All Chapters of ผู้หญิงของมาเฟีย: Chapter 41 - Chapter 50

ตอนที่ 41 ขนาดใหญ่เกินมาตรฐาน"อือ..แม่คะอิงขออีก 5 นาที" ร่างเปลือยเปล่าใต้ผ้าห่มผืนหนาพูดเสียงอู้อี้ในลำคอพลิกตัวหลบไปอีกฝั่งเมื่อโดนปลุกให้ตื่นในช่วงสายทั้งที่พึ่งได้หลับไปช่วงเกือบฟ้าสางนี้เอง"10 โมงแล้ว จะตื่นไปเรียนหรือจะนอนต่อเลือกเอา" เสียงทุ้มก้มลงกระซิบข้างหูนั่งอยู่ขอบเตียงในชุดพร้อมไปทำงาน แต่ใจจริงก็อยากนอนกอดเด็กสาวต่อแต่เพราะเขามีประชุมสำคัญในช่วงบ่ายจึงเลี่ยงไม่ได้"ฮะ! 10โมง ทำไมคุณไม่ปลุกหนูคะ" ร่างอรชรดีดตัวลุกจากที่นอนกระโดดลงจากเตียงด้วยความเร็วโดยลืมไปว่าตัวเองอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าแม้แต่ชิ้นเดียว"อ้ายๆๆๆ หันหน้าไปเลยอย่ามองนะ" ร่างบางชะงักฝีเท้าทันทีเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นเงาของตัวเองที่หน้ากระจกก่อนจะยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดหน้าอกสลับไปมากับจุดสงวน"หึ..อายทำไม เห็นหมดทุกซอกทุกมุม มือแค่นั้นจะปิดอะไรได้ขนาดมือฉันใหญ่กว่ามือเธอหลายเท่า..ยังล้น" ลีออนพูดจายียวนกวนประสาทเน้นย้ำประโยคหลัง มิหนำซ้ำยังยกยิ้มมุมปากกลายเป็นคนยิ้มพร่ำเพรื่อเมื่ออยู่กับเด็กสาว"หึย คนหน้าไม่อาย" เจ้าของร่างบางได้สัดส่วนบ่นอุบอิบถลึงตาใส่ก่อนจะรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปด้วย

ตอนที่ 43 เสือสาว"อ่ะ! จุก!" ไม่มีโอกาสได้ร้องห้ามหรือถามหาเหตุผลการถูกลงโทษครั้งนี้ ลีออนเข้าประกบจูบริมฝีบางที่อ้าเผยอรออยู่ กระโปรงนักศึกษาทรงเอถูกดันร่นขึ้นมากองอยู่ที่เอวคอดก่อนที่มือหนาจะจัดการถอดชุดชั้นในสีดำลายลูกไม้ให้พ้นทางก่อนจะโยนทิ้งไปภายในรถอย่างไม่ไยดีลีออนอาศัยจังหวะที่เด็กสาวอ้าปากกำลังจะร้องห้ามสอดลิ้นยาวเข้าไปหยอกล้อและบดจูบลงโทษอย่างเร่าร้อน ขณะที่มือหนาก็ซุกซนอยู่ด้านล่างจัดการลูบกลีบกุหลาบอวบนูนที่ยังบวมอยู่เล็กน้อยจากศึกเมื่อคืน เพียงแค่ถูกปลายนิ้วสะกิดปุ่มกระสันเสียวน้ำหล่อลื่นก็เริ่มผลิตไหลซึมออกมาตามร่องคับแคบ"อือ..อ่าส์ อย่า" อิงดาวร้องประท้วงพยายามขัดขืนแต่ดูเหมือนร่างกายแสดงออกตรงกันข้าม มือเล็กจิกลงบนแผ่นหลังกว้างผ่านเสื้อเชิ้ตตัวบางเพื่อระบายความเสียว ความต้องการที่โดนปลุกปั่นโดยชายหนุ่มผู้ประสบการณ์เหนือกว่า จากตอนแรกที่ผลักไสแปรเปลี่ยนเป็นโอนอ่อนผ่อนตามค่อนไปทางให้ความร่วมมืออย่างดี นิ้วเรียวยาวราวนิ้วผู้หญิงขยับถูไถเสียดสีตรงกลางร่องความสาว มันเสียวซาบซ่านบวกกลับสถานที่ที่เขาและเธอกำลังทำกิจกรรมรักอยู่นั้นเป็นริมถนนยิ่งเพิ่มความตื่นเต้นให้อิงดาวมาก

