Semua Bab PLAY WITH ME, CHELSEA : Bab 31 - Bab 40

"PLAY WITH ME, CHELSEA"THIRD PERSON’S POINT OF VIEWThe sound of her heels echoed in the empty hallway of the Rutledge Holdings building.Tanya, poised, flawless, and burning with a fury that no one dared provoke. Stormed past the reception desk, ignoring the secretary who tried to stop her.“Ms Tanya, Mr. Vander isn’t in the office today—”“I didn’t ask where he is,” matalim niyang sagot, barely glancing back. “Send his legal team to my office in twenty minutes. If I’m going to be ignored, then let’s make this official.”She pushed the glass doors to her private office open and dropped her designer bag on the table. Tumigil siya sandali, then pulled out her phone, her fingers trembling with frustration.There it was. The photo.Sent to her anonymously last night.Vander. Sleeping beside Chelsea’s bed. Holding her hand like she was some delicate treasure he could never afford to lose.Napangisi si Tanya, isang mapait at mapanuksong ngiti.“So you really went back to her, huh?”She zo

"PLAY WITH ME, CHELSEA"'CHELSEA’S POINT OF VIEW'Kakatapos ko lang mag-dinner Kasama sina Mommy at Daddy nang biglang may kumatok sa main door.Napalingon ako roon, maglalakad na sana ako papalapit sa pintuan para ako na ang magbukas, pero naunahan ako ni Tinay kaya hinayaan ko na lang.Pagbukas nang pinto ay kaagad na sumalubong sa akin ang malamig na mga mata ni Vander.Nakatayo siya sa labas, may hawak na paper bag, suot pa rin ang polo niya mula sa trabaho. He looked tired, at hindi lang dahil sa puyat o pagod… pero naiisip ko na baka dahil sa akin.“Pwede ba kitang makausap?” tanong niya, mahina pero diretso.Tumango lang ako. Bago Ako tuluyang humakbang palabas ay nilingon ko muna sina Mommy, nang tinanguhan nila ako at muli kong ibinalik ang tingin ko Kay Vander, at sumabay na ako sa kanyang naglakad.Nagtungo kami sa garden, ‘yung dating paborito kong tambayan noong high school pa ako. Pero ngayong gabi, parang ang bigat ng hangin at hindi ako sanay.Wala akong masabi, kahit

"PLAY WITH ME, CHELSEA"SAMANTHA’S P.O.V.(FLASHBACK) Lagi silang nakatingin sa kanya.Kahit saan kami magpunta. Kahit anong party. Kahit sinong lalaki ay siya agad ang napapansin.Si Chelsea.‘Yung babaeng laging mukhang anghel. ‘Yung tipong pinipintasan ng ibang babae sa likod, pero sa harap ay gustong-gusto nilang makasama.At ako?Ako ‘yung laging nasa tabi niya. Laging plus one. Laging second option.Habang nasa beach house party kami no’n, nakaupo ako sa kandungan ni Eashier. Yung kamay niya, gumuguhit sa hita ko, pero ‘yung mata niya?Nasa kanya.Kay Chelsea.Again.“Hindi siya nag-e-effort pero tinititigan mo pa rin,” iritadong bulong ko habang sumisipsip sa alak ko. “Nakakaumay.”Tumawa lang si Eashier. “You’re cute when you’re jealous.”“Hindi ako cute,” singhal ko. “Nakakainis kayo. She just sits there like a saint and all of you lose your minds.”Biglang lumapit si Felix, halatang bangag sa alak, pero naka-ngisi. “We’re men, Sam. We want what we can’t have.”Napangisi ako

VANDER'S POINT OF VIEW "How is she, Manang Susan?" salubong kong tanong pagkalabas nito mula sa kwarto ni Chelsea. Bumaling siya sa akin, sandali akong pinagkatitigan bago unti-unting tumango. Agad namang gumaan ang pakiramdam ko dahil walang bakas ng panganib sa ekspresyon niya. "Pumasok po kayo sa loob, sir," aniya at agad akong nilagpasan. Ilang minuto pa akong nanatiling nakatayo sa tapat nang pintuan ng kwarto ni Chelsea. Nanginginig ang aking kamao, galit na galit ako at hindi ko magawang pakalmahin ang sarili ko. "Calm f*cking down, Vander. She needs you," bulong ko sa kawalan. Nang mahimasmasan na ako at humakbang ako papalapit sa pinto, sandaling ipinikit ang mga mata hanggang sa itinulak ko na pabukas ang pintuan. Pagkabukas ko niyon ay agad na bumungad sa akin ay mapayapang mukha nito, mahimbing na natulog, pero nakakunot ang kanyang noo. Animo'y kahit sa pagtuloy ay hindi siya nilulubayan ng mga taong gusto siyang sirain. I took a deep breath, my jaw clen

"PLAY WITH ME, CHELSEA" WARNING: THIS SCENE CONTAINS MATURE CONTENT. ⚠️🔞 CHELSEA'S POINT OF VIEW "Nasaan na kaya 'yun? Ilang oras na akong naghihintay, pero hindi pa rin siya dumadating," sa isip ko, hindi mapakali at palakad-lakad sa living room. Nang magising kasi ako kanina ay si Vander kaagad ang una kong hinanap, pero ang sabi ni Manang Susan ay umalis siya at hindi naman niya sinabi kung saan siya pupunta. Bukod pa roon ay hindi nagtatagal ng ganitong oras sa labas si Vander, kaya sobra akong nag-aalala. Iniisip ko kasi na baka may nangyaring masama sa kanya dahil sa akin.Ilang sandali pa ang lumipas ay hindi ko na kayang maghintay pa, kaya agad kong kinuha ang susi ng kotse sa ibabaw ng counter at nagsimulang lumakad palabas ng bahay. Pero.... akmang bubuksan ko pa lang ang pinto nang may bumukas niyon mula sa labas at gano'n na lang ang gulat ko nang nagsalubong ang tingin namin ni Vander. "H-hey," nauutal kong saad, iba kasi ang dating sa akin ng mga mata niya kapag