All Chapters of พี่ไคเป็นแฟนเก่า NC20+: Chapter 31 - Chapter 40

"พี่ไค..." เพราะอีกฝ่ายดูโมโหฟึดฟัดไม่พอใจ เลยไม่เข้าใจว่าจะโกรธอะไรขนาดนั้น สีหน้าของเขาที่แสดงออกมาทำไมจะไม่รู้ว่าเป็นยังไง "พี่ไค หันหน้ามา !" "....." มาเฟียหนุ่มถอนหายใจแรง ก่อนจะหันหน้ากลับไปมองคนตัวเล็กที่ใช้เสียงตะคอกกับเขา "เป็นอะไรคะ ? โกรธแตงเหรอ ?" "เปล่าอะไร คิ้วพี่นี่ผูกเป็นปมแก้ไม่ออกขนาดนี้ ยังจะบอกว่าเปล่าอีก คิดว่าฉันมองไม่ออกหรือไง" "พ่อพี่เขา...พูดอะไรให้แตงไม่สบายใจหรือเปล่า" "เปล่า ทำไมถึงถามแบบนี้ล่ะ" "พี่เป็นห่วง ไม่อยากให้ฟังอะไรจากคนอื่นมาก" "พ่อพี่เขาใจดีจะตายไป พี่น่ะอคติเกินไปแล้ว" "....." "พี่ไค ฉันรู้แล้วนะ ว่าเพราะอะไรพ่อพี่กับพี่ถึงไม่คุยกัน" "เรื่องมันผ่านมาแล้ว ช่างมันเถอะ" "ช่างมันไม่ได้ มันหนัก ! เห็นไหมพี่ก็ยังคิดอยู่" "....." "ฉันไม่ได้อยากยุ่งหรอกนะ เพราะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่ถ้าไม่นับฉันหรือคนรอบข้าง พี่ก็เหลือพ่อคนเดียวแล้วนะ ทำดีกับท่านหน่อยสิ" "พี่ทำดีกับคนที่ฆ่าแม่ตัวเองไม่ได้หรอก" "ได้สิ นั่นพ่อพี่นะ" "ก็แค่คนที่ให้กำเนิด" "พี่ไค..." แตงกวาพูดเสียงแผ่วลง ก่อนจะกุมมือของเขาไว้แน่น "ทำไมถึงอยากให้พี่ดีกับพ่อขนาดนั้น" "

- องค์กร '𝐞𝐥𝐞𝐯𝐞𝐧 𝐭𝐢𝐠𝐞𝐫𝐬' เป็นองค์กรที่คนในวงในต่างรู้ดีว่าเป็นองค์กรของใคร สมาชิกในองค์กรมีทั้งหมดกี่คน มีใครบ้าง และน้อยนักที่ใครจะกล้าต่อกร "พี่ไม่เห็นเคยบอกเลยว่ามีเพื่อนมีฝูงกับเขาด้วย" คนตัวเล็กถาม ขณะที่มาอยู่ที่องค์กรนึงที่ไคโรบอกว่าเขามีเพื่อนอยู่ที่นี่ ที่ซึ่งเป็นเหมือนกับครอบครัวของเขา "ความลับ" "เก็บความลับเก่งนะ พี่น่ะ" ไม่ใช่แค่เรื่องนั้นนี่สิที่เขาปิดบัง ตกลงมีเรื่องอะไรอีกบ้างเนี่ยที่เธอไม่เคยรู้ ตอนที่รู้เรื่องนั้นคิดว่าเขาคงไม่มีเรื่องอะไรปิดบังเธอแล้ว คงเป็นเรื่องเดียวที่เขาหนักใจและไม่อยากพูดให้ใครฟัง เลยปิดบังอยู่เรื่อยมา ไม่คิดว่าจะมีเรื่องนี้อีก "เข้าไปข้างในกันเถอะ" "ดะ เดี๋ยว ! ฉันยังไม่ได้รู้จักพวกเขาคร่าว ๆ เลยนะ พวกเขาเป็นใคร นิสัยอะไรยังไง พี่ควรบอกฉันก่อนสิ ฉันจะได้ทำตัวถูก" "ถ้าเป็นคนอื่นก็คงกลัว แต่ถ้าเป็นเธอที่เป็นภรรยาของฉัน พวกเขาก็จะต้อนรับเป็นอย่างดี ในฐานะภรรยาของฉัน" "แต่ว่า.." "เข้ามาเถอะ เดี๋ยวก็รู้เองว่าพวกเขาเป็นยังไง""พะ พี่ไค เดี๋ยวก่อนสิ" วันงานแต่งที่เจอกัน เธอเองก็ยังไม่รู้เลยว่าใครเป็นใครอะไรยังไง เพราะคนในงานก็ค

