All Chapters of WRITE TO LOVE | เขียนรักปรุงสวาท SM+: Chapter 51 - Chapter 60

นานนับหลายนาทีที่ชิริวเลือกจะไม่ไปเข้าห้องน้ำ จนบิ๊กที่ไม่ได้ดูหน้าดูหลังให้ดีถามออกไปแบบโพล่งๆ"..ท่อตันเหรอครับ ไม่เห็นไปห้องน้ำสักที ปัญหาเรื่องสุขภาพ ..ไม่ควรละเลยนะครับ" “บางทีก็พูดจาเรียกส้นตีนทั้งพี่ทั้งน้อง==^”“เอ่อ ขอโทษครับ เห็นคุณบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำ”“….”“ถ้ารู้สึกหึงหวงคุณคะแนน ทางนี้ผมจัดการให้ได้ครับ”“กูบอกอะไรมึงสักคำหรือยัง?” ชิริวเอียงหัวถามทันที ช่วงนี้รู้สึกคนที่กวนบาทาเขาได้ดีที่สุดคงไม่พ้น บิ๊กกับบิว ร่างสูงกระดกเหล้าจนหมดแก้วก่อนจะลุกขึ้น ชายตามองคะแนนก็จริง อีกฝ่ายก็มองตนแต่ให้ความสนใจกับบางสิ่งในมือถือมากกว่า ทำให้ชิริวเดินออกไปนอกร้านเพื่อตรงไปห้องน้ำ ก่อนที่ท่อของเขาจะตันอย่างที่บิ๊กว่าห้องน้ำชาย..ครั้นเดินเข้าไปทำธุระในห้องน้ำ ยังไม่มันได้เริ่มด้วยซ้ำ ชิริวที่ยืนอยู่ที่โถปัสสาวะก็เหลือบเห็นผู้ชายคนนึง หน้าตาดีจนเขาเองก็เหลียวมองตามสไตล์ผู้ชาย ก่อนจะหันกลับมาทำธุระของตัวเองจนเสร็จ“คุณถึงหรือยังครับ” “….” ชิริวจัดการตัวเองเรียบร้อย แล้วเดินไปล้างมือที่อ่าง“ครับ แล้วเจอกันครับแนน”กึก.. มือที่ถูกชำระ ค้างนิ่งไปครู่ เขาแทบจะยืนค้างอยู่กับที่ รอให้อีกฝ

ความรู้สึก เหมือนลูกหมาถูกต้อนเข้าบ้านเลยอะ.. ฉันต้องก้มหน้าก้มตาหิ้วโน๊ตบุ๊คเข้าห้อง และแค่แม้หันหลังไปหาพี่ริว ก็ถูกดันให้เดินเข้าห้องก่อนจะเดินตามหลังฉันมาติดๆทันที ทำให้คะแนนยิ่งนิ่งอย่างทำอะไรไม่ถูก บวกกับความกรึ่มที่มี ฉันจะต้องเพลาๆเรื่องดื่มแล้วละ ดื่มหลายวันติดละ“ยืนบื้ออะไร มาดิ”“หะ ห๊ะ?”“ติดอ่างเก่งจังนะเวลาอยู่กับฉัน”“….”“ไม่ลองติดอย่างอื่นบ้างอะ?” ร่างสูงๆของชิริวถอดเสื้อสูทออก แล้วโยนมันไปไว้ที่โซฟา เขายืนเท้าเอวมองหน้าฉันเพื่ออะไรก็ไม่รู้แหละ แต่เหมือนไม่ค่อยจะพอกันสักเท่าไหร่“ทีอยู่กับไอ้จืดนั่น พูดน้ำไหลไฟดับ”“….”“เพิ่งเจอกันแท้ๆ”“ก็เขาดูไม่มีพิษภัยนิ”“แล้วฉันมี?”“..ใช่ มีเยอะด้วย” คะแนนอยู่ๆก็หน้าบึ้ง เธอกอดโน๊ตบุ๊คและกำลังจะเดินเข้าห้อง แต่ถูกชิริวรั้งเอาไว้ด้วยการคว้าไหล่บางและจับพลิกให้หันกลับมาประชันหน้ากับตน สายตาของคนตัวสูง mvp สูงมาก มันทำให้ฉันไม่ค่อยกล้าจ้องตาพี่เขานานๆ ช่วงหลังเนี่ยหัวใจเต้นตอบรับกับสายตาเฉี่ยวๆนี่ดีเหลือเกิน“จะเข้าห้องทำไม”“อาบน้ำสิ แนนมึนแล้ว”“…”“..เรื่องตรวจงาน พรุ่งนี้ได้ไหม” ไม่มีเสียงตอบจากพี่ริว เขาเหมือนมองหาอะไรรอบๆ

