THE BOY พ่อตามขา のすべてのチャプター: チャプター 31 - チャプター 40

89 チャプター

บทที่ 31 ย้อนกลับมาจากอดีต

ใบหน้าข้างซ้ายของแม่หันไปตามแรงตบสักพักความแดงกร่ำก็มาเยือนเป็นปื้นแต่เชื่อไหมว่าแม่ไม่ตอบโต้ฉันไม่เห็นน้ำตาของแม่เลยแม้แต่หยดเดียวการที่ท่านยอมเป็นอะไรที่ชวนขัดใจเป็นที่สุดและนั้นก็เป็นชนวนทำให้ความอดทนของฉันขาดผึ่ง ฉันเข้าไปผลักผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าอา (อากันยา) จนกระเด็นแทบเสียหลักล้มถ้าไม่มีอา (อาเกตสินี) อาอีกคนเข้ามาพยุงไว้การเป็นแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีวุฒิภาวะต่ำๆ ในสายตาผู้ใหญ่ทำกริยาแบบนั้นต่อหน้าคนทั้งหลายทุกคนคิดว่าฉันจะได้ความรักหรือไงไม่ใช่แน่ฉันได้แต่ความเกลียดชังเข้ามาเต็มๆจากเหตุการณ์พวกนี้เกิดขึ้นจุดมุ่งหมายของฉันก็คือเศรษนาวิวัตน์ ฉันต้องทำให้สกุลหรือบริษัทนี้ยอมช่วยธุรกิจของทางบ้านให้ได้ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตามแต่ด้วยความที่เป็นแค่เด็กพึ่งจบมอหกทุกอย่างมันดูมืดมนไปหมด ไม่มีทางที่โรยไปด้วยดอกกุหลาบสำหรับชีวิตของฉันมีแต่ความดิ้นรนเอง ฉันจึงพยายามสืบเรื่องต่างๆ มากมายเกี่ยวบริษัทนี้กระทั่งไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่งภูมิรพี เศรษนาวิวัตน์พี่ตามขณะนั้นเป็นแค่นักศึกษาฝึกงานน้อยนักที่จะมีคนรูปภูมิหลังว่าความจริงเป็นเช่นไร นั่นคือเป้าหมายของฉัน เป้าหมายที่ฉันพลาดไม่ได้เด
last update最終更新日 : 2025-09-11
続きを読む

บทที่ 32 ต้องตา

ต้องตาจะไม่มีวันรับรู้เด็ดขาดกับเรื่องนี้“แม่ตูนขา”น้ำเสียงหวานลากยาวคำว่าขาผุดให้ฉันออกจากความคิดต่างๆ มองไปด้านหน้าก็เห็นลูกสาวตัวน้อยยิ้มแฉ่งจนแก้มแทบปริ ต้องตานั่งอยู่บนตักใหญ่ของผู้เป็นพ่อส่วนลำตัวเล็กป้อมแทรกเข้าไปอยู่ด้านในเสื้อคลุมยีนตัวใหญ่ของพี่ตามโผล่ศีรษะเล็กออกมาให้เห็น แก้มตุ้ยๆ มีคราบไอศกรีมติดอยู่“ขา” ฉันจึงเดินเข้าไปหาทั้งสองคนที่นั่งบนกำแพงกั้นระหว่างชาดหาด ความสูงของกำแพงนี้ไม่มากเท่าไหร่ถ้าฉันยืนพี่ตามกับต้องตาที่นั่งด้านบนก็อยู่ประมาณอก “กินติมอีกแล้ว”เด็กติดไอศกรีม“พ่อตามขาซื้อห้ายย” (ซื้อให้)คำตอบสามารถเรียกรอยยิ้มให้กับฉันที่กำลังเอื้อมมือไปเช็ดคราบไอศกรีมติดแก้มให้กับต้องตา ไอศกรีมที่ยังกินไม่หมดอยู่ในมือพี่ตามนั้นพอฉันเหลือบไปก็เห็นตรงขอบมีรอยกัดอยู่ต้องเป็นฝีมือคนเป็นพ่อแน่ๆต้องตาชอบกินแค่ส่วนที่เป็นเนื้อเย็นๆ ไม่ชอบตรงขอบโคนไม่เคยกินเลยด้วยซ้ำลูกบอกกับฉันบ่อยๆ ว่ามันแข็ง ไม่มีรสไม่เย็นและก็ไม่อร่อย“อร่อยมั้ย?”“อร่อยค่าแม่ตูน” เสียงแจ้วๆ ตอบฉันเรื่อยๆ ต้องตาพยายามผลุบๆ โผล่ๆ ใบหน้าออกมาจากเสื้อคลุมของพี่ตามทุกครั้งที่ไม่ตอบก็ไม่โผล่ใบหน้าออกมา ทำตั
last update最終更新日 : 2025-09-11
続きを読む

