Semua Bab บุพเพสันนิวาสแห่งนครพิงค์: Bab 21 - Bab 30

ภายหลังจากที่แก้วกัลยาต้องเผชิญกับการตัดสินใจที่ยากลำบาก หม่อมราชวงศ์รวิก็รู้สึกร้อนใจ เขาต้องการที่จะช่วยเธอและพิสูจน์ความจริงใจของตนเองให้ทุกคนได้เห็นหม่อมราชวงศ์รวิครุ่นคิดถึงหนทางที่จะทำให้พ่อเลี้ยงอินทาและคนอื่น ๆ ยอมรับในความรักที่เขามีต่อแก้วกัลยา เขาตระหนักดีว่าเพียงคำพูดนั้นอาจไม่เพียงพอ เขาต้องแสดงให้เห็นด้วยการกระทำวันหนึ่ง หม่อมราชวงศ์รวิได้เข้าพบพ่อเลี้ยงอินทาเป็นการส่วนตัว เขาต้องการที่จะพูดคุยกับท่านด้วยความจริงใจ“ท่านพ่อเลี้ยงครับ กระผมมาในวันนี้ด้วยความเคารพ และมีความตั้งใจจริงที่จะขออภัยในทุกสิ่งที่เกิดขึ้น” หม่อมราชวงศ์รวิกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สุภาพแต่หนักแน่นพ่อเลี้ยงอินทามองหน้าหม่อมราชวงศ์รวิด้วยความสงสัย “ท่านมีอะไรจะพูดกับข้าพเจ้าหรือ?”“กระผมทราบดีว่าเรื่องราวระหว่างกระผมกับแม่แก้ว ทำให้ท่านและครอบครัวต้องไม่สบายใจ กระผมเสียใจกับเรื่องนั้น” หม่อมราชวงศ์รวิกล่าวต่อ “แต่กระผมอยากจะเรียนให้ท่านทราบว่า ความรู้สึกที่กระผมมีต่อแม่แก้วนั้นเป็นความจริงใจ มิได้มีเจตนาที่จะล่วงเกินหรือทำให้เสื่อมเสีย”พ่อเลี้ยงอินทาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถาม “แล้วท่านต้องการอะไร?”

ข่าวลือใหม่ที่แพร่กระจายเกี่ยวกับแก้วกัลยาสร้างความตกตะลึงและความไม่พอใจให้กับหลาย ๆ คน รวมถึงเจ้าศิริวัฒน์ด้วย ในตอนแรก เขารู้สึกโกรธและผิดหวังในตัวแก้วกัลยามากยิ่งขึ้น แต่เมื่อได้ยินรายละเอียดของข่าวลือ และสังเกตปฏิกิริยาที่ดูตกใจและเสียใจอย่างแท้จริงของเธอ เขาก็เริ่มรู้สึกคลางแคลงใจเจ้าศิริวัฒน์เป็นคนมีเหตุผล แม้จะมีความหยิ่งในศักดิ์ศรี แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่จะปักใจเชื่ออะไรง่าย ๆ เขาเริ่มทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา และสังเกตเห็นว่าแม่หญิงเดือนฉายมักจะแสดงท่าทีที่ไม่ชอบแก้วกัลยาอย่างออกนอกหน้านอกจากนี้ คนสนิทบางคนที่คอยติดตามข่าวสารในเมืองก็ได้รายงานให้เจ้าศิริวัฒน์ทราบถึงความเคลื่อนไหวที่น่าสงสัยของแม่หญิงเดือนฉายในช่วงที่ผ่านมา พวกเขาได้ยินแม่หญิงเดือนฉายพูดคุยกับคนสนิทด้วยน้ำเสียงที่ดูสมใจบางอย่าง หลังจากที่มีข่าวลือใหม่เกี่ยวกับแก้วกัลยาแพร่สะพัดความสงสัยเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของเจ้าศิริวัฒน์ เขาเริ่มคิดว่าบางทีข่าวลือเหล่านี้อาจไม่ได้เป็นความจริง และอาจมีใครบางคนจงใจใส่ร้ายแก้วกัลยาวันหนึ่ง เจ้าศิริวัฒน์ได้พบกับแม่หญิงเดือนฉายโดยบังเอิญที่ตลาด“แม่หญิงดูท่าทางมีความสุขเป็นพิเศษในวัน

