All Chapters of I Hate You And I Love You (เกลียดเธอ...ที่รัก): Chapter 11 - Chapter 20

I Hate You and I Love Youบทที่ 10ชอบที่สุดเลย…………………School of Performance Koreaห้อง A สาขาการร้องเพลง(พักกลางวัน)"จุน เดี๋ยวน้ำหนาวไปซื้อน้ำให้นะ" เสียงใสเอ่ยกับเพื่อนสมัยเด็กด้วยรอยยิ้มกว้างอย่างเสนอตัวแบบที่เคยทำ คนที่เมื่อวาน บอกว่าจะไม่สนใจเขาอีกต่อไป บัดนี้ได้ลืมสิ้นทุกคำที่เคยพูดเอาไว้ เพราะแค่นอนพักผ่อนตื่นขึ้นมา ความขุ่นข้องหมองใจที่มีก็หายไปจดหมด เธอตื่นเช้าขึ้นมาทำข้าวกล่องด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส แถมพักกลางวันก็มาหมกตัวอยู่ที่ห้องเรียนของจุนแบบที่เคย เธอเป็นแบบนี้มาตลอด และการที่เธอเป็นแบบนั้น ก็ทำให้ใครบางคนเคยตัว และเผลอลืมที่จะใส่ใจความรู้สึกของเธอไป"...................." จุนนิ่งไม่ได้ตอบอะไร แค่พยักหน้าเบาๆ ตามสไตล์ของเขา ซึ่งน้ำหนาวก็รู้ดี ถ้าอะไรที่เขาไม่ต้องการ เขาจะปฏิเสธทันที เห็นดังนั้นร่างเล็กก็หยัดกายลุกขึ้นยืนเพื่อที่จะไปซื้อน้ำให้เขาทันที"เดี๋ยวสิ น้ำหนาว ถ้าไม่เป็นการรบกวน มินะฝากซื้อน้ำสักขวดได้มั้ย" สาวสวยที่นั่งอยู่ที่เก้าอี้ด้านหน้าจุนเอ่ยด้วยรอยยิ้มที่ไม่ว่าผู้ชายคนไหนเห็น ก็ต้องชมว่าน่ารัก แต่สำหรับน้ำหนาว เธอรู้ดีว่ารอยยิ้มแบบนั้นมันช่างเสแสร้

I Hate You and I Love You บทที่ 12ความสัมพันธ์ที่คลุมเครือ…………………"จุน น้ำหนาวไปแล้วนะ""เธอไปจากฉันไม่ได้""ได้สิ น้ำหนาวไปได้""ไม่ได้นะ! กลับมา บอกว่าให้กลับมาไง!""อึก! แฮ่กๆ""จุน จุนเป็นอะไรน่ะ" น้ำหนาวเอ่ยเรียกร่างสูงที่กำลังนอนหลับอยู่ ใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ คิ้วขมวดมุ้นดูทรมาน ราวกับกำลังฝันร้าย“จุน ถ้าไม่ลุกตอนนี้จะสายแล้วนะ” มือเล็กออกแรงเขย่าร่างสูงเบาๆ แต่ทว่าเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะตื่น“…………………”“จุน น้ำหนาวบอกให้ลุกได้แล้ว เดี๋ยวไปเรียนสายก็มาโกรธน้ำหนาวอีก จุน…ว้าย!”หมับ!พรึ่บ!มือหนาคว้าจับเข้าที่ข้อมือเล็ก ก่อนจะออกแรงดึงเธอจนล้มลงบนที่นอน และกอดกระชับเธอเอาไว้จนแน่น ใบหน้ายังคงแลดูทรมานกับฝันร้ายไม่ยอมตื่น"จุน!" น้ำหนาวเรียกชื่อของเพื่อนสมัยเด็กดังขึ้น เมื่อเห็นว่าเขายังคงไม่ได้สติ"อึก! แฮ่กๆๆ" ร่างสูงลืมตาตื่นขึ้นมา เขามีอาการหอบหายใจแรง ดวงตาคมกวาดตามองไปทั่วห้อง เพื่อย้ำเตือนว่าสิ่งที่เขาเห็นก่อนหน้านี้เป็นเพียงแค่ความฝัน"จุน ฝันร้ายงั้นหรอ" น้ำหนาวเอ่ยถามเสียงแผ่ว ก่อนจะใช้มือลูบที่แขนแกร่งไปมาอย่างปลอบโยน"อืม ฝันร้าย" เสียงทุ้มเอ่ยออกมาเบาๆ ก่อนจะกอดกระช

