Semua Bab สัมพันธ์สวาท บอดี้การ์ดหัวใจ: Bab 21 - Bab 30

นี้ก็ผ่านมาสามวันแล้ว เอสออกจากโรงพยาบาลมาพักพื้นที่บ้านแทน ช่วงนี้ผู้เป็นนายยังไม่ยอมให้ไปทำงานเขาจึงได้อยู่แต่ในคฤหาสน์ จะไปฝึกลูกน้องก็ไม่ยอมให้ฝึก ตอนนี้เอสเลยมาอยู่ในครัวทำขนมกับพวกแม่บ้านที่จะมาเช้าเย็นกลับ“หอมจังเลยค่ะคุณเอส” ป้าบัวแม่บ้านที่ดูแลที่นี่มานานแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมาเช้าเย็นกลับไม่ได้อยู่ประจำเพราะตินภพกลัวว่าถ้าเกิดวันดีคืนโดนศัตรูบุกมาพวกเขาจะเป็นอันตราย“งั้นลองชิมดูนะครับว่าจะอร่อยไหม”เอสบอก แล้วจัดขนมใส่จานให้ป้าบัวชิม“อร่อยอยู่แล้วละค่ะ ฝีมือคุณเอสซะอย่าง”แก้มหลานป้าบัวพูดขึ้น“คุณเอสนะทำอะไรก็อร่อย ไม่งั้นคุณตินคงไม่ติดใจทานแต่อาหารฝีมือคุณเอสเหรอคะ” แก้มว่า“ทำอาหารอร่อยก็ใช่ว่าจะทำขนมอร่อยนะครับ” เอสบอกยิ้ม ๆ“ค่า ๆ”“เป็นยังไงบ้างครับ” เอสถามป้าบัว“อร่อยมากค่ะ ไม่หวานเกินไปป้าว่าคุณตินน่าจะชอบ”ป้าบัวบอกพร้อมกับยิ้ม“ทำอะไรกันอยู่ครับกลิ่นหอมเชียว”น้ำเสียงนุ่มทุ้มของผู้มาใหม่ดังขึ้นหน้าห้องครัวทั้งหมดเลยหันไปมอง“อ้าวคุณนนท์ ทำขนมกันอยู่ครับ คุณนนท์มีอะไรหรือเปล่าครับ” เอสถามขึ้น“พอดีมีคนอยากเจอคุณเอสนะครับผมเลยพามา” นนท์บอก“แต่ไม่รู้ว่าคุณเอสอยากจ

หลังจากวันนั้นนี้ก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้วทุกอย่างในการใช้ชีวิตกลับมาเป็นปกติเรื่องวุ่นวายยังพอมีอยู่บ้างแต่ก็เป็นธรรมดาของคนที่ทำธุรกิจ แต่เรื่องที่แปลกตาสำหรับหลายวันที่ผ่านคือที่เจ้านายของหลายชีวิตในคฤหาสน์หยางค่อยออดอ้อนผู้เป็นเลขา จนลูกน้องหลายคนมึนกับอาการของผู้เป็นนายที่นับวันจะยิ่งเสพติดการอยู่กับหัวหน้าของพวกเขาอย่างเช่นวันนี้ที่โรงฝึก“เอสเข้าบ้านกัน ไม่เบื่อบ้างหรือไงฝึกทุกวันเนี่ย”“ไม่ครับ เพราะมันจำเป็น เจ้านายก็น่าจะรู้นะครับว่าที่ผมทำอยู่ทุกวันนี่เพื่อความปลอดภัยทั้งนั้น”เอสบอก การฝึกฝนตัวเองให้แข็งแกร่งนั้น ยิ่งแข็งแกร่งเท่าไรเขายิ่งปกป้องผู้เป็นนายได้มากขึ้นเท่านั้นและนั้นมันก็เป็นผลดีกับตินภพเอง“ฉันกับนายฝีมือก็พอกันแล้วนายจะกลัวอะไร” ตินภพถามขึ้น ฝีมือตินภพเป็นที่รู้กันดีในหมู่ลูกน้องและเพื่อนสนิทว่าแข็งแกร่งขนาดไหน แต่คนภายนอกน้อยคนนักจะรู้ จึงทำให้ศัตรูส่วนใหญ่ประเมินฝีมือตินภพต่ำเพราะคิดว่าชายหนุ่มถนัดแค่เรื่องการบริหารมากกว่า“ผมไม่อยากประมาทครับ โอกาสพลาดเรามีทุกเมื่อและนั้นมันหมายถึงชีวิต” เอสบอก เขาไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นแต่ความฝันนั้นมันเริ่มชัดเจนยิ่งขึ

