Semua Bab ซ่อนลีลารัก: Bab 11 - Bab 20

50 Bab

ตอนที่ 11 ครั้งแรก แต่ไม่ใช่ครั้งเดียว nc

“ปล่อยคุณน่ะเหรอ” เขาหัวเราะในลำคอ“ฉันว่าคุณเมาแล้วนะ กลับไปก่อนเถอะ”“คุณก็เห็น ผมดื่มไปนิดเดียว”“แต่ฉันง่วง” เธอพยายามไล่“ยังไม่ดึกเลยจะรีบง่วงไปไหน หาความสุขกันก่อนนะ”“ฉันนึกว่าคุณมีความสุขดีแล้วเสียอีก คู่รักของคุณออกจะสวยปานนั้น”“หึงเหรอ”“ไม่เลยสักนิด”“แต่ผมว่าคุณหึงนะ ถ้ายังงั้นคงไม่เอาแต่หน้างอตลอดทางตอนที่ผมมาส่งหรอก”“ไม่หึงก็คือไม่หึง อีกอย่างเราก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันจะหึงคุณทำไม” ท่าทางแสนงอนนั้นทำเขาใจเต้นแรง“แล้วอยากเป็นไหมล่ะ” เขาไม่รอคำตอบท่อนแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อกระชับร่างบางเข้าหาตัว สะโพกกลมกลึงแนบกับร่างกายแกร่งทรวงอกนุ่มหยุ่นปะทะเข้ากับแผงอกกว้าง ยอดปทุมถันหดตัว แม้จะมีเชิ้ตเนื้อดีขวางอยู่แต่เธอก็รู้สึกได้ว่ามันภายใต้เนื้อผ้านั้นมีกล้ามเนื้อกำยำซ่อนอยู่ หญิงสาวรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัวรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเป็นไข้ ใบหน้าแดงก่ำ ไม่กล้าสบตา สะโพกผายถอยหนีคาร์ลอสมองกิริยานั้นอย่างชอบใจ เขากระตุกสายชุดคลุมอาบน้ำครั้งเดียวก็หลุดสาบชุดคลุมแยกออก เขากดสะโพกของเธอเข้าหาร่างแกร่งอัญญาหน้าแดงก่ำเมื่อได้สัมผัสกับความแข็งของท่อนเอ็นที่บดเบียดกับหน้าท้องเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-02
Baca selengkapnya

ตอน 12 ร้องขออย่างลืมอาย nc

คาร์ลอสจูบเล้าโลม ทั่วไปหน้า ซอกคอ ก่อนจะงับเบาๆ ที่ยอดปทุมถัน ก่อนจะดูดมันจนแก้มตอบ เหมือนทารกน้อยที่หิวโหยอัญญาเผลอครางกระเส่า ความเสียวแผ่ไปทั่วร่าง สองมือจับไหล่หนาไว้แน่น“อืมมม” เขาครางในลำคอขณะที่ปากยังเต็มไปด้วยเต้างาม เขาดูดกินโดยไม่รู้สึกเบื่อท่อนเอ็นก็แทงเข้าออกจากเบาเป็นหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ หัวแม่มือเขี่ยยอดเกสรเป็นจังหวะ“ได้โปรด คาร์ลอส อย่าทรมานฉันเลย” ในที่สุดหญิงสาวก็ทนไม่ไหว เสียงกระซิบที่ข้างหูเต็มไปด้วยแรงปรารถนาอยากให้เขาช่วยปลดปล่อยเสียงนั้นกระตุ้นให้ร่างหนากระหน่ำใส่ร่างอรชร ที่ร่อนสะโพกแอ่นรับตรงหน้าอย่างดุดัน อารมณ์พิศวาสพลุ่งพล่าน“อ่า โอวส์ ซีด เมียจ๋า “ร่องสาวตอดรัดเขาจนต้องห่อปากซี๊ด เขาเองก็ทรมานไม่ต่างจากเธออัญญาหอบสะท้านไปทั้งร่าง แผ่นหลังโค้งจนเต้างามลอยเด่น ปรนเปรอความหิวกระหายของชายหนุ่มด้วยความเต็มใจเมื่อเขาทั้งกัด ทั้งดูดเธอก็เกร็งสะท้าน มือเรียวกดลงบนไหล่หนาอย่างเต็มแรงคาร์ลอสจับขาข้างหนึ่งของเธอชี้ขึ้นพาดไว้บนไหล่กว้าง แล้วตัวเองก็คุกเข่ามันทำให้เขาสอดใส่ได้ลึกขึ้นกว่าเดิมมาก เนินขาวลอยเด่น“อ่าส์ ตอดแรงแบบนี้ถึงใจผมที่สุด ซี๊ด อ่าส์ “เขาพอ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-02
Baca selengkapnya

