All Chapters of หวานใจเจ้าพ่อที่รัก 25+: Chapter 111 - Chapter 120

“ป๋ารู้ว่าเรากำลังมีลูก สัญญาว่าจะไม่ร้อนแรงมากกว่าปกติ ป๋าขอทำรักกับหม่ามี๊ก่อนนะลูก หนูได้ยินเสียงอะไรก็ไม่ต้องใส่ใจนะครับ หลับซะนะเด็กดีของป๋า ปิดหูปิดตาตัวเองไว้เรื่องนี้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อ่าส์” มาร์ตินพูดกับลูกราวกับว่าลูกน้อยที่อยู่ในท้องเมียจะเข้าใจ“ลูกยังไม่รู้เรื่องสักหน่อย อ๊า อ๊าย” พิศลดาถูกดึงขึ้นมาให้นั่งคล่อมตักกว้าง เอวเล็กถูกจับไว้ให้ทำจังหวะการขย่มขึ้นลง พอได้ที่แล้วมาร์ตินก็ปล่อยให้เมียเป็นคนจัดการส่ายสะโพกด้วยตัวเอง ลำแขนแกร่งกอดรัดหลังบอบบางเอาไว้แน่น ปากร้อนไล่พรมจูบไปทั่วหัวไหล่เนียน ข้างแก้มชื้นเหงื่อ และมาจบที่ปากอวบอิ่มที่คอยแต่จะร้องครวญครางอยู่ตลอดเวลาสองร่างชื้นเหงื่อโรมรันพันตูเปลี่ยนท่าแล้วท่าเล่าจนพิศลดาต้องร้องขอให้หยุด เพราะร่างกายเธอรับไม่ไหวแล้วและรู้สึกสงสารลูกด้วย มาร์ตินเลยต้องหยุดเมื่อเมียหยิบยกลูกขึ้นมาอ้าง แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยให้เมียได้นอนสบายๆ ยังคงลูบไล้หน้าอกอวบเล่นอย่างมันส์มือ“เช้าแล้วพาไปอาบน้ำหน่อยสิคะ” พิศลดาเอียงหน้ามาบอกคนที่นอนซ้อนหลังที่กำลังสนุกกับหน้าอกของเธอ“นอนต่ออีกหน่อยเถอะไม่มีใครว่าอะไรหรอก ป่านนี้คุณพ่อคุณแม่คงรู้แล้ว

สามเดือนต่อมา ถึงช่วงเวลาสำคัญของทั้งมาร์ตินและพิศลดา นั่นก็คือพิธีวิวาห์ที่ถูกเนรมิตรขึ้นมาใหญ่โต หรูหรา โอ่อ่า สมกับฐานะของเจ้าพ่อเบียร์ในโรงแรมหรูกลางกรุง พิธีการช่วงเช้าได้เสร็จสิ้นไปแล้ว สินสอดทองหมั้นที่มาร์ตินมอบให้พ่อตาแม่ยาย และเมียตัวน้อยมีมูลค่าสูงลิบลิ่ว แหวนเพชรเม็ดโตที่ยังไม่เคยให้ แม้จะจดทะเบียนกันมาก่อนหน้าแล้ว วันนี้มาร์ตินได้สวมให้ในวันสำคัญที่มีสักขีพยานนับร้อย ความแวววาวของเพชรระยิบระยับสวยงาม เหมาะสมกับนิ้วนางข้างซ้ายของพิศลดาเป็นอย่างมาก ด้วยน้ำหนักเจ็ดกระรัต ตีมูลค่าแล้วสนนราคาเกือบสิบล้าน ยังไม่รวมกับเครื่องเพชรอีกไม่ต่ำกว่าสามสิบชุด โฉนดที่ดินต่างๆ เงินสดอีกหลายร้อยล้าน และอื่นๆ อีก เล่นเอาสาวๆ พากันอิจฉาทั้งประเทศ และที่ขาดไม่ได้ก็คืองานเลี้ยงฉลองในตอนเย็นภายในงานถูกประดับไปด้วยดอกไม้นานาพันธุ์ที่สั่งตรงจากแดนไกล แขกที่ถูกเชื้อเชิญมาร่วมงานเริ่มตบเท้าเข้ามาภายในงานบ้างแล้ว แต่สองบ่าวสาวพระเอกและนางเอกของงานยังไม่ปรากฎตัวออกมาให้ใครได้เห็น แม้แต่ครอบครัวของเจ้าสาวก็ยังไม่มีโอกาสได้เห็นหลังจากที่ลูกสาวและลูกเขยแยกตัวไปแต่งองค์ทรงเครื่อง“ทำไมยัยเฟิร์นกับไอ้ฝรั่

