Semua Bab กำราบรักนายวิศวะเจ้าเล่ห์: Bab 41 - Bab 50

1 เดือนต่อมา...ตึก...ตึก...ตึก"กรี๊ดดดด!"ระหว่างที่เดินออกมาจากคลาสเรียน ร่างบางตกใจมากเมื่ออยู่ๆ เพื่อนสนิทของเธอก็กรีดร้องออกมาเสียงดัง ทำให้คนรอบข้างหันมามองกันอย่างแปลกใจ"เป็นอะไรหลิน!""ก็ดีใจไงล่ะที่พรีเซนต์งานผ่านไปด้วยดี ขอบคุณมากนะเคท ^_^""จะขอบคุณฉันทำไม เราช่วยกันมันถึงผ่านไปได้ด้วยดี""นั่นสินะ ฉันรู้สึกโล่งใจมากเลยอ่ะที่งานผ่านไปได้ด้วยดี แต่ว่า....""หืมมม""เฮ้อออ..ไม่มีอะไร""พวกเธอจะไปต่อกันที่ไหน?""ถามทำไม?" ฉันถามภาคพร้อมกับมองหน้าหลินที่ดูเหมือนเธอจะมองภาคอยู่ก่อนแล้ว เป็นแบบนี้เองสินะ"แค่อยากรู้""อยากรู้ฉัน หรือว่าหลิน?""หึ!""เอ๊ะ! ดูเหมือนว่าพี่คลีนจะมารับฉันแล้ว งั้นฉันไปก่อนดีกว่านะ""ทำไมฉันอิจฉาเธอแบบนี้เนี่ย! เฮ้อออ...อยากเป็นเคทจริงๆ" หลินพูดด้วยความอิจฉา เพราะตั้งแต่ที่ทั้งคู่เปิดตัวคบกัน พี่คลีนก็จะมารับมาส่งเคทที่หน้าตึกคณะเสมอ"มีฉันอยู่ตรงนี้เธอจะอิจฉาอะไร""หลินฉันไปก่อนนะ ฉันฝากหลินด้วยนะ""อืม""พูดอะไรของเธอน่ะเคท"พรึ่บ!"รู้หรอกน่าว่าชอบ คิคิคิ"หลังจากที่ร่างบางกระซิบกับหลินเสร็จ เธอก็รีบเดินออกไปทันที เพราะอยากให้เพื่อนกับผู้ชายที่ชอบ

สนามแข่ง Lบรื้นนนนน..."สนามแข่งรถเหรอคะ?""อืม พี่มีคุยงานกับไอ้ลูซ""ที่นี่?""ไอ้ลูซมันเป็นเจ้าของสนามน่ะ พี่ยังไม่เคยพาเรามาใช่มั้ย""แต่พี่คงเคยพาคนอื่นมาด้วยใช่มั้ยคะ :-)""ก็...""เหอะ!""นั่นมันแค่อดีต พี่ไม่ได้จริงจังอะไร แต่สำหรับคนนี้จริงจังมาก""จะเชื่อดีมั้ยนะ"หมับ!พรึ่บ!"ว้าย! ทำอะไรของพี่เนี่ย!" ฉันตกใจมากเมื่ออยู่ๆ ก็ถูกร่างสูงยกตัวให้ขึ้นไปนั่งคร่อมที่ตักของเขาแทนจนเธอเผลอร้องออกมาตุบ!"พี่คลีน! ทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยเคทเลยนะ!""ไม่เชื่อพี่?""ปล่อยเคทก่อนสิคะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้ามันจะดูไม่ดีนะ" ฉันพยายามบอกเขา แต่พี่คลีนก็ยังนั่งยิ้มอยู่นั่นแหละ "พี่คลีน อื้ออออ!"ตุบๆๆ"อื้อออ!" มือบางทุบอกแกร่งทันทีเมื่อถูกร่างสูงยื่นหน้าเข้ามาจูบไม่ทันตั้งตัวจ๊วบ! จ๊วบ! จ๊วบ!"อืมมม""อื้ออออ!"พรึ่บๆๆ"เฮือกกก!!"ร่างบางตกใจมากเมื่อถูกร่างสูงถลกเสื้อของเธอขึ้นไป แล้วมือหนาก็ล้วงเข้าไปบีบขย้ำเต้าของเธออย่างเอาแต่ใจตุบๆๆหมับ!"อื้อออ!"งับ!"อ๊ะ! ซี๊ดดดด! เจ็บนะ! ทำบ้าอะไรของพี่!" ฉันลูบต้นคอตัวเองพลางจ้องหน้าร่างสูงเขม็งด้วยความหงุดหงิด "แล้วมือน่ะ เอาออกไปได้แล้ว!"หมับ!"อ๊

