All Chapters of ยั่วรักสามีนิตินัย: Chapter 61 - Chapter 70

ลานจอดรถเพนท์เฮ้าส์..เดินมาถึงรถกวินที่โอบเอวม่านฟ้าอยู่ก็พาเธอเดินไปเปิดประตูข้างคนขับแล้วให้ขึ้นนั่ง ก่อนที่จะเลื่อน Safety Belt ล็อกให้เธอด้วยจังหวะเดียวกันนั้นลินินก็เปิดประตูด้านหลังแล้วขึ้นไปนั่งเช่นกันกวินเดินอ้อมไปทำหน้าที่คนขับ พยายามทำใจให้นิ่งไว้ ไม่แม้แต่จะมองกระจกหลัง..เวลาขับรถเขาเลือกที่จะมองกระจกด้านข้างแทน เพราะเดี๋ยวถ้ามองกระจกหลังเธอก็จะคิดว่าเขามองลินินจนรถวิ่งมาจอดที่ลานจอดรถของบริษัท..กวินลงจากรถก็เดินอ้อมมาเปิดประตูให้ม่านฟ้าในขณะเดียวกันลินินก็เปิดประตูลงจากรถด้านหลังพนักงานหลายคนที่กำลังทยอยเข้าไปในบริษัทต่างก็แอบมอง แต่ไม่มีใครกล้าหยุดมองตรงๆ เพราะทุกคนรู้ดีว่าทั้งสามกำลังเป็นที่พูดถึงกันอยู่และโบนัสก็เป็นอีกคนที่หยุดมอง สายตาเธอมองจ้องจนคนที่นั่งรถผ่านเข้ามามองตามว่าเธอมองอะไร"จะเป็นคนนี้จริงเหรอครับ""หลักฐานก็มีให้เห็น""แต่เธอเป็นเพื่อนของคุณเจ้าขานะครับ""คนใกล้ตัวนี่แหละตัวดีนัก""แล้วคุณเจ้าสมุทรจะทำยังไงต่อครับ"เจ้าสมุทรไม่ได้ตอบคนสนิท เขาสั่งให้จอดรถดูก่อนว่าเธอจะทำอะไร"โบนัส" ม่านฟ้ามองเห็นโบนัสแต่ไกลก็รีบเดินเข้ามาหา"ทำไม..?" โบนัสกรอกห

โทรศัพท์เครื่องที่เจ้าสมุทรเอาออกมาจากลิ้นชักโบนัสก็คือเครื่องของเขาที่ทำหล่นไว้วันนั้น วันที่อุ้มม่านฟ้าเข้าไปนอนในห้องทำงาน พอกลับออกมาก็ไม่เห็นโทรศัพท์ และตอนนั้นก็ต้องรีบไปคุยงานกับลูกค้าเพราะนัดลูกค้าทานข้าวเที่ยงด้วยตรงนั้นไม่มีกล้องวงจรปิดเขาก็เลยไม่รู้ว่าใครเป็นคนเอาไป แต่พอมาดูกล้องวงจรปิดที่หน้าห้องทำงาน ก็เห็นตอนที่โบนัสเอาอะไรสักอย่างซ่อนไว้ด้านหลังก่อนที่จะรีบหลบไปที่โบนัสทำแบบนั้นเพราะเห็นม่านฟ้าออกมาจากห้องของเจ้าสมุทร เธอคิดว่าค่อยหาโอกาสเอาโทรศัพท์มาคืนแล้วกัน แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มีโอกาสสักที จนลืมไปเลยว่าโทรศัพท์ยังอยู่ในลิ้นชัก"ยังอยู่นี่เหรอครับ ทำไมคุณโบนัสถึงยังกล้าเก็บไว้" ชัยชนะมองดูโทรศัพท์ที่อยู่ในมือของผู้เป็นนาย ข้อมูลบางอย่างในโทรศัพท์ถูกปล่อยออกไป"คงไม่คิดว่าพวกเราจะหาเจอล่ะสิ" ได้โทรศัพท์แล้วเจ้าสมุทรก็กลับลงมาชั้นล่างโชคดีข้อมูลที่อยู่ในโทรศัพท์เขาสั่งปิดข่าวได้ทัน"ที่จริงเรื่องนี้เราส่งให้ตำรวจจัดการได้นี่ครับ" ตั้งแต่เรื่องปล่อยคลิปจากโทรศัพท์เครื่องของลินินแล้ว เพราะหลักฐานที่มีก็คือมีลายนิ้วมือโบนัสแฝงอยู่ในนั้นด้วย และวันนั้นหนึ่งในคนที่ไปเข้า

