Semua Bab ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!: Bab 291 - Bab 300

“ฝ่าบาทตั้งแต่ทรงครองราชย์ ก็ได้ยกย่องบุตรสาวกระหม่อมเป็นฮองเฮา แต่งตั้งกระหม่อมเป็นอัครมหาเสนาบดีทั้งยังเป็นผู้สำเร็จราชการในยามที่ฝ่าบาทต้องเสด็จออกนอกวัง เรื่องนี้กระหม่อมซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณนักพ่ะย่ะค่ะ”“เรื่องเหล่านี้ล้วนอยู่ในข้อตกลงระหว่างท่านกับท่านพ่อมิใช่หรือ ข้าย่อมรักษาสัญญาอยู่แล้

จูชางหลางเข้ามาในกายของนางโดยไม่ได้เล้าโลม สองมือของเขาไม่ได้กอดร่างของนางเอาไว้ ทว่ากลับยันฝ่ามือทั้งสองข้างเอาไว้บนที่นอนเพื่อพยุงกายฉางหมิงฟู่ยังบริสุทธิ์จึงรู้สึกเจ็บแสบจนร่างราวกับกำลังแหลกสลายทว่าเพื่อให้บรรลุหน้าที่ จูฉางหลางย่อมคิดเพียงแต่จะทำให้สำเร็จ ถึงนางจะคับแคบและรู้ว่านางเจ็บ ก็ยังพ

เดิมทีคิดว่าฝ่าบาทอาจจะยังพอมีพระทัยที่จะไปส่งนางบ้าง ทว่าบัดนี้เพียงเขาเอ่ยคำนี้แล้วก็มิได้สนใจตนเอง กลับหันไปมองหยางอี้หงด้วยดวงตารักใคร่ฉางหมิงฟู่กลับตำหนักด้วยความโกรธแค้น ไฟแค้นนี้สุมอยู่ในอกจนแทบจะแผดเผาร่างกายของตนให้กลายเป็นเถ้าถ่านนางกรีดร้องแล้วเอ่ยขึ้น“ไปตามท่านพ่อให้ข้า ผู้ใดก็ได้ไปตา

คนของจวนจูอ๋องมาส่งข่าว อาการของจูอ๋องไม่สู้ดีนักต้องเฝ้าดูอย่างใกล้ชิด จูชางหลางจึงจำต้องออกจากวังหลวงเพื่อไปดูแลบิดาด้วยตนเองหยางอี้หงไม่ได้ไปส่งเขาด้วยเรื่องกะทันหันนัก ทว่านางเองก็รู้สึกใจคอไม่สู้ดีนัก บิดามารดาของนางถึงจะผ่ายผอมทว่ายังมีทางรักษา แต่จูอ๋องดูเหมือนว่าจะหมดโอกาสแล้วยามนี้ได้แต่ต

ตกดึกคืนนั้นบังเอิญเกิดเรื่องร้ายแรง เมื่อจู่ ๆ ฮองเฮาเกิดเจ็บครรภ์ขึ้นมากะทันหัน หมอหลวงแทบจะทั้งสำนักถูกเรียกตัวไปถวายการรักษา ทว่าก็ไม่สามารถยับยั้งเรื่องเลวร้ายเอาไว้ได้ เมื่อฮองเฮาได้แท้งเด็กออกมาเรื่องเล่าลือไปถึงตำหนักของฮ่องเต้ หยางอี้หงเองก็ตกใจยิ่งนัก นางเพิ่งมีเรื่องกับฮองเฮาเมื่อตอนบ่าย