All Chapters of ซ่อนลีลารัก: Chapter 21 - Chapter 30

คาร์ลอสรู้สึกว่าการทานอาหารร่วมกับคณบดีและเพื่อนอาจารย์วันนี้มันช่างยาวนานเป็นที่สุด เขาอยากกลับไปหาอัญญาใจแทบขาด แต่ก็ไม่อาจเสียทำมารยาทแบบที่คิดได้“อาจารย์คาร์ลอสเป็นคนพูดน้อยแบบนี้ตลอดหรือเปล่าคะ” วิรัณดาหรือดาหวันลูกสาวท่านคณบดีอดที่จะถามไม่ได้ เพราะเกือบ 2 ชั่วโมงบนโต๊ะอาหารนั้น เธอแทบไม่ได้ยินเสียงของเขาเลย“ครับ”“ผมเองก็ได้ยินชื่อเสียงคุณมานาน เห็นว่าพูดน้อย แต่เรื่องสอนนั้นถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว”“ขอบคุณครับ” เขากล่าวของคุณอย่างเกรงใจอาจารย์อรรถสิทธิ์รู้ดีว่าตอนนี้อาจารย์หนุ่มรุ่นน้องของเขานั้นอึดอัดแค่ไหน เขาจึงรีบชวนท่านคณบดีคุยเรื่องอื่นคาร์ลอสมาถึงคอนโดก็เกือบห้าทุ่ม อัญญาปิดไฟเข้านอนแล้ว เขาจึงรีบอาบน้ำในห้องนอนเล็กเพราะกลัวว่าจะรบกวนเธออัญญานอนหดตัวตะแคงอยู่ใต้ผ้าห่มสีเทาผืนหนา โดยไม่รู้ว่าตอนนี้แฟนหนุ่มของเธอนั้นกลับมาแล้วและเขากำลังจะปลุกเธอขึ้นมาเพราะแรงคิดถึงอย่างล้นเหลือคาร์ลอสดึงห่มออกจากร่างบางที่นอนหลับปุ๋ยอย่างเบามือ เขาคิดถึงเธอจนรอให้ตื่นไม่ไหว ร่างบางของอัญญาอยู่ในชุดนอนผ้าซาตินสีครีมเนื้อบางเบาจนแนบไปกับทุกสัดส่วน“คาร์ลอส กลับมาแล้วเหรอคะ” เธอถามพลิกต

ช่วงปิดเทอมแบบนี้ห้องสมุดค่อนข้างเงียบเหงา ป้ายที่หน้าห้องแจ้งว่าปิด แต่อัญญากับเพื่อนร่วมงานก็ยังจัดหนังสือเข้าชั้นอยู่ข้างใน ตั้งแต่วันนี้ห้องสมุดที่นี่จะปิดประมาณ 2 สัปดาห์แต่อัญญาก็ต้องไปทำงานที่หอสมุดของมหาวิทยาลัย ซึ่งก็พอดีกับที่แฟนหนุ่มของเธอจะไปอังกฤษการที่ไม่ต้องมาทำงานที่ตึกนี้คงพอช่วยให้เธอไม่ต้องคิดถึงเขามา เพราะที่หอสมุดงานค่อนข้างยุ่ง การทำงานคงจะช่วยให้วันเวลาผ่านไปโดยเร็ว“ไปกินข้าวกันไหมพี่อัญ” กานพลูเริ่มหิวเพราะนี่ก็ถึงเวลาอาหารแล้ว“ไปก่อนเลยจ้ะ พี่จะจัดต่ออีกหน่อยเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว ตอนบ่ายกานไม่ต้องเข้ามานะ ไปที่หอสมุดเลย”“ได้ค่ะพี่อัญ กุญแจอยู่ในลิ้นชักนะคะ” กานพลูหอบหิ้วของใช้ส่วนตัวพะรุงพะรังไปหมด เพราะกะว่าทานข้าวเสร็จแล้วจะได้ไม่ต้องกลับมาเอาของอีกรอบรุ่นน้องออกไปแล้วตอนนี้ทั้งห้องมีเพียงหญิงสาวกำลังจัดหนังสือเล่มสุดท้ายเข้าชั้นวางหนังสือที่มุมด้านในสุดของห้องสมุดอัญญาดึงทิชชูเปียกออกมาเช็ดฝุ่นในมือจนสะอาด พอหมุนตัวจะเดินออกมาจากมุมอับก็ต้องดีใจปนตกใจที่เห็นว่าตอนนี้มีใครยืนอยู่“ทำไมทำหน้าตกใจแบบนั้นล่ะที่รัก”“อัญคิดว่าตอนนี้คุณน่าจะกำลังจัดกระเป๋าเตรีย