ยั่วรักสามีนิตินัย บทที่ 65 [เจ้าสมุทร)ก็รู้อยู่หรอกว่าไม่มีตรงไหนเลยที่จะสู้พี่ม่านฟ้าได้ แต่ทำไมต้องมาพูดให้รู้สึกต้อยต่ำขนาดนั้นด้วย"..หรือว่า" โบนัสไม่รู้ว่าทำไมช่วงหลังเจ้าสมุทรถึงเป็นแบบนี้ หรือว่าเขาจะเห็นดีเห็นงามกับพ่อ..ทำไมโบนัสจะไม่รู้ว่าท่านรองประธานไม่ต้องการให้เธอคบกับลูกสาว ด้วยฐานะที่ไม่เท่าเทียมอันนี้เธอก็รู้ แต่เธอคบด้วยใจบริสุทธิ์ แม้แต่เงินสักบาทยังไม่คิดจะเบียดเบียนเพื่อนเลย ถ้าไม่เพราะยุคสมัยนี้หางานยากเธอก็คงไม่รับความช่วยเหลือจากเพื่อนแน่ และมันก็เป็นสิ่งที่ทำให้คนที่คิดแง่ลบกับเธอมองเธอไม่ดี"จะเดินใจลอยไปถึงไหนหรือจ๊ะน้องโบนัส""อุ๊ย..คุณลินิน?""เห็นพี่ต้องตกใจขนาดนั้นด้วยเหรอ""ทำไมฉันต้องตกใจด้วยคะ หน้าคุณเหมือนผีหรือไง" โบนัสแปลกใจทำไมวันนี้ลินินถึงพูดกับเธอเหมือนเอ็นดู"ทำปากดีไปเถอะ เงาหัวจะไม่มีอยู่แล้ว" ประโยคนี้ลินินพูดแค่เบาๆ แล้วก็เดินจากไป"เราจะตามไปแบบนี้หรือครับ" ชัยชนะคิดว่าผู้บริหารแบบคุณเจ้าสมุทรไม่น่าจะต้องมาตามด้วยตัวเอง ใช้ใครให้ตามก็ได้หรือไม่ก็นักสืบแต่ที่เจ้าสมุทรอยากตามดูด้วยตัวเอง เพราะเธอคนนี้คือเพื่อนน้องสาว เขาอยากเห็นกับตาว่า