บทที่ 33 สัญญา

อีพี่ตามบ้า!นึกอะไรมาล้อเลียนตอนนี้มันใช่เวลาไหมอยากใช้นักหนาหรอลิ้นเนี้ยทำอีกครั้งหนึ่งฉันนี่แหละที่จะเป็นผู้กล้าดึงลิ้นบ้าๆ นั่นมาตัดพร้อมสิทธิพิเศษหั่นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยให้เลย การเค้นรอยยิ้มส่งกลับไปให้ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าสามีด้วยอารมณ์คุกกรุ่นซึ่งคนอย่างพี่ตามมองแว๊บเดียวก็รู้แต่ยังไม่ใส่ใจโดยเฉพาะการไล่เลียริมฝีปากด้วยลิ้นก็กลับมาอีกอย่างนี้มันท้าท้ายกัน“พ่อตามขาติมๆ”มืออีกข้างของตัวเองที่กำลังจะถูกส่งออกไปเยือนร่างกายพี่ตามต้องหยุดชะงักลงเมื่อเสียงนี้เอ่ยขึ้น ศีรษะเล็กๆ ของต้องตาโผล่ออกจากเสื้อพ่อมากขึ้นกว่าเดิม ดีหน่อยที่ต้องตาขัดขึ้นไม่งั้นรับรองว่าฉันคงยื่นมือเข้าไปถึงร่างกายแล้วละเลงบิดจิกตีทุบอย่างสะใจแน่นอน“ครับลูก”ริมฝีปากเล็กของต้องตาทำขมุบขมิบอ้าปากขึ้นลงติดกันเพื่อรอผู้เป็นพ่อป้อนไอศกรีมให้ถึงปากอีกพอได้กินไอศกรีมสมใจอยากเสียงจิจ๊ะจากริมฝีปากลูกสาวตัวเล็กของฉันก็ดังขึ้นอีกรอบ ท่าทางสั่นศีรษะงึกงักเรียกรอยยิ้มจากฉันอย่างง่ายดาย“เย็นใช่มั้ยค่ะ”“ค่า”กึกๆ ต้องตากัดริมฝีปากจากนั้นก็งับจนฟันกระทบกันเกิดเป็นเสียงดัง อดตั้งคำถามถามต้องตาไม่ได้จริงๆ ถ้าให้กินหมดโคนนี
last update最終更新日 : 2025-09-11
続きを読む

