Lahat ng Kabanata ng ลุ้นรักพี่ชายวิศวะสุดโหด : Kabanata 21 - Kabanata 30

พรึ่บ!"เฮ้อออ...อะไรกันเนี่ย! วันเกิดเราทั้งทีทำไมมันเหงาแบบนี้ล่ะ" ฉันได้แต่นั่งมองกล่องของขวัญของเพื่อนๆที่ให้มาก่อนวันเกิด เพราะฉันบอกกับพวกนั้นแล้วว่าจะไม่จัดงาน อีกอย่างพ่อกับแม่ของฉันท่านก็อยู่ต่างประเทศกันหมด ฉันก็เลยคิดว่าไม่อยากจัดให้เสียเวลาติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง! ดูข้อความของเพื่อนฉันแต่ละคนสิ ทำไมถึงอวยพรฉันแบบนี้กันล่ะเนี่ย นี่คงเห็นว่าฉันไม่มีแฟนสินะถึงอวยพรแบบนี้น่ะ แต่ถึงยังไงก็ขอบใจก็แล้วกันนะครืดดด...ครืดดด...ครืดดด"ฮัลโหลว่าไงคะพี่สะใภ้"(ซีอาร์.....)"คิคิคิ"(แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะจ๊ะ)"ขอบใจมากนะน้ำหนาว อ่อ แล้วก็ของขวัญของแกด้วย ฉันชอบมากเลย"(อ่อ งั้นเหรอ ถ้าแกชอบฉันก็ดีใจแล้วล่ะ งั้นวางสายล่ะนะ พอดีมีธุระต่อน่ะ)"คงไม่ได้ไปกับพี่ชายฉันหรอกนะ"(เปล่าสักหน่อย!)"ขอให้มันจริงเถอะจ๊ะคุณเพื่อน ฮ่าฮ่าฮ่า"(ซีอาร์อ่ะ)หลังจากที่คุยกับน้ำหนาวเสร็จ เธอก็จัดการเปิดของขวัญของแต่ละคนต่ออย่างเหงาๆกุ

ตึก...ตึก...ตึกทั้งสามสาวเดินออกมาจากคณะของตัวเองหลังจากที่เรียนคาบสุดท้ายเสร็จสิ้นแล้วด้วยความอ่อนล้า เพราะวันนี้พวกเธอมีทั้งพรีเซ็นต์งานรวมถึงเรียนภาคปฏิบัติด้วย ซึ่งเป็นครั้งแรกที่พวกเธอได้ลองทำ ทำให้ตอนนี้ทุกคนต่างเหนื่อยล้ากันหมด"เฮ้อออ....ฉันอยากกลับไปงีบสักหน่อยแล้วล่ะ" เรนพูด "ยัยลูกกอล์ฟนี่เลือกวันหยุดดีจริงๆนะ รู้งี้ฉันน่าจะลาป่วยก่อนก็ดี""ถึงแม้ว่าจะเหนื่อยแต่ไม่คิดว่ามันน่าตื่นเต้นเลยเหรอ อีกอย่างนี้ก็เป็นครั้งแรกเลยนะที่ได้เรียนภาคปฏิบัติอ่ะ" น้ำหนาวพูด"แต่ฉันว่าเหนื่อยมากกว่านะ วันนี้พวกเราเรียนหนักจริงๆ เฮ้อออ...""นั่นน่ะสิ ฉันก็เหมือนกัน""แต่อย่าลืมอ่านหนังสือกันล่ะ อีกไม่กี่วันก็จะสอบวิชานี้แล้วนะ" น้ำหนาวพูดเตือน"หน้าที่ติวก็ต้องเป็นแกอยู่แล้วจริงมั้ยซี""ใช่แล้ว ^_^""เฮ้อออ....""คิคิคิ/คิคิคิ" ฉันกับเรนขำท่าทีของน้ำหนาวเมื่อพวกเราสองคนขอให้เธอช่วยติวให้ เพราะทุกครั้งถ้าให้น้ำหนาวติวให้ฉันจะขอกินก่อนแล้วค่อยติวกันจนเวลาสุดท้ายล่ะ"งั้นฉันขอตัวก่อนนะ""อื้ม""ไปกันเถอะน้ำหนาว ฉันอยากกลับบ้านแล้วอ่ะเหนื่อยมากกกก""งั้นกลับก่อนนะซีอาร์""โอเคจ้า""อ่อ แล้วก็คืน

