Lahat ng Kabanata ng ย้อนเวลามาเจอรัก: Kabanata 21 - Kabanata 30

ชีวิตหลังการแต่งงานของ มู่ หานเจิ้น และ ไป๋ หลินฮวา เริ่มต้นขึ้นอย่างอบอุ่นและเรียบง่าย ทั้งสองใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข เรียนรู้ที่จะเป็นสามีภรรยาที่ดีต่อกันหานเจิ้นยังคงดูแลและเอาใจใส่หลินฮวาเป็นอย่างดี เขาให้เกียรติและเคารพในการตัดสินใจของเธอเสมอ ส่วนหลินฮวาก็เป็นภรรยาที่อ่อนโยนและคอยให้กำลังใจเขาในทุกเรื่องความสามารถในการทำอาหารของหลินฮวายังคงเป็นที่ชื่นชอบของทุกคนในคฤหาสน์ รวมถึงแขกที่มาเยือน หานเจิ้นภูมิใจในตัวภรรยาของเขามากถึงแม้ญาติผู้ใหญ่บางคนจะยังคงมีท่าทีไม่พอใจ แต่พวกเขาก็ไม่ได้แสดงออกอย่างชัดเจนเหมือนเมื่อก่อน อาจเป็นเพราะเห็นถึงความรักและความมุ่งมั่นของหานเจิ้นที่มีต่อหลินฮวาวันหนึ่ง หลินฮวารู้สึกไม่สบายตัว เธอมีอาการคลื่นไส้และอ่อนเพลีย หานเจิ้นเป็นห่วงมาก รีบพาเธอไปพบหมอหลังจากตรวจร่างกายแล้ว หมอก็แจ้งข่าวดีว่าหลินฮวากำลังตั้งครรภ์หานเจิ้นดีใจมากจนพูดไม่ออก เขากอดหลินฮวาด้วยความรักและความตื้นตัน"เจ้ากำลังจะมีลูกของเรา!" หานเจิ้นกระซิบข้างหูเธอด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสุขหลินฮวาก็ยิ้มทั้งน้ำตา เธอรู้สึกมีความสุขอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน การได้เป็นภรร

ไป๋ หลินฮวา กุมท้องด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ใบหน้าซีดเผือด เหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายตามไรผม"เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า!?" มู่ หานเจิ้น ตกใจจนแทบช็อก เขารีบประคองหลินฮวาไว้ในอ้อมแขนด้วยความเป็นห่วงสุดขีดเว่ย ซูหลิน ยืนมองด้วยรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความพึงพอใจ แต่ก็พยายามแสดงท่าทีตกใจเช่นกัน"เกิดอะไรขึ้นคะหลินฮวา!?" ซูหลินแสร้งถาม"ข้า... ปวดท้อง..." หลินฮวาพูดเสียงแผ่วเบาด้วยความเจ็บปวดหานเจิ้นรีบสั่งคนรับใช้เสียงดัง "ไปตามหมอมาเดี๋ยวนี้!"ระหว่างรอหมอ หานเจิ้นกอดหลินฮวาไว้แน่น พร่ำบอกให้เธออดทน"ไม่เป็นไรนะหลินฮวา ข้าอยู่นี่แล้ว หมอกำลังมา"หลินฮวากัดฟันพยายามกลั้นความเจ็บปวด น้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความทรมานซูหลินแอบสังเกตอาการของหลินฮวาด้วยใจระทึก เธอหวังว่ายาที่เธอใส่ลงไปในน้ำสมุนไพรจะส่งผลร้ายแรงต่อการตั้งครรภ์ของหลินฮวาเมื่อหมอมาถึง ก็รีบตรวจอาการของหลินฮวาทันที หลังจากนั้น หมอก็มีสีหน้าที่เคร่งเครียด"คุณชาย ท่านหญิงมีอาการผิดปกติเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ อาจจะเกิดภาวะแทรกซ้อนได้ ต้องรีบทำการรักษา" หมอกล่าวด้วยความเป็นห่วงหานเจิ้นใจหายวูบ เขามองหน้าหลินฮวาด้วยความกังวลอย่างที่สุด"ต้องทำอย่า

หลายเดือนต่อมา คฤหาสน์มู่กลับมาอบอวลไปด้วยความสุขอีกครั้ง เสียงร้องของเด็กน้อยดังแว่วมาจากห้องนอนใหญ่ ไป๋ หลินฮวา ได้ให้กำเนิดบุตรชายที่น่ารักน่าชัง ผิวพรรณขาวผ่อง ดวงตากลมโตมู่ หานเจิ้น เฝ้ามองลูกชายด้วยความรักและความภาคภูมิใจ เขาอุ้มทารกน้อยไว้ในอ้อมแขนอย่างทะนุถนอม"ดูสิหลินฮวา เขาเหมือนเจ้ามาก" หานเจิ้นเอ่ยด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขที่สุดหลินฮวาที่นอนพักผ่อนอยู่บนเตียงมองภาพพ่อลูกด้วยความรัก เธอรู้สึกเติมเต็มและสมบูรณ์อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน การได้มาอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคย ได้พบกับความรักที่ยิ่งใหญ่ และได้มีครอบครัวที่อบอุ่น เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยคาดฝันชีวิตของทั้งสองดำเนินไปอย่างเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความรักและความเข้าใจ หานเจิ้นเป็นสามีและพ่อที่ดี เขาคอยดูแลเอาใจใส่หลินฮวาและลูกน้อยอย่างไม่ขาดตกบกพร่องหลินฮวายังคงทำอาหารที่อร่อยและสร้างความสุขให้กับทุกคนในครอบครัว แม้ว่าจะมีลูกน้อยแล้ว เธอก็ยังคงแบ่งเวลาให้กับสิ่งที่เธอรักได้อย่างลงตัวญาติผู้ใหญ่ในตระกูลมู่เมื่อได้เห็นหลานชายที่น่ารัก ก็เริ่มเปิดใจยอมรับหลินฮวามากขึ้น พวกเขาชื่นชมในความดีและความสามารถของเธอ และในที่สุดก็ยอมร