บทที่ 34 ลูกสาวของพ่อกับแม่

ถูกผู้เป็นพ่อตามใจตั้งแต่เด็ก“พ่อไม่โกหก”“สัญญากัน”นิ้วก้อยเล็กถูกยกมาค้างกลางอากาศเพื่อรอผู้เป็นพ่อทำสัญญาลักษณ์เหมือนกันมาเกี่ยว การทำแบบนี้อาจทำให้ต้องตาอุ่นใจขึ้นว่าพี่ตามจะไม่โกหกและทำตามที่ได้ลั่นวาจาเอาไว้“ครับพ่อสัญญา”“งั้นแม่ทิ้งติมแท่งนี้นะ”สายตาละห้อยมองมายังไอศกรีมที่อยู่ในมือสักพักหนึ่งก็พยักหน้างึกๆ แทนคำตอบ เห็นได้ชัดว่าต้องตาไม่อยากให้ฉันทิ้งเท่าไหร่แต่คงเห็นกับตาตัวเองว่าไอศกรีมละลายไหลรดลงเลอะเปื้อนมือของฉันหมดแล้วถึงตัดใจได้ไม่เช่นนั้นตอบเลยว่ายากไม่เช่นนั้นฉายาต้องตาจอมหวงของคงไม่ดังลั่นโรงเรียนครั้งนั้นเกิดเรื่องราววุ่นๆ ตอนที่ต้องตาเข้าเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่หนึ่งใหม่ ฉันจำได้ดีว่าแค่วันที่สองของการเรียนก็มีสายจากครูประจำชั้นโทรมาแจ้งเรื่องต้องตาชกหน้าเพื่อนตอนนั้นฉันแทบทำอะไรไม่ถูกด้วยความอึ้งกับการกระทำของลูกสาวการไกล่เกลี่ยเกิดขึ้นด้วยความยากเพราะผู้ปกครองอีกฝ่ายไม่ยอม ไม่ว่าฉันจะพูดอะไรไปพวกเขาก็มีแต่ปฏิเสธเท่านั้นสุดท้ายก็เลยต้องโทรหาพี่ตามมาสมทบทุกอย่างง่ายดายขึ้นภายในพริบตาก็ตรงไอ้ประโยคนั้น ผมเป็นพ่อของเด็กหญิงภัทรชา เศรษนาวิวัตน์ครับ เรื่องวุ่น
last update最終更新日 : 2025-09-11
続きを読む

บทที่ 35 พ่อไม่อยู่

“คิกๆ คิกๆ”ริมฝีปากเล็กจิ้มลิ้มขยับยกขั้นให้แหลมทว่าในเวลาต่อมาไม่นานรูปแบบริมฝีปากก็เปลี่ยนไปเป็นฉีกยิ้มกว้างอ้าขึ้นสามารถเห็นลึกเข้าไปด้านในปากที่มีฟันซี่เล็กขาวสะอาดโชว์เด่นเรียงรายพอฉันใช้นิ้วชี้จิ้มไปตรงพุงเล็กนุ่มผิวบุ๋มลึกลงเสียงหัวเราะก็ดังขึ้นมาเรื่อยๆ จากคนที่กำลังนอนพุงกลางหนุนตักเรื่องซนขึ้นทุกวันคงไม่มีใครเกินต้องตาแล้วจริงๆ ก่อนหน้าโดนขัดใจเรื่องไอศกรีมพอมาถึงบ้านก็โดนฉันขัดใจเรื่องให้ไปอาบน้ำก่อนมาเล่นของเล่นที่กองใหญ่มีทั้งตุ๊กตาต่างๆ ซึ่งมาพร้อมชุดหลากหลายสีมาจากการอภินันทนาการจากผู้เป็นย่า“ไม่เล่นของเล่นแล้วหรือไงคะ คุณย่าซื้อให้ตั้งเยอะ”“ต้องตาเล่นจนเบื่อแล้วค่ะแม่ตูนขา”ดวงตากลมสวยมองขึ้นมาจากตักส่วนฉันก็ก้มลงไปมองหน้าลูก รู้ไหมว่าตอนที่ฉันขัดใจต้องตาไม่ให้เล่นของเล่นแต่ให้ขึ้นไปอาบน้ำนั้นพี่ตามหยุดปัญหาทุกอย่างที่เกิดขึ้นด้วยการพาต้องตาไปอาบน้ำเองส่วนฉันก็นั่งรอพูดกับแม่ข้างล่างเรื่อยเปื่อย แม่ไม่พูดถึงเรื่องในอดีตที่ทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีแต่ท่านพยายามสร้างบรรยากาศใหม่ๆ เพื่อที่อยากให้ฉันได้จดจำเข้าไปแทนที่ไอ้ความรู้สึกเหล่านั้นแทนยากเหมือนกันนะแม่ทำทุกอย่างเหม
last update最終更新日 : 2025-09-12
続きを読む

