All Chapters of MARRIAGE CONTRACT: UNCLE HUGO MERCEDEZ : Chapter 131 - Chapter 140

[ Veronica ] After finding out that Adela surrendered herself to the police, I felt at ease. However, hindi pa rin mawawala ang trauma na dulot sa akin. At least they now know that we are not people who can be silenced with money or material things — what we want is real justice. Justice must be served! Ngayon, medyo kalmado na ako at wala nang masyadong iniisip. I am still in the healing process. It stresses me out kapag naiisip ko ang mga hindi magagandang nangyari sa buhay ko. Hugo is still here with me, comforting me. He still keeps blaming himself for what happened to me, but I don’t blame him. It wasn’t his fault. Kasalanan iyon ng mga babaeng walang respeto at kontrol sa sarili. Naniniwala ako na kung ni-rerespeto mo ang sarili mo, hindi mo ilalagay sa alanganin ang buhay mo. At lalo na, hindi mo sisirain ang pangalan at dignidad mo para lang sa isang lalaki. Hindi kasalanan ang magmahal, pero kasalanan ang magmahal ng sobra-sobra hanggang sa nawawala ka na sa katinuan

Kusang gumalaw ang aking mga kamay at hinawakan ko ang kanyang ulo, sabay sabunot sa kanyang buhok. Hindi ko mapigilang mapaigtad dahil sa sensasyong dala nito. Mas lalo pang bumaba ang kanyang mga labi at kung saan-saan na lang naglalakbay ang kanyang mga kamay. “You really smell so nice, Babe. It’s still your natural scent that I’m addicted to,” he whispered while rubbing his nose on my tummy, sending shivers down my spine. Impit akong napaungol at hindi sinasadyang idiniin ang kanyang ulo sa tiyan ko. “Oh, s-sorry, I-I just got ca—ahhhh…” I moaned loudly. Bigla na lang akong napaungol nang malakas nang isubsob niya ang kanyang mukha sa aking pagkababae. “B-babe, not so rough,” I said in between my heavy breathing. “It’s been a while, Babe. Ilang linggo ko rin ’tong hindi natikman, kaya susulitin ko na,” usal niya sa pagitan ng kanyang mabibigat na hininga. Mas lalo akong nag-init dahil sa bawat bigat ng kanyang paghinga. He spread my legs even more. I wasn’t shy or em

[ THIRD PERSON POV ] Masaya ang lahat sa party na para bang wala nang bukas. They just wanted to celebrate the baby's first ever birthday, kaya ayaw nilang mag-isip ng kung ano-ano despite everything that happened. Dapat naka-focus sila sa bata at hindi sa ibang bagay. "Guys, maiwan ko muna kayo ha. Aakyat ko muna si baby para makapagpahinga na." Paalam ni Veronica sa mga bisita at magulang. "Sasamahan na kita," ani Hugo sabay tayo mula sa pagkakaupo. "Hindi na. Ako na bahala. Gusto ko rin magpahinga saglit bago bumaba." "Hindi ka ba mahihirapan? Medyo malayo pa ang kwarto." "It's fine. Kaya ko naman. Sige na, maupo ka na muna. Babalik din ako mamaya, guys." Sumagot naman ang mga kasama at tuluyan na niyang iniwan ang mga ito. Habang nagsasaya ang lahat, biglang lumapit ang isang guard kay Hugo. Natahimik silang lahat. "Sir, sabi kilala niyo raw po siya. Nasa labas po ng gate. Hindi ko pa pinapapasok, baka hindi niyo rin po kilala," sabi ng guwardiya. "Ano raw panga

Nagtagal pa ang kanilang usapan hanggang sa magdesisyon na ang mag-jowa na umalis dahil maaga pa ang alis nilang dalawa. Umakyat na rin ang mag-asawa sa kanilang kwarto. Medyo lasing na rin ang dalawa dahil naparami ang nainom. Tamang-tama namang lumabas si Vhea mula sa kwarto, bitbit si Little Berry. "Ate, I’ll take Little Berry to my room. Ako na bahala, magpahinga na lang kayong dalawa," wika ni Vhea at agad na lumabas ng kwarto. Wala nang nagawa ang mag-asawa kundi sundan na lang ng tingin ang kapatid kasama ang kanilang anak. "And since tayo na lang dalawa, ano ba ang magandang gawin?" mapang-akit na sambit ni Hugo habang marahang isinandal sa pader ang asawa. Bahagyang natawa si Veronica at marahan niyang hinaplos ang mukha ng asawa. "You are drunk, Babe. We need to rest," Veronica said and kissed him on the lips. "Paano tayo makakapagpahinga niyan? Hinalikan mo pa ako sa labi," pilyong tugon nito. “Loko ka talaga. I am tired, Babe, and I’m sure ikaw din. Gusto ko n

Everyone was busy laughing outside, enjoying their time together. They wanted to cherish the moment dahil kinabukasan, babalik na naman ang lahat sa normal. Magiging busy na naman sila sa trabaho at kanya-kanyang buhay. Habang abala pa ang lahat sa labas, binabantayan naman ng yaya si Little Berry na mahimbing ang tulog. Nasa kwarto na sila dahil ayaw nilang manatili pa rin ang bata sa labas baka lamukin. Maya-maya, may kumatok sa pintuan kaya agad itong binuksan ng yaya, na inakala niyang ang amo niya. "Yaya, kumain na po muna kayo sa labas. Ako na muna ang magbabantay kay Little Berry," wika ni Vhea. "Okay po, Ma’am Vhea. Salamat po, magmamadali po akong kumain," tugon ng yaya. "Okay lang po, Yaya. Take your time," sagot ni Vhea. "Sige po." Lumabas na rin ang yaya at isinara ni Vhea ang pintuan. Tumabi siya sa pamangkin at hinalikan ito sa noo. "Good night, Baby." Humiga na siya sa tabi ng bata at nagpadala ng mensahe sa Ate niya na sa kwarto na lang siya matutulog