All Chapters of Lusift Series 1: Empire of Obsession (RATED): Chapter 111 - Chapter 120

Kahit na medyo inosente pa si Christine, alam niyang mabilis kakalat ang usapan kung sakaling seryosohin ni Yohan ang nangyari kahapon. Kaya nang tanungin siya nito, hindi niya alam kung paano tatakasan ang sitwasyon.“Bakit ka ba talaga nandito sa Manila? Ang tagal mo na dito, at hindi naman basta-basta lang na ipinadala ka bilang bahagi ng cooperation,” tanong ni Yohan, malamig ang tinig.“Ah, kasi…” napalunok si Christine, halatang kinakabahan.“May hinahanap ka bang mapapangasawa?” putol agad ni Yohan, diretsong nakatitig sa kanya.Nanlaki ang mata ni Christine, hindi makapaniwala na gano’n kadaling nahulaan ang pakay niya. “Ha? Tama ka… paano mo nalaman?”“Obvious naman. Kapag ang isang babae na nasa tamang edad para mag-asawa ay dumadayo sa ibang lugar…o bansa, kadalasan iyan ang dahilan,” sagot ni Yohan nang kalmado.Napahiya si Christine, ngunit matapos ang ilang segundo, mahina niyang binulong, “Alam mo na rin pala lahat. Oo, dumating ako rito para sa’yo.”Nanatiling malamig

Nang marinig ni Yohan na nawala si Jasmine, agad siyang napahinto, parang gusto niyang sumugod agad, kahit nakasakay lang sa kotse o motorsiklo. Pero bago siya makalayo, bigla siyang tumigil.“Sir?” tanong ng isa sa mga tauhan niya.“May dadaanan muna ako,” malamig niyang sagot.Dumiretso siya sa unang palapag ng gusali kung saan nakatira ang mga bisita. Tahimik na nagbigay-galang ang mga guwardiya nang makita siya, halatang nirerespeto ang presensiya niya.“Nakita n’yo ba si Ralph Advincula? Pumasok ba siya sa kwarto niya?” tanong ni Yohan, mariin ang tono.Nagkatinginan ang dalawang guwardiya, halatang nagulat. “Ah, sir… hindi po namin siya nakitang pumasok,” sagot ng isa, sabay lingon sa kasama.“Wala rin akong nakitang dumaan,” dagdag ng isa pa.Nanlamig si Yohan. Hindi maganda ang kutob niya. Alam niyang dati nang tinangka ni Ralph na saktan si Jasmine, at nitong huli, palihim pa rin itong nakamasid sa bawat kilos ng babae. Kung wala ito ngayon sa gusali, posible… na sinundan nit

“Kapag nalaman niya ang pinag-usapan natin ngayon, siguradong maghihiganti siya. Tatawagin niya akong traydor,” sabi ni Danilo, nanginginig ang boses habang pawis na pawis ang noo.Ngumiti si Daniel nang marahan. “Pero heto ka, nakarating ka pa rin sa amin.”Si Daniel na mismo ang unang nagpadala ng tao kay Danilo ilang araw na ang nakalipas. Sinabihan niya ito noon. “Kung gusto mong magsalita, hanapin mo ako.” At ngayon, ayun nga, dumating si Danilo, halatang balisa pero determinado.“Alam mo, sa mga mayayaman, parang buhay na nila ang kita at lugi,” bulong ni Danilo. Alam niyang kailangan na niyang kumalas habang kaya pa niya. Pero baka huli na. Mali ang pakikipagsabwatan niya kay Ralph mula pa sa simula.Nagsimulang magulo ang lahat nang patayin ni Ralph si Jasmine nang mas maaga sa plano. Lalo pang lumala nang tumakas ang unang kapalit ni Jasmine, at nang mahulog naman ang pangalawa sa lalaking pinakamakapangyarihan sa lugar, si Yohan. Doon na nagsimula ang kaguluhan.At ngayon,

“Hmm… pero mukhang sira na ‘yung mga ugat. Mahalaga pa naman ‘yun sa ganitong klase ng halaman…” sabi ng lalaki habang sinusuri ang laman ng supot.“So, ayaw mong bilhin? Kung ganun, ibebenta ko na lang ‘to sa katabing botika,” sagot ni Lira, kunwari’y hindi interesado.“Hindi naman sa ayaw kong bilhin…” sagot ng lalaki, pero halatang nag-aalangan.Habang nagtatawaran pa sila, biglang bumukas ang pinto ng opisina. Pumasok si Danilo , isa sa mga matagal nang empleyado ng Deniz Trading at madalas makita ni Lira noon.“Sir Danilo, saan ka galing?” tanong ng kasamahan niyang merchant.Napansin agad ni Lira ang tensyon sa kilos ni Danilo. Matagal na niyang naririnig na may koneksyon ito kay Ralph, kaya’t naging matalim ang mga mata niya. Pero agad siyang binatukan ni Tom, parang paalala na huwag magpahalata.“Ah, may inayos lang ako sandali,” sagot ni Danilo, medyo nagmamadali. Kita sa mukha niyang parang lutang ang isip, at nang makalapit siya, ay inis na winasiwas ang kamay na parang wa

“Ang mga dokumento at mga record ng kumpanya ay nasa pangangalaga ko ngayon,” sabi ng ama ni Jasmine noon. “Pero kung sakaling may taong gustong agawin sa ’yo ang posisyon mo, ilabas mo ‘yan. Ikaw lang dapat ang makakaalam kung nasaan ito.”Sa loob ng tagong aparador, may isang lumang kahon, magaspang ang labas pero halatang matibay. Madali lang buksan ang kandado, pero kapag nabuksan na, hindi na ito maisasara muli.“Kapag pinindot mo ‘tong switch,” sabi pa ng ama niya sa alaala, “may lalabas na sobre sa loob. Kuhanin mo ‘yon.”‘Hindi niya man lang sinabi kung ano ang laman…’ isip ni Jasmine.Marahang hinaplos ni Jasmine ang ibabaw ng kahon bago niya ito binuksan. Nakita niya roon ang isang sobre na may pangalan niya. Saglit siyang natigilan, tinitigan iyon na parang may mabigat na alaala. Ngunit bigla siyang napahinto, may narinig siyang mahinang tunog sa labas.‘Mamaya ko na ‘to titignan. Kailangan ko munang makaalis.’Agad niyang isinuksok ang sobre sa loob ng kanyang jacket, isin