บทที่ 36 เหมือนโดนตบ

ออกไปไหน...มันคือการตั้งคำถามในใจ ตั้งแบบไม่รู้ว่าจะเดาไปทิศทางไหนด้วยซ้ำถึงจะไม่ค่อยดึกมากประมาณสี่ทุ่มกว่าแต่เข้าใจไหมว่าไม่ใช่เวลาออกไปไหนแล้วสำหรับต่างจังหวัดแบบนี้ แสงสีเสียงไม่เท่ากับเมืองหลวงจะเรียกว่าต่างกันมากโขก็ไม่แปลกฉันเดินเข้าไปใกล้โต๊ะทำงานใหญ่อีกนิดจากนั้นก็เลื่อนสายตาผ่านกองเอกสารพวกนั้นเพื่อหาโทรศัพท์ปรากฏว่ามันก็ยังอยู่ ถูกทิ้งเอาไว้บนกองเอกสารชั้นเตี้ยสุดข้างกันยังมีปากกา แสดงว่าพี่ตามต้องกลับมาในห้องนี้อีกแน่ฉันจึงเดินอ้อมไปหย่อนสะโพกลงเก้าอี้รอเอกสารการอนุมัติโครงการเอกสารการอนุมัติเงินเดือนพนักงานเอกสารประกอบการผู้ถือหุ้นทุกอย่างล้วนเห็นแล้วค่อนข้างปวดหัวฉันจึงเลือกหมุนเก้าอี้หันหลังให้กับพวกมันแทน เนิ่นนานผ่านไปเกือบสิบนาทีก็ไม่เห็นมีวี่แววการมากของพี่ตามและฉันก็ต้องนั่งมองไอ้ผ้าม่านบ้าๆ พวกนี้ต่อไม่ไหวอีกแล้ว ความอดทนในตอนแรกที่คิดว่ามีมากจบลงด้วยการยืนขึ้นสูดลมหายใจลึกๆ พร้อมกับกำลังจะเดินออกมาแต่ฝ่ามือของฉันกลับแหวกผ้าม่านออกนิดหน่อยอยากมองบรรยากาศด้านนอกหลังจากหลากปีที่ไม่ได้เห็นทว่าสิ่งที่เห็นนั้นกับทำให้อารมณ์ตัวเองเดือดพล่านฝ่ามือตัวเองที่จับผ้าม
last update最終更新日 : 2025-09-12
続きを読む

บทที่ 37 โหดร้าย

ครั้งนี้ไม่เหมือนเดิมครั้งนี้ช่อดอกกุหลาบใหญ่ตวัดเข้าไปฟาดหน้าหล่อนเต็มๆและครั้งนี้ความอ่อนโยนอบอุ่นจากผู้ชายที่ชื่อพี่ตามก็คงหายไปจากความคิดอีทรายเช่นกันโดนจังๆ ขนาดนั้น...ใครบ้างที่จะไม่ตกใจไม่เจ็บปวดรวดร้าวขนาดตัวฉันเองก็พึ่งเคยเห็นครั้งแรกกับความรุนแรงระดับนี้ของพี่ตาม ผู้ชายที่เคยให้เกียรติเพศตามข้ามเสมอแต่วันนี้เขากับทำตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิงไม่เหลือความเป็นสุภาพบุรุษมีแต่ความนิ่งเยือกเย็นเป็นที่สุดย้ำอีกครั้งเลยว่าสิ่งที่ฉันเห็นมันเกิดขึ้นจริงเห็นด้วยสองตาอย่างแจ่มแจ้งฉันไม่ได้ตามืดบอดหรือคิดมโนไปเอง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็ไม่รู้ว่าทำไมพี่ตามต้องถึงขั้นลงไม้ลงมือทั้งที่อีกฝ่ายก็เป็นญาติของเพื่อนสนิททำแบบนี้ปัญหามันอาจต้องตามมาสร้างให้แก้อีกพี่ตามเขาคิดหรือยัง?คิดอย่างที่คนอื่นๆ เขาเรียกว่าคิดรอบด้านอ่ะแต่รู้ไหมว่าอีกใจหนึ่งฉันก็มีความสะใจแฝงอยู่ด้วยไม่น้อยที่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนที่ตัวเองเกลียดเข้าไส้เกลียดแบบถ้าบ้านของมันกำลังไฟไหม้แล้วตัวเองมีน้ำฉันก็จะเลือกเอาน้ำนั้นมาล้างตีนตัวเอง คนอย่างอีทรายต้องพบเจอกับความรุนแรงแบบนี้มันถึงจะสาสมกลีบกุหลาบสีสวยค่อยๆ ร่วงหล
last update最終更新日 : 2025-09-12
続きを読む