“เรามาฮันนีมูนที่มัลดีฟนะคะ ไม่ได้มานอนอยู่แต่ในห้องแบบนี้ เปิดโอกาสให้หนูกับลูกออกไปสูดอากาศข้างนอกบ้างจะได้ไหมคะ” พิศลดาเอ่ยอย่างเซ็งๆ ตอนนี้เธอมานอนอยู่ที่มัลดีฟเป็นวันที่สองแล้ว และตลอดสองวันที่ผ่านมาก็ได้แต่ขลุกตัวอยู่แต่ในห้องไม่ได้ออกไปไหนเลย มันไม่เหมือนมาเที่ยวเลยสักนิดเดียว รอบตัวมีแต่ทะเลแต่ได้แค่มองแบบนี้มันน่าหงุดหงิดมาก“นอนอยู่ในห้องก็มองเห็นทะเลจะออกไปทำอะไรข้างนอกล่ะ มองไปที่พื้นหนูก็เห็นปลาแล้ว เครื่องเล่นอะไรหนูก็เล่นไม่ได้เพราะท้องอยู่” หน้าหล่อแนบอยู่ที่หน้าท้องนูนเปล่าเปลือย กว่าจะเคลียร์งานลงตัวก็พึ่งจะมีโอกาสพาเมียมาฮันนีมูนแบบจริงจังหลังจากงานแต่งผ่านมาแล้วสามเดือน และตอนนี้เขาก็เลิกแพ้ท้องเป็นที่เรียบร้อยแล้วด้วย“ถึงจะทำกิจกรรมทางน้ำอย่างอื่นไม่ได้แต่หนูเล่นน้ำได้ค่ะ อยากออกไปถ่ายรูปสวยๆ เก็บไว้ดูบ้าง ไม่ใช่นอนแก้ผ้าให้ป๋าลวนลามอยู่แบบนี้” พิศลดาหน้าหงิก มาอยู่นี่เสื้อผ้าเธอแทบจะไม่ได้ใส่เลยเพราะใส่ก็ถูกถอดออก ขนาดท้องหกเดือนแล้วคนหื่นยังไงก็หื่นอยู่อย่างนั้น“เอาไว้จะพาออกไปนะคนสวย ตอนนี้มากินกันต่อดีกว่า ป๋ายังกินไม่อิ่มอยากจะกินไปทั้งตัวไม่ให้เหลือแม้แต่ก

