All Chapters of ผู้หญิงของมาเฟีย: Chapter 31 - Chapter 40

ตอนที่30 ทำรายงานให้เมีย"นี่เรากำลังจะไปไหนคะ นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านหนูนี่" เมื่อรถยนต์คันหรูขับมุ่งหน้าไปตามเส้นทางที่เธอไม่คุ้นตาจึงหันหน้ามาถามชายหนุ่มอย่างสงสัย"ฉันมีงานด่วน" ลีออนยังมีปัญหาในการสื่อสาร คำตอบที่อิงดาวได้รับถึงจะไม่ตรงกับที่เธอถามแต่ก็พอเข้าใจได้ว่าเขากำลังจะไปทำงานที่ไหนสักที่ซึ่งเธอเองก็ไม่อาจรู้ได้"แล้วคุณจะเอาหนูมาด้วยทำไมคะ หนูมีงานค้างอยู่ที่ยังทำไม่เสร็จและหนูก็ต้องส่งพรุ่งนี้แล้วด้วย" ใบหน้าเล็กได้รูปบูดบึ้งขึ้นจนลีออนสังเกตได้ว่ากำลังโดนเด็กงอนเข้าให้แล้ว"เอาไปทำที่โน่นก็ได้ระหว่างรอฉันทำงาน เดี๋ยวให้พายัพมันช่วยทำ" เมื่อได้ยินดังนั้นใบหน้าเล็กยิ้มกว้างจนลืมไปว่าก่อนหน้านั้นเธอทำหน้ายังไง"หึ เมื่อกี้ยังทำหน้าเป็นปลาทูอยู่เลย" เสียงทุ้มเอ่ยแซวเด็กสาว ศีรษะเล็กโยกคลอนเล็กน้อยจากแรงขยี้ผมโดยฝีมือชายหนุ่ม การกระทำที่ดูแปลกจากแต่ก่อนพายัพได้พบเห็นถึงกับผล็อยยิ้มออกมาอย่างลืมตัวรู้สึกเหมือนได้เจ้านายคนใหม่ที่เริ่มเหมือนคนปกติทั่วไปที่พึงแสดงออกอย่างตรงไปตรงมาต่อความรู้สึก"ฮือ ผมหนูยุ่งหมดแล้ว" เด็กสาวเอี้ยวตัวหลบจากฝ่ามือใหญ่ที่ตอนนี้เอาแต่เขี่ยผมเธอเล่นอย่า

ตอนที่32 แนะนำว่าเป็นผัวหลังจากที่อิงดาวคุยรายละเอียดทั้งหมดกับลาครอสเรียบร้อยแล้วและการผ่าตัดจะเกิดขึ้นในอีก 2 วันข้างหน้า ระหว่างนี้ทีมแพทย์จะทำการเตรียมร่างกายคนไข้ให้พร้อมก่อนการผ่าตัดใหญ่จะเกิดขึ้นทางด้านของมาเฟียหนุ่มที่ตอนนี้ยุ่งกับการประชุมกับบอร์ดบริหารฝั่งยุโรปรวมถึงสาขาที่ไทยก็เกิดปัญหาจึงไม่มีเวลาแม้กระทั่งจะโทรหาเด็กสาว หลังจากไปส่งเธอที่บ้านคืนนั้นนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เจอเธอโดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้เด็กสาวกำลังเจอมรสุมหนักแค่ไหน3 วันผ่านไป"นายครับคนของเราแจ้งว่าคุณอิงดาวเธอไม่ได้ไปเรียน 2 วันแล้วครับ" พายัพรีบรายงานเจ้านายทันทีเมื่อเดินออกจากห้องประชุมในช่วงบ่ายหลังจากประชุมแล้วเสร็จ"ทำไมมึงพึ่งมาบอกกูเอาป่านนี้ ไม่รอให้อิงดาวหายไปสักอาทิตย์ก่อนแล้วค่อยรายงานกู" คิ้วหนาขมวดเข้าหากันสีหน้าดูเป็นกังวลขึ้นแต่ก็ไม่ถึงกับตื่นตระหนกเพราะไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้นกับเธอเพราะถ้าเป็นอย่างนั้นคนของตนคงรีบรายงานให้ตนทราบก่อนหน้านี้แล้ว"ผมเห็นนายยุ่งอยู่ครับ จึงคิดว่าจะรายงานนายหลังจากงานเสร็จ" พายัพก้มหัวเล็กน้อยแสดงความขอโทษคนเป็นนายที่คิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเล็กน้อยเพ

