All Chapters of ตั้งใจท้อง: Chapter 31 - Chapter 40

ยีนส์อมยิ้มพยายามเป็นอย่างมากเพื่อไม่ให้ตัวเองหลุดเสียงหัวเราะออกมา ยิ่งเห็นว่าเอื้อการต์ทำสีหน้าเขินอายเขาก็ยิ่งเอ็นดูคนตัวโต" พี่...เมื่อกี้พี่..."ไปไม่เป็น นั้นคืออาการของเอื้อการต์ในตอนนี้ ดีแค่ไหนที่เมื่อกี้เขาไม่โวยวายเสียใหญ่โต ไม่อย่างนั้นมีหวังเขาอาจจะต้องโดนเฮียรันทวงลูกชายคืนก็เป็นไปได้ แอบดีใจที่เขาไม่ใจร้อนเหมือนแต่ก่อน ดีใจจริงๆที่ไม่วู่วาม เอื้อการต์ลอบถอนหายใจออกมาเบาๆอย่างโล่งอก" พี่การต์ไม่ทราบหนิครับ ไม่ต้องคิดมากหรอกนะ "ยีนส์เอ่ยให้กำลังใจ บอกตามตรงหากเป็นเขาเขาก็ไม่พอใจนั้นแหละที่เห็นคนที่เรารักไปใกล้ชิดสนิทสนมกับคนอื่น เรื่องนี้ถือว่าเข้าใจกันได้เอื้อการต์ยิ้มกว้างเมื่อรู้สึกสบายใจขึ้น นั่งทบทวนอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจเอ่ยถามถึงความเป็นมาเป็นไปว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมแม่ของคนตัวเล็กถึงได้มาอยู่ในร่างของเฮียรันได้ และใช้เวลาในการนั่งฟังคนรักอธิบายรายละเอียดทุกอย่างไปเกือบชั่วโมงซึ่งไม่อยากเชื่อเลยว่าเฮียรันที่เขารู้จักและให้ความเคารพในฐานะรุ่นพี่ที่มีความสามารถและเก่งกาจในทุกๆเรื่องจะเป็นแม่ของคนตัวเล็กมาตั้งแต่แรก ... โอ้โห แม่ยายของเขาโคตรเก่ง...เอื้อการต

" เป็นไรครับ กลัวเหรอ หืมม "เอื้อการต์ที่เท้าแขนคร่อมอยู่ด้านบนเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง แม้ว่าที่ผ่านมาเขาสองคนจะช่วยกันและกันอยู่บ่อยๆแต่เขาก็ไม่เคยสอดใส่ตัวตนเข้าไปในตัวของอีกฝ่ายเลยสักครั้ง จึงไม่แปลกหากคนใต้ร่างจะนึกกลัวหรือกังวล แม้ว่าครั้งหนึ่งเขาทั้งสองคนจะเคยมีอะไรลึกซึ้งต่อกัน หลายต่อหลายยกจนอีกฝ่ายตั้งท้องแต่นั้นมันก็นานมาแล้วไง ที่สำคัญตอนนั้นก็แตกต่างจากตอนนี้โดยสิ้นเชิง น้องคงกลัวว่าจะกระทบกระเทือนต่อลูกในท้องด้วยล่ะมั้ง เลยมีสีหน้ากังวลให้เห็นแบบนี้ " ...เปล่าครับ แต่ยีนส์แค่..."...เป็นห่วงลูก...เอ่ยตอบในใจโดยที่ไม่คิดจะพูดออกมาแม้จะมีความกังวลก็ตามทีเพราะใจของเขาก็เรียกร้องและต้องการอีกฝ่ายไม่ต่างกัน" ถ้ายีนส์ยังไม่พร้อมพี่รอได้นะครับ "เอ่ยจบชายหนุ่มจึงตั้งใจว่าจะลุกขึ้นเพราะเขาเข้าใจได้หากอีกฝ่ายจะยังไม่เต็มใจในเรื่องนี้ แต่กลับโดนมือบางของว่าที่คุณแม่คล้องลำคอแกร่งเอาไว้เสียก่อน " ย..ยีนส์พร้อมครับพร้อมแต่...เบาๆนะ "เอ่ยออกมาอย่างเขินอายพร้อมแก้มใสที่เริ่มแดงจัดขึ้นเรื่อยๆก็อย่างที่พี่หมอได้บอกเอาไว้หากผ่านพ้นช่วงระยะนี้ไปกิจกรรมบนเตียงเฉกเช่นสามีภรรยาก็คงจะต