เวลาผ่านไปจนกระทั่งแตงกวากับไคโรนั้นแต่งงานกันมาได้ครึ่งปีแล้ว ทั้งสองยังอยู่ด้วยกันดี และแตงกวาก็ยังไม่ได้ปล่อยท้อง ใช้ชีวิตดั่งสามีภรรยาทั่ว ๆ ไป มีทะเลาะกันบ้างอะไรบ้าง แต่ก็ตามประสาไคโรที่ชอบพูดจายียวนกวนโอ๊ยให้ต้องถูกด่า วันนี้ที่บ้านของแตงกวามีงานสำคัญ ที่ลูกสาวอย่างเธอนั้นจะไม่มาไม่ได้เลย นั่นก็คืองานกินดองผูกข้อไม้ข้อมือระหว่างแม่ของเธอและเสี่ยเสมบดีเจ้าของค่ายมวยที่ตามจีบกันมาตั้งนานนมเนแล้ว นี่ถ้าแม่ของเธอยอมตั้งแต่คราวนั้นนะ ป่านนี้คงได้มีน้องคลานตามกันออกมาคนสองคนแล้ว ชาวบ้านที่เป็นญาติกันก็ดี คนบ้านใกล้กันก็ดี ต่างก็มาร่วมงานตามประสาคนรู้จักกัน และก็ไม่ได้มีใครพูดไม่ดีถึงเรื่องงานผูกข้อไม้ข้อมือนี้ เพราะทั้งสองต่างก็เป็นหม้ายผัวตายเมียทิ้งด้วยกันทั้งนั้น รักกันชอบกันจะแต่งงานกันก็ไม่แปลก "เฮ้อ ในที่สุดเราสองคน ก็ได้เป็นพี่น้องกันจริง ๆ แล้วสินะ" สองพูดอยู่ข้าง ๆ ขณะที่กำลังยืนมองญาติผู้ใหญ่ที่พากันต่อแถวเข้ามาผูกข้อมือให้กับบ่าวสาวอยู่ "เหลือพี่แล้วนะ" "อะไร ?" "เมื่อไหร่จะได้เมียกับเขา หรือว่าคิดจะครองโสดไม่ยอมถูกเปิดซิงไปตลอดชีวิต" "อะ อะ ไอ้แตง ห่านี่ ! มีอยู่แ

