All Chapters of Love Lie Lush (confused ) รักร้ายนายวิศวะ: Chapter 31 - Chapter 40

“ไอ้คนทุเรศ ไอ้คนน่ารังเกียจ.. คอยดูเถอะแม่จะนวดจะบีบให้เนื้อปลิ้นเลย..”“บ่นอะไรย่ะปูเป้..”กรี๊ด…“โอ๊ย.. ตกใจหมดหนูนา.. ” เจ้าที่เจ้าทางปูน้ำม้าน้ำช่วยลูกด้วย.. ตกใจหมด..“เป็นบ้าเหรอ? เห็นเดินบ่นเดินพูดคนเดียวพึมพำอยู่นานสองนาน.. ผีเข้าเหรอ?”เพี้ยะ..“บ้าอะไรเล่า พูดบ้าอะไรเล่าคนยิ่งกลัวๆอยู่ ไปแล้ว ไปเอาของก่อน..”“ไม่รับจ๊อบเสริมล่ะ.. เงินดีนะ..”“ไม่อ่ะ แค่ที่ได้ก็พอแล้ว เงินเดือนที่ได้ในแต่ละเดือนก็ดีมากแล้วไม่รับงานพิเศษหรอกใครอยากทำก็ทำไปเถอะฉันไม่เอาด้วยหรอก..”เรื่องนี้เธอรู้ดีว่าเพื่อนพนักงานบางคนรับงานพิเศษน่ะมันคืองานอะไรแต่เธอไม่เอาด้วยหรอก เธอยังรักตัวเอง เธอยังมีศักดิ์ศรีอยู่เธอไม่อยากทำเริื่องโง่ๆแบบนั้นเพราะเธอรู้ดีว่าเงินมันอันตรายมากขนาดไหน.. ยิ่งมีมากยิ่งโลภมาก พออยู่พอกิน ใช้ชีวิตเรื่อยๆไม่ต้องไขว่คว้าหาในสิ่งที่เกินตัวน่ะสบายใจกว่าเยอะ..“จ้าๆ แม่คนดีศรีสยาม ไปดีกว่า คืนนี้มีลูกค้าวีวีไอพีมาจองห้องด้วยและฉันก็เป็นผู้ที่ถูกเลือก… ลูกค้าประจำน่ะติดใจลีลาอุ๊ย.. ติดใจการนวดของฉันน่ะ..”“ตามสบายเลยจ้า.. ไปนะ ต้องไปรับมือกับลูกค้าที่ค่อนข้าง..” เฮ้อ..สิบนาทีต่อมา.

ในที่สุดทุกอย่างก็ลงตัวไปเสียทุกอย่าง.. เขาได้เห็นไอ้ทัตใส่ชุดเดรสสายเดี่ยวแล้ว เขาได้ไปงานแต่งของมันกับคุณปูเป้แล้วและตอนนี้คุณปูเป้ก็ได้มาเป็นหนึ่งในสมาชิกของเขานั่นก็คือ เป็นลูกน้องที่มาคอยช่วยงานไลฟ์ของพวกเราอย่างเต็มตัว เมื่อพ่อของเขาได้ยินว่าไอ้ทัตมีเมียและกำลังจะมาลูกพ่อของเขาก็เห่อขั้นสุด ท่านเห่อไม่ต่างจากลูกของเขาและมิ้นท์เลย.. ท่านบอกว่าถ้าคลอดเมื่อไหร่จะรับขวัญหลานๆทั้งสองอย่างดีเลยและเขาก็อยากจะรู้เหมือนกันจะได้อะไรกันบ้าง.. แต่ที่แน่ๆวันนี้เขามาอยู่หน้าห้องคลอดเป็นที่เรียบร้อยแล้วมิ้นท์เจ็บท้องคลอดตั้งแต่เมื่อคืนและพวกเราทุกคนก็กำลังมายืนลุ้นกันอยู่ว่าหลานคนแรกของครอบครัวจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย..“พี่ไคล์หยุดเดินทีผมเวียนหัว”“ก็มันตื่นเต้นนี่หว่าไอ้คิง”“รู้ว่าตื่นเต้นแต่มันตาลาย…”“หรือมึงไม่ตื่นเต้น..”“จะเหลือรึ ที่สำคัญผมอยากรู้ด้วยว่าใครจะชนะพนันนี้…”“จะใครซะอีกถ้าไม่ใช่พวกฉัน.. คอยดูเถอะทั้งแกและพี่ไคล์หมดตูดแน่..”ฮ่าๆ“เรื่องนี้พ่อเห็นด้วย.. ”“รอก่อนครับคุณพ่อ.. รอดูก่อนอย่าพึ่งรีบดีใจไป…” ฮึ พากันรีบจริงๆรอให้หมอและพยาบาลออกมาก่อนสิ..สิบเก้านาฬิกาสิบเก้านาที

