All Chapters of ชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย: Chapter 131 - Chapter 140

หลังจากที่รินกับอลิซลุกหายไป กรก็ช็อคอยู่ราวๆนาทีครึ่ง〝 เมอร์ลิน ขอทางหน่อย 〞พริบตาที่เรียกสติกลับมาได้กรก็ลุกขึ้นยืนขอทางเมอร์ลินในทันที แต่ทางเมอร์ลินกลับยืดขาซ้ายมาขวางไว้ก่อน〝 พวกเธอกำลังช็อคอยู่นะ ไม่ต่างจากนายเลย... ไปแล้วคิดว่าสถานการณ์จะดีขึ้นรึไง? 〞 เมอร์ลินพูดแบบนั้นพร้อมกับจ้องตากรด้วยสายตาจริงจัง นั่นทำให้กรไหล่กระตุกเลยทีเดียวรู้อยู่แล้ว... เรื่องนั้นอยู่แล้วน่า!แต่นั่น... ยิ่งปล่อยให้นานไปมันจะยิ่งแย่ไม่ใช่รึไง?ต้องรีบปรับความเข้าใจกันให้เร็วที่สุดนอกจากทางนี้ ฉันก็คิดวิธีแก้อื่นไม่ออกแล้วนะ!〝 ไม่หรอก... ฉันเห็นด้วยกับกรนะ 〞มีอาพูดแบบนั้นขึ้นมา ก่อนที่จะจับข้อมือขวาของกรไว้แน่น〝 ก็จริงที่มันไม่ง่าย... แต่ฉันว่าวิธีที่ดีที่สุดคือกรต้องจริงใจกับพวกเธอ บอกความรู้สึกของตัวเองออกไป แค่นั้นก็พอแล้วหล่ะ! 〞 มีอาว่าแบบนั้นกรก็เบิกตาโพลงขึ้นเล็กน้อย ราวกับมีเทพธิดาชี้ทาง อีกทางนึง... เมอร์ลินเองที่เห็นด้วย เพียงแต่อยากให้กรใจเย็นลงกว่านี้ก็จ้องตากรตรงๆอีกครั้ง〝 บางทีคงทะเลาะกันแน่ แต่มันก็ยังดีกว่าคุยกันไม่รู้เรื่องหรือไม่ได้คุย...

หลังจากที่นั่งดื่ม(น้ำผลไม้)ทั้งคืน ผลสรุปก็เลยกลายเป็นว่าทั้งฉันทั้งทุกคนไม่ได้นอนกันเลยพอรู้สึกตัวอีกทีก็ 7 โมงเช้าแล้ว อารมณ์เหมือนเล่นเกมเพลิน ประมาณนั้นแหล่ะแล้วถึงจะไม่รู้ว่าทำได้ยังไงก็เถอะ แต่สรุปสาวๆเขาก็เคลียร์กันเรียบร้อยแล้วมติที่ทุกคนเป็นภรรยาของฉัน จึงเป็นเอกฉันท์โดยที่ไม่มีใครไม่พึงพอใจใครบางคนเป็นพิเศษก็นะ จบแบบนี้ค่อยโล่งอกหน่อยเรื่องจริงจังผ่านไปแล้ว ต่อไปก็เป็นเรื่องของสิ่งที่ตามมาหลังจากสงครามเมื่อวานวันนี้เป็นวันเคารพศพของเหล่าทหารและเหล่าญาติของคนที่จากไปเพราะสงคราม ซึ่งจะจัดขึ้นพร้อมกันทั้งอาณาจักรเพราะงั้น ถึงจะสลึมสลืออยู่ แต่พวกรินก็ต้องไปที่งานศพของพวกทหารและเหล่าผู้กล้าซึ่งจัดขึ้นในบริเวณวังหลวง แต่ถึงจะพูดแบบนั้น แต่พอไปถึงงานก็ตาตื่นกันหมดแล้วหล่ะนะ ความอดทนสูงกันสุดๆเลยแล้วก็เห็นว่ามีสุสานไว้ฝังเหล่าทหารกล้าอย่างสมเกียรติ เฉพาะไว้อยู่ด้วยหล่ะดำเนินการกันเร็วน่าดูนะ ทั้งที่เรื่องเพิ่งจบไปไม่นานแท้ๆแต่ถึงจะพูดงั้นก็เถอะ เห็นว่าศพที่เอามาฝังยังไม่ครบหรอก ก็แค่ว่าอยากจัดพิธีศพเร็วๆ เพื่อที่จะรีบทวงคืนความเชื่อมั่นกลับมานั่นแหล่ะประมาณว่าสงครามจบแล