ตอนที่ 13 ขอเวลา

คาร์ลอสมาหาอัญญาตอนบ่าย รปภ.แจ้งว่าหญิงสาวออกไปข้างนอกแล้วเขาจึงนั่งรออยู่ที่มุมรับแขกของคอนโดจนถึงเวลาห้าโมงเย็น เธอก็ยังไม่กลับเขาชักเริ่มเป็นห่วงมากขึ้นเรื่อยๆ จึงตัดสินใจโทร.ถามเบญญาภา เพราะคิดว่าเธอคงจะไปเอารถที่นั่น“น้องอัญออกไปตั้งแต่เที่ยงแล้วนะคะ ยังไม่ถึงคอนโดอีกเหรอ”“ผมยังไม่เจอเธอเลย”“แล้วมีธุระอะไรกับเธอหรือเปล่า ทำไมดูร้อนใจจัง”“ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอกครับ พอดีวันนี้เรานัดกันว่าตอนบ่ายจะไปมหกรรมหนังสือด้วยกัน โทรไปเธอก็ไม่รับผมเลยนึกเป็นห่วง”“ลองไปตามเธอที่ร้านกาแฟที่หน้ามหาลัยสิคะ ร้านใหญ่ๆ พี่ก็จำชื่อร้านไม่ได้ น้องอัญมักจะไปอยู่ที่นั่นบ่อยๆ เหมือนว่าจะเป็นเพื่อนกับเจ้าของร้าน”“ขอบคุณครับพี่เบญ” เขารีบไปตามที่เธอบอกในร้านมีลูกค้ากับพนักงานเหลืออยู่ไม่กี่คนคงเพราะใกล้ปิดแล้วเขาเดินไปถามหาเจ้าของร้านกับพนักงานคนหนึ่งแล้วก็ได้เบอร์โทรศัพท์ของเธอมาทางด้านอัญญากับนวนันท์ก็พากันมาทานข้าวที่ร้านประจำ“อัญฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แกสั่งเลยฉันเอาแบบเดิม”พอออกจากห้องน้ำก็มีสายเข้า นวนันท์ชั่งใจว่าจะกดรับดีใหม่เพราะเป็นเบอร์ที่ไม่ได้บันทึกไว้ยิ่งตอนนี้มีพวกแก๊งค์คอลเซนเต
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-03
Baca selengkapnya

