All Chapters of WRECK ME, MY SUGAR DADDY (SPG/R18+): Chapter 41 - Chapter 50

Rosetta's POVIt's been 2 months since I'm leaving alone. Hindi pa rin litaw ang umbok ng tiyan ko. 4 months of being pregnant isn't easy. Cravings, morning sickness and being emotional all the time. Mabuti na lang ay nandito sila Cal at Michelle para samahan ako. Binibilhan din ako ni Taki ng mga cravings ko. Hindi nila ako pinapababayaan. But there are times na I couldn't eat my cravings dahil sobrang hirap hanapin nong pagkain na gusto ko. My food cravings get weirdier everyday. Sometimes I want mango tapos isawsaw sa ketchup, apple na lalagyan ng asukal, Sinigang na corned beef and marami pang iba. Sa sobrang dami hindi ko na maisa-isa. Just like now, I craved for sinigang na corned beef pero wala akong can na corned beef. I don't have a choice but to buy outside. Nakasuot ako ng jacket at cap para hindi ako makilala ng mga tao. Nakatayo ako sa stool ng corned beef at naghahanap ng magandang brand. But I just decided na kunin iyong purefoods. Bumili na rin ako ng mga kakai

Nicholas Rivas POV"Ano ba, Nick. Wala na nga siya diba? Iniwan ka na niya!" malakas na sigaw ni Celeste sa akin, pilit inaagaw ang bote ng alak."Go away, Celeste. I don't need you here." Malamig pa sa yelo kong sambit. "Hindi ako aalis. I can't leave you like that," sagot nito. Umiling-iling ako sa sinabi niya. Sana ganiyan din si Rosetta. I beg her to stay but she still chose to leave me. Iniwan niya ako kasama ang anak namin. Hindi ko alam kung saan siya. I went to her condo but she's not there. Tinanong ko ang mga kaibigan niya pero ayaw sabihin ng mga 'to kung saan si Rosetta. Saang lupalop ng mundo ko siya hahanapin? Damn it! I don't know where to start to look for her. "Do you think your daughter will be happy seeing you like that? You're wasted, Nick." "This is all your fault." Hinarap ko siya at sinamaan ng tingin. "Kung sana tinikom mo iyang bibig mo at hinayaan akong bumawi sa kaniya ay hindi sana niya ako iiwan. Hindi niya sana kami iniwan kasama ang magiging anak

ROSETTA MORGAN POINT OF VIEW4 years later...Living here at Switzerland isn't easy lalo na sa single mom na kagaya ko. I'm all alone in those remaining months of my pregnancy.It was hard at first because I'm still new to the place but later on, I already adjusted. "Mowmyyy!" "Hey baby girl." I kissed her forehead and cheeks. "How was your day hmm?" tanong ko sa kaniya bago ko siya kinandong. Kakarating ko lang galing work. After ko manganak kay Ayesha ay agad na akong sumabak ulit sa modeling industry. Aside from being a model, I am also a business woman. I owned a fashion botique and a coffee shop here in switzerland. Some of my employees are filipino."Masaya po, mowmy. Yaya play with me," sagot ni Ayesha. She's a 3 year old girl pero diretso na siya magsalita. I also teach here how to speak tagalog para kapag umuwi kami ng Pilipinas ay marunong na siya. I still have plans na umuwi for good. Magpapatayo na rin ako ng business don at baka iwan ko na ang modeling. I have to fo

NICHOLAS RIVAS POINT OF VIEW It's been 4 years at sa nagdaang apat na taon na iyan ay patago ko siyang binabantayan. She's working to feed our baby. Nagalit ako sa sarili ko dahil pagkatapos niyang manganak ay nagtrabaho agad siya. I was afraid na baka mabinat siya at magkasakit. Nong naghire siya ng Yaya para sa anak namin agad kong pinadala si Yaya Josie. Yes, I know Yaya Josie since I was in High School. She's the daughter of my Yaya before. Timing lang na naghahanap siy ng trabaho kaya agad ko siyang pinalipad papuntang switzerlad at pinag-apply kay Rosetta as our daughter's Yaya. I did everything to protect them. Yaya Josie make a way para makita at makasama ang anak ko kapag umalis na si Rosetta. Nakikipaglaro ako sa kaniya at pinapakilala ko ang sarili ko sa anak ko. Pinaparamdam ko sa anak namin na may tatay siya. "Bakit hindi na lang po kayo magpakita kay Ma'am, Sir." I want too but this is not the right time. "She's still healing, Yaya Josie." Rosetta

Nicholas Rivas POVMukhang nagulat siya sa tanong ko dahil nakita ko kung paano umaawang ang labi niya at paano lumaki ang kaniyang mata. Maybe she doesn't have boyfriend because of her reaction."Nevermind. I know it's too personal," pagbawi ko sa aking tanong. Bubuksan na sana niya ang kaniyang labi para magsalita pero agad din niyang sinarado iyon. Naiilang siyang tumango at bumuntong hininga. "Pwede ba akong sumabay sa 'yo? I want to see my daughter." Agad siyang umiling-iling. "Sa susunod na lang, Nick. Nagpapahinga pa ang anak ko at ayaw kong mabigla siya." Dahan-dahan akong tumango bilang pagsang-ayon kahit sa kaloob-looban ay naghihinayang ako. I want to stay more, to be with her. But she seems not comfortable being with me. "Take care of yourself. Drive slowly and safely." Sinarado ko na ang pinto ng kotse niya nang bumaba ako. Napatingin ako sa kotse ni Rosetta na mabilis ang pag-andar paalis sa bar. Tsk. Kakasabi ko lang na magmaneho ng mabagal. Such a hard headed