Semua Bab My Maid is My Missing Wife : Bab 101 - Bab 110

Akala ko maayos na pero, bigla lang akong tinitigan nang masam ni Bella. Matapos ay nagtungo siya sa harap ko at hinarangan ako."Daddy, sobra niya po akong sinaktan. Si Gina, wala po siyang ginawang mabuti sa akin. Kaya, dapat niyo lan po siyang parusahan. Hindi na po siya pwedeng maging isang Monteverde, total isa lang din naman siyang ampon. Kaya, mas mabuti pang tanggalin niyo na siya ng apelyedo natin. Dahil, alam ko na gagamitin lang niya ang apelyedo na 'yon, para saktan tayo. Dad, tulungan mo naman ako, ayaw ko nang maging mahina pa sa mata ng iba. Pero, siya, lagi niya 'yon ginagawa sa akin. Minamaliit niya ako palagi. At alam mo pa Daddy, nang na hospital ako. Bigla na lang niya akong sinampal, sinabunutan at tinulak. Alam po 'yon ni Brent, dahil nakita niya po mismo. Pero, hindi narinig ni Brent, na sinabi ni Gina sa akin, na dapat na daw akong mamatay, dahil, wala akong kwentang anak sa inyo. Gusto niya akong patayin Daddy. Gustong-gusto niya akong patayin. Kaya please, un

BELLA MONTEVERDE POINT OF VIEWNarito ako sa loob ng opisina ko. Marami akong ginagawa dito. Matapos ang kaarawan ko, ngayong araw na rin sumasama ang pakiramdam ko. Sa totoo lang, masyado akong nahihilo. Kaso lang, mas lalong dumami ang gawain ko dito sa opisina ko. Kaya, wala akong oras para magpahinga at isipin ang sarili ko. Pero, balak ko naman ang magpa-check up, pagkatapos ko dito. Kalaunan pa, habang busy ako sa kakapirma ng mga contract. Biglang tumunog ang pinutan. Kaya, nabaling doon ang atensyon ko. "Get in." I serously said. Ngunit, nakatuon pa rin ang tutok ko dito sa mga papel ko. Kahit na, alam ko nang nasa looba na sila, hindi ko pa rin itinaas ang titig ko. "Sige na, iwanan mo na kami. Mag-uusap kami," familiar na boses nito. Nang iniangat ko ang titig ko. Gulat akong makita ko si Brent. Hindi ko inisip na, bibisita siya dito ngayon."Anong ginagawa mo dito Mr. De Guzman?" I said with my sarcastic voice. Pero, ang totoo kabado ako na hindi ko alam kung bakit. "Huw

"Enough Gina! Hindi kita anak! Inampon kita dito pinagamit ko sa 'yo ang apelyedo na Monteverde. Tapos, ito pa ang isusukli mo sa akin??? Anong klase kang anak! Dapat, hindi mo pinabayaan si Bella. Simula nang umalis ako! Pero, ano ang nangyari? Sinaktan at pinagmalupitan mo lang ang anak ko!" Halos mapa-iling-iling ako, habang patuloy pa rin na nararamdaman ang sakit at lamig. Hindi ko kaya pakinggan ang mga masasamang salita na binabanggit sa akin ni Dad. Hindi naman ako si Gina! Wala akong ginawang masama Kay Gina! Ako ang tunay na Bella dito. Bakit kahit man lang lukso ng dugo, ay hindi niya maramdaman sa akin. Kahit ako naman talaga ang tunay! "Dad! Bakit ba mas pinagkakatiwalaan mo siya! Ako ang tunay na Bella. Ako ang anak mo! Please, alalahanin mo naman ako Dad. Ako ang anak mo! Hindi siya! Dahil, siya naman talaga si Gina. Pinagpalit niya lang. Lahat binaliktad niya lang!" Sunod-sunod kong sigaw. Dahil hindi ko na kaya. Pilit akong pinipigilan ni Brent. "Tanga ka ba! nariri

BELLA POINT OF VIEWYes, nagising nga ako sa loob ng hospital a nalaman na may anak ako uli kay Brent at ngayon naman ay nakikipagtalo ako sa kaniya. Hindi naman kasi siya marunong tumigil. Sinabi pa niyang hindi niya kaya mawalan ng anak o mapalayo lang. Pero si Kiel, hindi naman niya kilala na anak niya. Kaya, pinabayaan niya lang mawala sa kaniya at malayo din sa kaniya. Niloloko pa kaya ako ngayon ulit ni Brent. Kanina nga lang, ang mga sinabi ni Gina. Ginawa ni Brent ang lahat na papuntahin ako sa bahay dahil mahal na mahal niya si Gina. Tapos ngayon, he's acting like this? Kailangan ko pa ba siyang pagkatiwalaan. "Hindi ko alam kung anong katotohanan ang gusto mong patunayan sa amin. Pero, hahayaan kita sa gusto mong gawin. HUwag na huwag mo lang ilayo sa akin ang anak ko. Kahit na kaya mo pang pangalagaan ang anak natin nang mag-isa, alam mo na hahanapin pa rin niya ako. Kaya, pwede bang bumalik ka na sa bahay ko?" Tulad ni Kiel, naghahanap pa rin ng tunay na ama. Pero, ang na

Sa gitna ng pagtatalo namin rito. Tumunog ang cellphone ko. Kita ko agad na tumatawag sa akin si Kuya Kent. Kaya naman, sinagot ko ito agad. Kanina pa pala niya ako hinahanap. Kailangan ko nang bumalik. "Aalis na ako. Bahala na kayong dalawa diyan." Hindi na ako nagpapigil pa sa kanila. At tuluyan na akong umalis. Agad ko na rin tinawagan ang isang driver ko para sunduin ako. Imbes na si Kuya Kent. Mabuti na lang at madaling nakarating ang sasakyan ko ilang minuto lang naman ang lumipas. "Ma'am, kanina ka pa hinihintay ni Mr. Kent." He said. I don't think so, kung ano ang nangyayari. Pero, ang problema ko ngayon paano ako makakapagpaliwanag sa kanila tungkol sa anak ko. • • • • • Ilang minuto, nakarating ako sa bahay. Agad akong sinalubong ni Kuya. "Saan ka nang galing? Hindi ka man lang nagsabi kung saan ka pupunta. Alam mo ba na nag-aalala kami sa 'yo. Isa pa, hindi mo alam na nagkita si Kiel at ang Lolo niya. ---Ang ama ni Brent." Halos man laki ang mga mata ko. "Kailan pa