Semua Bab สายฟ้าของพาฝัน: Bab 141 - Bab 150

“สวัสดีครับคุณแม่”“ว่างอยู่มั้ยคะลูก”“ครับ วันนี้ไม่มีงานผมอยู่ที่ห้องคุณแม่มีอะไรรึเปล่าครับ”วิกรถามกลับคนเป็นแม่ขณะที่เอนตัวลงนอนอยู่หน้าทีวีด้วยอารมณ์ที่ผ่อนคลายอย่างไม่ได้เป็นมานานมาก จำไม่ได้แล้วด้วยว่าตัวเองพักผ่อนแบบนี้ล่าสุดในตอนไหน“พอดีเลยค่ะ ตอนนี้แม่อยู่หน้าห้องแล้วเปิดประตูให้หน่อยสิ

“นี่เหรอคะที่ที่พี่กรอยากจะมา”นีรนาราถามพลางเบิกตามองไปรอบๆอย่างไม่อยากจะเชื่อว่าคนแบบวิกรจะชอบอะไรแบบนี้ด้วย สามเดือนแล้วที่ลุยงานกันมาจนล้าแทบไม่ได้พักในที่สุดก็หาเวลาว่างได้สักที แต่เพราะไม่อยากออกต่างจังหวัดเลยตกลงกันว่าจะหาที่เที่ยวแค่ในกรุงเทพก็พอ“ครับ แปลกเหรอ”“ไม่แปลกค่ะ แต่เกินคาดมากกว่า

“ดูหนังมั้ยครับ”วิกรถามขึ้นเมื่อมื้อเย็นจบลงไปได้เป็นชั่วโมงแล้ว ตอนนี้ทั้งคู่มานั่งหน้าทีวีต่างคนต่างใช้เวลาเหมือนเคย บางครั้งก็เปิดอะไรดูแล้วคุยกัน บางครั้งก็แค่นั่งด้วยกันแล้วทำงานของตัวเองไป พอได้หยุดเต็มที่แบบนี้วิกรก็เลยอยากใช้เวลาด้วยกันให้มากที่สุด“เรื่องอะไรคะ”“เรื่องที่ดูไม่จบคราวก่อนคร

ที่ผ่านมาเธอต้องเป็นคนที่เข้มแข็งและจัดการความรู้สึกตัวเองอยู่ตลอดเวลาเพราะไม่มีใครให้พึ่งพิง ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีและเป็นที่พึ่งให้น้องเลยคิดว่าจะอ่อนแอไม่ได้ แต่พอมีใครคอยปลอบโยนและโอบกอดแบบนี้ความเข้มแข็งที่มีก็พังทลายลงทันที“นีนเหนื่อยค่ะพี่กร เหนื่อยที่ต้องมาเถียงกับพ่อแค่เพราะเราไม่เป็นอย่างท

อันนารีบปรามเพื่อนที่พูดอะไรไม่น่าฟังออกมาแม้จะน่าเป็นห่วงจริงเหมือนที่ว่าก็ตาม“เอ่อ โทษๆ เราแค่เป็นห่วงแกอ่ะนีน”“อือ เรารู้ไม่ต้องขอโทษหรอก เราเองก็ลืมนึกเรื่องนี้ไปจริงๆนั่นแหละพอต่างคนต่างไม่ได้พูดถึงก็ลืมไปเลยว่าพวกเราเริ่มต้นมาจากอะไร”ใบหน้าสวยหม่นลงเมื่อย้อนกลับไปคิดถึงจุดเริ่มต้นที่หลงลืมไ