All Chapters of WRITE TO LOVE | เขียนรักปรุงสวาท SM+: Chapter 41 - Chapter 50

คะแนนกำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสของชิริว นอนหายใจผะผ่าวนานหลายนาทีเพียงเพราะถูกอีกฝ่ายบีบเค้นเนินนมจนความสยิวเเล่นเข้าร่างแบบหาทางออกไม่ได้ เรียวขาบีบเข้าหากัน บิดไปมาเพราะความรู้สึกที่ว่า ก่อนจะจับมือหนาๆของอีกฝ่ายที่คลึงนวดเนินอกให้กระทำตนซ้ำแล้วซ้ำเล่า“อือ~”ภาพที่ฉันเห็น คือหน้าพี่ริวที่มันมีหลายหน้า ฉันพยายามควานจับใบหน้าดุๆที่เขาชอบใช้มองฉันแต่กลับสัมผัสไม่ได้สักหน้า ทั้งที่ภาพที่เห็นเนี่ย ฉันกำลังจับหน้าพี่เขาอยู่แท้ๆ~คะแนนทิ้งมือที่ว่าลงกับเตียง ชิริวขยับตัวนอนตะแคง เขาใช้ฝ่ามือลูบเล่นกับเนินสามเหลี่ยมน้อยๆของคนตัวเล็ก มันยังเนียนสวยไร้ที่ติสำหรับเขา ลูบคลำอยู่สักพักใหญ่ๆ พอให้สาวน้อยกระสั่นสู้ตนขึ้นมาบ้างก็จัดการรูดแพนตี้ที่ว่าลง แล้วสัมผัสเนื้อมือกับเนื้อนูนอีกครั้งพร้อมกับสอดใส่ปลายนิ้วเข้าไปสำรวจทันที“อ๊าา! ฮ๊าา!”“….” ฉันร้อนไปทั้งตัวเลย ตรงนั้นของฉันถูกพี่ริวยึดครองและเข้าสำรวจพร้อมกับส่งแรงกระทั้นจนคะแนนอยากจะส่งเสียงครางระงม แต่ทำได้เพียงอดกลั้นเอาไว้ และนอนดิ้นไปมาบนเตียงอย่างไม่รู้จะจัดการความรู้สึกของตัวเองยังไง ทั้งไม่กล้า ทั้งรู้สึกว่า.. แค่นี้ยังไม่พอครั้นนิ้วเ

“อย่าลืมโทรหาแม่ละ ฉันบอกแค่ว่าเธอลืมโทรศัพท์ไว้กับฉัน”“อืม~” คะแนนงัวเงียก่อนจะรับเม็ดยาคุมฉุกเฉินที่ชิริวส่งให้ เขายืนกอดอกมองเธอตรงหน้า เมื่อคะแนนกินยาที่ได้รับ สายตาเจ้ากรรมของเขาก็ดันจ้องมองลำคอของคะแนน คอระหงส์ ลูกกระเดือกน้อยๆกำลังเขยื้อนเพราะน้ำที่ดื่ม..“…..” ก่อนจะมีสายตาเลิ่กลั่ก แล้วกระแอ่มกับตัวเอง“พี่ออกไปได้แล้ว แนนจะได้นอนสักที” ก็ไม่รู้ว่าเพราะไม่ระวังตัว หรือทำจนเป็นเรื่องปกติ แม้ชุดนอนไม่ได้นอนของเธอจะถูกเปลี่ยนเป็นสีครีมสบายตาแต่มันก็วับแวมอยู่ดี ครีมอาบน้ำหอมฟุ้งติดกายชนิดที่เพียงขยับตัว อีกฝ่ายก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นของเธอ คะแนนสบัดผมยาวๆของตัวเองโดยใช้ลำคอและเอี้ยวหัวไปมาพร้อมกับใช้มือสาวเส้นผมเข้าร่วมด้วย เส้นผมที่ไม่ปกปิดไหล่บางๆ คอสวยๆ และเนินอกที่เป็นจ้ำจากรอยมือของเขากลายๆ เป็นอีกครั้งที่ชิริวรู้สึกหงุดหงิดใจจนต้องขมวดคิ้วให้กับตัวเอง พุ่งเข้าไปหาร่างน้อย ผลักให้เธอนอนลงสักทีแล้วดึงผ้านวมคลุมยันหัวของเธอด้วยท่าทีแบบลวกๆ จนคะแนนต้องโผล่หน้าออกมาเหลือแต่ส่วนหัว แก้มแดงๆของเธอยังไม่จางหาย “ต้องกินเยอะขนาดไหน แก้มแดงๆของเธอมันถึงไม่หายไปสักที”“..แนนว่าที่มันแด

