Semua Bab My Maid is My Missing Wife : Bab 111 - Bab 120

Galit na galit na umalis si Kuya. Samantalang muli akong napa-upo. Gulat pa rin si lolo. Dalawa na ang anak namin ni Brent, kaya hindi siya pwedeng mawala pa sa akin. May nabitawan na rin si Brent na pananagutan niya ako at iiwanan si Gina. Kaya, aasa ako sa mga sinabi niya."Lolo, galit ka rin po ba?" pag-aalangan kong tanong."Skylet, may pinagmanahan talaga ang katigasan ng ulo mo. Hindi ka pa rin natututo. Sa unang anak niyo pa lang, hindi ka na niya pinagutan. Higit sa lahat, dahil kay Brent naging kimplikado ang buhay mo. Pero, ngayon, nagpabuntis ka pa ulit sa lalaking 'yon. Nandiyan na ang anak niyo. Wala akong magagawa kundi tanggapin 'yan bilang panibagong apo ko." Hindi matingin sa akin nang deretso si Lolo at naiintindihan ko naman ito. Kasalanan ko rin naman.GINA POINT OF VIEWHindi pa rin nakukuntinto si Bella sa lahat ng mga ginawa ko sa kaniya. Tapos, buntis pa siya ngayon ni Brent! Ano ang ilalaban ko wala naman akong anak!Nang iniwan ko si Brent kanina. Wala akong

“Enough! Hindi mo ba talaga maintindihan Bella? I know you’re my wife, and we have son. But still, hindi ko pwedeng hayaan na maging malungkt si Kiel kahit hawak na siya natin. Ngayon pa lang na, na naiisip kong masaktan lang ang bata pati ako nasasaktan din. So, kung kukunin natin ang anak natin, hindi pa rin pwedeng mawala si Gina sa kaniya. Hindi ko naman iniisip na kunin si Kiel para lang maging masama ang loob niya sa akin. Kaya, huwag na huwag mo akong uunahan, kung ayaw mong masaktan kita Bella.” Ang kapal ng mukha, ako pa ang masasaktan. So, ako pa ngayon ang masama sa mata niya? BWESIT!“Ano ang gusto mo? Makasama ko si Gina sa iisang bahay lang? Alam mo naman na hindi kami magkabati. Kaya, sa tingin mo ba magiging tahimik ang bahay kung magkasama kaming dalawa? Brent, may utak ka naman. Kaya, gamitin mo ‘yan at mas isipin mo ako na asawa mo kaysa sa iba diyan na magiging kabit mo pa!”“ Hindi ko kabit si Gina!”“Wow! So ano mo siya? Nilandi ka niya ‘di ba? May anak pa kayong

"Hindi ko alam kung ano ang mga sinabi sa 'yo ni Gina. Pero, ang alam ko lang sa akin nang galing si Kiel. Kaya, hindi ko hahayaan na kunin mo na lang basta-basta sa akin ng anak ko at makasama niya ang kinikilala mong asawa. Dahil, alam ko na sasaktan niya lang ang anak ko. Kaya niya nga ako saktan 'di ba? Paano pa kaya kung bata lang? Brent mag-isip ka naman, ikaw na rin ba ang may gustong magpahamak sa sarili nating anak? Kailan ka ba talaga magigising at kailan ka pa hindi na magpapadala sa pagsisinungaling ni Gina sa 'yo! Syempre, hindi ka maniniwala sa sinabi ko 'di ba? Hindi ka maniniwala na ako ang tunay na Bella at ako ang ina ni Kiel dahil iisipin mo lang na isa akong baliw??? Brent, paki-usap, ano pa ba ang dapat kong gawin para mapatunayan ko sa 'yo na ako nga talaga si Bella??? Nilalason lang naman ni Gina ang utak mo. Kaya, ka tuluyan na nawala sa akin. Hindi mo man lang inisip kung gaano kita kamahal at kung paano kita inasikaso non na bulag ka pa! Tapos, ngayon, hindi

“Ang totoo niyan, hindi ko naman sinasadyang marinig ang pag-uusap niyo ni lolo sa balcony. Narinig ko na pinapahanap niyo ang pinsan natin na si Fiona. Kaya, napag-isipan ko na mas mabuti kung ilaan mo na lang muna ang oras mo para hanapin siya. Dahil, kaya ko rin naman ang sarili ko kuya.Sabik na rin akong makita ulit ang pinsan natin. Kaya naman, humanap ka nang paraan para ibalik siya sa atin. AT huwag mo na ako masydaong alalahanin pa.” Kita ko sa salamin na hindi niya nagustuhan ang sinabi ko.“Hinahanap pa rin si Fiona ng mga tauhan ko. Kaya hindi kailangan na iwanan pa kita. Bella naman, nag-iisa ka na lang na pinsan ko na kasama ko. Tapos, magiging ganyan ka pa sa akin. Ako ang huwag mo masyadong alalahanin. Dahil mas kaya ko ang sarili ko. Huwag ka na lang maging makulit pa diyan dahil hindi mo ako pwedeng pigilan sa gusto kong gawin Bella. Proprotektahan pa rin kita kahit na ano pa ang mangyari.” Tulad ng inaasahan ko. Ganito nga ang sasabihin niya. Pero, may magagawa pa ba

"Mommy, siya po ba talaga ang daddy ko?" tanong ng anak ko. Narito na kami sa kama at magkatabi kami. Nakahanda na kaming matulog. "Oum, huwag ka sana magalit kay Mommy. Baby, siya ang Daddy mo, hindi ko agad sinabi sa 'yo. Dahil, ayaw ko na masaktan ka. Hindi ko kasi gusto na madamay ka sa problema namin. Kaya naman sana ay maintindihan mo anak," pagpapaliwanag ko sa kaniya. "Ayos lang po mommy, naiintindihan ko naman po. Huwag na po kayo humingi ng sorry dahil hindi niyo naman po kasalanan. Sabi mo nga po ayaw mo akong masaktan. Kaya, dapat po magthank you pa ako." Matured na nga mag-isip ang anak ko. Mas gusto niyang piliin na intindihin ang sitwasyon kaysa sa magalit siya sa akin. "Ang bait talaga ng anak ko. Marunong na rin umintindi sa mga sitwasyon. Ang swerte ko naman dahil, hindi na ako mahihirapan pa sa panganay ko," nakangiting wika ko sa kaniya, habang hinihimas ko ang buhok niya, samantalang nakayakap naman siya sa akin. "Hmm, ngayon naman, kailangan nang matulog ng