All Chapters of Be My Valentine ทฤษฎีไหนถึงได้ใจเธอ: Chapter 21 - Chapter 30

บทที่ 9ทฤษฎีพิชิตใจ 3 - สบตา พารัก (2)“ไม่เห็นปากเก่งเหมือนเมื่อกี้เลย” คนตัวโตจดจ้องหญิงสาวในอ้อมแขนอย่างเอาคำตอบ เห็นพวงแก้มใสแดงก่ำทั้งสองข้างจนนึกขำ เมื่อครู่ยังปากเก่งดื้อด้านกับเขาอยู่เลยแต่ทำไมพออยู่ใกล้เขาแบบนี้ถึงได้เปลี่ยนเป็นคนละคน“อะ...อะไร มีนแค่อึดอัด พี่ก็ปล่อยมีนก่อนสิ” มีนาปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ดูเหมือนว่าคนตรงหน้าจะล่วงรู้ความรู้สึกของเธอเข้าแล้ว“ปากเก่งจริง ๆ นะ”“มีนเก่งทุกอย่างแหละไม่ใช่แค่ปาก” ราวกับถูกสบประมาทยังไงไม่รู้ เธอจึงพูดเย้ยใส่เขาโดยไม่รู้เลยว่าจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกเหมือนกำลังถูกท้าทาย“หึ...งั้นเหรอ”“ฮึ่ย! ปล่อยมีนสักทีมีนอึดอัด ตัวก็เหม็นเหล้ายังจะมาใกล้คนอื่น” มีนารีบแสร้งโมโหกลบเกลื่อน จังหวะนั้นก็พยายามดันออกจากร่างกายแข็งแกร่งของเขาไปด้วยไม่รู้เลยว่าจะห้ามใจตัวเองไม่ให้สูดดมความหอมจากร่างกายเขาได้ยังไง ไหนจะสายตาที่เอาแต่จดจ้องใบหน้าหล่อเหลาดั่งพระเจ้าตั้งใจปั้นนั่นอีก“...”“ยังจะมองหน้ามีนอีก ปล่อยมีนเดี๋ยวนี้เลยนะ เมาก็ไปนอนไม่ใช่มาจ้องหน้าแบบนี้!” ขึ้นเสียงอีกครั้งเพราะเขายังคงนิ่งเหมือนเดิมแต่เมื่อเห็นว่าคนตัวโตยังคงจดจ้องเธอไม่วางตาเธ

บทที่ 10เป็นข่าว (2)อ๋อ...ตัวต้นเหตุอยู่ตรงหน้าเธอเองสินะหญิงสาวปรายตามองรุ่นพี่ทั้งสองคนอย่างนึกคาดโทษในใจ คนที่สาหัสก็คือเธอมากกว่าเพราะสติหลุดไปตั้งแต่เมื่อคืนยังตามกลับมาไม่ได้เลย!“เออน้องมีน เมื่อวานพี่มอมเหล้ามันโคตรฮาเลย น้องน่าจะมาด้วยนะจะได้เห็นสภาพมัน”“จริง รู้งี้น่าจะชวนน้องมาด้วยจะได้แกล้งมันให้เข็ดเลย ชอบใจร้ายดีนัก”ว่าแล้วมีนาก็ฟุบใบหน้าลงอีกครั้ง เธอไม่มีแรงเอ่ยคำใดออกมาแล้ว ไอ้ชอบก็ชอบอยู่หรอกแต่มันก็ทั้งอายทั้งเขินทั้งที่ตอนแรกเป็นฝ่ายเดินหน้าจีบอยู่ดี ๆ แต่กลับโดนเขาเล่นกลับจนเสียหลักไปต่อไม่ได้แบบนี้คิดแล้วเจ็บใจชะมัด!“มีนไม่อยากจีบเพื่อนพี่แล้วอะ” หญิงสาวเอ่ยเสียงแผ่วทั้งที่ยังซบใบหน้าลงกับโต๊ะ พลันทำให้รุ่นพี่หนุ่มทั้งสองคนเบิกตากว้างมองหน้ากันด้วยความตกใจ“ไม่ได้! / ไม่ได้” สองเสียงประสานพร้อมกันทันควันทำให้มีนาเงยหน้าขึ้นมองอย่างนึกแปลกใจ“ตกใจอะไรขนาดนั้นอะพี่”“ไม่ได้นะน้องมีน พี่ไม่ให้หยุด ห้ามเลยห้ามเด็ดขาด!”“ทำไมอะพี่” คนตัวเล็กขมวดคิ้วยุ่ง เธอแปลกใจเมื่อเห็นท่าทีของรุ่นพี่หนุ่มทั้งสองคนที่แปลกไปอย่างเห็นได้ชัด“ถ้าน้องเลิกจีบเพื่อนพี่มันก็กลับไปหา