ตอนที่ 14 เพื่อนใหม่ ประสบการณ์ใหม่

“มาทะเลทั้งฝนตกซะได้ เฮ้อ” อัญญาบ่นกับตัวเองเธออุตส่าห์ดีใจว่าได้มาประชุมไกลถึงภูเก็ต แต่ฝนก็ตกทุกวันจนไม่ได้ออกไปไหนเลย“อัญคืนนี้พวกเราจะไปดื่มกันที่ผับชั้นล่างของโรงแรมนะ สนใจไปด้วยกันไหม”จุ๊บแจงเพื่อนที่ประชุมด้วยกันมาชวน“ไปด้วยกันนะอัญ ที่นี่น่ะหนุ่มๆ หล่อๆ ทั้งนั้นเลย” รุ่นพี่อีกคนก็เห็นด้วย“แหมๆ เรื่องหนุ่มๆ ละไวเชียวนะพี่เชอร์รี่” แพรวารุ่นน้องอีกคนอดแซวไม่ได้การประชุมร่วมกันมา 3 วันทำให้พูดคุยกันได้อย่างสนิทสนม“จริงๆ อาชีพอย่างเราหาแฟนยากจัง วันๆ อยู่แต่ห้องสมุด ผู้ชายที่เจอก็นักศึกษาเด็กๆ หรือไม่ก็อาจารย์แก่ๆ” จุ๊บแจงเสริมทั้งสี่สาวพากันหัวเราะ“แล้วอัญล่ะ มีแฟนหรือยัง”อัญญาส่ายหัวแทนคำตอบ“แต่เอ๊ะ แจงจำได้ว่าปีก่อนโน้นพี่เชอร์รี่นะคะ” แต่งงานแล้ว“แต่งได้ก็หย่าได้นะน้อง”“เรื่องมันเป็นยังไงคะ เล่าได้ไหม แพเป็นคนชอบกินเผือกค่ะพี่”“สามีเก่าพี่เป็นคนดีมาก สุภาพ อ่อนโยน ให้เกียรติพี่ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่”“งั้นที่เลิกก็เพราะดีเกินไปเหรอคะ” อัญญาแปลกใจ“ก็ไม่เชิงหรอก อยู่กันเกือบ 2 ปี แต่เวลาอยู่บนเตียงมันเหมือนตกนรก”“เขาซาดิสม์เหรอพี่” จุ๊บแจงขยับเก้าอี้เข้ามาใกล้
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-03
Baca selengkapnya

ตอนที่ 15 เสียงฟ้าร้องทำให้เกิดเสียงสองเรา nc

“คาร์ลอส” น้ำเสียงดีใจทำให้ชายหนุ่มยิ้ม รีบเข้าไปกอดเอวคอดแล้วพากันเดินออกไปเขาพาเธอมายังลิฟต์แล้วกดชั้นที่ต้องการ อัญญามองตามแต่ไม่ได้ถามเพราะตอนนี้ใจเต้นแรงที่เห็นเขาเธอมองอย่างสงสัยที่เขามีคีย์การ์ดของห้องเธอ“เนี่ยเหรอ ขอที่ฟร้อนมาไง” เขาอธิบายเมื่อเห็นเธอเอาแต่จ้อง“เดี๋ยวนี้เขาให้กันง่ายเลยเหรอ โรงแรมนี้ยังไงไม่มีความปลอดภัยเอาซะเลย” เธอบ่น“ก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แต่คนอย่างผมลองอยากได้อะไรแล้วก็ต้องได้” คำพูดหยิ่งผยองของเขาทำให้เธอเริ่มไม่พอใจ“ก็คงอย่างนั้น” พูดจบก็ดันประตูเข้าไปคาร์ลอสเอามือดันประตูไว้ไม่ให้เธอ“ส่งแล้วก็กลับได้”“ใครบอกว่าผมมาส่ง คืนนี้ผมจะค้างที่นี่”“ไม่ได้นะ”“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้”“คุณมีสิทธิ์อะไร”“จะให้ผมพูดไหมล่ะ ว่าผมมีสิทธิ์อะไร หรือเราจะยืนเถียงกันถึงเรื่องสิทธิ์จนเพื่อนที่คุณไปเที่ยวด้วยที่ผับมาเห็นล่ะ”อัญญาเลยต้องยอมเพราะกลัวว่าจะมีคนเห็นเปรี๊ยง!!!“ว้าย!!!”อัญญากระโดดกอดคนตัวโตทันทีด้วยความตกใจคาร์ลอสโอบกอดเธอกลับทันทีอย่างปลอบโยนพร้อมลูบศีรษะเบาๆ“กลัวเหรอครับ” เขากระซิบข้างหู“ค่ะ” อัญญาพึ่งรู้ตัวว่าตอนนี้อยู่ในอ้อมกอดของเขา“คิดถึงผมไหม” เ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-07
Baca selengkapnya

