuwi na kami agad. Ayaw na niya kasing magtagal sa ospital dahil kailangan pa niyang maghanda para sa launching. Nagulat nga siya nang magising na nasa ospital na siya at ako pa ang tumulong sa kanya. I also told him about Adela and that I wanted to report it to the police, but he refused. I am concerned, however, iniisip ko na lang na baka ayaw muna niyang isipin ’yon at baka makasira sa launching. Kinabukasan, maaga siyang umalis para magtungo sa kumpanya. I’m just worried about him, but he seems distant. O baka masyado lang akong nag-iisip tungkol sa kanya kaya ganito na lang ang nararamdaman ko. I hate it when I feel something unusual—iyong mga unfamiliar feeling na para bang bigla ka na lang natatakot kahit wala namang dahilan. “Good morning,” bati sa akin ni Lizzy. She’s my secretary. I don’t remember her at first, but she introduced herself to me. At ngayon ay girlfriend na pala siya ni Kuya Vincent. Kwenento rin ni Lizzy sa akin kung paano

THIRD PERSON POV Puno ng pagtataka ang mukha ni David matapos sabihin ni Veronica na hindi siya kilala. Kusang bumitaw ang kanyang bisig mula sa pagkakahawak sa kanya. Nagtataka rin sina Veronica at Hugo. Agad namang tumakbo si Hugo papunta kay Veronica nang makita niyang parang nanghihina ang asawa. “Babe? Are you okay?” nag-aalalang tanong nito habang inalalayan ang asawa. Pumasok naman sina Lizzy at Vincent. Mabilis na tumakbo si Vincent kay David at kinuha ang hawak nitong baril. Hindi naman pumalag si David at naupo sa sofa. “Nahihilo lang ako. Si Baby, nasa CR,” nanghihina niyang sabi. “Nag-panic kasi ako kanina. Hindi ko namalayan na nailapag ko pala si Baby sa sahig.” “I’ll go get the baby,” ani Lizzy. Pumasok siya sa CR at maingat na inangat ang bata, na himbing pa rin sa pagtulog. “What the hell is going on, David?” galit na tanong ni Vincent. Kilala ni Vincent si David dahil naging close rin sila noon—nang sila pa ni Veronica—at mas naging malapit pa nang na

Mag-uusap pa sana sila nang dumating ang mga pulis. Hindi na nagdalawang-isip si Vincent na umalis kahit paika-ika itong naglalakad. Sapat na ang ebidensyang hawak ni Vincent. He also told the police to keep him safe as a witness. Sa ospital, hindi pa rin nagigising si Veronica. Isang oras na rin ang lumipas mula nang siya ay mahimatay. Naalala ni Hugo ang sinabi ng asawa na masakit ang ulo nito, kaya labis ang kanyang pag-aalala. Ayon naman sa doktor, traumatic stress ang dahilan kung bakit siya nawalan ng malay. “Hugo,” sambit ni Vincent nang dumating ito sa ospital. Gulat na sinalubong ni Hugo ang kanyang brother-in-law nang makita ang kalagayan nito. “Bro, what happened? Did that bastard do it?” galit na usal ni Hugo. “Yeah. But I’m fine. Now, here’s the thing—Adela is behind this attack. We have to arrest her as soon as possible, Hugo. She will come after Veronica.” “What do you mean?” “Adela offered David a huge amount to freaking kill your wife. Hugo, do something—n

Takot ako, pero naging palaban at matapang ako dahil sa kanila. Hindi ako magpapatalo sa kanila. Ako ang may karapatan sa lahat, kaya huwag silang haharang sa harapan ko. I have to deal with her—Adela. "Does her father know about what happened? How about the launching, did it go well?" tanong ko. Dahil sa nangyari, nakalimutan ko na ring magtanong kay Hugo tungkol doon. "Anyways, congratulations. I guess successful naman, diba?" I said, natahimik siya at mukhang malungkot. "The launch was successful, Babe, but Mr. Tan—" I didn’t let him finish. "Business is business. Kay Adela tayo mag-focus, hayaan mo na si Mr. Tan at ang partnership ninyo. Labas na ’yon sa problema natin," I said. "I can’t! That new project isn’t important. Ayaw ko na ring magkaroon ng koneksyon sa pamilyang muntik nang pumatay sa asawa ko," he said, anger in his voice. Hindi ko rin siya masisisi, pero malaking kawalan rin kasi. I know how much he loves that new project—a sports car. "Babe, just let

I was trembling in fear nang makita ko ang lalaking nasa harapan ko. Hindi ko inasahan na siya ang makikita ko. Nanginginig ako, nilalamig, at nahihilo dahil sa pressure na nararamdaman ko. "Why are you so scared, baby?" Tumayo ang balahibo ko sa katawan nang marinig ang boses niya. "W-what are you doing here?" nanginginig kong tanong. "Why? Are you not happy to see me?" he said, then blew smoke into the air. "Leave me alone, Harrison. Tahimik na ang buhay ko, huwag mo na akong guluhin!" pasigaw kong sabi. Tumayo si Harrison mula sa pagkakaupo at lumapit sa akin. Marahas niyang hinawakan ang baba ko at pilit akong pinaharap sa kanya. "You still have the nerve to look at me like that after leaving me at the aisle, ha? If it weren’t for your father, I wouldn’t be here tonight," he said, gritting his teeth. Nanginginig ang katawan ko dahil kilala ko si Harrison—he’s the worst guy ever. It’s true that I left him and came here to the Philippines, but that’s because I couldn’t