เมื่อมาถึงคฤหาสน์ ชายหนุ่มเดินนำไปที่ห้องทำงานทันทีโดยมีเอสและสองพี่น้องฝาแฝดมาตินกับลาตินตามเข้าไปด้วย“ทางนั้นแจ้งมาว่าไงมาติน” ร่างสูงถามขึ้นเมื่อทุกคนเข้ามาภายในห้องแล้ว“พรุ่งนี้หนึ่งทุ่มที่โกดังท่าเรือครับ” มาตินบอก“ผมว่ามันแปลก ๆ นะครับ ต้องการพบเราแต่กลับนัดเจอในสถานที่แบบนั้นคงกะเก็บเราทันที” เอสบอกเสียงเครียด“นั้นสิครับ” มาตินเห็นด้วยกับเอส“แผนง่าย ๆ ที่ให้ทางเรารู้ว่าทางนั้นคิดจะทำอะไร มันก็เหมือนสาส์นท้าดวลดีดีนี้เอง” ตินภพบอก เพราะรู้ว่ามีอะไรรออยู่ ถ้าไม่กล้าเผชิญหน้าก็คือแพ้ แต่ถ้ากล้าก็ต้องเตรียมเจอกับสิ่งที่ทางนั้นวางเอาไว้“ทางนั้นคงไม่เล่นกับเราซึ้ง ๆ หน้า” เอสว่า ในหัวตอนนี้มีแผนรับมือกับอีกฝ่ายเต็มไปหมด ไหนจะภาพในความฝันนั้นอีก“ก็จริง” ชายหนุ่มเห็นด้วย ทางนั้นคงไม่สู้กันซึ้ง ๆ หน้าแน่ คงมีแผนอะไรเตรียมเอาไว้แล้ว งั้นเขาก็ขอใช้กองหนุนหน่อยแล้วกัน“มาตินเตรียมคนกับอาวุธให้พร้อม ลาตินผสานงานขอกำลังคนจากแอลที่อยู่ในฮ่องกงและก็ติดต่อไปทางทีมแพทย์ของคุณแม็คด้วย เอสเรียกอรันกลับมา ในเมื่อทางนั้นเล่นไม่ซื่อ เราก็เล่นบ้างเป็นไงจะได้แฟร์ ๆ กัน” ตินภพสั่งการลูกน้อง“ครั

เวลาผ่านไปจนล่วงเข้าเช้าวันใหม่แม็คเดินออกมาด้วยใบหน้าอิดโรย ตินภพรีบเข้าไปหาเพื่อนทันที“โชคดีลูกปืนไม่โดนหัวใจ แต่ถูกเส้นเลือดใหญ่ทำให้คุณเอสเกิดภาวะช็อกจากการเสียเลือดมากแล้วก็หัวใจหยุดเต้นไปครั้งหนึ่ง แต่ต้องบอกว่าคุณเอสใจสู้จริง ๆ” แม็คบอกเสียงเนือง ๆ ด้วยความล้า ชายหนุ่มยกยิ้มบางสีหน้าดีขึ้นทันที“แสดงว่าปลอดภัยแล้ว” แอลถามขึ้นอย่างใจชื้น“ยัง” แม็คบอก“อ้าว” แอลกับนนท์ร้องออกมาพร้อมกัน รอยยิ้มเมื่อครู่หายไปทันที ตินภพถึงกับมองหน้าเพื่อนนิ่งค้างไป“ถ้าภายในสองวันนี้อาการไม่ทรุดลงนั้นถึงจะถือพ้นขีดอันตราย”แม็คบอกพร้อมกับมองหน้าตินภพไปด้วย“ไม่ต้องห่วงคุณเอสเขาไม่ไปจากมึงหรอก เขารักมึงมากขนาดนั้น” แม็คบอกให้กำลังใจเพื่อน“มึงเองก็อย่ารอจนถึงวันที่มันสายนะแม็ค มึงรู้ดีว่าชีวิตคนเรามันไม่แน่นอนโดยเฉพาะคนที่ทำงานอย่างพวกกู” ตินภพบอกพร้อมกับมองไปยังห้องข้าง ๆ ที่มีอรันนอนอยู่ แม็คเม้นปากเข้าหากันแน่นทันทีเมื่อรู้ว่าตินภพต้องการจะบอกอะไร“อืม” แม็คตอบรับเสียงเบา“ไปพักกันก่อนเถอะ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน” นนท์บอก ทุกคนพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกไปเพื่อไปพักผ่อน ตินภพมองเข้าไปในห้องที่เอสนอนอยู

ช่วงสายของวันรุ่งขึ้นทุกคนก็มารวมตัวกันอยู่ที่บ้านของนนท์และออกเดินทางทันทีโดยรถตู้ของบ้านนนท์นอกจากนี้ยังมีรถของการ์ดอีกสองคันหลังจากนั่งรถมาเกือบสิบเอ็ดชั่วโมงในที่สุดก็มาถึงบ้านพักของนนท์ที่กระบี่“เดี๋ยวเอาของเข้าไปไว้ในบ้านก่อนแล้วเราออกไปหาอะไรทานกันครับ นี่ก็จะสองทุ่มแล้วทุกคนน่าจะหิวกันแล้ว” นนท์บอก บอดี้การ์ดสัมภาระทุกอย่างที่นำมาเข้าไปไว้ในบ้านก่อนที่ทั้งหมดจะออกไปหาอะไรทานไม่ไกลจากที่พักเท่าไรนัก“จะกินอะไรสั่งเลยนะครับ” นนท์บอกหลังจากได้โต๊ะแล้ว ทั้งหมดสองโต๊ะเป็นของการ์ดที่มาด้วยโต๊ะหนึ่ง หลังจากนั่งรอสักพักอาหารก็มาเสิร์ฟทุกคนก็เริ่มลงมือกินกันทันที เอสค่อยดูแลตินภพทุกอย่างเหมือนที่ทำประจำ ตินภพเองก็ดูแลเอสกลับบ้าง แกะกุ้งให้บ้าง ตักอาหารให้บ้างจนทุกคนในโต๊ะมองกันเป็นตาเดียว แต่เจ้าตัวก็ไม่ได้สนใจจนทุกคนทานอาหารเสร็จก็กลับมาที่บ้านพักแล้วแยกย้ายกันไปพักผ่อนเนื่องจากเหนื่อยกับการเดินทาง โดยตินภพนอนกับเอส อรันกับแม็ค ส่วนแอลกับนนท์นอนกันคนละห้องและบ้านพักอีกหลังเป็นของบอกดี้การ์ด“สำหรับอาหารเช้าจะมีแม่บ้านมาทำให้ทุกคนพักได้เต็มที่ไม่ต้องห่วง” นนท์บอก“อืม งั้นแยกย้ายกันไ