ตอนที่ 16 หันหน้าคุยกัน

ฝนยังคงตกต่อเนื่อง แม้จะเลยเวลาอาหารกลางวันมาแล้วก็ยังไม่เห็นแสงแดดเลยสักนิดอัญญานอนซุกตัวใต้ผ้าห่มโดยมีร่างหนาของคาร์ลอสโอบเอวอยู่ไม่ห่างเมื่อคืนทั้งคู่ร่วมรักกันอย่างไม่รู้จักเหนื่อยกว่าเขาจะยอมให้เธอได้นอนพักก็ปาไปเกือบตีสี่คาร์ลอสมองร่างสาวด้วยแววตาเปี่ยมสุข รู้สึกหัวใจที่มันตายด้านไปแล้วได้กลับมามีน้ำหล่อเลี้ยงอีกครั้ง ภายนอกเธอก็เป็นแค่คนธรรมดา ออกจะดูจืดชืดเย็นชาสำหรับสายตาคนอื่นด้วยซ้ำ แต่พอได้ใกล้ชิดเขาก็รู้ว่าหญิงสาวคนนี้ซ่อนความเร่าร้อนไว้ภายใน ทุกครั้งที่อยู่ใกล้ เหมือนว่าเธอมีมนตร์เสน่ห์ดึงดูดจนเขาแทบหลอมละลายทุกครั้งอัญญาลืมตาเมื่อรู้สึกว่าคนข้างขยับตัว เธอไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไหร่ รู้แต่เพียงว่าเมื่อคืนเธอกับเขามีความสุขกันมากแค่ไหน“มอร์นิ่งจ้ะที่รัก” เขากล่าวทักทาย ก่อนจะมอบจูบหวานรับวันใหม่“มอร์นิ่งค่ะ” อัญญาทักทายตอบเมื่อเขาถอนจูบออก“คุณนอนต่อสักหน่อยก็ได้ หิวหรือเปล่า เดี๋ยวผมจะสั่งรูมเซอร์วิสให้ อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหม”อัญญาส่ายหน้าแทนคำตอบ เธอรู้สึกประหม่าไม่น้อยที่เห็นเขาร่างเปลือยเปล่านอนอยู่ใกล้ ทั้งๆ ที่เมื่อคืนก็ใกล้ชิดกันจนร่างกายแทบจะหลอมรวม“คุณช่
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-07
Baca selengkapnya

ตอนที่ 17 ถ้าครั้งเดียวคงไม่ใช่คาร์ลอส nc

คาร์ลอสปลุกเร้าอารมณ์อย่างช้าๆ อัญญาแอ่นอกสะท้านเมื่อเขาเขี่ยนิ้ววนไล้ยอดเต้าทั้งสอง ร่างกายเสียวสะท้านเขาโน้มคอลงมาจูบเธอจากด้านหลัง ปากเขาร้อนผ่าว เธอเผยอปากรับ เบี่ยงตัวออกเล็กน้อยเพื่อให้เขาจูบได้ถนัดขึ้นลิ้นร้อนเข้ามากวาดไล้ดูดความหวานอย่างหิวโหย ความซ่านสยิวแล่นไปทั่ว ท้องน้อยปั่นป่วน แขนเกาะเกี่ยวไหล่กว้างยึดเกาะไว้แน่น“อืม” คาร์ลอสพอใจกับการตอบสนองจูบวาบหวามเนิ่นนาน“ที่รัก ผมอยากเห็นคุณชัดๆ” เขาบอกเมื่อถอนจูบออกแล้วดันตัวเธอออกจากอกแกร่ง“คาร์ลอส” อัญญารีบยกมือปิดเต้างามเขาค่อยๆแกะมือเธอออกจากสองเต้าด้วยมือที่สั่นเทา เขาเคยเห็นของเธอมาแล้วแต่ก็ยังอยากเห็นโดยเฉพาะในห้องของเขาที่เปิดไฟสว่างจ้า“โอ้ว มันสวยมากเลยที่รัก”เพียงแค่เขามองสองเต้าก็เหมือนจะขยายใหญ่ ปลายยอดรัดตึง กระตุ้นสัญชาตญาณในตัวของหญิงสาวโดยไม่ต้องพึ่งฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เลยสักนิดสองมือแกร่งโอบใต้เต้างาม ร่างเธอสั่นสะท้าน เมื่อนิ้วหัวแม่มือของเขาไล้ไปตามยอดที่แข็งเป็นไต เขาสะกิดเบาๆ“อ่า” อัญญาเผยอปากกว้างเพราะความเสียวชายหนุ่มอดใจแทบไม่ไหว รั้งร่างเธอเข้าใกล้แล้วซุกใบหน้าเข้ากลางร่องอกคู่งามสูดกลิ่นสาว สองมือ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-08
Baca selengkapnya

