ตอนที่ 18 ก็คนมันอื่น

"อ้าวรู้จักกันด้วยเหรอ ใหนบอกวันนี้จะออกไปช็อปปิ้ง" ประธานหวังมายืนกั้นกลางแล้วเอ่ยทักถามผู้เป็นพี่ชาย

"อ่อ รอพี่เลี้ยง พามินนี่ลงมาก่อน "

"นี่ ที่เธอบอกกรุ๊ปทัวร์จะเข้ามาวันใหนนะ"

ท่านประธานหันหลังกลับมาถามมีอา เมื่ออยู่ในระยะประชิด เขาได้มีโอกาส ลอบมองใบหน้าสวยของเธอไกล้ๆ กลิ่นหอมที่เคยสัมผัส กลิ่นนั้นช่างยั่วเย้าดีเหลือเกิน แต่ในใจกลับคิดถึง คนในคืนนั้น เขาดึงสายตาลงต่ำขยิบตากระพริบๆ เพื่อเป็นสัญลักษณ์ให้เธอมองเห็นเสื้อของตัวเอง แต่มีอาถอยตัวออกห่าง

"มาวันเสาร์นี้ค่ะ ท่านประธานมีอะไรหรือเปล่าคะ "

ท่านประธานโน้มตัวเข้าไกล้ กลิ่นตัวเขาหอมมากแบบที่ มีอาคุ้นเคยในคืนที่เร่าร้อนนั้นจนอยากจะรู้ว่าฉีดของแบรนด์อะไร เค้าจำมันได้เป็นอย่างดีแม้จะเมาแค่ใหนก็ตาม ชายหนุ่มโน้มตัวเข้าไกล้คนตัวเล็กกว่า กระซิบบอกเธอเบาๆว่า

"ไม่รู้รึไง กระดุมเสื้อเธอหลุด!! ถึงว่าพี่ฉันจ้องตาเป็นมันเชียว" เสียงทุ้มนุ่มที่เอ่ยนั้นส่งผลให้ มีอาต้องเอียงไหล่หลบเล็กน้อย มือสวยขยุกขยิกไปมาบริเวณกลางอกทำให้เขาดึงสายตาลงไปมองคนตัวเล็กกว่าช่วงจังหวะที่ มีอามัวแต่ดึงมือปิดเสื้อ ทันใดนั้น เด็กหญิงตัวน้อยวิ่งไล่จับมากับหญิงสูงวัย