Luce Partพั่บ! พั่บ! พั่บ!พั่บ! พั่บ!แก่นกายขยับเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ ทำให้ร่างบางที่นอนบนเตียงนั้นถึงกับเม้มปากแน่นและใบหน้าที่ส่ายไปมาด้วยความเสียวพร้อมกับมือบางที่พยายามจิกเล็บลงบนหลังเขาอย่างแรงเมื่อถูกเขากระแทกแก่นกายเข้าใส่ร่องที่คับแน่นของเธอ"อ๊ะ อ๊าาา อ๊าาา""อ๊าาา ซี๊ดดดด! แน่น!" ลูซกัดฟันแน่น ถึงแม้ว่าเขาจะเคยมีอะไรกับเธอมาก่อน แต่ก็ยังรู้สึกได้ถึงความคับแน่นของซีอาร์ มันทำให้เขายิ่งปวดแก่นกายของตัวเองมากขึ้นจึงส่งเสียงครางออกมา"อ๊ะ อ๊าาา อ๊าาา""ซี๊ดดดด!""อ๊ะ จะ...จูบ อืมมม"จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!ริมฝีปากประกบจูบอย่างรวดเร็ว ลิ้นร้อนสอดแทรกควานหาความหวานของริมฝีปากบาง จูบที่อ่อนโยนแปรเปลี่ยนเป็นจูบที่ร้อนแรงมากขึ้นจ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!"อืมมม อ๊ะ!""หึ จูบเก่งขึ้นนี่" ลูซแสยะยิ้มพร้อมกับมองหน้าซีอาร์ที่ทำหน้าใส่เขาอย่างไม่พอใจเมื่อเขาถอนริมฝีปากออก"จิ!"จ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!เขาประกบปากจูบเธออีกครั้ง"อืมมม อ๊าาา"พั่บ! พั่บ! พั่บ!พั่บ! พั่บ!"อื้อออ อ๊าาา ซี๊ดดดด!""อ๊าาา""อ๊ะ อ๊าาา พี่ลูซ...."ร่างบางร้องครางชื่อของเขาออกมาอย่างลืมตัว ถึงแม้ว่าตัวเธอเองก็ยังคงไม่ได้สติเพรา

ตุบ!มือบางตบโต๊ะทำงานของพี่ชายเธอเสียงดัง"พี่เวย์!""......?""น้องอยากรู้ว่าใครเป็นคนทำน้ำหนาว ขอดูกล้องวงจรหน่อยสิคะ"หลังจากที่กลับจากไปส่งน้ำหนาวที่บ้านเสร็จ ซีอาร์ก็ขับรถวนกลับมาที่มหาลัยอีกครั้ง เพราะอยากรู้ตัวคนที่ทำแบบนี้กับน้ำหนาว เธอก็เลยเลือกที่จะให้พี่ชายของเธอช่วยแทน เพราะในมหาลัยนี้พี่เธอใหญ่สุดยังไงล่ะ"......""นะค่าาา ก็มันอยากรู้อ่ะ ใครกันที่มาแกล้งเพื่อนซีแบบนี้!" ยิ่งพูดแล้วยิ่งแค้น"ยัยนั่นให้มาสืบ?""เปล่าค่ะ! แต่ซีแค่อยากรู้หรือว่าพี่ไม่อยากรู้คะ?""พี่รู้แล้ว""หาาาา!""อืม""ใครอ่ะ? บอกมาเลยนะซีจะไปจัดการให้น้ำหนาว""เรื่องนี้เราไม่ต้องเข้ามายุ่ง""เอ๋?"".......""หรือว่า...พี่จะเป็นคนจัดการเองสินะ ^_^" ซีอาร์ยิ้มออกมาทันที ก่อนจะจ้องหน้าพี่ชายเธออย่างเจ้าเล่ห์ "งั้นก็ฝากด้วยนะคะ จัดการให้ว่าที่พี่สะใภ้ซีด้วยน่าาา คิคิคิ""หึ :-)"ไม่ปฏิเสธด้วย แสดงว่าสองคนนี้น่าจะเลื่อนขั้นแล้วสินะ หึหึหึ...............................Mix Caféพรึ่บ!"จะกลับมาแล้วเหรอ!" ด้วยความที่ซีอาร์พูดเสียงดังมาก ทำให้คนในร้านหันมามองเธอกันหมด จนเธอต้องขอโทษแล้วพยายามพูดเบาๆ(อื้ม แ

พรึ่บ!"ฮืออออ!!"หลังจากที่ซีอาร์กลับมาจากข้างนอก เธอก็ต้องกุมขมับขึ้นมาทันทีที่ได้รู้ความจริงจากปากของวินที่บอกเรื่องของคืนนั้น ทั้งเรื่องที่ฉันเมาแล้วชอบจูบแล้วยิ่งไปกว่านั้นคือฉันจูบเด็กนั่นด้วยน่ะสิ ฮือออ...จูบแรกของแกเลยนะยัยซีอาร์ อุตส่าห์จะเก็บไว้ให้พี่ลูซอ่ะ!หมับ!"ไม่น่าเลยซีอาร์เอ๊ย!"พอกลับมาที่ห้องฉันก็โทรไปหาพี่ลินดาที่อยู่กับฉันคืนนั้นที่พวกเรานัดกินเลี้ยงสายรหัสฉันก็ได้รู้ความจริงว่าคืนนั้นฉันก็เมาเหมือนกันแล้วคนที่มาเจอฉันก็คนเดิม ก็คือ....พี่ลูซ ทำไมถึงเป็นพี่เขาได้นะ"งั้นคนที่มาส่งฉันที่ห้องก็คือพี่ลูซน่ะสิ >..เช้าวันต่อมา...ครืดดด...ครืดดด...ครืดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ร่างบางที่กำลังแต่งตัวอยู่นั้นถึงกับมองปลายสายที่โทรเข้ามาด้วยความแปลกใจ"ฮัลโหลค่ะ"