ตอนที่ 18 แค่ได้เจอก็สุขใจ

บ่ายวันอาทิตย์อัญญาตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น หลังจากนอนพักไปนานหลายชั่วโมงเมื่อคืนหลังจากคาร์ลอสพาเธอไปอาบน้ำซึ่งดูเหมือนว่าจะไม่ใช่แค่การอาบน้ำปกติอย่างที่เธอคิด ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน กว่าเขาจะยอมปล่อยให้เธอได้พักก็เกือบหลับคาห้องน้ำข้างกายว่างเปล่าเจ้าของห้องคงตื่นไปนานแล้วเพราะพื้นที่นอนข้างเธอเย็นเฉียบ ประตูห้องนอนปิดสนิท หญิงสาวเดินผ่านห้องแต่งตัวก็เห็นกระเป๋าเดินทางของตัวเองวางอยู่ เธอค้นหาเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้ใส่ก่อนเดินหายเข้าไปในห้องน้ำแล้วกลับออกมาด้วยชุดใหม่ เดรสสีฟ้าแขนกุดคอวีเนื้อผ้าบางเบายาวคลุมเข่าเล็กน้อยพอเปิดประตูออกมาก็ไม่เห็นคนตัวโตที่เป็นเจ้าของห้อง เธอได้ยินเสียงคุยโทรศัพท์จึงเดินตามเสียงนั้นไป“เดี๋ยวผมลงไปรับครับ” เขาวางสายแล้วหันมาพอดี“ตื่นแล้วเหรอที่รัก หลับสบายไหม”“ค่ะ คุณตื่นนานแล้วเหรอ”“ก็ก่อนหน้าคุณสักพัก หิวหรือเปล่า ผมสั่งอาหารมาแล้ว รอแป๊บนะครับเดี๋ยวผมลงไปเอา”“ฉันรบกวนคุณหรือเปล่า”“โอ้ว ที่รัก อย่าคิดอย่างนั้น เดี๋ยวผมมานะ” เขาก้มลงจูบแก้มเนียนก่อนคว้ากระเป๋าเงินเดินออกจากห้องไปหลังทานอาหารเธอเป็นคนล้างจานจากนั่นก็มานั่งดูเขาทำงาน
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-08
Baca selengkapnya