เครื่องปรับอากาศก็ไม่ได้เปิดแต่ทำไมหนาวแบบนี้ คืนนี้จะรอดไหมวะเรา ตอนกลางวันก็ดูไม่วังเวงแต่พอตกกลางคืนมาทำไมน่ากลัวจัง ทั้งหนาวและก็กลัวถ้าจะแอบเข้าไปนอนในห้องของพี่กวินก็จะดูไม่ดีอีกหลับสิวะโบนัส อย่าลืมสิแกต้องอยู่คนเดียวให้ได้ แต่ก่อนถึงแม้จะถูกน้าสะใภ้รังแก แต่ก็รู้สึกอบอุ่นเพราะมีครอบครัว แต่ตอนนี้เธอยอมก้าวออกมาก็ต้องอยู่ด้วยตัวเองให้ได้ครืนนน ครืนนนตกใจหมดเลยใครโทรมาเนี่ย อยู่ดีๆ โทรศัพท์ก็สั่น>>{"โบนัสกลับถึงบ้านหรือยัง"} {"พี่ม่านฟ้า"}>>"{พี่เป็นห่วงก็เลยโทรมาถามดูกลับถึงบ้านแล้วใช่ไหม"} {"ค่ะ ทานข้าวให้อร่อยนะคะแค่นี้นะ"} โบนัสชิงวางสายไปก่อนไม่อยากโกหกให้มากกว่านี้ พวกเขาทำบุญด้วยอะไรทำไมชีวิตถึงเพียบพร้อมทุกอย่างไลน์ใคร.. วางสายจากม่านฟ้าไปก็มีข้อความไลน์เข้ามา พอเปิดเข้าไปดูก็เห็นว่าเป็นข้อความของเจ้าขา เวลาของทั้งสองไม่ค่อยตรงกัน ช่วงหลังก็เลยไม่ค่อยได้คุยส่วนมากจะทิ้งข้อความไว้มากกว่าแปะ.. สูงขนาดนี้แกยังขึ้นมาได้เหรอเนี่ย กำลังจะหลับยุงก็มาบินอยู่ข้างหู ไม่รู้ว่าตบถูกไม่ถูกแต่ก็ตบไว้ก่อนเช้าวันต่อมา..คืนแรกผ่านไปถึงแม้จะนอนไม่ค่อยหลับ แต่ก็ไม่ต้องเสียเง

ตึก! เสียงปิดประตู เพราะตอนนี้โบนัสขึ้นนั่งบนรถข้างคนขับแล้ว"เธอจะคุยอะไร" เจ้าสมุทรยังไม่สั่งให้คนสนิทออกรถ เพราะถึงยังไงก็พาเธอไปด้วยไม่ได้"ไม่รีบแล้วเหรอคะ เห็นบอกนัดลูกค้าทานข้าว"มองหน้าคนที่พูดแล้ว ชัยชนะก็หันกลับไปมองด้านหลังดูสีหน้าของเจ้านาย"ถ้าเรื่องงานเดี๋ยวฉันจะโทรไปหาเลขาจัดการให้""ก็บอกแล้วไงคะว่าฉันหิว จะไปพบลูกค้าไม่ใช่เหรอคะ" ทีแบบนี้รีบจัดการให้เราเลยนะ"ออกรถ" ลองดูสิว่าถ้าเธอเห็นคนที่เขานัดทานข้าวแล้วจะยังปากดีอยู่ไหมชัยชนะทำตามอย่างเร็วโดยการขับรถตรงไปที่โรงแรม เพราะนัดทานข้าวที่ห้องอาหารของโรงแรมนั้นพอรถจอดสนิท เจ้าสมุทรก็ลงจากรถแล้วเดินไปโดยไม่สนใจคนที่ติดรถมาด้วยเลย ส่วนชัยชนะให้พนักงานโรงแรมเอารถไปเก็บให้แล้วรีบถือกระเป๋าเอกสารเดินตามผู้เป็นนาย โบนัสก็ไม่ยอมถอยรีบตามไปเช่นกันแอดดด.. จังหวะที่ประตูกำลังจะปิดโบนัสรีบดันให้มันเปิด"??" แต่พอเห็นว่าเป็นใครที่อยู่ในนี้ใบหน้าถึงกับเปลี่ยนสี"รอนานไหมครับคุณตา""ตาก็เพิ่งมาถึง แล้วนี่?" เจ้าสัวพิศาลจำเด็กสาวคนนี้ได้ว่าเธอเป็นใคร"สวัสดีค่ะคุณตา จำโบนัสได้ใช่ไหมคะ" นาทีนี้เธอทำได้อย่างเดียวคือดับเครื่องชน ถ้าถอ