อัญญาไปทำงานที่ห้องสมุดตั้งแต่เช้าจนถึงสองทุ่มทุกวันเพราะอยากให้เวลาผ่านไปโดยเร็ว หญิงสาวไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะคิดถึงเขาได้มากมาขนาดนี้ แต่ก่อนที่เริ่มคบกันยังได้เจอกันตอนกลางวันบ้าง แต่ครั้งนี้เขาไปไกลถึงอังกฤษแม้จะหมั่นโทรหาและวิดีโอคอลคุยกันทุกวันแต่ความรู้สึกมันก็ต่างกันหลังจากอาบน้ำสระผมเสร็จแล้วอัญญาก็มานั่งเล่นไอแพดไปเรื่อย ใจก็พลอยคิดถึงแฟนหนุ่ม ตั้งแต่คุยกันคืนนั้นเขาก็ไม่โทรมาหาเธออีกเลย มีเพียงข้อความสั้นๆ ว่าเขากำลังยุ่งจึงไม่มีเวลาโทรมาหาและอาจจะต้องอยู่ต่ออีกหลายวัน อัญญาพยายามเข้าใจตามที่เขาบอกแต่ก็ยังแอบน้อยใจไม่ได้ติ๊ง....เสียงข้อความทำให้คนที่กำลังแอบน้อยใจยิ้มได้บ้างที่รัก คุณช่วยไปที่ห้องผมหน่อยได้ไหม มีเอกสารบางอย่างที่ผมจำเป็นต้องใช้ ถ้าคุณไปถึงแล้วโทรกลับหาผมนะครับอัญญารีบเปลี่ยนจากชุดนอนเป็นกางเกงยีนขาสั้นกับเสื้อกล้ามรัดรูปสีขาวก่อนสวมทับด้วยเสื้อคลุมอีกตัวเมื่อเข้ามาในห้องของคาร์ลอสแล้วอัญญาก็ถอดเสื้อคลุมแขวนไว้ที่เสาแขวนตรงประตูเธอโทรหาเขาตามที่บอกแต่ชายหนุ่มก็ไม่ได้รับสาย อัญญาส่งข้อความไปบอกเขาอีกครั้งว่าตอนนี้เธออยู่ที่ห้องแล้ว เธอนั่งรอให้เขาโทรกลับ

ภาพชายหนุ่มตัวสูงกับหญิงสาวร่างเล็กเริ่มจะชินตากับเพื่อนร่วมงานของอัญญา เพราะทุกเช้าคาร์ลอสจะขับรถมาจอดที่หน้าหอสมุดและถือกระเป๋าเดินขึ้นมาส่งเธอถึงด้านใน พอกลางวันเขาก็มารับเธอไปทานข้าว พอบ่ายเขาก็มานั่งอ่านหนังสือรอในหอสมุดรอเวลาให้แฟนสาวเลิกงาน เพราะตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมเขาจึงมีเวลาให้เธออย่างเต็มที่“พี่อัญคะ เมื่อไหร่จะมีข่าวดี” รุ่นน้องคนหนึ่งกระซิบถาม“ยังอีกนานเลย เราพึ่งเริ่มคบกันเอง”“โธ่พี่ เดี๋ยวนี้ใครเขามานับเวลากันบ้างล่ะ เจอคนที่ใช่ต้องรีบคว้าไว้นะคะ”“อย่ารอให้ผู้ชายขอแต่งงงานะคะ มันเชยเกินไปแล้ว เดี๋ยวนี้ผู้หญิงขอผู้ชายแต่งงานมีเยอะแยะไปค่ะ”“อย่าลืมนะคะพี่อัญ คนอย่างอาจารย์คาร์ลอสถ้าหลุดมือไปเสียดายแย่เลยนะคะ” กานพลูรีบบอกอัญญามองเพื่อนร่วมงานแล้วก็ยิ้มแต่ไม่ได้โต้ตอบอะไร หญิงสาวคิดว่าบางทีมันก็อาจจะถึงเวลานั้นแล้วก็ได้ แต่คงต้องรอให้เขาเป็นฝ่ายพูดก่อน“คาร์ลอส มีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ” อัญญาอดที่จะถามแฟนหนุ่มไม่ได้เพราะตั้งแต่กลับจากร้านอาหารเขาก็วุ่นอยู่กับการโทรศัพท์ กองเอกสารบนโต๊ะทำงานกระจัดกระจายไปหมด เธออยากช่วยเขาแต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหน“มีปัญหาเร

คาร์ลอสโทรศัพท์หาแฟนสาวทันทีที่ลงจากเครื่อง แต่อัญญาก็ไม่รับสาย เขามองนาฬิกาเห็นว่าเป็นเวลาเกือบจะตีหนึ่งเธอคงหลับไปแล้ว ใจหนึ่งอยากไปหาเธอที่คอนโดแต่ก็กลัวว่าจะรบกวนเวลาพักผ่อนของเธอ เขาจึงเลือกใช้วิธีส่งข้อความแทนผมถึงแล้วนะที่รัก คิดถึงคุณจัง พรุ่งนี้เจอกันนะครับด้วยการเดินทางที่ยาวนานบวกกับอาการเจ็ทแลกทำให้คาร์ลอสไปถึงที่ทำงานของอัญญาในตอนบ่ายเขาเดินเข้าไปในหอสมุดที่แสนจะคุ้นเคย ตามองหาร่างเล็กที่แสนคิดถึงของแฟนสาว รอยยิ้มกว้างปรากฏบนใบหน้าของชายหนุ่มเขาเดินเข้าไปใกล้เธอเรื่อยๆ ใจนึกอยากดึงเอาหญิงสาวเข้ามากอดให้หายคิดถึง แต่ก็ต้องหักห้ามใจเพราะตอนนี้มีคนอื่นอยู่ในหอสมุดอีกหลายคน“อัญญา” เขาเรียกเธอเบาๆหญิงสาวหันมามองตามเสียงเรียกที่คุ้นเคย ใบหน้างามเรียนเฉยหากแต่ภายในใจร่ำร้องอยากเข้าไปถามเขาเหลือเกินว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น“กลับมาถึงเมื่อไหร่คะ”“เมื่อคืนครับ ผมโทรหาแต่คุณไม่รับผมคิดว่าคุณคงนอนแล้ว”“ค่ะ” เธอตอบแค่นั้นและพยายามทำเสียงให้เป็นปกติ สายตาเฉไปตรงชั้นวางหนังสือเหมือนว่าตัวเองกำลังยุ่ง แต่อันที่จริงเธอไม่กล้าสบตาคมคู่นั้น กลัวเหลือเกินว่าจะแสดงความอ่อนแอออกมาให้เขาไ