ตอนที่ 19 ในวันที่ฉันอ่อนแอ

อัญญาเดินออกมาจากหอสมุดพร้อมกับเพื่อนร่วมงานอีก 2 คน พอเดินถึงที่จอดรถก็เห็นรถของเขาจอดรออยู่แล้วติ๊ง...เดี๋ยวผมขับตามไปนะ เอารถไปเก็บก่อนแล้วค่อยไปกินข้าวกันนะเมื่ออ่านข้อความจบเธอก็หันมายิ้มให้เขาก่อนจะขับรถตรงยังที่พักของเธออัญญาขับรถไปจอดยังที่ประจำแล้วก็นั่งรถเขาออกไป“ทำไมวันนี้ถึงต้องทำงานเลิกค่ำแบบนี้ เหนื่อยไหมครับ” เขาถามขณะที่รออาหาร“ไม่หรอกค่ะ อัญชินแล้วแต่ก่อนก็เลิกงานเวลานี้ประจำ แต่พอไปทำที่ห้องสมุดคณะก็ได้เลิกงานเร็ว แต่ก็ยังต้องมาช่วยงานที่นี่บ้างเพราะช่วงเย็นคนจะค่อนข้างเยอะ”“คุณล่ะคะ เป็นยังไงบ้าง”“ผมก็เรื่อย ๆ ตอนนี้ก็ใกล้จะปิดคอร์สแล้ว งานก็จะเยอะหน่อยทั้งเตรียมข้อสอบแล้วไหนจะยังตรวจวิทยานิพนธ์อีก”“แบบนี้ต้องกินเยอะๆ นะคะจะได้มีแรงทำงาน” เธอตักกุ้งตัวโตในจานผัดบล็อคโคลี่ให้เขาทานเสร็จเขาก็ขับรถไปส่งเธอ“ไม่ต้องขึ้นไปส่งหรอกค่ะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้วนะคะ คุณรีบกลับไปพักเถอะค่ะ แล้วก็อย่านอนดึกนะคะเดี๋ยวจะไม่สบาย”เขาจับมือเธอขึ้นมาจูบไปที่หลังมือเบาๆ ก่อนจะยอมให้เธอลงจากรถ“ถึงแล้วผมจะไลน์มาบอกนะครับ คุณก็รีบอาบน้ำเข้านอนนะครับ”“บ๊าย บายค่ะ ขับรถดี ๆ นะคะ”
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-08
Baca selengkapnya

ตอนที่ 20 ความเข้าใจ

เช้าวันจันทร์คาร์ลอสมาส่งอัญญาที่ทำงานแต่เช้าหลังจากส่งเธอเขาก็กลับไปที่คอนโดของตัวเอง วันนี้เขามีสอนแค่ช่วงบ่ายแม้ว่าวันหยุดที่ผ่านมาเขาไม่ได้พักอย่างเต็มที่แต่ก็ไม่ทำให้รู้สึกเหนื่อยเลยสักนิด เขาดูแลเธอด้วยความเต็มใจ ไม่มีเรื่องเซ็กส์เข้ามาเกี่ยวข้องเลยแม้แต่น้อย แต่มันก็มีความสุขในอีกรูปแบบหนึ่ง ความสุขในแบบที่เรียบง่ายแต่อบอุ่นไปทั้งหัวใจกลางวันทานข้าวด้วยกันนะครับ เดี๋ยวผมซื้ออาหารเข้าไปเองเขาส่งข้อความให้เธอจากนั้นก็ล้มตัวลงนอนโดยไม่ลืมตั้งเวลาปลุกคาร์ลอสถือชุดเบนโต๊ะที่เขาซื้อระหว่างทาง ชายหนุ่มแวะที่ห้องสมุดกะให้ถึงเวลาพักของอัญญาพอดี แล้วก็พาเธอเดินขึ้นไปทานอาหารที่ห้องทำงานของตัวเอง เขาไม่สนใจว่าจะมีสายตาอีกกี่คู่ที่มองเขากับเธอที่เดินหายเข้าไปด้วยกัน“อร่อยไหมครับ”“ค่ะ คุณจะลองหน่อยไหม” เธอเลื่อนเซ็ตอาหารของเธอให้เขาเพราะคาร์ลอสซื้อมาแค่อย่างละเซ็ต“ป้อนผมหน่อยได้ไหม”เพราะเห็นว่านี่เป็นห้องทำงานส่วนตัวของเขาอัญญาจึงไม่ต้องคอยระวังว่าจะมีใครเปิดเข้ามา เธอใช้ตะเกียบคีบแซลมอนจิ้มโชยุกับวาซาบิเพียงเล็กน้อยก่อนส่งเข้าปากเขาอย่างว่าง่าย“อืม อร่อยจัง” คาร์ลอสเคี้ยวตุ้ยๆ เหม
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-08
Baca selengkapnya
Sebelumnya
12345
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status