เสียงดนตรีดังสนั่น จังหวะหนักๆมีแต่เชิญชวนให้คนในผับลุกขึ้นเต้นคะแนนที่ออกมาคนเดียวนั่งดื่มเงียบๆ แม้บิ๊กจะโทรตามก็ตามที เธอไม่คิดจะรับมันจนปิดเครื่องไปในที่สุด เธอต้องการอยู่คนเดียวเพื่อถามตัวเอง ความรู้สึกที่มีน่าจะชัดเจนพอถ้าเธอจะเลือก.. ไว้นระยะถ้าอีกฝ่ายอย่างชิริว กระทำไปเพราะสิ่งนั้นฉันไม่คิดมากนะถ้าพี่ริวจะไม่รู้สึกอะไรกับฉัน มันควรเป็นแบบนั้นแหละถูกแล้ว มันอาจจะยุ่งยากเพราะฉันเองต่างหาก ทั้งที่ตั้งใจว่าจะไม่กลับไปชอบแล้วแท้ๆ.. แต่ในโทรศัพท์ ก็ยังมีรูปชิริวเต็มไปหมด ถึงจะเป็นรูปที่ใช้เป็นอิมเมจของพระเอกก็ตาม ทั้งที่ได้อยู่ด้วยกัน มีเซ็กส์ด้วยกันแท้ๆ รูปคู่เราสักรูปก็ไม่มี.. ชัดเจนพอที่จะเจ็บปวดได้แล้วนะเอาจริงๆแก้วเหล้าวางกระทบกันโต๊ะเบาๆ ก่อนจะมีคนที่อยากจะทำความรู้จักเธอ“มาคนเดียวเหรอครับ?” ชายร่างสูงโปร่ง ผิวขาวราวกับหนุ่มเกาหลี เอ่ยทีกเธอท่ามกลางแสงสีเสียงที่ตระการตา คะแนนเหลือบมองเพียงนิด“ค่ะ”“ผมขอนั่งด้วยได้ไหม?”“ตามสบาย” ฉันแค่เบื่อๆ การมีเพื่อนที่ไม่รู้จักกันนั่งดื่มด้วยก็คงจะดี เคยเป็นไหม? เวลาที่เราไม่สบายใจจนอยากเล่าอะไรสักอย่างออกไป เราดันเล่ากับคนที่ไม่ได้สน

ร่างบางถูกวางที่เตียงอย่างเบามือ นี่แทบจะเป็นครั้งแรกที่เขาทำอะไรแบบนี้ ชิริวนั่งข้างคะแนนที่หลับอย่างไม่ได้สติ เขาห่มผ้าให้เธออบอุ่นพอสำหรับคืนนี้ ก่อนจะเลี่ยงแล้วเดินมานั่งที่โซฟาตัวหนา จ้องมองคะแนนที่หลับบนเตียง เขาสบถกับตัวเองดังๆแต่อีกฝ่ายกลับไม่ได้ยิน ลิ้นยังคงดันกระพุ้งแก้มเพราะไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้น เหตุผลเดียวที่มี.. เขายังไม่อยากหยุดที่ใคร จริงๆชิริวเหมือนมองไม่เห็นทางออก หากสั่งใจให้รักใครสักคนได้โดยที่ไม่ต้องกลัวอะไรก็คงทำไปนานแล้ว ทั้งที่พยายามไม่ผูกพันธ์กับใคร แต่คะแนนก็ดันเป็นฝ่ายสร้างความสัมพันธ์ขึ้นมาทั้งสิ้น แล้วจู่ๆก็เหมือนจะตัดบทกันไปซะอย่างนั้น ชิริวรู้ดีว่าเพราะอะไรคะแนนถึงเป็นแบบนี้ แต่เธอละ รู้หรือเปล่าว่าทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้ร่างสูงเสยผม หันมองกระบอกปืนที่วางไว้ที่ข้างหัวเตียง เขาเดินไปหยิบมันก่อนจะสอดมันไว้ใต้หมอน ปืนที่เขาจำเป็นต้องมีติดตัว เพราะหน้าที่และการงานของตน แม้ว่าไอ้การมีร้านเหล้าและสามารถเปิดได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย ถึงไม่ได้ทำให้เขาต้องไปมีเรื่องต่อยตีกับใครดั่งมาเฟีย แต่เขาก็มีเรื่องที่ต้องคอยป้องกันตัวเองอยู่เสมอชิริวเล่นป

เป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่ ดอม ส่งข้อความหาฉัน คะแนนชายตามองด้วยอารมณ์ที่ไม่อยากจะแยแสสักเท่าไหร่ ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมา“แค่ไปกินเพื่อบอกว่าให้เลิกยุ่งเนี่ย จะดีหรือเปล่านะ.. แต่แกเป็นคนขอเบอร์เขาแท้ๆเลยแนน” ขณะที่กำลังหัวเสีย เพราะเรื่องอยากมูฟออนก็อยาก แต่มันดูยากซะเหลือเกิน นี่ขนาดไม่ได้เทใจไปรักเขาจนหัวปักหัวปกนะเนี่ย.. ฝังนั้นก็ไม่ได้ดูคลั่งฉันสักนิด ดูออกแค่เรื่องเดียว.. เรื่องอย่างว่า“จ๊ะเอ๋~ เป็นอะไรเนี่ยหน้าบอกบุญไม่รับเลย”“เวลลลล แกมาก็ดีแล้ว~ ขอปรึกษาอะไรหน่อยสิ!”“เอาสิ ว่ามาเลย” แต่ทั้งที่โพล่งปากพูดออกไปแบบนั้น แต่กลับเป็นฉันที่นิ่งไปซะเอง“..คือ พี่ชิ”“อืม?”“คือแบบ” และเพราะสีหน้าของเวลตั้งใจฟังมาก นี่เลยเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ฉันเลือกที่จะ ไม่เล่าดีกว่า!“ไปหาอะไรกินกัน!”“เนี่ยเหรอ? ที่จะปรึกษา?”“ไม่ใช่หรอก แต่ยังไม่พร้อมอะ”“ก็ได้ก็ได้ แต่ถ้าพร้อมเมื่อไหร่สัญญาก่อนว่าจะเล่าให้ฉันฟังเป็นคนแรก?”“อื้ม” แต่ก็ดูเหมือนว่าจะอดทนเก็บสิ่งที่คาใจเอาไว้ต่อไปไม่ไหว เพราะมันอึดอัดและไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง ฉันเนี่ยนะ เขียนนิยายให้คนนั่นคนนี้จับคู่กัน รักกันและจบแบบ แฮปปี้เอน