All Chapters of รักนะยายจอมแก่น: Chapter 111 - Chapter 120

ส่วนแคทก็หน้าแดงนั่งหันหน้ามองออกไปทางด้านข้างรถแทน “แคทบอกไม่โกรธพี่แล้วเดินหนีพี่ทำไม โทรไปก็ไม่รับ ไลน์ไปก็ไม่อ่าน”ปรินถาม ขณะที่ขับรถออกมาได้สักพัก “ยอมรับค่ะว่าตอนแรกทั้งตกใจ โกรธ และโมโห แต่ถ้าไม่เดินออกมาแคทกลัวว่าจะพูดอะไรออกไปด้วยอารมณ์ ซึ่งมันคงไม่ดีนัก”แคทบอก เธอมองออกไปทางหน้ารถ ปรินเหลือบมองหน้าเธอ เขาคิดว่าถ้าเธอไม่เดินออกมา เขาคงโดนเธอบอกเลิกไปแล้ว ดีนะที่เธอทำแบบนั้นถึงจะทำให้เขาต้องเป็นห่วงก็ตาม “แคท ต่อไปพี่ขอสั่งห้ามเราไปพนันกับผู้ชายแบบนั้นอีกนะ”ปรินพูด “ถ้าแคทไม่ทำแบบนั้นเขาก็ไม่เลิกตอแยหรอกค่ะ และอีกอย่างแคทอยากแกล้งพี่ปรินด้วย”แคทบอก เธอหันมามองปรินที่ขับรถอยู่แล้วอมยิ้ม “นี่เราแกล้งพี่เหรอ”ปรินพูด เขาเลี้ยวรถจอดข้างทางแล้วหันมามองเธอ “ก็นิดหน่อยค่ะ แต่ก็อย่างที่บอกถ้าไม่รับพนันเขาก็ไม่เลิกยุ่ง”แคทบอก เธอมองเขายิ้มๆ “แกล้งอะไรแบบนี้ รู้มั้ยตอนนั้นพี่จะบ้าตาย” เขายังมองหน้าเธอ “ก็เพราะรู้ไงคะ ถึงได้เลิกแกล้งแล้วเข้าไปจับมือพี่ปรินอ่ะ”แคทอมยิ้ม “แล้วถ้าเราเกิดแพ้ แคทรู้ใช่มั้ยว่าพี่ไม่มีทางยอมให้แคทไปกับพวกมันแน่ๆ ต่อให้ต้องตา

งานที่ลาวลุล่วงไปด้วยดี ทุกคนจึงเดินทางกลับ ก่อนกลับไบรอันบอกว่าเอาไว้จะมาเมืองไทยเพื่อมาดูแลน้องสาวของเขา ปรินบอกว่าเขายินดีต้อนรับเสมอ หลังจากกลับมาแล้วมีการประชุมใหญ่ของบริษัท ทุกแผนกต้องนำผลงานของแต่ละแผนกมาชี้แจงในที่ประชุม แผนกตกแต่งเป็นแผนกสุดท้ายที่จะรายงาน ทีมของแคทปรีชาเป็นคนนำเสนอทุกอย่างเพราะแคทบอกว่าเธอเป็นเลขาส่วนตัวของปรินจึงไม่อยากเป็นคนนำเสนอ แต่คนส่วนใหญ่ในบริษัทก็รู้ว่าเธอเป็นหัวหน้าทีม หลังจากปรีชาพูดจบ ฟ้าก็ลุกขึ้นพูดถึงงานในส่วนของเธอที่เชียงใหม่ แต่เมื่อเธอพูดเรื่องงานจบ เธอยังไม่ยอมนั่งแต่บอกว่าเธอมีคำถามที่จะถามทีมของแคท พ่อหันมามองปรินเพราะรู้ว่าฟ้าจะต้องหาเรื่องอะไรแคทอีกแน่ๆ “คือว่า ฟ้าอยากจะถามว่าทีมของคุณแคทไปทำงานที่ลาว ทำไมบอสต้องตามไปคุมด้วยคะ หรือว่าทีมทำงานไม่มีประสิทธิภาพ หรือหัวหน้าสั่งงานลูกน้องไม่ได้ บอสถึงต้องตามไปดูด้วยตัวเอง”ฟ้าถาม หัวหน้าแผนกหลายคนไม่รู้ว่าปรินไปที่ลาวด้วยจึงเหมือนจะแปลกใจ หันไปพูดคุยกันเองจึงมีเสียงดังเกิดขึ้น แคทที่นั่งฟังมองไปที่ปรินที่นั่งเยื้องอยู่ข้างหน้า นี่ล่ะคือสิ่งที่เธอกังวลจึงไม่อยากให้เขาไปด้วย “คือ

