Semua Bab ซ่อนลีลารัก: Bab 41 - Bab 50

การที่คาร์ลอสได้เจอกับอดีตแฟนสาวทำให้เขาคิดว่าแม้ไม่มีเขาอัญญาก็ยังมีคนอื่นที่ทำให้เธอมีความสุข เขาเองก็ควรจะหาความสุขให้กับชีวิตตัวเองบ้าง บางทีเขาอาจจะเจอคนที่ทำให้เขามีความสุขได้มากกว่าหญิงสาวก็เป็นได้ผู้หญิงที่อยู่รอบตัวเขาตอนนี้ก็มีเพียงอาจารย์อธิชาเท่านั้น หญิงสาวแสดงออกอย่างชัดเจนว่ามีใจให้เขา แต่คาร์ลอสยังไม่แน่ใจว่าเธอจะเป็นคนที่เขากำลังตามหาหรือไม่ เขาจะลองเปิดใจอีกครั้งแต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำแบบที่คิดได้หรือเปล่าเท่าที่ได้รู้จักกันมาเกือบสองเดือนอธิชาเป็นผู้หญิงที่ทั้งสวยทั้งเก่งมีเสน่ห์ดึงดูดทุกสายตา เวลาที่เขาเดินไปกับเธอใครๆ ต่างก็พากันชื่นชมว่าทั้งคู่ดูเหมาะสมกันมาก คาร์ลอสไม่รู้ว่าตัวเองต้องการคนที่เหมาะสมหรือต้องการคนที่รักกันแน่ การได้ลองคบกับเธอคงจะเป็นวิธีเดียวที่จะหาคำตอบให้กับคำถามนี้ได้สุดสัปดาห์นี่คาร์ลอสต้องไปประชุมประจำปีของบริษัทที่เขาละเลยมานานจนเพื่อนร่วมหุ้นของเขายื่นคำขาดว่าถ้าเขายังไม่มาจะขายบริษัททอดตลาดด้วยราคาที่ต่ำจนเอาต้องรีบบินไปเข้าร่วมประชุม พออธิชารู้เรื่องนี้เธอก็ขอตามเขาไปด้วย ชายหนุ่มไม่ได้ปฏิเสธเพราะอยากใช้เวลากับหญิงสาวให้มากขึ้นคาร์ลอสออกไ

เสียงโทรศัพท์ในเวลาเกือบเที่ยงคืนทำให้คาร์ลอสขมวดคิ้ว เพราะเวลานี้ไม่น่าจะมีใครโทรมาหาเขา แต่เมื่อเห็นเบอร์โทรเข้า เขาก็ใจเต้นรัว ก่อนที่จะรีบกดรับเพราะกลัวอีกคนที่อยู่ปลายสายเปลี่ยนใจเสียก่อน“อัญ” เสียงเขาแผ่วเบา เหมือนไม่แน่ใจว่าเธอโทรมาหาเขา“คาร์ลอสคะ วันนี้คุณมาที่ห้องฉันหรือเปล่า” เธอถามออกไปด้วยอารมณ์อยากรู้เต็มที“ทำไมถามอย่างนั้น มีอะไรหรือเปล่า”“ตอบมาก่อนว่าคุณมาที่ห้องของฉันไหม” เสียงเธอดูร้อนรน“เปล่าเลย ผมจะไม่ได้ไปที่นั่นนับตั้งแต่วันนั้น” เสียงเขาฟังดูเหมือนคนเสียใจเสียงปลายสายเงียบจนคาร์ลอสเริ่มเป็นห่วง“เกินอะไรขึ้นคุณเป็นอะไรหรือเปล่า มีอะไรให้ผมช่วยไหม”“ฉันคิดว่ามีคนเข้าห้องฉันค่ะ” น้ำเสียงที่ดูกังวลของเธอทำให้เขายิ่งเป็นห่วง“เพื่อนคุณหรือเปล่า” เขาคิดว่าอาจจะเป็นนวนันท์“เปล่า นันท์อยู่ต่างประเทศ”“ยังมีใครอีกที่รู้รหัสห้องคุณ”“นิติกรคอนโดค่ะ แต่ฉันว่าไม่ใช่เขา”แล้วเธอก็เล่าว่าในห้องของเธอมีอะไรหายไปบ้าง นั่นยิ่งทำให้คนฟังเป็นห่วงมากขึ้นไปอีก แต่ก็แอบดีใจที่เธอยังนึกถึงเขา คาร์ลอสไม่ได้ถามถึงแฟนของเธอเพราะเขาไม่อยากเสียเวลาอันมีค่าของเขากับเธอโดยการพูดถึงคนอ

