Lahat ng Kabanata ng Breaking the Heart of my Untrustworthy Husband: Kabanata 111 - Kabanata 120

Akala ni Adam ay tinamaan nang matindi si Isabella, pero sa paningin ni Isabella, ang banta niya ay isa lamang malaking biro.Minsan, napapaisip na lang siya kung anong klaseng pag-iisip meron si Adam.Dati, akala niya siya ang umiibig. Pero ngayon, habang binabalikan niya ang lahat, parang si Adam pa nga yata ang mas umiibig sa kanilang dalawa.Ang dami nang nangyari, pero sa huli, siya pa rin ang sinisisi dahil hindi raw niya kayang mahalin ito?Ang kapal.Napailing si Isabella sabay ngiti, pagkatapos ay nahiga na upang ipagpatuloy ang kanyang masayang pamamahinga at pagre-rekober.---Sa loob ng sasakyan, maingat na tumingin si Bree kay Adam at mahina siyang nag tanong:"Ah Adam, anong gagawin natin ngayon?""Kaunting pera lang ‘yan. Kung gusto niya, ibigay na lang natin."Pailing at walang pakialam ang tono ni Adam.Isa ang Kingsley Group sa mga bilyonaryong korporasyon—ang ₱130 milyon ay wala lang sa kanila. At saka, mag-asawa pa rin sila sa papel, kaya parang naglipat lang ng pe

Namangha si Secretary Lyra sa mabilis at malinis na kilos ni Isabella. Hindi niya inakalang aabot sa ganitong antas ang babae. Akala niya'y tatanggapin na lamang ni Isabella ang katotohanan sa takot, pero hindi niya inasahang papanagutin pa siya nito. Sa harap ng nagugulantang na tingin ni Secretary Lyra, ngumiti lang si Isabella at kalmadong nagsabi: “Karapatan ko naman sigurong ipaglaban ang sarili kong mga karapatang legal, hindi ba?” "Oo, napakagaling. Iyan ang tama. Dapat lang na ipaglaban at panindigan," mabilis na sumang-ayon si Lyra. Tumango si Isabella, tila kontento: “Tara na, marami pa tayong kailangang tapusin sa kompanya. Hindi na natin sila kailangan hintayin.” “Pero isa lang ang kotse natin,” pag-aalala ni Secretary Lyra. “Magta-taxi na lang sila,” sagot ni Isabella habang binubuksan ang pinto ng sasakyan at diretso nang umupo sa upuan ng driver. Tiningnan niya si Secretary Lyra na may mapang-asar na ngiti. “Magta-taxi ka rin? Hindi mare-reimburse ang p

“Aah! Ikaw talagang malanding babae, ang lakas ng loob mong lokohin ako!”Nabigla si Bruce sa hapdi ng tubig na may sili. Nawalan agad siya ng lakas para umatake. Tinakpan niya ang kanyang mga mata at sumigaw sa sakit.Hindi na nag-aksaya ng oras si Isabella, agad siyang tumalikod at tumakbo paalis.May isang mahabang pasilyo sa labas. Kapag nakalabas siya roon, ligtas na siya.Pero napakaganda lang ng imahinasyon. Mabilis siyang hinabol ni Bruce, walang pag-aalinlangan na hinablot ang buhok niya at hinila siya pabalik.“Walanghiya ka! Wala kang kahihiyan! Kung hindi kita tuturuan ng leksyon ngayon, hindi mo malalaman kung sino ang tunay na lalaki!”“Ipinapaalala ko na sa’yo, ibigay mo sa akin ang gusto ko o pagbabayaran mo ito!”Hindi pa nakuntento si Bruce sa pananakot. Sinampal niya si Isabella ng dalawang beses.Nahilo si Isabella sa lakas ng sampal. Nanginig ang kanyang katawan sa galit habang nakatitig siya sa lalaki, “Gusto mo na namang bumalik sa kulungan, ano?”“Sa palagay mo

Bagaman nasa tabi siya ngayon ni Bree, magulo pa rin ang isip niya. Kagabi, nais sana niyang ayain si Isabella para makapag-usap nang maayos, ngunit hindi niya inasahan na biglang magkakasakit si Bree. Kinailangan niyang manatili sa tabi nito, at ang abalang iyon ay tumagal buong magdamag.Hindi niya alam kung gaano na katagal naghihintay si Isabella. Madalas na mangyari ang ganitong bagay noon, at hindi kailanman inisip ni Adam ang damdamin ng iba. Ngunit ngayon, hindi niya maipaliwanag kung bakit, basta't nakakaramdam siya ng konsensya at kahihiyan.“Ah Adam, pwede bang huwag ka na munang pumasok sa trabaho ngayon? Mag-isa lang ako sa bahay at natatakot talaga ako,” malungkot na sabi ni Bree habang hinahawakang mahigpit ang manggas ni Adam.Ramdam ni Bree na wala sa kanya ang isip ni Adam. Alam na alam niya—hindi na kailangang isipin pa—na siguradong iniisip nito si Isabella!Dahil dito, lalo siyang pinanghinaan ng loob. Matagal niyang pinaghirapan na mapasakanya ang puso ni Adam, a

Malamig na napasinghal si Adam at agad na ipinahayag ang kanyang pagkatao. Sa totoo lang, mas galit pa siya kaysa sa kaharap niya.Nang makita siyang ganoon, naramdaman ni Marco na pagsasayang lang ng oras ang makipagtalo pa. Nilingon lang niya ito nang may pang-aalipustang ngiti:“Buti naman at alam mong kilalanin ang sarili mong posisyon. Sana hindi ka sumasakop ng kubeta nang hindi man lang ginagamit!”“Ikaw! Marco Salvo, winasak mo ang isang pamilya at may malabong relasyon sa asawa ng iba. Kung malaman ‘yan ng mga nakatatanda mo, magiging hambog ka pa rin kaya?”Singhal ni Adam na may halong pananakot at paghamak.“Presidente ka nga ng Kingsley Group, pero ang kaya mo lang ay magsumbong sa magulang? Nakakatawa ka. Napakabata ng utak mo.”Walang pakundangan si Marco. Pagkatapos sumulyap kay Isabella, tumalikod na siya at umalis.Tahimik lang si Isabella na nakaupo roon. Ilang beses siyang huminga nang malalim upang maibsan ang sakit. Nang makabawi ng kaunti, iniangat niya ang pani