Semua Bab ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม: Bab 101 - Bab 110

ป้าสุยมองไปทางที่เยว่อวิ๋นผินหน้า ก็แสดงอาการตกตะลึงไปในทันที นางเอ่ยเรียกผู้เป็นนายน้ำเสียงยินดี“ฮูหยินผู้เฒ่า”ฮูหยินผู้เฒ่าพยักหน้ารับเล็กน้อย ดวงตานางมองเลยไปยังสวี่ซื่อแวบหนึ่ง ก่อนจะหันกลับมาคุยกับเยว่อวิ๋นด้วยสีหน้าอบอุ่นกว่าเดิม“ขอบคุณหมอเยว่มาก” อันที่จริงฮูหยินผู้เฒ่าได้สติมาสักพักหนึ่งแ

กู้เหยียนเซียวกับหมอเฉินตะลึงไปชั่วขณะ พวกเขาต่างก็คาดไม่ถึงว่าเยว่อวิ๋นจะลงมือกับคนของทางการ ทว่าเมื่อได้ยินคำถามทั้งคู่ก็รีบตอบรับทันที“จำได้ๆ เขาชื่อจูจ้งเคยเป็นหมอของหงจือหลิน” หมอเฉินกล่าว“ก่อนหน้านี้เขาวินิจฉัยโรคผิดจนคนไข้หลายคนเกือบตาย หนึ่งในนั้นก็คือหลานสาวข้าเอง ดังนั้นข้าจึงขับเขาออกจา

จูจ้งรู้ดีว่าหงจือหลินมีการจดบันทึกสมุนไพรที่ขาย ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวเลยว่าเยว่อวิ๋นจะไม่ยอมรับเขาหันไปทางหมอเฉินแล้วพูดขึ้นอีกครั้ง “หมอเฉินท่านเองก็เป็นหมอ ท่านลองบอกมาสิว่าที่ข้ากล่าวมานั้นจริงหรือไม่”มองดูท่าทางได้ใจของจูจ้ง หมอเฉินไม่อยากยอมรับเลยสักนิด ทว่าด้วยจรรยาของคนเป็นหมอเขาจึงมิอาจปฏิ

“นางสารเลวเจ้าว่าใครเป็นอนุ!” คำเรียกขานว่าอนุนับเป็นคำต้องห้ามในใจสวี่ซื่อ เพราะมันทำให้นางหวนนึกถึงวันเวลาที่ทำได้แค่ก้มหน้ามองผู้อื่นด้วยความต่ำต้อย สวี่ซื่อเงยหน้าจ้องเขม็งไปที่เยว่อวิ๋น นึกอยากโผเข้าไปข่วนใบหน้าอีกฝ่ายสักหลายๆ ที“ชวนเอ๋อร์ เจ้าจะมองนางลบหลู่แม่อยู่อย่างนี้น่ะหรือ เจ้าก็รู้ถึงข

พอได้ยินว่าตัวเองจะได้เป็นผู้ช่วยในการผ่าตัด หมอเฉินก็โยนเรื่องที่ถูกปิดบังทิ้งไปจากสมองทันที ชายชราวิ่งไปสั่งคนจัดเตรียมทุกอย่างด้วยท่าทีร่าเริง จนแม้แต่กู้เหยียนเซียวเองมองแล้วยังรู้สึกแสบนัยน์ตา“เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าสวี่ซื่อจะต้องขัดขวาง” กู้เหยียนเซียวเห็นว่าไม่มีคนอยู่แล้วจึงถามขึ้น ยาที่ใช้หลอ