แกร๊ก!"พี่คลีนทำไมมันมืดแบบนี้ล่ะค่ะ"ร่างบางค่อยๆ เดินเข้าไปในห้องของเขาอย่างระมัดระวัง เพราะตอนนี้ข้างในมันมืดสนิท เธอพยายามคลำหาสวิตช์ไฟตึก...ตึก...ตึก"พี่คลีนคะ" ฉันเรียกหาเขา เมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรผ่านหน้าฉันไป และฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะอยู่ด้านหลังฉันแล้ว"....." เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับ"พี่คลีนคะทำไมไม่เปิดไฟล่ะคะ"พรึ่บๆๆ"ในที่สุดก็....พี่คลีน!"ร่างบางยืนแข็งทื่อหลากหลายความรู้สึกในตอนนี้ เธอมองไปรอบๆ ห้องที่ถูกเปิดให้สว่างเรียบร้อยแล้วอย่างตื่นตะลึง ก่อนที่จะมองร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมกับร้องเพลงให้กับเธอและเค้กที่อยู่บนมือของเขา"อธิษฐานก่อน เร็วเข้า""อื้ม!"ฟู่~~"สุขสันต์วันเกิดนะครับ :-)""พี่คลีน..." ฉันพูดไม่ออกเลยจริงๆ"เซอร์ไพรส์มั้ยครับ""เซอร์ไพรส์มากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ" เคทยิ้มอย่างมีความสุขพลางจ้องมองเค้กวันเกิดอย่างตื้นตันใจ เธอนั่งเหม่อมองมันอยู่นาน จนคลีนต้องเอ่ยขึ้นมา"เป็นอะไรอีกเรา หืม""เป็นครั้งแรกเลยนะคะที่ได้เค้กวันเกิดจากคนอื่นแบบนี้...."".....""ทุกครั้งเมื่อถึงวันเกิดเคทมักจะซื้อมากินเองคนเดียวตลอดเลยค่ะ แต่มาปีนี้..."พรึ่บ!ร่างบางสวมกอดร่

Genius Universityพรึ่บ!"มึงให้ไอ้นทีไปทำงานอีกแล้วเหรอวะไอ้คลีน""เออดิวะ""มึงไม่คิดจะให้มันพักบ้างหรือไงไอ้สัส""มึงก็ให้มันทำงานให้ไม่ใช่หรือไงไอ้ลูซ" คลีนย้อนกลับทันที"ก็...""เหอะ! ทำมาว่ากู""คืนนี้พวกมึงคงว่างคุยงานกับกูแล้ว" คิมเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนทั้งสองคนของเขาทะเลาะกันเรื่องไร้สาระ"กูไม่ว่างโว้ย! ต้องไปเฝ้าเมีย!" คลีนพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเมื่อนึกถึงเคทที่เขาพยายามให้เธอลาออกจากผับไอ้เดรกนั่น แต่ยัยนั่นกลับไม่ยอมออก "เหอะ! น่ารำคาญ!""หึ! ทำเป็นมาว่าพวกกูนะมึง มึงน่ะยิ่งกว่ากูอีกไอ้สัส" ลูซแซวคลีนพร้อมกับหัวเราะเยาะ"นั่นดิวะ เสือถอดเล็บแล้วเหรอวะ" เซอร์เวย์พูดหยอกล้อคลีนอย่างนึกสนุก"นี่พวกมึงหยุดล้อกูได้มั้ยวะ กูรักเมียกูมากพอใจยังวะ แม่ง!""หึ!" ทั้งสามคนส่ายหัวให้กับเพื่อนของพวกเขา"มึงต้องไปไอ้คลีน แล้วพวกมึงทั้งหมดก็ต้องไปเหมือนกัน" คิมพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ก่อนที่เขาจะลุกออกไป "กูกลับก่อน อย่าลืมมาคืนนี้""เออ!""อืม" เซอร์เวย์ตอบกลับแล้วเขาก็ลุกขึ้นตามคอมออกไปเหมือนกัน ในห้องจึงเหลือเพียงลูซกับคลีน"อะไรวะ นึกอยากจะมาคุยงานอะไรตอนนี้วะเนี่ย""นั่นดิวะ""มึ

1 ปีผ่านมา....ตอนนี้ทั้งสี่หนุ่มต่างนั่งพูดคุยกันที่ผับของคิม ซึ่งเป็นสถานที่ที่พวกเขานัดเจอกันบ่อยๆ แต่ระยะหลังๆ ที่ทั้งสี่คนจบมหาวิทยาลัย พวกเขาต่างก็ทำธุรกิจของตัวเอง จึงไม่ค่อยได้มาเจอกันบ่อยเหมือนที่ผ่านๆ มาพรึ่บ!"ช่วงนี้เป็นยังไงบ้างวะไอ้คลีน" ลูซคลีนหลังจากเห็นสีหน้าเพื่อนดูเหนื่อยๆ"ก็ดี""แน่ใจ?" เซอร์เวย์เอ่ยขึ้น"เออดิวะ""หึ!""แล้วพวกมึงล่ะ เป็นไงบ้างวะ""มีความสุขดี" ลูซตอบแล้วยิ้มให้คลีนอย่างกวนๆ"มึงแต่งงานแล้วนี่หว่าไอ้ลูซ มึงอีกไอ้เวย์แล้วก็มึงด้วยไอ้พี่ชาย" คลีนพูดอย่างหงุดหงิด"อิจฉาเหรอวะ ฮ่าฮ่าฮ่า""มึงไม่ต้องมาหัวเราะกูไอ้ลูซ ไอ้สัส!""ไม่ได้เหลือแค่มึงคนเดียวสักหน่อยไอ้คลีน" เซอร์เวย์พูดขึ้น"ไอ้นทีมันยังไม่ยอมมีใครอีกเหรอวะ""ไม่รู้ดิ อาจจะมีแล้ว แต่เก็บเงียบ""หึ!""แต่มึงชอบไม่ใช่เหรอวะ เมื่อก่อนมึงเคยพูดว่าไม่อยากแต่ง แต่พอเจอเมียเข้ากลับอยากแต่งซะงั้น""พูดมากนะมึง!"ติ๊ง!เสียงข้อความดังขึ้น ทำให้คลีนเปิดดูก็พบว่าเป็นเคทที่ส่งมา"กูกลับก่อนว่ะ""เมียตามเหรอวะ""เออ!"หลังจากนั้นคลีนก็เดินออกไปจากผับทันที เพราะมีนัดทานข้าวกับเค