สะโพกหนาแอ่นส่งแรงกระแทกหนักๆเข้าหาคะแนน เธอแอ่นรับได้ทุกจังหวะจนชิริวแอบมีช่วงเวลาที่สีหน้าเหยเกนับครั้งไม่ถ้วน ควงเอวหมุนกระเด้งสวนรับแรงจากชิริว คะแนนถูกตรึงด้วยมือหนา ครั้นถูกสลับด้วยการบีบคอกลายๆ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอเองก็ดูจะชอบใจกับความรู้สึกที่เหมือนกับถูกทรมาน ยิ่งชิริวส่งต่อความต้องการหาเธอมากเท่าไหร่ คะแนนตอบรับได้ดีเกินคาด ดีเกินไปจนสร้างความรู้สึกบางอย่างให้กับชิริว..ความหวง.. หวงเธอจนไม่อยากให้อยู่ใกล้ชิดกับชายใด นอกจากตนตั่บ! ตั่บ ตั่บ! ตั่บ“อ๊ะ อ๊าา~” เธอสวยยันเสียงคราง รูปลักษณ์ที่แค่นไปทางอ่อนหวาน แต่กับเร่าร้อนแบบไม่เคยพบเจอได้ที่ไหน คะแนนอาจไม่ได้เก่งเรื่องนี้เท่ากับหลายๆคนที่ชิริวเคยผ่านมา ถ้าพูดให้เห็นภาพ เธออาจจะร่านลูกชายเขาได้ไม่เท่าผู้หญิงพวกนั้น แต่เธอกลับทำให้เขาต้องการกระกระซวกเธอทุกครั้งเวลาทำอะไรที่มันไม่เข้าท่าเธอเหมือนนักเรียนที่ต้องได้รับการลงโทษเมื่อส่งงานไม่ตรงเวลา และแน่นอนว่า บทลงโทษของอาจารย์เฉกเช่นชิริว.. ไม่ใช่การวิ่งรอบสนามสามสี่รอบแน่นอนคะแนนถูกมัดด้วยเสื้อนอนที่ชิริวเป็นคนถอดออกไป เธอแอ่นรับเขาจนน่าหมั่นเขี้ยวจนเกิดการอยากจะลองทรมานคนต