ตอนที่ 45 ย้ำสถานะชายหนุ่มร่างสูงที่ตอนนี้เปลี่ยนมาสวมรองเท้าผ้าใบแทนรองเท้าหนังและเปลี่ยนเป็นกางเกงยีนแทนกางเกงสแลกเพื่อความคล่องตัวในการเคลื่อนไหวปีนป่าย"นายจะกลับออกมาไหมครับ" ขายาวของลีออนตั้งท่าจะกระโดดปีนข้ามรั้วอีกครั้งจำต้องหยุดชะงักด้วยเสียงเรียกของมือขวาคนสนิทที่ยืนดูลาดเลาอยู่ด้านหลัง"ไอ้ห่าพายัพ กูไปหาเมียไม่ได้ไปตายถึงจะได้ไม่กลับออกมา มึงมีอะไรจะถามกูอีกไหม" ใบหน้าคมเข้มหันขวับกลับมาตวาดเสียงใส่ลูกน้องอย่างหัวเสีย ดวงตาคมเข็มมองมาอย่างคาดโทษแม้จะมีเพียงแสงสว่างจากดวงจันทร์ที่ส่องให้เห็นเพียงรางๆ"ไม่มีแล้วครับนาย ผมจอดรอนายตรงนี้นะครับ"เมื่อพูดจบร่างสูงในชุดสีดำก็หายเข้าไปในบริเวณรั้วบ้านและขณะนี้กำลังปีนป่ายขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านอย่างชำนาญ พายัพหยิบโทรศัพท์มือถือรุ่นล่าสุดขึ้นมากดบันทึกวิดีโอ เผื่ออนาคตวันข้างหน้าจะสามารถใช้ประโยชน์จากมันได้ ใช้เวลาเพียง 5 นาทีลีออนก็ยืนอยู่บริเวณระเบียงด้านนอกตรงห้องของเด็กสาว มือหนาล้วงมีดพกเล่มเล็กที่ชอบพกติดตัวตลอดเวลาจากกระเป๋ากางเกงด้านหลังและลงมืองัดกลอนหน้าต่างอย่างชำนาญ รวมๆ แล้วลีออนใช้เวลาไม่ถึง 15 นาทีก็สามารถเข้าไปภายใ

ตอนที่ 47 หึง"เมื่อกี้คุยกับใคร" ทั้งที่ก่อนหน้าบอกกับตัวเองให้ใจเย็น แต่เมื่อนึกถึงตอนที่เด็กสาวคุยกับฏทรศัพท์น้ำเสียงออดอ้อนดูมีความสุขซึ่งต่างจากเวลาคุยกับตน จึงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามว่าคนปลายสายคือใครมีความสัมพันธ์อะไรกับเด็กสาวถึงต้องพูดจาดูสนิทสนมกันถึงเพียงนี้"คนสำคัญค่ะ" ได้รับคำตอบจากอิงดาวเพียงแค่นั้น ร่างบางรีบผละออกจากอ้อมแขนที่ตรึงไว้หลวมๆ สาวเท้าเล็กเข้าห้องน้ำทันทีปล่อยให้ชายหนุ่มเจ้าของบ้านยืนหัวเสียอยู่คนเดียวผ่านไปห้านาทีอิงดาวเดินออกมาจากห้องน้ำก็พบกับเจ้าของห้องนั่งหน้านิ่งอยู่บนเตียงจ้องมองมาที่เธออย่างคาดโทษ ร่างบางรีบสาวเท้าเดินผ่านหน้าชายหนุ่มหวังจะรีบออกไปจากห้องนี้โดยเร็วแต่ความตั้งใจนั้นต้องหยุดลงกะทันหัน"หยุดอยู่ตรงนั้น อย่าคิดจะออกจากห้องไปถ้ายังคุยกันไม่รู้เรื่อง" น้ำเสียงราบเรียบบอกออกมาเสียงดังมือเรียวเล็กทั้งสองข้างกำเข้าหากันแน่นก่อนจะค่อยๆ หันหลังกลับมา ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่กล้าสบตากับชายหนุ่ม อิงดาวยืนก้มหน้าด้วยความประหม่าค่อนไปทางหวาดกลัวซะมากกว่า"ที่บอกว่าคนสำคัญ มันเป็นใคร" น้ำเสียงราบเรียบแปรเปลี่ยนเป็นเสียงตะคอก ร่างบางสะดุ้งตัวโหยงด้วยความ

ตอนที่ 49 ไม้แข็ง=ของแข็งเมื่อทั้งสามคนเดินทางมาถึงบริษัทอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ที่มาเฟียหนุ่มเป็นเจ้าของ โดยมีบอดี้การ์ดในชุดสูทสีดำยืนรออยู่ด้านหน้าบริษัทสองคนเพื่อคอยรักษาความปลอดภัยบุคคลที่กำลังทำงานอยู่ชั้นบนสุดของตึก"ลูกพี่สวัสดีครับ" บอดี้การ์ดหนุ่มก้มหัวให้นักรบก่อนจะรับกุญแจจากมือชายหนุ่มเพื่อนำรถไปเก็บยังลานจอดรถด้านหลังของตึก วันนี้นักรบใช้รถคันใหญ่ที่ลีออนมักใช้งานอยู่เป็นประจำ ซึ่งปกติแล้วนักรบจะใช้รถยนต์ส่วนตัวคือลัมโบร์กินีสีแดงคันหรูเทียวรับส่งอิงดาวอยู่เป็นประจำเพราะคล่องตัวในการขับขี่มากกว่า แต่วันนี้ต้องรับอิงฟ้ามาด้วยจึงต้องใช้รถอีกคันที่สามารถนั่งได้หลายคนครืด ครืด ครืด เสียงโทรศัพท์มือถือนักรบดังขึ้น"น้องอิงกับน้องฟ้าเข้าไปรอพี่ด้านในก่อน พี่ขอรับโทรศัพท์แป๊บนึงนะครับ" วันนี้แดดค่อนข้างร้อนจัดแม้จะเป็นเวลาเกือบ 5 โมงเย็นแล้วก็ตาม อากาศที่ร้อนอบอ้าวอิงดาวและอิงฟ้าจำต้องเดินเข้ามารอนักรบด้านใน ภายนอกที่ดูหรูหราเมื่อเดินเข้ามาภายในถึงกับต้องเบิกตากว้างเพราะการตกแต่งด้านในที่ทันสมัยและดูหรูหรา ลิฟต์มีพร้อมใช้งานเกือบ 5 ตัวเรียกได้ว่าสิ่งอำนวยความสะดวกมีครบครันเลย