“ที่ผมกับแม่ตาปรินมาในวันนี้ ก็อยากจะมาคุยเรื่องหมั้นนะคับ ตาปรินอยากให้หมั้นเร็วๆ”พ่อปรินหันไปพูดกับพ่อแคท แคทหันไปมองปรินทันทีที่พ่อปรินพูดจบ เธอทำหน้าแปลกใจและส่งสายตาดุๆให้เขา ก็เขาไม่ได้บอกเธอว่าที่มาวันนี้จะมาคุยเรื่องนี้ ถ้ารู้เธอคงไม่ยอมมาแน่ “ผมกับแม่ยายแคทไม่มีปัญหาคับ แล้วเราจะว่ายังไงยายแคท”พ่อบอกแล้วหันไปถามแคท “พ่อคับ ถ้าถามแคทผมคงไม่ได้หมั้นแน่ๆ ดูเขามองผมสิคับ”ปรินบอก เขารู้ว่าเธอยังไม่อยากหมั้นแน่ๆ “แล้วปรินมีเหตุผลอะไร ถึงอยากจะรีบหมั้นล่ะ”พ่อแคทหันมาถามปริน “แคทต้องเดินทางไปทำงานและคุมงานตามที่ต่างและต้องไปค้างคืน ลูกทีมของแคทเป็นชายทั้งหมดถึงพวกเขาจะไว้ใจได้แต่ผมเป็นห่วงก็เลยตามไปด้วย ผมไม่อยากให้ใครมาว่าแคทได้จึงอยากหมั้นกับเธอไว้ก่อนคับ”ปรินบอกถึงสิ่งที่เขาคิดไว้ “มันก็จริงอย่างที่ปรินพูดนะ พ่อดีใจที่ปรินห่วงแคท ว่าไงเรามีเหตุผลอะไรที่จะยังไม่หมั้นกับพี่เขาล่ะ”พ่อแคทพูดแล้วหันไปถามแคท “ไม่มีหรอกค่ะพ่อ”แคทบอก ก็เขาเล่นเอาเรื่องนี้มาพูดแล้วเธอจะเอาอะไรไปค้านได้ล่ะ “เป็นอันว่าหนูแคทตกลง งั้นพ่อกับแม่แคทก็กำหนดวันมาได้เลยคับ ทางผมกับแม่ตาปรินพร้อมเ

