บทที่ 11 หยุดไม่ไหว

ร่างบางของมีอาที่นอนอยู่ข้างๆพลันพลิกตัวดิ้นกายสัมผัสเข้าหาเขาแขนขวาฟาดเข้าที่กลางตัวจนเขาต้องสะดุ้ง..ลมหายใจอ่อนรินรดต้นคอ เนื้อกายร่างบางเบียดตัวสัมผัส เข้าไหล่ชายหนุ่มราวกับปลุกเร้าอารมณ์

เขากลั้นใจปัดมือเธอออกแต่ใช่ว่าเธอจะได้สติ ยังหันกลับมากอดก่ายร่างหนาแถมคราวนี้ยังถีบผ้าที่เขาห่มให้ออกอีกส่งผลให้ขาของเธอขยับขึ้นมาสัมผัสโดนความเป็นชายเข้าเสียดสีไปมา ปลุกเร้าให้เขาต้องตื่น

ชายหนุ่มหันมองใบหน้าสวยหวานที่ริมฝีปากบางสีแดงฉ่ำ

"ไม่รู้ล่ะเว้ย..มาขนาดนี้ใครจะอดใจไหวคุณเข้ามาเองนะ"

วินาทีนี้ไม่อาจมีสิ่งใดหยุดความต้องการของเขาได้ท่านประธานไม่รอช้า เมื่อเห็นร่างตรงหน้า เป็นหญิงสาวสวยผู้ที่เผยให้เห็นผิวขาวอมชมพู เมื่อผลักเธอออกไปอีกครั้ง เรียวขาคู่สวยอยู่ในท่าชันเข่า มองเห็นกางเกงน้อยตัวบางที่ธรรมดาของผู้หญิงที่เมื่อใส่เดรสจะเซฟด้วยกางเกงสั้นอีกชั้น

<