Semua Bab ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!: Bab 151 - Bab 160

“อาจารย์ไม่ต้องเสียใจนะเจ้าคะ ศิษย์จะรับผิดชอบท่านอย่างเต็มที่ เป็นตายไม่แยกจากเรื่องของนางกำนัลผู้นั้นศิษย์จะจัดการเอง ทุกเรื่องไว้ใจข้าเถิด”นางขยับสะโพกไปจูบเขาไปเอ่ยไป มู่หรงเสียวจนครางอ๋อยออกมา ในขณะที่ตัวของเขาเองก็ดันสะโพกเข้าหานางเช่นกัน“เจ้าไม่เจ็บแล้วแน่หรือ”“เจ้าค่ะ ไม่เจ็บแล้วรับท่านได

“อ่า...หงหงเจ้าทำข้าเสียวไปทั้งลำเลย”เขาขยับเอวอย่างระมัดระวังส่วนมือนั้นเลื่อนลงไปขยำเต้านุ่มของนางและเขี่ยหัวนมเล่นเบา ๆหนานหงหงดูดรวบเขาเอาไว้ในปากในเวลานี้ที่เขาสาวเอวเข้าออกนางก็จับก้นแน่นของเขาทั้งขยำมือยาวของมู่หรงขยับไปถึงแก่นกลางกายของนาง เขาเพิ่งเช็ดเนื้ออวบจนแห้งบัดนี้หอยตัวใหญ่นี้ก็เจ

“รอยช้ำพวกนี้อย่าบอกนะว่าเจ้ากับเขา”“บ่าวเมาเจ้าค่ะ บ่าวจำไม่ได้จริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นจึงได้ไปนอนกับเขาได้”หนานหงหงหัวเราะขบขัน“เอาเถิด เรื่องของเจ้าข้าไม่ขัดข้องความรักมักจะมาในเวลาที่พวกเราไม่ทันได้ตั้งตัวข้าเข้าใจ เช่นนั้นพวกเราสองคนไปขอคนจวนมู่ดีหรือไม่ เอามาเป็นสามีอย่างเป็นทางการต่อไปสตรีใด

“ก็ใครใช้ให้อาจารย์หล่อนี่เจ้าคะ รูปร่างก็ดีเช่นนี้ทำเอาศิษย์คิดถึงไม่หยุด”มู่หรงพึงพอใจในคำตอบ“เงี่ยนก็บอก อาจารย์จะช่วยหงหงเอง”ลิ้นของเขาควานหาความหอมในปากนางอย่างบ้าคลั่ง สองมือโอบกอดเฟ้นฟอนเต้าอวบอย่างหื่นกระหาย ความแน่นกระชับของร่องสวาททำให้มู่หรงครางแรง“อา...หอยของเจ้าดูดดุ้นอาจารย์แรงยิ่ง

เขาขยับมาดูดกลืนเนินเนื้ออย่างร้อนแรง แม้ว่าหนานหงหงจะเหนื่อยหอบแต่เขาก็ไม่มีทางให้นางได้พัก เขาจะทำให้นางน้ำแตกซ้ำแล้วซ้ำเล่าและทำให้นางเกิดอารมณ์เงี่ยนและจดจำเขาเอาไว้เมื่ออารมณ์ของเขาพุ่งสูงขึ้นเขาก็ขยับขึ้นมาทาบทับนางเอาไว้หนานหงหงแยกขาออกกว้างปล่อยให้เขาจับดุ้นของตนยัดเข้ามาในร่องรักที่เต้นตุบ