Semua Bab เสน่หาภรรยาในนาม: Bab 11 - Bab 20

เนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดหลังจากลุยงานมาอย่างหนัก อัญญายังคงนอนอยู่ในอ้อมกอดอันอบอุ่นอย่างสบาย ใบหน้านวลหลับตาพริ้ม ขนตายาวงอนกำลังขยับไปมา เหมือนเป็นสัณญานบ่งบอกว่าร่างบางกำลังจะตื่นจากห้วงแห่งนิทรา ร่างบางค่อยๆ ลืมตาตื่นปรับทัศนในการมองเห็น โดยการขยับเปลือกตากระพริบถี่ๆ ใบหน้านวลยกยิ้มอย่างอบอุ่น สองแก้มนวลขึ้นสีระเรื่ออย่างไม่ปิดบัง เพราะเนื่องจากทำงานมาอย่างหนัก ทุกคืนตัวเธอเองก็จะเผลอนอนหลับก่อน แต่พอตื่นเช้ามาในทุกๆ เช้าเธอก็จะได้รับไออุ่นจากอกแกร่ง เป็นแบบนี้ทุกวัน ซึ่งภายในใจของอัญญานั่นเต้นรัวอย่างเป็นจังหวะที่ชัดเจน เมื่อยามจ้องมองใบหน้าคม ผิวขาวละเอียด คิ้วคมเข้ม จมูกเป็นสัน ริมฝีปากหยักได้รูป ช่างเป็นใบหน้าที่น่ามองที่สุดของผู้ชายทั้งหมดที่เธอเคยเจอมา ยามดวงตาคมจ้องมองยามตื่นก็มีท่าทีทรงอำนาจ ดูน่าเกรงขาม แต่บัดนี้ดวงตาสีดำสนิทคู่นี้ถูกปกปิดด้วยแพรขนตาหนา มองไปมองมา ขนตาก็ยาวเหมือนกันนะเนี้ย นิ้วเรียวเผลอชี้สัมผัส ลากนิ้ววนคลอเคลียบนในหน้าหล่อเหลาอย่างลืมตัว หมับ!! "ทำอะไร" เสียงทุ้ม เอ่ยติดแหบเล็กน้อยอย่างมีเสน่ห์ "อะ เอ่อออ..." ตากลมโ

ร่างบางตัวสั่นเทิมเล็กน้อยอยู่ในอ้อมแขนแกร่งของคนตัวโตที่ได้ขึ้นชื่อว่าสามีของตน ความรู้สึกบางอย่างภายในกำลังแผ่ซ่านเติมเต็มหัวใจของกันและกันให้เบิกบานอย่างยากจะอธิบาย "เจ็บมั้ย" อนาคีนอดไม่ได้ที่จะถามร่างเล็กที่ยังตัวสั่นอยู่ในอ้อมอกแกร่ง พร้อมกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น ก่อนจะจูบซับไรผมบนศรีษะน้อยๆ อย่างต้องการจะปลอบประโลม "มะ ไม่ เท่าไหร่ค่ะ อ๊ะ ชะ ช่วยเอาออกก่อนได้หรือเปล่า" อัญญารู้สึกหัวใจกำลังเต้นแรง ใบหน้านวลร้อนผ่าว เมื่อถูกอีกฝ่ายกระทำอย่างอ่อนโยน แต่เพราะความรู้สึกที่ยังคง ค้างคาจึงต้องร้องขออีกฝ่ายให้ช่วยถอดถอนตัวตนที่ยังคงแข็งขืนภายในช่องดอกไม้คับแน่นของเธออย่างเอียงอาย "อีกรอบได้มั้ย" เพราะการกระทำที่แสนน่ารักของสาวร่างงามทำให้อนาคีนยากที่จะถอดถอนตัวตนออกมาได้ ซ้ำยังความรู้สึกตอนนี้มันช่างดีเหลือเกินจนเอ่ยปากขออีกฝ่าย เมื่อร่างแกร่งของเขายังคงไม่รู้สึกอิ่มหนำใจ ทำไมเมื่อความต้องการถูกปลดปล่อย ตัวเขาเองก็น่าจะพอใจ แต่ทำไมกลับยิ่งต้องการเพิ่ม ทั้งที่อีกใจก็กลัวร่างบางรับไม่ไหว แต่ตอนนี้ตัวเขาก็ทรมาน อดทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน "อือ อ๊ะ...." "ฮะ เ

"หึ..." อัญญาไม่ได้พูดตอบโต้อะไร เพียงแค่ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยเท่านั้น เธอจำได้แล้วว่าเลขาสาวคนนี้เป็นใคร ที่แท้ก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกับดีน่า นางแบบที่ชอบหาเรื่องเธออยู่เป็นประจำทุกงานนี่เอง แค่คิดก็เดาได้กลายๆ แล้วว่าเรื่องนี้มันต้องมีอะไรแอบแฝงแน่นอน แต่ดูเหมือนว่าสาวเจ้าจะไม่ได้แค่แสดงความไม่พอใจกับเธอเพียงเพราะดีน่าไม่ชอบเธอเป็นแน่ แต่มันต้องมีอะไรมากกว่านั้น และถ้าหากในเซ้นส์ของตัวเธอ มันก็กำลังบ่งบอกว่าตัวการของเรื่องกำลังเป็นสามีของเธอ "อ้าว คุณอัญญา มาหาเฮียหรือเปล่าครับ" ยังไม่ทันที่ร่างงามจะได้พูดอะไรต่อ มาร์ตินหนุ่มลูกครึ่ง ก็เดินออกมาจากห้องแล้วกล่าวทักทายเธอก่อน "ใช่คะ เฮียคีนยุ่งอยู่หรือเปล่าคะ" "ถึงยุ่ง แต่ภรรยาแสนสวยมาหาทั้งทีก็คงไม่ยุ่งแหละครับ" "คุณมาร์ตินก็พูดไป ฉันแค่กะว่าจะมารับเฮียคีนกลับบ้านน่ะค่ะ" "อ้าว ผมพูดความจริงนี่หน่า เมื่อไหร่ผมจะมีแบบนี้บ้าง โมเม้นภรรยาสาวสวยมารับกลับบ้าน" ทั้งสองคนคุยกันอย่างสนิทสนมเพราะ อัญญาและมาร์ตินก็รู้จักกันตอนที่งานแต่งของเธอ แต่ด้วยชายหนุ่มเป็นคนอัธยาศัยดี เข้ากับคนอื่นๆ ได้ง่าย ด้วยอายุที่เท่าก