I Hate You and I Love Youบทที่ 13ตัวปัญหา…………………School of Performance Koreaภายในสนามกีฬาของโรงเรียน มีรถบัสจอดเรียงกันอยู่หลายสิบคันโดยแต่ละคันแบ่งให้นั่งตามห้อง อาจเพราะเป็นการไปเข้าค่ายที่ต่างจังหวัดของนักเรียนชั้นปี 1-3 จึงทำให้บรรยากาศดูค่อนข้างชุลมุนวุ่นวายเป็นพิเศษ นักเรียนทุกคนแต่งกายด้วยชุดไปรเวทสบายๆใช้เวลาไม่นานน้ำหนาว ก็เดินทางมาถึงโรงเรียน ดวงตากลมโตกวาดตามองบรรยากาศรอบๆ ก่อนจะเจอเพื่อนในห้องยืนออกันอยู่ที่รถบัส ทุกคนดูตื่นเต้นกันมากกับการเข้าค่ายครั้งแรกนี้"นี่ อย่าเล่นกันนักสิ รีบเอากระเป๋าไปเก็บ และทยอยขึ้นรถกันได้แล้ว" ครูสาวเอ่ยบอก เมื่อเห็นเด็กๆเอาแต่เล่นกันไม่หยุด"ค่า/ครับ" ทุกคนในห้องบีขานรับด้วยน้ำเสียงยานอย่างกวนๆ ก่อนจะมองมาเห็นน้ำหนาวที่กำลังเดินหิ้วกระเป๋ามา"น้ำหนาวมาแล้ว!" เสียงของเพื่อนในห้องทำน้ำหนาวตกใจเล็กน้อย ก่อนที่มินนี่ และจองอูจะวิ่งเข้ามาหาร่างเล็ก โดยที่จองอูฉวยเอากระเป๋าในมือเล็กไปถือเอาไว้"จองอูเดี๋ยวน้ำหนาวถือเอง" น้ำหนาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเกรงใจ"เราอยากถือให้" ชายหนุ่มตอบกลับด้วยรอยยิ้ม"กำลังรออยู่เลย น้ำหนาวนั่งกับมินนี่นะ" เพื่อนสาวเ

I Hate You and I Love Youบทที่ 13ตัวปัญหา…………………หลังจากจบกิจกรรมทดสอบความกล้า สตาฟก็ปล่อยให้ทุกคนกลับไปพักผ่อนยังที่พักของตัวเอง ขณะนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าแล้ว ส่วนใหญ่ตอนนี้ทุกคนก็หลับกันเป็นตายเนื่องจากเพลียจากการเดินทาง มีเพียงน้ำหนาวเท่านั้นที่นอนตาค้างมองเพดานนิ่ง ในหัวยังฉายวนภาพเมื่อตอนหัวค่ำ ไม่อาจสลัดมันออกไปได้เลย แถมหัวใจก็ยังเต้นอย่างบ้าคลั่งอีกต่างหาก ตุ้บๆๆๆๆๆแป๊ะๆ"นอนน้ำหนาว ต้องนอน" สองมือเล็กยกขึ้นตบหน้าตัวเองเบาๆ เพื่อไม่ให้คิดฟุ้งซ่าน แต่ทว่ายิ่งห้าม ก็ยิ่งไม่อาจหยุดคิดถึงมันได้เลยจุ๊บๆ จ๊วบอืมมมตุ้บๆๆ"ฮื้อออ นอนไม่หลับเลย" น้ำหนาวยกมือปิดหน้าตัวเองก่อนที่จะดีดดิ้นไปมา ความรู้สึกยามที่ลิ้นร้อนของจุนรุกรานเข้ามาภายในปากของเธอมันยังคงเด่นชัดราวกับเพิ่งเกิด แล้วหลังจากนี้เธอจะสู้หน้าเขาได้ยังไงกัน (-////-)"ไอ้คนใจร้าย"เช้าวันถัดมา" (=_=) ""น้ำหนาว ทำไมตาโบ๋แบบนั้นล่ะ" มินนี่ที่หน้าตาแจ่มใส เพราะได้นอนอย่างเต็มอิ่มเอ่ยถาม หลังจากที่เห็นน้ำหนาวที่นั่งเซื่องซึมอยู่ที่โต๊ะอาหาร"พอดีแปลกที่ เลยนอนไม่ค่อยหลับน่ะ" น้ำหนาวเอ่ย ก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะด้วยความง่ว

I Hate You and I Love Youบทที่ 13ตัวปัญหา…………………............เหตุการณ์ก่อนหน้านี้18.30 น.ในขณะที่น้ำหนาวกำลังซ้อมกีตาร์อยู่ ก็มีผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาหา"น้ำหนาวขอคุยด้วยหน่อยสิ" หญิงสาวที่น่าจะชื่อมินะ ซึ่งน้ำหนาวจำได้ว่าอยู่ห้องเดียวกันกับจุน เธอจำมินะได้ดี เพราะเธอเป็นคนที่ทำเหมือนกับน้ำหนาวเป็นเด็กซื้อของในตอนนั้น"มีอะไรงั้นหรอ" น้ำหนาวเอ่ยถามเสียงนิ่ง "น้ำหนาว วันนี้วันเกิดอาจารย์อารา น้ำหนาวช่วยเป็นคนถือเค้กให้อาจารย์ได้มั้ย" มินะเอ่ย อาจารย์อารา คืออาจารย์ฝ่ายปกครองที่ใจดีมากๆ และเธอก็ชอบน้ำหนาวมากๆ เพราะน้ำหนาวทั้งสุภาพ และเรียบร้อย เธอจึงมักจะเอ่ยชมน้ำหนาวเป็นประจำ"นะๆ ขอร้องล่ะ""เอ่อ ก็ได้" เมื่อถูกตื๊อ น้ำหนาวก็ปากหนักเกินกว่าจะกล้าปฏิเสธ19.00 น."จุน กินข้าวหรือยังนะ" น้ำหนาวพึมพำ เพราะปกติเพื่อนสมัยเด็กจะกินข้าวเย็นเวลาหนึ่งทุ่ม แต่ที่ค่ายให้กินข้าวเย็นตั้งแต่หกโมง หนำซ้ำวันนี้อาหารที่ทำมายังเป็นสิ่งที่เขาไม่ชอบอีกต่างหาก"ก็ไม่ได้ห่วงอะไรหรอกนะ" น้ำหนาวหยิบขนมปังที่ซื้อมา ขึ้นมาถือเอาไว้ ปากบอกกว่าไม่ได้ห่วง แต่ใบหน้ากลับเจือไปด้วยรอยยิ้มกว้างยากจะปิด ก่อน