" เป็นไรมึง "ยีนส์เลิกคิ้วถามด้วยความแปลกใจเมื่อจู่ๆปลากัดที่นั่งทานมะม่วงแช่อิ่มอยู่ด้วยกันนิ่งไปคล้ายกำลังคิดอะไรบางอย่าง" ไอ้ยีนส์มึงเคยฝันถึงยายบ้างไหมวะ "ปลากัดไม่ได้ตอบคำถามเพื่อนแต่กลับเอ่ยถามแทน " ก็...เคยฝันนะแต่นานแล้วว่ะ ทำไมเหรอ "ยีนส์ทำหน้าแปลกใจยิ่งขึ้นไปอีกเมื่อปลากัดเอ่ยถามเขาถึงเรื่องนี้ถ้าจะถามว่าตั้งแต่ที่ยายเสียไปเขาฝันถึงยายบ่อยไหม บอกเลยว่าไม่ เเต่เพียงครั้งเดียวเท่านั้นที่เคยฝันว่ายายมาหา ท่านมาพร้อม...จริงสิ ท่านเอาแหวนมาให้เขาสองวง นี่ถ้าปลากัดมันไม่พูดขึ้นมานะเขาก็ลืมไปแล้วด้วยซ้ำ" เมื่อคืนกูฝัน "" ฝันถึงยายน่ะเหรอ "" อืม แกเอาแหวนกับสร้อยข้อมือมาให้ เหมือนจริงมากเลยนะมึง ขนาดตอนที่กูตกใจตื่นมือที่ฝันว่ารับของมายังกำแน่นอยู่เลย "ยีนส์มองเพื่อนด้วยสีหน้าอึ้งๆ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาให้มันรู้สึกไม่สบายใจ เพราะหากจำไม่ผิดหลังจากที่เขาฝันถึงยายได้สามวัน เขาก็ได้ซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจและผลที่ออกมาคือเขาตั้งท้องจริงๆ...แล้วปลากัดล่ะ มันจะท้องเหมือนเขาได้ไหม แต่มันจะเป็นไปได้เหรอ..." กูว่านะในโลกที่ยายมึงอยู่ แกต้องเป็นคนรวยมากแน่ๆเลยว่ะ "" ยังไงอ่ะ "ย

เมื่อเดินเข้ามาในห้องเอื้อการต์ก็ค่อยๆวางคนรักลงบนเตียงอย่างนุ่มนวลและทะนุถนอม ก่อนที่ตัวเขาจะเอนตัวลงนอนเคียงข้างและคว้าร่างว่าที่คุณแม่เข้าสู่อ้อมกอดของตนอีกครั้งอย่างหวงแหนและแสนรักใคร่" พี่เป็นห่วงยีนส์มากรู้ไหม ตอนที่กลับมาแล้วไม่เจอถามคนในบ้านก็ไม่มีใครทราบว่ายีนส์ออกไปไหนพี่ยิ่งเป็นห่วง โทรศัพท์ก็ไม่พกไป โทรหาปลากัดก็ไม่ยอมรับสาย ใจพี่มันร้อนรน มันกังวล กระวนกระวาย กลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรไม่ดีขึ้นหรือเปล่า พี่กลัว กลัวจริงๆนะครับ ไม่ทำอย่างนี้แล้วนะ รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วงใจจะขาด..."เอื้อการต์พรั่งพรูความในใจออกมาให้คนรักรับรู้ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เขานั่งรออีกฝ่ายอยู่ที่บ้านด้วยความร้อนใจเกือบชั่วโมงก็ทนรอต่อไปไม่ไหว ต้องรีบขับรถออกจากบ้านไปตามหาทั้งที่ก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะไปที่ไหนได้ เขาขับรถตามหาไปเรื่อยๆตามสถานที่ต่างๆโดยไร้จุดหมายเพราะตั้งแต่ที่อยู่ด้วยกันมายีนส์ไม่เคยออกไปไหนตามลำพังนอกจากเขาจะเป็นฝ่ายพาออกไปทุกครั้ง และเท่าที่สืบทราบมาก่อนหน้านี้น้องก็ไม่ได้มีสถานที่ที่ไปเป็นประจำอีกด้วย เขาจึงไม่รู้ว่าคนตัวเล็กจะไปอยู่ที่ไหนได้ เขาไปทุกที่ที่เคยพาอีกฝ่ายไป ร้านนั่งชิว ร้

...และแล้ววันสำคัญของพวกเขาทั้งสี่คนก็มาถึง..." ยีนส์กูตื่นเต้นอ่ะมึงง"ปลากัดเขย่าแขนเพื่อนเบาๆพร้อมเอ่ยบอกความรู้สึกของตัวเองออกมา เพราะวันนี้คือวันแต่งงานของพวกเขา และเนื่องจากตื่นเต้นมากเกินไปมันจึงทำให้เมื่อคืนเขานอนไม่หลับและอาเจียนเกือบทั้งคืน ดีแค่ไหนที่เขายังมีแรงสามารถลุกขึ้นมาเตรียมตัวได้ตั้งแต่เช้า แม้จะรู้สึงเพลียมากก็ตามที" กูก็เหมือนกัน แต่มึงอย่าเครียดนะปลากัดเดี๋ยวอาเจียนออกมาอีก แล้วนั่งนิ่งๆเลยจะเดินไปเดินมาบ่อยๆทำไมเนี่ย เฮ้อ กูล่ะอดเป็นห่วงอาการแพ้ท้องของมึงไม่ได้จริงๆว่ะ "ยีนส์รีบจับแขนเพื่อนรักให้นั่งลงทันทีที่เห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าต่างอีกแล้ว แล้วเอ่ยบอกออกมาพร้อมถอนหายใจใหญ่ งานแต่งในวันนี้เขาเองก็ตื่นเต้นมากไม่ต่างกับปลากัดนักเหรอ แต่ไอ้อาการตื่นเต้นมันเริ่มลดลงตั้งแต่ที่เขาเข้ามานั่งรวมตัวกันในห้องนี้หลังแต่งตัวเสร็จ เพราะอะไรน่ะเหรอ? เพราะเพื่อนเขานั้นแหละ ตั้งแต่ที่ทุกคนและเจ้าตัวรู้ว่าตั้งท้อง อาการแพ้ท้องของปลากัดก็ยิ่งรุนแรงขึ้นทุกวันอย่างเช่นวันนี้ที่เขากับมันต้องมานั่งรอขบวนขันหมากของฝั่งเจ้าบ่าวในห้องเดียวกัน ปลากัดมันวิ่งเข้า