บทที่ 38 เห็น

“ยังไม่นอน?”ถ้านอนไม่พร้อมหน้ากันก็อย่าหวังว่าอีตูนคนนี้จะนอน อันนี้พูดจากเรื่องจริงล้วนๆ ไม่รู้ว่าพี่ตามเคยสังเกตฉันหรือเปล่าตลอดเวลาที่ผ่านมาในช่วงหลายปีในการใช้ชีวิตคู่ร่วมกันไม่มีคืนไหนฉันจะนอนก่อนเลยสักครั้งเดียวนอกจากเหน็ดเหนื่อยจากการท่องหนังสืองีบหลับไปสักพักพอตื่นสายตาก็ค้นหาพี่ตามส่วนถ้าคืนไหนกลับดึกฉันก็จะรอ รออยู่แบบนั้นไม่ว่าจะกี่ชั่วโมงพอได้ยินเสียงรถเข้ามาการทำทีแกล้งตื่นก็เกิดขึ้นแกล้งทำทีไม่สนใจลงไปหาน้ำดื่มมันเป็นแบบนี้มาตลอดด้วยซ้ำไปไม่เคยเปลี่ยนแปลง“อ้อ... เอ่อ พึ่งส่งต้องตาที่ห้องแม่ค่ะ” หึ ไอ้อาการฉันเก็บไม่อยู่แบบนี้มีเหรอที่พี่ตามจะไม่สงสัยแต่ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะไม่มีประโยคคำถามเอ่ยขึ้นมีแต่ยื่นแก้วในมือให้ จะมาไม้ไหนกันแน่มาแบบนี้บอกตรงนี้ว่าเกินตั้งรับได้เพราะดูไม่ออกว่าภายใต้ความนิ่งเงียบด้านในไม่สามารถเห็นได้ความจริงแล้วจะเป็นยังไงลักษณะแบบไหนอารมณ์ยังคุกกรุ่นค้างคาจากเหตุการณ์ก่อนหน้าหรือเปล่า “เลยกะว่าจะมาชงโกโก้ร้อนด้วย”“อื้ม”แค่นี้จริงๆ กับคำตอบ“แล้วพี่ตามงานยังไม่เสร็จเหรอคะ?”ตอบแค่นั้นก็แค่นั้นวะเพื่อไม่ให้เสียบรรยากาศก็เลยตามน้ำไปในเมื่อไม่เอ่
last update最終更新日 : 2025-09-12
続きを読む

