21

ภายหลังจากที่แก้วกัลยาต้องเผชิญกับการตัดสินใจที่ยากลำบาก หม่อมราชวงศ์รวิก็รู้สึกร้อนใจ เขาต้องการที่จะช่วยเธอและพิสูจน์ความจริงใจของตนเองให้ทุกคนได้เห็น

หม่อมราชวงศ์รวิครุ่นคิดถึงหนทางที่จะทำให้พ่อเลี้ยงอินทาและคนอื่น ๆ ยอมรับในความรักที่เขามีต่อแก้วกัลยา เขาตระหนักดีว่าเพียงคำพูดนั้นอาจไม่เพียงพอ เขาต้องแสดงให้เห็นด้วยการกระทำ

วันหนึ่ง หม่อมราชวงศ์รวิได้เข้าพบพ่อเลี้ยงอินทาเป็นการส่วนตัว เขาต้องการที่จะพูดคุยกับท่านด้วยความจริงใจ

“ท่านพ่อเลี้ยงครับ กระผมมาในวันนี้ด้วยความเคารพ และมีความตั้งใจจริงที่จะขออภัยในทุกสิ่งที่เกิดขึ้น” หม่อมราชวงศ์รวิกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สุภาพแต่หนักแน่น

พ่อเลี้ยงอินทามองหน้าหม่อมราชวงศ์รวิด้วยความสงสัย “ท่านมีอะไรจะพูดกับข้าพเจ้าหรือ?”

“กระผมทราบดีว่าเรื่องราวระหว่างกระผมกับแม่แก้ว ทำให้ท่านและครอบครัวต้องไม่สบายใจ กระผมเสียใจกับเรื่องนั้น” หม่อมราชวงศ์รวิกล่าวต่อ “แต่กระผมอยากจะเรียนให้ท่านทราบว่า ความรู้สึกที่กระผมมีต่อแม่แก้วนั้นเป็นความจริงใจ มิได้มีเจตนาที่จะล่วงเกินหรือทำให้เสื่อมเสีย”

พ่อเลี้ยงอินทาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถาม “แล้วท่านต้องการอะไร?”

“กระผมรักแม่แก้วครับ” หม่อมราชวงศ์รวิตอบอย่างตรงไปตรงมา “และกระผมปรารถนาที่จะดูแลเธอไปตลอดชีวิต กระผมรู้ว่ากระผมอาจจะดูไม่เหมาะสมในสายตาของท่าน แต่กระผมขอโอกาสที่จะพิสูจน์ให้ท่านเห็นถึงความรักและความจริงใจของกระผม”

พ่อเลี้ยงอินทามองหม่อมราชวงศ์รวิด้วยแววตาที่พิจารณา เขาเห็นถึงความมุ่งมั่นและความจริงจังในแววตาของชายหนุ่ม

“ความรักอย่างเดียวมันไม่พอหรอกท่านหม่อมราชวงศ์” พ่อเลี้ยงอินทากล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “ลูกสาวข้าพเจ้ากำลังจะเข้าพิธีหมั้นหมายกับคุณเจ้าแล้ว”

“กระผมทราบครับ แต่กระผมเชื่อว่าความรักที่แท้จริงสามารถเอาชนะทุกสิ่งได้ กระผมยินดีที่จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้แม่แก้วมีความสุข แม้ว่านั่นหมายถึงการต้องเสียสละบางสิ่งบางอย่าง” หม่อมราชวงศ์รวิตอบด้วยความแน่วแน่

พ่อเลี้ยงอินทาถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง “ข้าพเจ้าต้องใช้เวลาคิดเรื่องนี้”

“กระผมเข้าใจครับท่านพ่อเลี้ยง กระผมเพียงแต่ต้องการให้ท่านได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริงของกระผม” หม่อมราชวงศ์รวิกล่าว

หลังจากนั้น หม่อมราชวงศ์รวิก็พยายามที่จะแสดงความจริงใจของตนเองผ่านการกระทำ เขาให้ความเคารพต่อพ่อเลี้ยงอินทาและมารดาของแก้วกัลยาเสมอ ให้ความช่วยเหลือในกิจการต่าง ๆ เท่าที่สามารถทำได้ และแสดงความห่วงใยต่อแก้วกัลยาอย่างเปิดเผยแต่ให้เกียรติ

เขามักจะนำของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ มามอบให้พ่อเลี้ยงอินทาและมารดาของแก้วกัลยา เป็นหนังสือเก่าแก่ที่ท่านชื่นชอบ หรือของใช้ที่จำเป็น ทำให้ทั้งสองเริ่มรู้สึกถึงความจริงใจของเขาบ้าง

ส่วนแก้วกัลยา เมื่อเห็นความพยายามของหม่อมราชวงศ์รวิ ก็รู้สึกมีกำลังใจมากขึ้น เธอมั่นใจในความรักที่เขามีให้ และเริ่มมีความหวังว่าทุกอย่างจะคลี่คลายไปในทางที่ดี

ในขณะเดียวกัน เจ้าสรุศักดิ์ก็ยังคงเป็นกำลังใจให้แก้วกัลยาอยู่ห่าง ๆ เขาสังเกตเห็นความพยายามของหม่อมราชวงศ์รวิ และหวังว่าแก้วกัลยาจะมีความสุขกับการตัดสินใจของตนเอง

ทว่า แม่หญิงเดือนฉายกลับไม่ได้นิ่งเฉย เมื่อทราบว่าหม่อมราชวงศ์รวิยังคงใกล้ชิดกับแก้วกัลยา เธอก็รู้สึกโกรธและวางแผนที่จะทำลายความสัมพันธ์ของทั้งสองให้ถึงที่สุด

เธอเริ่มปล่อยข่าวลือใหม่ ๆ ที่รุนแรงกว่าเดิม และพยายามที่จะยุยงให้เจ้าศิริวัฒน์โกรธแค้นหม่อมราชวงศ์รวิมากขึ้น

“คุณเจ้าคะ ท่านยังจะทนให้ท่านหม่อมราชวงศ์มายุ่งวุ่นวายกับคู่หมั้นของท่านอีกหรือคะ?” แม่หญิงเดือนฉายเอ่ยถามเจ้าศิริวัฒน์ด้วยน้ำเสียงที่ยั่วยุ

เจ้าศิริวัฒน์ซึ่งยังคงโกรธเคืองอยู่แล้ว ก็เริ่มคล้อยตามคำพูดของแม่หญิงเดือนฉายอีกครั้ง... หม่อมราชวงศ์รวิกำลังพยายามพิสูจน์ความจริงใจของตน แต่ดูเหมือนว่าอุปสรรคที่รออยู่ข้างหน้ายังคงมีอีกมากมาย