All Chapters of ลุ้นรักพี่ชายวิศวะสุดโหด : Chapter 31 - Chapter 40

เช้าวันต่อมาซ่าาา...ซ่าาา...ซ่าาาซ่าาา...ซ่าาาหญิงสาวยืนอยู่กลางน้ำที่ไหลออกมา เมื่อเธอเห็นว่าตอนนี้ร่างกายเต็มไปด้วยร่องรอยจากเมื่อคืนที่ถูกกระทำโดยชายหนุ่ม ครั้งแรกของเธอ ไม่สิไม่ใช่ครั้งแรกแต่พี่เขาบอกว่านี่เป็นครั้งที่สามแล้วงั้นเหรอ....เธอไม่คิดว่าตัวเองจะมาถึงจุดนี้กับผู้ชายที่เธอชอบและไม่รู้ว่าเมื่อคืนทำไมตัวเองถึงตามอารมณ์เขาไปแบบนั้น"บ้าจริงๆเลยยัยซีเอ๊ย!"เมื่อเธอตื่นขึ้นมาก็ไม่พบเขาอยู่ข้างๆแล้วและเธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตอนไหน แต่พอตื่นขึ้นมาชุดที่เธอใส่กลับกลายเป็นชุดนอนที่เธอใส่ประจำมันถูกเปลี่ยนและคนที่เปลี่ยนก็คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากพี่ลูซ"ฮือออ ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย >.ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก"ซีอาร์เสร็จหรือยัง!"เสียงเรียกจากด้านนอกทำให้เธอได้สติขึ้นมาก่อนที่จะรีบอาบน้ำทันที.....ตึก...ตึก...ตึกซีอาร์พยายามเดินไปที่ห้องนอนของตัวเอง แต่ก่อนที่จะได้เข้าห้องนอนนั้นเธอก็เห็นว่าพี่เกรซเดินมาพอดี"เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมหน้าซีดแบบนั้นล่ะ?" เกรซถามซีอาร์"เปล่าค่ะ แล้วพี่จะกลับตอนไหนเหรอคะ?""พี่ว่าอาบน้ำเสร็จจะออกไปแล้วล่ะ ขอบใจเรามากนะเมื่อคืนน่ะ""ไม่เป็นไรค่ะ เอ่อ..

@Cafeteriaตอนนี้พวกเราทั้งสามคนก็เข้ามาทานข้าวที่โรงอาหารกันเรียบร้อยแล้ว ส่วนลูกกอล์ฟก็กลับไปแล้วหลังจากสอบเสร็จกึก!"งั้มๆๆ""ทำไมกินมูมมามแบบนั้นล่ะเนี่ยเรน" ฉันหันไปมองเรนที่คงจะหิวมากในตอนนี้"หิวจริงๆน่ะสิ ตั้งแต่เช้าแล้วยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย งั้มๆ""ก็แล้วทำไมไม่กินล่ะ" น้ำหนาวถาม"เครียดเรื่องสอบอ่ะดิ" เรนพูดแต่ปากก็ยังกินข้าวอยู่"อ่อ แบบนี้นี่เอง แล้วคิดว่าทำได้มั้ยล่ะ?""เรนนะยะ น่าจะทำได้แหละ แหะๆๆ""ฉันว่าเรนทำได้แน่นอนรวมถึงพวกเราด้วย เพราะมีติวเตอร์คนเก่งอยู่ตรงนี้ยังไงล่ะ ^_^" ฉันพูดพร้อมกับหันไปยิ้มให้น้ำหนาว เพราะมีน้ำหนาวเพื่อนคนเก่งช่วยติวให้ยังไงล่ะ"เดี๋ยวเสร็จนี้ไปไหนกันต่ออีกมั้ยอ่ะ" ฉันถามเพื่อนอีกสองคน"ว่าจะกลับไปดูร้านน่ะ""ส่วนฉันก็ว่าจะไปพักสมองสักหน่อย วันนี้ใช้เยอะเกินไป แล้วแกอ่ะ""ดูก่อน""ไม่ใช่ว่าจะไปสนามแข่งเหรอจ๊ะ ^_^""เอ๋? สนามแข่งงั้นเหรอ""ก็ว่าจะไปอยู่หรอก ก็อย่างที่ฉันเล่าให้พวกแกฟัง"".......""แต่ที่ไปสนามแข่งก็เพราะมีนัดกับพี่เกรซน่ะคนที่ยืมเงินฉันยังไงล่ะ""อ่อ ยัยพี่คนนั้นสินะ ฉันอยากเห็นหน้าจริงๆ" เรนพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ชอบ"ทำไม