เวลามันช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน.. นี่ก็เป็นปีที่สองแล้วที่เขาเรียนที่นี่ และได้เป็นแฟนกับปูเป้.. เขาไม่คิดเลยว่าคนอย่างเขาจะสามารถรักปูเป้ได้มากมายขนาดนี้.. และที่สำคัญเขาก็ไม่คิดว่าปูเป้เองก็จะรักและให้เกียรติเขาได้ขนาดนี้.. เราสองคนไม่เคยทำเรื่องนอกลู่นอกทางเลยสักนิด มากสุดเราเพียงแค่หอมแก้มและจุ๊บที่ปากของกันและกันเบาๆ เขาอยากให้ปูเป้มั่นใจว่าเขาจะเป็นผู้ชายที่ไม่ชิงสุกก่อนห่าม เขาอยากให้ปูเป้มั่นใจว่าเขานั้นให้เกียรติปูเป้มากที่สุดในชีวิต..“ปูเป้.. ช่วงนี้เครียดอะไรรึเปล่า..”“ไม่มีอะไรหรอกทัต.. ไหวน่า.. ”เธอจะให้ทัตรู้ได้ยังไงกันว่าปัญหาที่เกิดขึ้นมาเกิดมาจากครอบครัวของเธอ เธอไม่อยากเอาปัญหาของเธอมาทำให้ความน่ารักของทัตต้องเหือดหายไปเพราะเธอ.. เรื่องนี้เธอขอตัดสินใจเอง เธอหวังว่าทัตจะไม่โกรธเธอ“ถ้ามีอะไรไม่สบายใจปูเป้อย่าลืมนะว่าปูเป้ยังมีเราอยู่ตรงนี้.. ปูเป้ไม่ได้ตัวคนเดียวนะ..” นั่นเป็นสิ่งที่เขาสามารถทำได้ในตอนนี้.. เรื่องเงินทองอะไรนั่นเขายังไม่พร้อมเขามีแค่แรงกายและแรงใจเท่านั้นที่จะพอให้ปูเป้ได้..“อืม.. ขอบใจนะ..”…..“แกเห็นป่ะยัยปูเป้มีเสี่ยมารับด้วย..”ตึกตึกตึก..ขว

กั๊ฟ กลวัชร จิตขจร ลูกชายคนเดียวของครอบครัวที่มีป๊าสุดเก๋า มีแม่สุดเปรี้ยว… แต่ถามว่าครอบครัวมีความสุขไหม… ไม่นะ ป๊ากับแม่ของเขาแยกทางกันตั้งแต่เขาอายุได้เจ็ดขวบแล้ว.. สาเหตุที่แม่แยกทางกับป๊าก็เพราะเรื่องผู้หญิงน่ะสิ ที่สำคัญเท่าที่เขาได้ยินจากป๊าบ่อยครั้งเวลาป๊าเมา ป๊ามักจะบอกว่าแม่ทนป๊ามานาน… วันที่แม่ออกจากบ้านไปวันนั้นแม่ไม่มีแม้แต่น้ำตา.. ป๊าบอกว่าในวันที่ผู้หญิงหมดรักเราแล้ว.. ผู้หญิงจะไม่รู้สึกเสียใจเลยที่ต้องก้าวออกจากชีวิตของเราไป.. น้ำตาที่เคยเสียให้กับเรามันก็จะไม่ไหลออกมาให้เราได้เห็นในวันที่เธอจากไป… เขาเองก็ไม่ค่อยเข้าใจนักหรอกเพราะเขาก็ยังไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ เขาไม่จำเป็นต้องรักใคร เขาไม่จำเป็นต้องรีบมีเมีย ถ้ามันจะมีก็มีเองแหละแต่ให้เขาเอาคนที่ไม่คู่ควรมาครอบครองล่ะก็.. คงจะไม่หรอก…อีฟ ณิชา แก้วบุญ นักศึกษาปริญญาโทมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ครอบครัวของเธอเป็นแค่ครอบครัวธรรมดาครอบครัวหนึ่งไม่ได้ร่ำรวยเหมือนใครเขา แต่เธอก็ไม่ย่อท้อที่จะหาเงินเพื่อส่งตัวเองให้ได้เรียนจนจบในเส้นทางที่เธอเลือกถึงแม้ว่ามันจะต้องใช้เงินมากมายขนาดไหนแต่เธอก็สู้เพื่อครอบครัวและ

เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าคนแบบเขาจะรู้จักเธอและจำเธอได้… มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือว่าสวรรค์แกล้งเธอกันนะที่ทำให้เขาจำเธอได้และรู้ว่าเธออยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับเขา.. เธอจะทำยังไงดี.. เธอจะต้องถูกให้ออกจากงานแล้วเหรอ?“เรื่องนี้.. พี่ดาวรู้ด้วยรึเปล่าครับว่าผู้หญิงคนนี้เป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยที่ผมเรียนอยู่.. ถ้าพี่ดาวรู้.. แสดงว่าพี่ดาวกำลังทำในสิ่งที่ไม่สมควรอยู่นะครับ.. ที่สำคัญ.. ทางมหาวิทยาลัยของเพื่อนผมเขามีกฎว่าห้ามนักศึกษาของมหาวิทยาลัยทำงานกลางคืน.. ถ้าเรื่องนี้รู้ถึงหูไอ้คิมและพี่ไคล์…”“ขอร้องนะคะคุณกั๊ฟ.. ดิฉันขอร้องนะคะ… ฉันไม่มีทางเลือกจริงๆ ค่ะ…”“งั้นพี่ดาวก็ต้องรับผิดชอบสินะ…”“อย่านะคะ.. ถ้าคุณหาคนผิด.. เป็นฉันค่ะ เป็นฉันที่ผิดเอง.. คุณอย่าไล่พี่ดาวออกเลยนะคะ..” “เธอจะรับผิดชอบด้วยการออกเองอย่างนั้นเหรอ?”เฮ้อ…“ค่ะ.. เรื่องนี้ฉันผิดเอง..” “อีฟ.. แล้วอีฟจะเอาเงินไหนใช้..”“ไม่เป็นไรค่ะพี่ดาว.. เดี๋ยวค่อยว่ากันทีหลัง.. ตอนนี้พี่ดาวสำคัญที่สุดค่ะ ยังไงลุงก็ต้องได้รักษาตัว.. เรื่องงาน.. เดี๋ยวอีฟค่อยหาทางใหม่ค่ะ.. ยังไง.. คุณกั๊ฟอย่าไล่พี่ดาวออกเลยนะคะ.. ถ้าไม่มีอะไรแ