ตอนที่34 เปิดตัวกับว่าที่แม่ยายด้วยเสียงครางผมดำเงาที่ปล่อยยาวสลวยเต็มแผ่นหลังถูกมือหนาปัดป่ายออกเผยให้เห็นต้นคอขาว"จ๊วบ จ๊วบ เธอกำลังทำให้ฉันคลั่งนะเด็กน้อย" ขณะที่ปากหยักไล่ขบเม้มแผ่นหลังเนียนขาวที่ถูกปลดกระดุมออกจนถึงกลางหลังจนเกิดรอยแดงนั้น มือหนาสอดแทรกเข้าชายเสื้อด้านหน้าลูบไล้ผิวเนียนบริเวณหน้าท้องแบนราบ ค่อยๆ เลื่อนขึ้นมาถึงเนินอกนุ่มที่เคยสัมผัส ไรขนอ่อนของคนโดนสัมผัสถึงกับลุกซู่ยอดปทุมถันชูแข็งขึ้นสู้ฝ่ามือหนา"อือ..อือ..อ่าส์" เมื่อโดนความปรารถนาเข้าครอบงำสติสัมปชัญญะจึงขาดสิ้น ตั้งแต่โดนชายหนุ่มจู่โจมในตอนแรก เสียงครางหวานหู เนื้อตัวนุ่มนิ่มไร้การขัดขืนทำให้สติของชายหนุ่มขาดสะบั้นลงเหมือนกัน"จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ" ร่างบางจากตอนแรกที่นั่งหันข้างให้ชายหนุ่มบัดนี้ถูกหมุนให้หันมาเผชิญหน้า ริมฝีปากหยักได้รูปประกบจูบอย่างดูดดื่มมีเสียงครางดังเล็ดออกมาแค่บางจังหวะที่เว้นช่วงหายใจ"เก่งมากเด็กดี" ก้นงอนบดเบียดท่อนยาวที่แข็งขืนระหว่างขาทั้งสองข้างเพื่อระบายความเสียว"อ่าส์ ลีออนอย่า" มือหนาของชายหนุ่มอีกข้างที่ตอนนี้เคลื่อนต่ำลงไปสอดแทรกเข้าใต้กระโปรงสีขาวตัวบาง ลูบไล้สัมผัสร่องอวบนูนท

ตอนที่ 36 คนบ้า=ผัว"เดินทางปลอดภัยนะคะ" อิงดาวตะโกนตามหลังชายหนุ่มที่กำลังจะเปิดประตูออกไปตึก ตึก ตึก"อย่าดื้อ อย่าทำให้ต้องเป็นห่วง แล้วฉันจะรีบกลับมา" ลีออนหันกลับมาคว้าร่างบางเข้าไปกอดอีกครั้งบนเครื่องบิน"ไม่พักบ้างเหรอ ได้ข่าวว่ามึงไม่ได้นอนมาหลายคืนแล้วนิ" เฟมโตที่กำลังปรับเอนเก้าอี้เพื่อพักสายตาก่อนจะต้องเจอกับงานใหญ่ในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า"งานยังไม่เสร็จ" คำตอบสั้นๆ จากลีออนที่สายตายังจ้องหน้าจอแล็ปท็อปและนิ้วเรียวยาวยังกดแป้นพิมพ์ไม่หยุด"หึ..พายัพ นายมึงไม่มีเงินเติมน้ำมันเครื่องบินเหรอ" สิ่งที่เพื่อนตนเล่าให้ฟังก่อนหน้าคงจะเป็นเรื่องจริงเพราะหลักฐานคาตาตอนนี้ มาเฟียผู้ยิ่งใหญ่กำลังนั่งทำรายงานให้เด็กสาว"คุณเฟมโต ว่าอะไรนะครับ" พายัพเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอไอแพดหันมามองทางต้นเสียงคิ้วหนาขมวดเข้าหากันสีหน้างุนงงกับคำถาม"เดี๋ยวนี้นายมึงรับจ้างทำรายงานให้เด็กมหาวิทยาลัยแล้วเหรอวะ รับจ๊อบพิเศษหาเงินเติมน้ำมันเครื่องบินหรือไง" สายตาของเฟมโตเหล่มองไปทางซ้ายที่มีลีออนนั่งพิมพ์งานอย่างใจจดใจจ่อ"คนไร้หัวใจไม่มีทางเข้าใจหรอกครับว่าที่เจ้านายกำลังทำอยู่คืออะไร" คำตอบจากพายัพถึงก

ตอนที่38 สถานะเดียวที่ให้ได้หลังจากที่วางสายจากเจ้านายนักรบก็หักพวงมาลัยรถกลับเข้าสู่เส้นทางปกติ ระหว่างที่ขับรถฝ่าการจราจรที่ติดขัดของกรุงเทพฯ ในช่วงเย็นนั้นคำพูดของลีออนที่พูดเมื่อสักครู่ก็วนอยู่ในหัว นักรบจึงตัดสินใจถามเด็กสาวที่นั่งเงียบอยู่เบาะข้างๆ คนขับ"น้องอิงครับพี่ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ" สีหน้าแววตาดูจริงจังที่ขัดกับบุคลิกของบอดี้การ์ดหนุ่มที่แสดงให้อิงดาวเห็นเป็นครั้งแรก"เอ่อ..ซีเรียสขนาดนั้นเลยเหรอคะ" คิ้วโค้งมนได้รูปผูกเข้าหากันเล็กน้อย"ไม่ถึงกับซีเรียสมากหรอกครับ พี่แค่อยากถามเพื่อความแน่ใจเท่านั้น" ใบหน้าหล่อเหลาได้รูปหันมาทางเด็กสาวบางครั้งสลับกับมองการจราจรข้างหน้า"แต่สีหน้าพี่ไม่ได้บอกแบบนั้นเลยค่ะ ถามมาสิคะพี่จะถามอะไรอิง" เมื่อนักรบยืนยันแบบนั้นเธอก็คลายกังวลลงเพราะกลัวนักรบจะถามเรื่องเธอกับลีออน ขืนเป็นเรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับชายหนุ่มนั้นก็ไม่รู้จะตอบว่าอะไรดีเหมือนกันเพราะแม้แต่เธอก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้เธออยู่ในฐานะอะไรแม้แต่คนรู้จักเธอก็ยังไม่ได้เป็นด้วยซ้ำแม้ชายหนุ่มจะบอกว่าเธอเป็นเมียเขาก็ตาม"นายโทรหาน้องอิงเป็นร้อยๆ สายจริงๆ เหรอครับ" เป็นจังห