หลินฮวานำ ซินเยว่ กลับมาที่ไร่ชาด้วยความยินดี เฟยหลงมองตามทั้งสองด้วยความสงสัยใคร่รู้ แต่ก็สัมผัสได้ถึงความผูกพันพิเศษระหว่างมารดาและหญิงสาวแปลกหน้าผู้นี้ในห้องนั่งเล่นที่ตกแต่งอย่างอบอุ่น หลินฮวาและซินเยว่นั่งเผชิญหน้ากัน ดวงตาของทั้งคู่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและอยากรู้อยากเห็น"บอกแม่มาสิลูก ตอนนี้ปีอะไรแล้วที่นู่น?" หลินฮวาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความคิดถึงบ้านซินเยว่ยิ้มบางๆ "ตอนนี้ปี 2043 ค่ะ อาจารย์หลิน... เอ้ย! คุณป้ามาจากปีไหนคะ?""แม่มาจากปี 2025" หลินฮวาตอบ ทำให้ซินเยว่เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ"จริงเหรอคะ! ห่างกันตั้งสิบแปดปีเลย" ซินเยว่ทึ่ง "แล้ว... ตอนนี้โลกเราเป็นยังไงบ้างคะ? เทคโนโลยีไปถึงไหนแล้ว?"หลินฮวาเริ่มเล่าถึงความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงสิบแปดปีที่เธอจากมา ทั้งเรื่องเทคโนโลยี การใช้ชีวิตของผู้คน และวัฒนธรรมที่เปลี่ยนไป ซินเยว่ฟังอย่างตั้งใจ ดวงตาเป็นประกายด้วยความสนใจ"ว้าว! เปลี่ยนไปเยอะมากเลยนะคะ" ซินเยว่กล่าวเมื่อหลินฮวาเล่าจบ "แล้ว... คุณป้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ?"หลินฮวาเล่าถึงอุบัติเหตุและการย้อนเวลากลับมาอยู่ในร่างของ ไป๋ หลินฮวา ใน

เฟยหลง มองสลับระหว่าง หลิว ฮุ่ยหลิน ที่แสดงท่าทีเป็นศัตรูอย่างชัดเจน และ ซินเยว่ ที่ยืนอยู่ข้างกายเขาด้วยสีหน้าอึดอัด เขารู้สึกไม่พอใจกับการกระทำที่ไร้มารยาทของฮุ่ยหลิน"ฮุ่ยหลิน" เฟยหลงเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ข้าขอเตือนเจ้าอีกครั้ง จงให้เกียรติซินเยว่ นางเป็นแขกของตระกูลมู่ หากเจ้ายังคงแสดงท่าทีเช่นนี้ ข้าคงต้องเชิญเจ้ากลับไป"คำพูดของเฟยหลงทำให้ฮุ่ยหลินชะงักไปเล็กน้อย เธอไม่คาดคิดว่าเขาจะปกป้องหญิงแปลกหน้าคนนี้อย่างออกหน้าออกตา"เฟยหลง! ท่านกำลังเข้าข้างนางหรือคะ?" ฮุ่ยหลินถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ"ข้าเพียงแค่ทำในสิ่งที่ถูกต้อง" เฟยหลงตอบอย่างหนักแน่นไป๋ หลินฮวา มองสถานการณ์ด้วยความกังวล เธอไม่อยากให้ลูกชายต้องมีปัญหากับครอบครัวที่มีอิทธิพลในท้องถิ่น"คุณหนูหลิวเจ้าคะ หากท่านไม่มีธุระอื่นแล้ว เชิญท่านพักผ่อนตามสบายเถิดเจ้าค่ะ" หลินฮวาเอ่ยแทรกด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลแต่ก็แฝงความเด็ดเดี่ยวฮุ่ยหลินจ้องมองหลินฮวาด้วยสายตาไม่พอใจ ก่อนจะหันกลับไปมองเฟยหลง"ดี! ในเมื่อท่านเลือกที่จะปกป้องนาง ข้าก็จะรอดูต่อไป ว่านางจะดีเลิศสมกับที่ท่านให้ความสำคัญนักหรือ!" ฮุ่ยหลินกล่าวด้วยน้ำเสียงประชดประชัน ก