หลังจากที่ความแตกเรื่องที่จะเซอร์ไพรซ์สาวๆในการสร้างบ้าน สุดท้ายเลยกลายเป็นว่าให้ทุกคนมาช่วยด้วยแต่ก็นะ... บ้านที่เกิดจากน้ำพักน้ำแรงของทุกคนในครอบครัวมันก็ต้องน่าสนุกและมีความสุขสำหรับทุกคนมากกว่าอยู่แล้วแถมเราก็ลืมซะสนิทเลยว่าตอนนี้ไม่มีเวทย์มนแล้วเพราะงั้นการสร้างบ้านเลยเป็นหน้าที่ของเมอร์ลินกับเรเชลซะส่วนใหญ่โดยที่มีฉันและได้ทุกคนช่วยกันเสนอความคิดกันทุกคน บ้านของเรากลับเสร็จในเวลาเพียงแค่ 8 ชั่วโมงซึ่งไวอย่างไม่น่าเชื่อบ้านของเรามีรั้วอิฐประดับหินล้อมรอบ 4 ทิศสุดขอบที่ดินส่วนสูงของรั้วก็ 2 เมตร ส่วนด้านหน้าที่เป็นประตูรั้วจะกินเข้ามานิดนึงเพื่อเป็นพื้นที่ไว้วางถังขยะ ก็เอาไว้ทิ้งทีหลังตอนเยอะๆนั่นแหล่ะ ไม่มีเทศบาลมาเก็บให้หรอก เราต้องไปทิ้งในที่ที่กำหนดไว้เอง ก็ต่างโลกนี่นาส่วนประตูรั้วก็ทำจากไม้สีขาวโดยให้ชาลอตสลักตกแต่งตามความชอบ ซึ่งเป็นแบบสองบานเปิดเข้าด้านใน แน่นอนว่าติดกริ่งไว้ด้วย สำหรับคนรู้จักหน่ะนะอ้อ! กับอีกอย่างคืออีกฝั่งของถังขยะหน้าประตูรั้วเอาไว้วางตู้ไปรษณีย์หน้าบ้าน กล่องมันทาสีแดงสลับดำด้วยความชอบของฉันกับคาเรนก็นะมันอาจจะใช้ได้เฉพาะกับคนที่มาจากโลกเดิมท

เสียงฝนพรำดังขึ้นไปทั่วโดยที่ไม่มีผู้ใดทราบว่ามันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะเป็นตอนกลางคืน ไม่สิ... พูดให้ถูกคือเวลาตี 4 ใกล้จะตี 5 ต่างหาก เช่นเดียวกับเหล่าสาวน้อยที่นอนหลับสบายเกลือกกลิ้งไปมาบนฟูก ทว่าเสียงฝนที่เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆได้ทำให้เด็กหนุ่ม... กรตื่นขึ้นจากภวังค์ กรชันตัวขึ้นในในทันทีโดยไร้ซึ่งอาการงัวเงีย... กลับกัน สายตาของเขาช่างดูอ่อนระทวย ไร้เรี่ยวแรง ทั้งยังไร้ซึ่งจิตวิญญาณ เหม่อลอยเสมือนภายในไม่มีสิ่งใดอยู่ เป็นเพียงภาชนะที่ว่างเปล่า เด็กหนุ่มยืนขึ้นปราศจากความลังเล โดยทิ้งเหล่าแฟนสาวไว้ในห้องนอน ด้วยสภาพไร้เรี่ยวแรงเสมือนผ่านสมรภูมิรบมาร่วมพันปีโดยมิได้พักได้ผ่อน แต่จะว่าไป... ความจริงมันหนักหนากว่านั้นเยอะ เด็กหนุ่มเดินลงไปยังชั้นหนึ่งโดยไร้ซึ่งความหวาดกลัวใดๆ แม้เสียงฟ้าผ่าจะดังลั่น ฟ้าแลบจะแยงตา สายตาไร้วิญญาณของเด็กหนุ่มไม่ได้เปลี่ยนไปเลยซักนิด... เขายังคงเดินลงไป และเข้าไปในห้องนั่งเล่น เดินไปที่อ่างล้างหน้า มองตัวเองในกระจก...นี่หน่ะเหรอ... ใบหน้าของไอ้คนอ่อนแอที่ทำอะไรไม่ได้... เด็

หลังจากที่การเดท ไม่สิ... การเยียวยาจิตใจกรด้วยความอ่อนโยนของชาลอตจบลง กรกับชาลอตก็มุ่งหน้าไปยังหน้าผาจุดเดิมที่เคยมาครั้งเมื่อเผชิญหน้ากับจิ๋นหลี่ อนึ่ง หน้าผาที่เคยถล่มไปเพราะการต่อสู้ของกรกับจิ๋นหลี่ เมอร์ลินเป็นคนซ่อมแซมให้ด้วยเวทย์มนตั้งแต่ครั้งก่อนไปแล้ว นั่นทำให้กรโล่งใจอยู่เหมือนกัน เพราะหากดูจากนิสัยของราชินีฟีโอน่าแล้ว หากทำลายทรัพย์สิน?หรือพื้นที่ภายในประเทศของเธอคงสร้างความไม่พอใจให้เธอไม่มากก็มากที่สุดแน่ และทันทีที่มาถึง ชาลอตก็หยิบสมุดจดบันทึกของตัวเองออกมา โดยมีลักษณะเป็นกระดาษที่ทำจากเนื้อไม้คล้ายคลึงกับโลกเดิมของกร ทั้งยังมีสิ่งที่คล้ายกับดินสอแต่แร่ที่ใช้ไม่ใช่แกรไฟต์ด้วย ชาลอตใช้เวลาเก็บและบันทึกข้อมูลทั้งหมดของบอสด้วยใบหน้าจริงจัง ทว่าเหงื่อแห่งความกังวลกลับไหลไม่หยุดเมื่อได้มองเห็นความสามารถของมัน เช่นเดียวกันกับกรที่ได้เห็นสิ่งที่ชาลอตจดบันทึกก็ด้วย และทั้งที่ยังคงมีความกังวล แต่การจดบันทึกก็เสร็จสิ้นลงในเวลาเพียง 3 นาทีกว่าๆเท่านั้น ก่อนที่กรและชาลอตจะรีบกลับไปที่ห้องรับรองในปราสาทที่ทุกคนรออยู่❖❖❖❖❖———— ภายใน