บทที่ 39 แล้วแต่จะคิด

“เมื่อกี้ตูนไปห้องทำงานมาค่ะ”บอกไปตรงๆ การพูดแบบนี้ออกไปแน่นอนว่ามันสามารถเป็นชนวนต่อยอดให้ไปถึงเรื่องอื่นๆ ที่เหมือนจะเกี่ยวข้องกันไปด้วยโดยที่ไม่ต้องเสียแรงถามเจาะจงไปเป็นข้อๆ คอยลุ้นกับคำตอบของพี่ตาม ถ้าฉันพูดออกไปขนาดนี้ไม่มีทางที่คนฟังจะอยู่นิ่งเนื่องจากการกระทำของเขามันเป็นตัวบ่งบอกอีกทั้งยังพลอยทำให้ร้อนตัวไปอีกทางหนึ่ง“จะบอกว่าเห็นงั้นสิ”ถามอย่างนี้ฉันจะปฏิเสธก็ได้ใช่ไหมแล้วถ้าปฏิเสธไปจะเชื่อที่ฉันพูดออกไปเมื่อก่อนหน้าหรือเปล่าคำตอบมันชัดเจนอยู่แล้วชัดเจนโดยไม่ต้องไปคาดเดาอะไรต่อ เรื่องราวมันเริ่มเข้าประเด็นที่ฉันอยากรู้เรียบร้อยไม่ต้องเสียเวลาคาดครั้นให้ใหญ่โต“ก็ไม่เชิง” เป็นการตอบพร้อมกับเผยรอยยิ้มเล็กน้อยในแนวไม่ยอมรับว่าเห็นแต่ก็ใช่ว่าจะปฏิเสธ การแสร้งทำเป็นใจเย็นไม่สนใจเรื่องราวพวกนั้นแต่กลับหันไปสนใจคนโกโก้ในแก้วให้ละลายมากกว่าพอเห็นว่ามันเข้าที่ก็จัดการเลื่อนแก้วใบนั้นไปด้านหน้าพี่ตามที่ในขณะนี้เปลี่ยนท่าทางเรียบร้อยแล้ว “เห็นแต่ไม่ได้ยินเสียงก็หมายความว่าไม่ได้รับรู้อะไร”พูดด้วยก็ปรับเปลี่ยนท่าทางบ้างเป็นหันตัวออกจากเคาน์เตอร์แต่ยังใช้ด้านหลังพิงแทนโดยทิ้งแก้วโกโก
last update最終更新日 : 2025-09-12
続きを読む

บทที่ 40 คำขอ

การเชิดใบหน้าขึ้นไม่คิดแม้จะหลบหลีกของตัวเองทำไมนาทีนี้ฉันถึงได้ดูคิดผิดเป็นที่สุดนึกว่าพี่ตามจะหยุดการเคลื่อนไหวแต่ความจริงแล้วมันเปล่าเลยต่างหากเขายังขยับใบหน้าเข้ามาเรื่อยๆ อาจไม่คิดหยุดด้วยซ้ำกระทั่งเป็นฉันเองที่เป็นฝ่ายยกฝ่ามือเข้าไปดันช่วงหน้าอกกว้างไว้“แล้วแต่พี่ตามจะคิดค่ะ”ไม่ยอมรับ ไม่ปฏิเสธ“งั้นก็จริง”และแล้วฉันก็ไม่สามารถรับรู้ได้สินะว่าอะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้พี่ตามฟาดช่อดอกไม้ใส่อีทรายขนาดนั้น ผู้ชายคนนี้ถ้าจะคาดเดาเรื่องบางอย่างที่เขาไม่มีทางบอกก็ไม่สามารถเดาสุ่มสี่สุ่มห้าได้เพราะถ้าความจริงเปิดเผยขึ้นมาความพีคแม่งเกิดขึ้นได้ทุกเวลา“แล้วแต่พี่ตามจะคิดค่ะ” ประโยคเมื่อกี้ออกจากปากของตัวเองไปอีกครั้งไม่ได้อยากกวนประสาทหรือว่ากวนอวัยวะเบื้องล่างแต่ถ้าใครมาเป็นฉันในตอนนี้อารมณ์จะยิ่งแล่นสูงปรี๊ดเรียกว่าปรี๊ดแตกเลยก็ได้เพราะรอยยิ้มเยาะบ้าๆ พวกนั้นแสดงให้เห็นตรงมุมปาก “แล้วก็ขยับตัวออกไปห่างด้วยอึดอัด”“อื้ม อึดอัด...”ปากก็พูดเหมือนเข้าใจแต่ทำไมขยับเข้ามาอีกทั้งโน้มใบหน้าลงอีกทำให้ฉันต้องหงายลำตัวหลีกเอียงไปด้านหลังซึ่งดีหน่อยที่มีเคาน์เตอร์ให้พิงแบบหนักๆ ได้ทว่าพอฉันเลือกห
last update最終更新日 : 2025-09-12
続きを読む
前へ
1234569
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status