ตกดึกแคทตื่นขึ้นมา เธอเห็นปรินฟุบหลับอยู่ข้างเธอ มือของเขากุมมือเธอไว้แน่น นี่เธอทำให้เขาลำบากอีกแล้ว แคทเอานิ้วมือข้างที่เขาไม่ได้จับมาเกลี่ยผมเขาที่ปรกหน้าผาก ถึงจะหลับไปแล้วแต่คิ้วก็ยังขมวดอยู่ สงสัยว่าก่อนจะหลับคงจะคิดอะไรอยู่ ปรินรู้สึกว่ามีอะไรโดนหน้าผากของเขา จึงลืมตาขึ้นมา เขาเห็นแคทมองเขาและกำลังเอามือมาเกลี่ยผมของเขาอยู่ แคทหยุดนิ้วเมื่อเห็นเขาลืมตา “ยังปวดอยู่มั้ย พี่จะไปบอกหมอให้”ปรินพูด สายตาบอกว่าห่วงเธอมาก “ไม่ค่อยปวดแล้วค่ะ ทำไมพี่ปรินไม่ไปนอนที่โซฟาล่ะคะ นอนอย่างนี้เมื่อยแย่เลย”แคทบอก เธอสงสารเขาที่ต้องมาลำบากเพราะเธอ “พี่ไม่เมื่อยหรอก อีกอย่างพี่อยากอยู่ใกล้ๆเรา”ปรินพูด “ขอโทษนะคะ ทำให้พี่ปรินต้องลำบากอีกแล้ว”แคทบอก เธอมองเขาตรงๆ “พี่ต่างหากที่ต้องขอโทษ ที่ปกป้องเราไม่ได้ทำให้ต้องเจ็บตัว มานอนโรงพยาบาลแบบนี้”ปรินบอก หน้าเขาเศร้ามาก “มันไม่ใช่ความผิดของพี่ปรินเสียหน่อย ตอนเกิดเรื่องพี่ปรินก็ไม่ได้อยู่ด้วยแล้วจะโทษพี่ได้ยังไงคะ”แคทบอกแล้วยิ้มให้เขา “เพราะอย่างนี้ไง พี่ถึงอยากแต่งงานกับเราเร็วๆ พี่จะได้อยู่ข้างๆเราตลอดเวลา”ปรินยิ้มมากขึ้น แคทหน้า

ตอนบ่ายปราง มายด์ ชยากับเอกก็มาที่โรงพยาบาล ทุกคนทักทายพ่อแม่แคทกับพ่อแม่ปรินที่นั่งอยู่โซฟามุมห้อง แล้วก็เดินมาหาแคทที่นั่งกึ่งนอนอยู่ที่เตียงโดยมีปรินนั่งปอกส้มให้กิน แคทจะปอกเองแต่ปรินไม่ให้เธอจึงต้องยอม เขาดูแลแคททุกอย่างจนพ่อกับแม่ของทั้งคู่ที่มองอยู่ห่างๆพากันอมยิ้ม “ยายแคทรู้มั้ยว่าเธอดังใหญ่แล้วนะ”ปรางบอก เธอเดินเข้ามาหา แคทหันไปทำหน้ามีคำถาม “ใช่เลย ก็ตอนที่เธอสู้กับคนร้ายมีคนที่ไปดูเขาถ่ายคลิปไว้ แล้วเอาไปลงในเฟสและก็มีคนที่เข้าไปดูแชร์ต่อๆกันไป มีคนเข้าไปเม้นท์กันเพียบกดถูกใจก็หลายพันคนเลย”มายด์บอก แคทอึ้งมองหน้าปริน “ไหนขอพี่ดูหน่อยสิ”ปรินบอก ปรางจึงเปิดให้เขาดู “คนที่เข้าไปเม้นท์ส่วนใหญ่จะชื่นชอบแคทมาก ที่สามารถสู้กับผู้ชายตัวโตได้”ชยาบอก “และมีบางคนก็บอกอยากเจอแคท บางคนก็อยากรู้จักทักถามกันใหญ่ว่ามีใครรู้จักผู้หญิงในคลิปบ้าง พี่เข้าไปอ่านยังขำๆเลย”เอกบอก “นี่ถ้ามีใครรู้ว่าผู้หญิงในคลิปมานอนอยู่ที่โรงพยาบาลนี้ล่ะก็ คงจะวุ่นวายน่าดู”ปรางบอกยิ้มๆ “ไม่สนุกนะจ๊ะ”แคทบอกมายด์กับปราง แคทมองปรินที่ยังก้มหน้าดูคลิปและอ่านคอมเม้นท์ด้านล่างอยู่ คิ้วของเขาขมวดเ