ครืดดด...ครืดดด...ครืดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้ร่างบางที่นอนอยู่ตื่นขึ้นมา"ฮัลโหล หาวว"(......)"ฮัลโหล ได้ยินมั้ย"(ทายดิว่าใครโทรมา)เอ๋...เสียงผู้ชายนี่นา"เดี๋ยวนะ อย่าบอกนะว่า..."(ยูคิดนานจริงๆนะ)"ดอม!"(เฮ้อ! คิดนานมากไปปะ)"ก็มันตกใจนี่นาที่นายโทรมาน่ะ ปกติไม่เห็นจะโทรมาเลยตั้งแต่ไอกลับไทย"ตอนนี้ฉันตื่นเต็มตาเลยล่ะ ก่อนจะลุกออกไปข้างนอกพร้อมกับคุยกับเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันนานตั้งแต่กลับจากอังกฤษ(อาทิตย์หน้าว่างมั้ย)"น่าจะว่างนะ มีอะไรหรือเปล่า"(นัดเจอกันหน่อยดิ)"นายจะกลับไทยงั้นเหรอ!"(อืม)"วอท! แล้วเอ็มม่า ยัยนั่นก็จะกลับมาด้วยใช่มั้ยเนี่ย!"(น่าจะกลับมานะ ไม่รู้เหมือนกันแฮะ)"อ้าว! ก็นึกว่าจะกลับมาพร้อมกัน"(อย่าบอกนะว่าคิดถึงเอ็มม่ามากกว่าไออ่ะ)"อืม" แค่อยากแกล้งหมอนี่เฉยๆเท่านั้นเอง(ไองอนอยู่แล้วนะซีอาร์)"ฮ่าฮ่าฮ่า ล้อเล่นน่า"(เอาเป็นว่าอาทิตย์หน้าว่างนะ ไอคิดถึงยูมาก็เลย)"จ้าา"หลังจากที่คุยกันได้ไม่นานดอมก็วางสายไป เพราะเหมือนว่าหมอนั่นจะต้องไปทำงานกับเพื่อนต่ออีก"นี่จะเที่ยงแล้วเหรอเนี่ย!"พอเหลือบไปเห็นนาฬิกาเธอก็ต้องรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำแล้วแต่งตัวท

Genius Universityบรื้นนนน.....เอี๊ยดดดด....ฟู่~~ร่างบางพ่นลมหายใจออกมาหลังจากที่จอดรถเรียบร้อยแล้ว ก่อนจะสำรวจตัวเองอีกครั้งแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังรู้สึกว่าขอบตาของเธอมันยังคล้ำอยู่ แต่เพราะมีเครื่องสำอางค์ที่ช่วยปกปิดไว้หลังจากที่เธอกลับจากผับเธอก็เอาแต่นอนร้องไห้มาตลอด ถึงแม้ว่าจะผ่านมาหนึ่งวันแล้วแต่ซีอาร์ก็ยังไม่ได้รู้สึกหายเศร้าเลยสักนิด เมื่อวานถึงแม้ว่าจะมีใครโทรมาแต่เธอก็เลือกที่ไม่รับสายของใครเลยไม่เว้นแม้แต่พี่ชายของเธอเอง ส่วนพี่ลูซเขาเองก็ไม่ได้มาหาเธอหรือแม้กระทั่งโทรมาเขาก็ไม่ได้โทรมา เพราะเขาไม่เคยโทรหาเธอก่อนอยู่แล้วปัง!ตึก...ตึก...ตึกหลังจากที่ทำใจอยู่บนรถไม่นานเธอก็เลือกที่จะเดินลงมาเพื่อเข้าเรียนแกร๊ก!"ตรงนี้ซี!" เรนกวักมือเรียกเพื่อน"มาแล้วเหรอยะยัยซี" ลูกกอล์ฟทักซีอาร์ทันทีที่เธอเดินเข้ามาพรึ่บ!"วันนี้ไม่สดใสเลยแฮะ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?" เรนถามเมื่อเห็นว่าเพื่อนของเธอไม่ยิ้มแย้มเอาซะเลย เพราะปกติซีอาร์จะเข้ามาทักทายพวกเธอด้วยเสียงที่ดังเสมอ"นั่นน่ะสิยะ ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วอยู่ๆก็กลับเฉยเลย"ฟุบ!"อ้าว! เป็นอะไรไปอีกคนเนี่ย" เรนพูด แต่ซีอาร์ก็ไม่ได้ตอ

Luce Part พั่บ! พั่บ! พั่บ!"อ๊ะ อ๊าาา อ๊าาา""อ๊าาา ซี๊ดดดด!"พั่บ! พั่บ! พั่บ!พั่บ! พั่บ!แก่นกายกระแทกเข้าออกร่างบางอย่างต่อเนื่อง เขาไม่มีทีท่าว่าจะหยุดทำรักเธอเลยแม้แต่นิดถึงแม้ว่าเธอนั้นจะหยุดร้องไห้แล้วก็ตาม"อ๊าาาา ซี๊ดดด เสียววว""หึ!"จึก!ร่างบางจิกเล็บบนหลังของร่างสูงด้วยความเสียว"อ๊าาา อ๊าาา พี่ลูซ"ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด"อ๊าาา อ๊าาา พะ...พี่ลูซโทรศัพท์ อ๊าาา"พั่บ! พั่บ! พั่บ!"อ๊าาาา เธอทำให้พี่คลั่งมากรู้ตัวมั้ย!""อ๊าาา ซี๊ดดดด! โทรศัพท์!""damn!!"เขาหัวเสียมากเมื่อโทรศัพท์เสียงดังไม่หยุด ทำให้เขาต้องเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาก็เห็นว่าเป็นเบอร์ของพี่ชายเด็กนี่ เขาหยุดกระแทกแก่นกายแต่ยังคงคามันไว้ที่ร่องของเธออยู่อย่างนั้นแล้วกดรับสาย(น้องกู)"อยู่กับกู"(ดูแลซีอาร์ด้วย)"มึงไม่บอกกูก็ดูแลอยู่แล้ว หึ!" ถึงมันไม่บอกเขาก็ต้องดูแลซีอาร์อยู่แล้วและเขาก็คิดว่าดูแลเธอดีด้วยสิ(หึ!)ติ๊ด!ไอ้เวย์กดวางสายไปแล้ว เขาจึงจัดการกับยัยตัวเล็กที่นอนหน้าบึ้งส่งมาให้เขา"ออกไปได้แล้ว ซีจะกลับ!""ยังไม่อิ่ม เห็นมั้ยว่ามันยังคาอยู่ :-)""นี่พี่ อ๊ะ!"ปั่ก! ปั่ก!"อ๊ะ อ๊าาา พี่ อุ๊ป