บทที่ 11หลบหน้า (1)“เป็นอะไรไหม” เสียงทุ้มเอ่ยถามพลางจับไหล่มนเพื่อประคองคนตัวเล็กเอาไว้อย่างนึกเป็นห่วงหลังจากที่พีทมาทันเหตุการณ์ก่อนที่มีนาจะถูกทำร้ายเขาก็ได้ประกาศกร้าวอย่างชัดเจนและหนักแน่นว่าเธอคือคนรักของเขา อีกทั้งยังย้ำชัดว่าถ้าหากใครมายุ่มย่ามหรือทำร้ายเธออีกเขาไม่มีทางปล่อยไว้แน่“…” มีนามองคนตรงหน้านิ่งเมื่อรู้สึกมึนงงทำตัวไม่ถูกกับสิ่งที่เกิดขึ้นเธอสับสนว่าเหตุการณ์เมื่อครู่มันคือความจริงหรือว่าความฝัน เพราะเขาประกาศออกไปอย่างเธอคือแฟนของเขาทั้งที่จริงแล้วมันไม่ใช่เลย ไม่ใช่เลยสักนิดหัวใจดวงน้อย ๆ สั่นระรัวพร้อมทั้งแววตาหวานที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายทั้งรู้สึกดีและหวั่นไหว แต่เธอจะลืมเรื่องเมื่อคืนไม่ได้!เขา จูบ เธอ!“มองอะไร ฉันถามว่าเป็นอะไรไหม เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” พีทเอ่ยอีกครั้งทำให้คนตัวเล็กได้สติและขยับตัวถอยหลังหนึ่งก้าว ทำให้มือหนาต้องปล่อยจากไหล่ของเธอแต่โดยดี“มะ...ไม่...ไม่เป็นไรค่ะ มีนปกติดี” คนตัวเล็กเอ่ยแผ่วพลางก้มใบหน้าลงอย่างนึกอาย ไม่กล้าสู้หน้าเขาเลยเพราะทำให้นึกถึงเรื่องราวเมื่อคืน‘ไอ้หัวใจบ้า แกจะเต้นรัวแบบนี้ไม่ได้นะ!’เธออยากทุบตัวเอง

บทที่ 11หลบหน้า (3)MD NIGHT“อะไรของแกยัยมีน! นี่แกบ้าไปแล้วเหรอ!”“โอ๊ย! แกจะเสียงดังทำไมเนี่ย” มีนาถลึงตาใส่เพื่อนสนิทที่ตะโกนขึ้นมาเสียงดังเกินเหตุ“แกจะเลิกตามจีบพี่พีทง่าย ๆ แบบนี้อะนะยัยมีน”น้ำถอนหายใจออกมาเมื่อมีนาได้เล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟังถึงเหตุการณ์ทั้งหมด รวมถึงการตัดสินใจที่จะเลิกตามจีบรุ่นพี่หนุ่มจอมหยิ่งอย่างมั่นอกมั่นใจ“แล้วทำไมฉันจะเลิกจีบไม่ได้” หญิงสาวเบือนหน้าหนีพลางหลบสายตาของเพื่อน“นี่แกลืมไปหรือเปล่าว่าตอนนั้นแกโทรมาหาฉันตอนตีสองเพื่อขอวิธีตามจีบคนขี้เก๊กอย่างพี่พีท”“แล้วแกรู้ไหมว่าฉันถึงกับไปซื้อหนังสือทฤษฎีพิชิตใจเลยนะยะ”มีนากอดอกและถอนหายใจฟึดฟัดเมื่อนึกถึงหนังสือเล่มนั้น เธออุตส่าห์ไปหาข้อมูลมามากมายเพื่อพิชิตใจนายจอมหยิ่งอย่างเขาแต่ไม่ว่าจะใช้วิธีไหนก็ไม่สามารถเอาชนะใจเขาได้เลยสักนิดในเมื่อเขาไม่เห็นค่าก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องเดินหน้าจีบเขาต่อ!“พยายามขนาดนั้นแล้วจะยอมแพ้ง่าย ๆ แบบนี้ได้ยังไง”“ยัยน้ำ...บางคนเขาไม่ได้ชอบการถูกตามตื๊อหรอกนะ เอาจริง ๆ ฉันว่าตัวฉันเองก็ทำตัวน่ารำคาญเกินไปจริง ๆ แหละ ฉันว่าพอดีกว่า” มีนาเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจังกับเพื

บทที่ 12เลิกคือเลิก พอคือพอ (2)“เป็นแบบไหนคะ”“...” เขาชายหนุ่มไม่ได้ให้คำตอบ ยังคงหันหลังให้เธอจนกระทั่งลิฟต์แก้วตัวหรูขึ้นมาถึงชั้นของหญิงสาวมีนาเดินตรงเข้าไปกดปิดประตูลิฟต์และจับแขนแกร่งเอาไว้ให้หันมาประจันหน้ากับเธอ เธอไม่เข้าใจว่าสิ่งที่เขาพูดออกมานั้นหมายความว่าอะไร“เงียบทำไมคะ ทำไมไม่พูด”“…”“พี่พีท!”ติ๊ง!เสียงลิฟต์ดังขึ้นอีกครั้งซึ่งเป็นชั้นของห้องพักของพีท ชายหนุ่มสะบัดแขนออกก่อนจะเดินออกจากลิฟต์ไปโดยไม่คิดสนใจ ซึ่งการกระทำนั้นทำให้มีนาโมโหสุดขีด จนเธอรีบวิ่งตามคนตัวโตออกไปในที่สุด“พี่พีท! อย่าเดินหนีมีนนะ”“ปล่อยฉัน” พีทไม่คิดสนใจ เขายังคงเดินไปที่ห้องตัวเองก่อนจะแตะคีย์การ์ดเปิดประตูเดินเข้าไปในห้องแต่ทว่า...พรึ่บ!มือเล็กผลักคนตัวโตเข้าไปด้านในห้องก่อนที่เธอจะรีบวิ่งเข้าไปและจัดการล็อกประตูห้องไว้เสร็จสรรพ แววตาหวานแข็งกร้าวเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จ้องมองคนตัวโตอย่างเอาเรื่อง“นี่เธอ!”“ตอบมาเดี๋ยวนี้เลยนะ”“ออกไปจากห้องฉัน!”“ไม่ออก!”“เป็นบ้าไปแล้วหรือไง!” พีทจับไหล่มนและออกแรงบีบแน่นเมื่อเธอเริ่มดื้อด้านไม่ฟังกัน“เมื่อกี้พี่พูดอะไร ทำไมคะ? คนอย่างมีนมันเป็นคนแบบไ