ภายหลังจากความเข้าใจผิดที่เกิดขึ้นกับแก้วกัลยา หม่อมราชวงศ์รวิรู้สึกเสียใจ แต่เขาก็ไม่ได้ละความพยายามในการสืบหาความจริง เขาตระหนักดีว่าแก้วกัลยากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก และเขาต้องช่วยเธอให้พ้นจากมลทินนี้หม่อมราชวงศ์รวิยังคงร่วมมือกับเจ้าสรุศักดิ์อย่างใกล้ชิด ทั้งสองใช้เวลาส่วนใหญ่ในการพูดคุยและวิเคราะห์ข้อมูลที่รวบรวมมาได้“ผมยังคงเชื่อว่าแม่หญิงเดือนฉายเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด” หม่อมราชวงศ์รวิกล่าวกับเจ้าสรุศักดิ์ในการพบกันครั้งล่าสุด“ผมก็คิดเช่นนั้นครับ” เจ้าสรุศักดิ์ตอบ “ท่าทีของเธอมันดูมีพิรุธหลายอย่าง”ทั้งสองตัดสินใจที่จะมุ่งเน้นการสืบสวนไปที่คนสนิทของแม่หญิงเดือนฉาย พวกเขาเชื่อว่าคนเหล่านั้นอาจจะรู้เห็นเกี่ยวกับแผนการร้ายของเธอหม่อมราชวงศ์รวิใช้ความสัมพันธ์ส่วนตัวที่มีในการสอบถามข้อมูลจากคนรับใช้ในเรือนของแม่หญิงเดือนฉายอย่างระมัดระวัง ในขณะที่เจ้าสรุศักดิ์ก็พยายามสืบหาข้อมูลจากคนในตลาดและคนรู้จักอื่น ๆในที่สุด ทั้งสองก็พบเบาะแสสำคัญจากคนรับใช้คนหนึ่งของแม่หญิงเดือนฉาย คนนั้นดูหวาดกลัวและลังเลที่จะให้ข้อมูล แต่เมื่อถูกสอบถามอย่างหนักเข้า เขาก็ยอมเปิดปากเล

เมื่อหม่อมราชวงศ์รวิ เจ้าสรุศักดิ์ และเจ้าศิริวัฒน์ ได้หลักฐานที่มัดตัวแม่หญิงเดือนฉายอย่างแน่นหนาแล้ว พวกเขาก็ตัดสินใจที่จะนำความจริงทั้งหมดไปเปิดเผยต่อพ่อเลี้ยงอินทาและครอบครัวของแก้วกัลยาหม่อมราชวงศ์รวิเป็นผู้นำหลักฐานบันทึกการสนทนาไปพบพ่อเลี้ยงอินทาที่เรือน เมื่อพ่อเลี้ยงอินทาได้ฟังเนื้อหาทั้งหมด สีหน้าของท่านก็เปลี่ยนไปจากความสงสัยเป็นความตกใจและโกรธเคือง“นี่มัน... เป็นความจริงหรือท่านหม่อมราชวงศ์?” พ่อเลี้ยงอินทาถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ“เป็นความจริงทุกประการครับท่านพ่อเลี้ยง นี่คือหลักฐานที่ยืนยันว่าแม่หญิงเดือนฉายเป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังข่าวลือทั้งหมด” หม่อมราชวงศ์รวิตอบด้วยความหนักแน่นในขณะเดียวกัน เจ้าศิริวัฒน์ก็ได้ไปเชิญมารดาของแก้วกัลยามาฟังความจริงด้วยกัน เมื่อท่านได้ทราบเรื่องราวทั้งหมด ก็รู้สึกเสียใจและโกรธเคืองไม่แพ้กันต่อมา ทั้งหมดได้นัดหมายให้แม่หญิงเดือนฉายมาพบที่เรือนของพ่อเลี้ยงอินทา เมื่อแม่หญิงเดือนฉายมาถึงและเห็นทุกคนรวมตัวกันอยู่ สีหน้าของเธอก็เริ่มซีดลง“มีอะไรกันหรือคะ?” แม่หญิงเดือนฉายถามด้วยน้ำเสียงที่แฝงความกังวลพ่อเลี้ยงอินทาเป็นคนแรกที่พูดขึ้นด้

เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างหม่อมราชวงศ์รวิและแก้วกัลยากลับมามั่นคงและราบรื่น พ่อเลี้ยงอินทาและมารดาของแก้วกัลยาก็เปิดใจยอมรับในความรักของทั้งสองอย่างเต็มที่ บรรยากาศในครอบครัวกลับมาอบอุ่นและมีความสุขอีกครั้ง หม่อมราชวงศ์รวิรู้สึกว่าถึงเวลาแล้วที่จะก้าวไปอีกขั้นในความสัมพันธ์กับแก้วกัลยา เขาต้องการที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ร่วมกับเธอ และสร้างครอบครัวด้วยกัน วันหนึ่ง หม่อมราชวงศ์รวิได้เตรียมการบางอย่างเพื่อขอแก้วกัลยาแต่งงานอย่างเป็นทางการ เขาได้ปรึกษาป้าเมี้ยนและขอความช่วยเหลือจากเธอในการจัดเตรียมสถานที่และบรรยากาศที่แสนโรแมนติกในสวน ในช่วงเย็นของวันนั้น หม่อมราชวงศ์รวิได้ชวนแก้วกัลยามาเดินเล่นในสวนตามลำพัง แสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องลงมาต้องดอกไม้นานาพันธุ์ที่กำลังเบ่งบาน ส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่วบริเวณ แก้วกัลยารู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขที่ได้อยู่เคียงข้างหม่อมราชวงศ์รวิ เธอสังเกตเห็นว่าวันนี้เขามีท่าทีแปลกไปเล็กน้อย ดูเหมือนจะมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่ ทั้งสองเดินชมสวนไปเรื่อย ๆ จนมาถึงศาลาพักผ่อนเล็ก ๆ ที่ถูกประดับประดาด้วยดอกไม้และโคมไฟอย่างสวยงาม แก้วกัลยามองไปรอบ ๆ ด้วยความประหลาดใจ