“ป๋าขา จัสมินกับซีลอนจะไปเที่ยว ป๋าตื่นนะคะ ป๋า ป๋า”“ไปเที่ยว ๆ ซีลอนกับพี่จัสมินจะไปเที่ยว ๆ ป๋าค้าบ ป๋า”“ฮื่อ ป๋าขา”“ป๋าค้าบ ฮ่อ”สาวน้อยหน้าตาน่ารักน่าชังวัย 4 ขวบกับเด็กชายตัวเล็กวัย 3 ขวบที่มีเค้าความหล่อแต่เด็กเขย่าแขนคุณพ่อรูปหล่ออย่างไม่มีใครยอมใคร เสียงงอแงเริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ จนคนแกล้งหลับทนต่อไปไม่ไหวต้องลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างยอมแพ้ให้กับลูกน้องทั้งสองคน“ชู่ ป๋าตื่นแล้วลูก ป๋าตื่นแล้ว หยุดงอแงกันได้แล้วนะคนดีของป๋า เดี๋ยวมามี๊ได้ยินจะดุป๋าเอานะครับ” มาร์ตินกางแขนกว้างรอรับร่างเล็ก ๆ ของลูกสาวและลูกชายที่กระโดดโลดเต้นกันบนที่นอนเมื่อสามารถปลุกเขาให้ตื่นขึ้นมาได้“ไปเที่ยว ๆ อยากไปเที่ยว ฮ่า ๆ” เสียงหัวเราะสดใสร่าเริงดังทั่วห้องนอนเมื่อจัสมินลูกสาวคนสวย ของคุณพ่อจอมหวงลูกเมียแกล้งเอาเคราที่เพิ่งขึ้นใหม่ถูไปตามพุงน้อย ๆ ของลูก ส่วนลูกชายคนเล็กก็นอนทับอยู่บนหลัง กอดคอพ่อแน่น“จัสมินกับซีลอนอยากไปแล้วใช่ไหมครับ” มาร์ตินถามลูกลิงตัวน้อยสองคนที่ชอบเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ วันหยุดเมื่อไหร่เป็นต้องชวนกันออกไปนอกบ้านตลอดเลย และเขาก็เป็นประเภทขัดลูก ขัดเมียไม่ได้ด้วย“ครับ / ค่ะ” เสียงเ

“มามี๊ไปไหนคะป๋า ทำไมจัสมินกับซีลอนไม่เห็นมามี๊เลย” สาวน้อยจัสมินถามหาคุณแม่คนสวยตั้งแต่อยู่ที่บ้านจนมาถึงบริษัทของคุณพ่อ“มามี๊ไปทำบุญกับน้าชมพู่ น้าลิลลี่ค่ะลูก บ่าย ๆ ก็กลับมาหาเราแล้วครับ” คุณพ่อสุดหล่อบอกลูกแบบนี้ตั้งแต่อยู่ที่บ้าน แต่ดูเหมือนว่าลูกจะลืมเลยถามทุกครั้งเวลานึกขึ้นได้ ใจจริงเขาก็ไม่อยากให้เมียไปแต่คนสวยของเขาอ้อน อยากไปไหนกับเพื่อนบ้างเพราะตั้งแต่อยู่ด้วยกันมาจนมีลูกสองแล้วเขาไม่ค่อยจะให้ไปไหนไกลตาสักเท่าไหร่“แล้วไมซีลอนกับพี่จัสมินไปกับมามี๊ไม่ได้” ปีนขึ้นมานั่งตักคุณพ่อบนโซฟา เอียงคอถามอย่างน่ารักเลยโดนฟัดที่แก้มป่องหลายที“มามี๊กลัวว่าซีลอนกับพี่จัสมินจะร้อนเลยให้อยู่กับป๋าแทนไงลูก เดี๋ยวหนูสองคนนั่งเล่น นอนดูการ์ตูนกันไปก่อนนะครับ ป๋าขอทำงานก่อนเดี๋ยวไม่มีเงินซื้อของเล่น ซื้อขนมให้พวกหนู เสร็จแล้วจะได้มาเล่นกัน”“ค่า / ค้าบ” สองพี่น้องประสานเสียงพูดพร้อมกัน มาร์ตินยิ้มกว้างมองลูกน้อยด้วยความเอ็นดู พลางรวบกอดสองพี่น้อง หอมแก้มอีกฟอดใหญ่ก่อนจะตัดใจไปนั่งทำงานจัสมินกับซีลอนนอนดูการ์ตูนเรื่องโปรดผ่านหน้าจอทีวีขนาดใหญ่ที่คุณพ่อจัดไว้ให้ลูกๆ โดยเฉพาะ เพราะเขามักพาลูก