ตอนที่ห้าสิบเจ็ด.. ห้าสิบเจ็ดที่เท่ากับขนาดของผม.. (มุงให้กูดูดีในสายตานักอ่านบ้างเถอะไอ้ไรท์ ยิ่งเขียนกูยิ่งดูแย่) เนี่ยความใจในผม•CHIRYUกึก กึก กึก กึก.. ขายาวกระดิกไม่หยุด ชิริวนั่งกระดิกเท้าสลับกับกัดเล็บ“..ไข่มันจะใหญ่หรือไง กระดิกแม่งเป็นชั่วโมงละ”“ร้อนใจอะไรขนาดนั้น.. บอกได้นะ พวกกูไม่ล้อมึงหรอก” อัลฟ่าท้วงในขณะที่ก่อนหน้าคาร์เตอร์เป็นคนพูดชิริวฝังตัวอยู่ที่ร้านนั่งดื่มของตัวเอง หนึ่งวันที่ผ่านไปแบบไม่มีคะแนนก็ไม่ได้ต่างไปจากทุกที แต่แม่งโครตร้อนใจ ดูไม่รู้หรือไงวะว่าผู้ชายแม่งก็หน้าม้อกันทั้งนั้น ชิริวปฎิเสธโดยการไม่รับสายของสาวๆที่เขาเคยเล่นสนุก เป็นเพื่อนแก้เหงาก่อนจะเจอคะแนน พลันแค่คิดกับตัวเองว่า กูทำขนาดนี้.. ยัยเด็กแก่แดดนั่นสมองไม่มีไอคิวหรือไง สมองถึงประมวลผลไม่ได้ว่าไอ้ที่พูดไปเมื่อคืน.. คือกูหวงนั่นแหละ“เออ วันนี้ไม่เห็นมึงคลุกอยู่กับแนน”“….”“สัญญายุติแล้ว? นิยายจบแล้วเหรอวะ?” เรียวยกมือถือเข้าแอพนิยายที่คะแนนเขียนงานที่นั่น เรื่องราวของพวกเขาทำให้เพื่อนในกลุ่มติดอ่านนิยายไปอย่างไม่รู้ตัว.. หรือพูดแบบภาษาเพื่อนเลยก็คือ เสือก นั่นละจำนวนตอนแทบไม่กระดิก แถมคอม

คะแนนเดินงัวเงียออกจากห้องนอน ก่อนจะสตั้นเพราะเห็นร่างสูงยืนมอง กับอยู่ฝั่งตรงข้ามหน้าห้อง“..ค๊ะ?~” “ฉันแค่จะถามว่า..”“..ว่า?~”“ฉันควร จะไปวันไหน?”“ไปไหนอะ?”“==^” แต่ฉันก็นึกออกแค่เรื่องที่คุยกันเมื่อวาน ฉันใช้คำว่า วันว่างๆ ของพี่เขานะทุกคนอย่าลืม..คะแนนเลิ่กคิ้วมองหน้าชิริวที่เหมือนจะเลิ่กลั่กแต่ยังเก็กขรึมได้ขึงขังที่สุด“วันว่างๆของพี่ คือวันนี้เหรอ?”“อืม”“..แหม รวดเร็วทันใจดีจัง นี่ถ้าบอกว่าแอบชอบนี่เชื่อสนิทใจเลยนะ” คะแนนยียวนก่อนจะลากเท้าเดินไปกลางห้อง ฉันเหมือนนอนไม่ค่อยเต็มที่เท่าไหร่ และตอนนี้ก็ยังง่วงอยู่ด้วย“พี่มีดีจะเอาชนะใจอาม่าแนนได้หรือเปล่า”“ไม่รู้”“..แต่ม่าแนนเหมือนจะเทใจให้ดอมด้วยนะ” ฉันแค่โกหกเขาไป“..เป็นคนแก่ที่ไม่ได้เรื่อง” พี่ริวพูดแค่นั้น ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะอาหาร หยิบขนมปังยัดใส่ปาก“เธอหนะ อย่าเอาเวลาไปบ้าแต่ผู้ชาย งานการรีบทำให้มันเสร็จ เดี๋ยวจะได้ผัวก่อนทำฝันอะไรนั่นสำเร็จไอ้ฝันนักเขียนนั่น”“..เมื่อคืนก็ไม่ได้ให้เห็นหัวนมนะ ไม่คิดจะเป็นหนักขนาดนี้~”“==^”“..เป็นสาวพราวเสน่ห์นี่ มันก็น่าหนักใจอยู่นะ~” “บอกเลยว่าถ้าเธอไม่ใช้ทริค post it นั่น อย