คาร์ลอสมองไปที่ประตูห้องของอัญญา เขาอยากจะเปิดมันเข้าไปอีกครั้ง แต่ก็อยากให้เวลาเธอได้อยู่กับตัวเองสักพัก เขาแวะบอกรปภ.ให้โทรศัพท์หาเขาทันทีถ้าเห็นผู้ชายมาหาอัญญา ไม่ว่าคนนั้นจะใครก็ตามคาร์ลอสมองไปที่ประตูห้องของอัญญา เขาอยากจะเปิดมันเข้าไปอีกครั้ง แต่ก็อยากให้เวลาเธอได้อยู่กับตัวเองสักพัก เขาแวะบอกรปภ.ให้โทรศัพท์หาเขาทันทีถ้าเห็นผู้ชายมาหาอัญญา ไม่ว่าคนนั้นจะใครก็ตามตอนนี้เรื่องราวของเขากับอาจารย์อธิชาดูจะกลายเป็นประเด็นร้อนในที่ทำงานเพราะอธิชาบอกใครต่อใครว่าเธอกับเขาไปด้วยกันไม่ได้และเธอเป็นฝ่ายที่ทิ้งเขาไป ทุกสายตาต่างมองคาร์ลอสด้วยความสงสาร แต่เขาไม่สนใจเลยสักนิดเพราะมันไม่ได้เป็นแบบนั้น เขาคงไม่คิดที่จะอธิบายถึงเรื่องราวต่างๆ เพราะมันเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยที่ผ่านเข้ามา คาร์ลอสเชื่อว่าไม่นานคนก็จะลืมเรื่องทุกอย่างไปเองคาร์ลอสสอนนักศึกษาคาบเรียนสุดท้ายเสร็จก็รีบขับรถตรงไปยังที่ทำงานของอัญญา เขารอจนเห็นเธอเดินลงมา และขับรถตามหญิงสาวไปจนถึงคอนโดมิเนียมของเธอก่อนที่ตัวเองจะกลับคอนโดมิเนียมของตัวเองตลอดหลายวันมานี้เขาคอยตามดูอัญญาอยู่ห่างๆ และโทรศัพท์ไปคุยกับเธอทุกวันจนกลายเป็นเรื่

เช้าวันอาทิตย์อัญญาก็ต้องแปลกเมื่อเห็นว่าคาร์ลอสกำลังง่วนอยู่กับการทำอาหารอยู่ในส่วนของห้องครัวที่น้อยครั้งมากที่มันจะถูกใช้งาน“มอร์นิ่งครับที่รัก” เขากล่าวทักทายก่อนจะหันไปสนใจกับกระทะอย่างตั้งใจอัญญาเดินเข้ามาดูว่าเขากำลังทำอะไรกันแน่ และเมื่อเห็นไข่สีเหลืองนวลที่อยู่ในจานก็ต้องตาโตด้วยความประหลาดใจมากขึ้นไปอีก“คุณทำเองเหรอคะ”“ครับ ผมฝึกทำอยู่นานเลยกว่าจะได้แบบนี้” เขาภูมิใจกับออมเล็ตฝีมือตัวเอง“น่ากินมากๆ ค่ะ นี่ไปฝึกทำมาตอนไหนคะ”“อันที่จริงผมเคยทำกินเองตอนที่ยังเรียนอยู่แต่พอมาอยู่ที่นี่แทบไม่ได้เข้าครัวเลย มีอีกหลายอย่างที่ผมทำได้ เอาไว้คุณคอยเป็นคนชิมนะครับ” เขายกจานออมเล็ตกับขนมปังปิ้งหอมกรุ่นมาวางบนโต๊ะอาหารและจากนั้นก็ตามมาด้วยกาแฟอีกสองแก้ว“อัญจะรอชิมนะคะ แต่อย่าทำอร่อยมากนะคะเดี๋ยวอัญจะอ้วน”“พอคุณพูดเรื่องนี้ทำให้ผมนึกได้ ผมว่าตอนนี้คุณผอมลงไปกว่าแต่ก่อนเยอะเลย”“ค่ะ อัญน้ำหนักลดไปนิดหน่อย" อันที่จริงก็ลดไปเกือบ 3 กิโลกรัม“ถ้าอย่างนั้นคงต้องกินเยอะๆ เดี๋ยวกลางวันนี้เราไปซื้อของกันดีไหม ผมจะได้ทำอาหารให้คุณกินทุกวัน”“ไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้นะคะ แค่งานสอนกับงานที่ปรึ

เช้าวันแรกของการแต่งงานหรือจะเรียกบ่ายวันแรกก็คงจะไม่ผิดนักเพราะกว่าคู่บ่าวสาวจะตื่นก็เลยเวลาอาหารเที่ยงไปแล้วอัญญาปวดระบมไปทั่วร่างเมื่อพยายามจะลุกจากเตียง เมื่อคืนเธอไม่รู้ว่าคาร์ลอสไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน เพราะบทรักที่เขามอบให้นั้นมันทั้งเร่าร้อนและยาวนานกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา และเธอเองก็มีความสุขมากกว่าทุกครั้ง หญิงสาวมองร่างของตัวเองใต้ผ้าห่มแล้วใบหน้าก็ร้อนผ่าว เนื้อตัวของเธอตอนนี้มีแต่รอยที่เขาฝากไว้เต็มไปหมด“ผมทำเสียงดังจนคุณตื่นหรือเปล่า”“เปล่าค่ะ คุณตื่นนานแล้วเหรอคะ ทำไมไม่ปลุกกันบ้าง ดูสิแต่งงานวันแรกอัญก็ตื่นซะบ่ายเลย”“ไม่เห็นเป็นไรเลยที่รัก”เขาเข้าสวมกอดเธอที่ร่างกายเปลือยเปล่าส่วนเข้านั้นอยู่ในชุดลำลองเสื้อเชิ้ตกับกางเกงยีนสีอ่อน จมูกโด่งกดลงบนแก้มของเธออย่างรักใคร่“อย่าค่ะ อัญยังไม่ได้อาบน้ำเลย”“ก็ผมชอบกลิ่นคุณ” เขาสูดมันเข้าเต็มปอดอีกครั้งอย่างที่ชอบทำเป็นประจำ“อัญขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ”“คุณหิวไหม ผมว่าจะสั่งรูมเซอร์วิสสักหน่อย กว่าจะถึงเวลานัดกับแม่อีกตั้งหลายชั่วโมง”“ค่ะ คุณสั่งให้อัญเลยนะคะ” หญิงสาวก้าวลงจากเตียงอย่างช้าๆ ตอนนี้เธอเจ็บแปลบไปทั่วทั้งหว่างขา บทรั