"อ๊ะ อื่มมม..." สองร่างกำลังครวญครางส่งเสียงอย่างเกินต้านทาน เมื่อความเสียวซ่านได้เข้าครอบงำ สองร่างกกกอดกันอย่างแนบแน่น เมื่อร่างหนากระแทกแท่งร้อนแกร่งเข้าไปภายในดอกไม้งามอ่อนนุ่ม สัมผัสบีบรัดกำลังเล่นงานอนาคีนอย่างหนัก ความต้องการของสองร่างกำลังดำเนินมาถึงขีดสุด เมื่อความคับแน่นน่าอัดอัดกำลังก่อตัว ร่างหนาจึงตัดสินใจขยับสะโพกสอบแข็งแกร่งอย่างหนักแน่น เน้นย้ำทุกท่วงทำนอง ตอกย้ำตัวตนโหมกระหน่ำใส่ร่างงามที่ตอบรับทุกจังหวะตัวตนของเขา อย่างสอดคล้องกัน "อ๊ะ อื่มม.." เสียงหวานและเสียงทุ้มกำลังครางสอดประสานเสียงระบาย อารมณ์เสียวซ่านรุ่มร้อนที่กำลังโหมกระหน่ำอย่างไม่มีใครยอมใคร "อื่อ อื่มๆๆ" จังหวะบทเพลงเริ่มบรรเลงอย่างร้อนแรงมากขึ้นเมื่อ ความเสียวกำลังพุ่งทยายใกล้ถึงขีดสุด "อื่มม.. แรงอีกค่ะ อะ อัญญา จะ จะเสร็จแล้ววว.. อ๊ะ ซิ๊ดดด..." "อื่อออ.. ซิ๊ดด!!" "พลั่บบบๆๆ อื่ม อื่ออ.." "อีกนิดครับ" สองร่างเร่งจังหวะเร้าร้อนให้รุนแรงมากขึ้นตามแรงอารมณ์อย่างถึงที่สุด ก่อนสะโพกสอบจะกดสะโพกมนให้ลึกสุด แล้วเร่งจังหวะให้ถี่ยิ่งขึ้น อย่างร้อนแรง "อื่มม.. ซิ๊ด พร้อมกันนะ" "อ๊ะ อื

เมื่อทีมงานทั้งหมดพร้อม อัญญาเองก็แต่งตัวแต่งหน้าพร้อมแล้วเช่นกัน วันนี้เป็นการถ่ายแบบเซทแรก จึงได้ถ่ายภายใน ฉากทั้งหมดก็จะถูกเซทขึ้นด้านในของโรงแรมที่ชั้นบนสุด เป็นห้องที่ดีที่สุด ทั้งชั้นมีเพียงห้องเดียว เนื่องจากโรงแรมหรูกับบริษัทมีทางเชื่อมติดกัน ทำให้การทำงานต่างๆ เป็นไปอย่างรวดเร็ว "เซทแรก พร้อมนะครับ" เสียงหัวหน้าทีมพูดขึ้นหลังจากเตรียมทุกอย่างพร้อม ร่างบางในชุดเนื้อผ้าเบาบางสีขาวบริสุทธิ์ ทำให้ผิวที่ขาวนั่นดูมีออร่ายิ่งขึ้น ใบหน้างามถูกแต่งแต้มอย่างเป็นธรรมชาติ รูปร่างสมส่วนอยู่ในชุดเดรสกระโปรงยาวกล่อมข้อเท้า พลิ้วไหว แสดงให้เห็นรูปร่างอย่างชัดเจนเมื่อเท้าเปลือยเปล่าขยับก้าวเดิน ไปตามทางในห้อง พื้นสีเข้มตัดกับร่างบางระหง สีขาวบริสุทธิ์ทำให้บรรยายกาศเต็มไปด้วยความผ่อนคลายหน้าหลงใหล ยามสายตากลมหันกวาดสายตามอง ดวงตาใสเป็นประกายยิ่งสะกดทุกสายตาที่ได้มองให้ตกอยู่ในห้วงเสน่ห์น่าดึงดูดเหมือนมีมนต์สะกดให้ผู้ที่เผลอมอง ไม่สามารถละสายตาไปที่อื่นได้ เหมือนห้วงเวลาหยุดหมุน ไม่ว่าจะเป็นการถ่ายแบบเซทไหนๆ อัญญาเองก็จะแสดงออกอย่างเป็นตัวของตัวเองอย่างเป็นธรรมชาติ ตรงตามแบบแผนที่ทีมง