@วันถัดมา - บ้านพักที่ญี่ปุ่น “ที่นี่บรรยากาศดีจังเลยนะคะ” “ชอบหรือเปล่า” “ชอบสิ พี่ก็รู้ว่าฉันชอบบรรยากาศแบบนี้จะตายไป” “เข้าไปดูข้างในกันเถอะ” “อื้อ” คนตัวเล็กพยักหน้าตอบรับก่อนจะเดินเข้าไปข้างในพร้อมกับสามี ที่นี่เป็นบ้านพักทั่ว ๆ ไปที่เธอคิดว่ามันก็คล้าย ๆ กันแทบทุกที่ แต่ก็แตกต่างกันไปตามจังหวัด ภูมิประเทศ บลา ๆ“ชอบหรือเปล่า” “ชอบสิ พี่ถามจัง บอกชอบก็คือชอบ” “หืม !! ” ถูกเขาหันกลับมาหยิกแก้มแบบแรงมาก ๆ เนื้อหลุดติดนิ้วไปแล้วมั้งนั่น “โอ๊ยเจ็บ” “พูดมากดีนัก” “เดี๋ยวเหอะ พี่ไค ! ” เธอและเขาเดินสำรวจห้องต่าง ๆ จนกระทั่งได้ถอดเสื้อผ้ามานอนแช่น้ำที่อ่างออนเซ็นด้วยกัน ด้านหน้าเป็นคล้ายกับภูเขาที่มีต้นไม้เขียวขจีเต็มไปหมด ไหนจะฝนที่กำลังตกพรำ ๆ อีกต่างหาก มันเป็นบรรยากาศที่ดีมาก ๆ เลย “บรรยากาศดีจัง เฮ้อ สบายมาก อากาศเย็น ๆ ได้นอนแช่น้ำอุ่นดูภูเขาสวย ๆ มีความสุขที่สุด” นี่มันชีวิตที่เธอฝันถึงมาตลอดเลย ฝันว่าได้มีโอกาสมาเที่ยวต่างประเทศ ได้สัมผัสกับรสชาติของอากาศแบบนี้ ได้เข้าถึงอะไรแบบนี้ “พี่ว่าเราจะมีความสุขกันมากกว่านี้อีกนะ” “หือ..” เธอหันมองสามีที่พูดประโยคคลุมเครื

@หลายเดือนต่อมา หลังจากที่กลับจากญี่ปุ่นทั้งสองก็กลับมาใช้ชีวิตตามเดิมเหมือนที่เคยเป็น แม้จะเป็นคนมีเงิน แต่ก็ยังใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย สบาย ๆ เธอก็เป็นแม่บ้านที่ทำหน้าที่ภรรยา ส่วนเขาก็ทำหน้าที่ของสามีที่มีหน้าที่ทำงานนอกบ้าน เหมือนจะดูไม่น่าตื่นเต้นอะไร หรือดูไม่มีสีสันของความสุข แต่ใครจะรู้ว่าชีวิตที่สงบสุขแบบนี้แหละ มันคือความสุขที่สุดแล้ว “กลิ่นหอมมาแต่ไกลเลย วันนี้ภรรยาพี่ทำอะไรให้เหล่ากงกินน้า” ไคโรเอ่ยทักขึ้น เมื่อเปิดประตูเดินเข้ามาในห้องก็ได้กลิ่นหอม ๆ ของอาหารฝีมือภรรยา เล่นเอาชายหนุ่มที่หิ้วท้องรอกลับมากินข้าวตอนเย็นพร้อมภรรยาถึงกับท้องร้องโครก ๆ เลยทีเดียว“กลับมาละเหรอพี่ไค กับข้าวใกล้เสร็จแล้วค่ะ” แตงกวาหันมองผู้เป็นสามีแว๊บนึงก่อนจะรีบเตรียมอาหารต่อ ฟึ่บ ~ “แตงทำอาหารอยู่นะ เดี๋ยวแขนก็โดนเตาหรอก” “กอดเอวไม่ได้กอดเตานะ จะโดนได้ยังไงครับ” “จะเสร็จแล้วค่ะ พี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสิคะ ลงมาก็จะได้กินข้าวกัน หิวหรือเปล่า ?” “มาก ๆ ครับ วันนี้ประชุมทั้งวันเลย พี่ไม่ได้กินข้าวกลางวัน รอกลับมากินพร้อมกับภรรยาของพี่” “บอกแล้วไงคะว่าอย่าอด หิวให้กิน ไม่งั้นจะปวดท้อง” “ค้าบ จ