All Chapters of แทนคุณเจ้านาย: Chapter 1 - Chapter 7

ฉันชื่อนานา เป็นพนักงานบริษัทอายุสามสิบสองปี รูปร่างจัดว่าสวยเพราะเป็นคนชอบออกกำลังกายเป็นประจำ เนื้อตัวผิวพรรณยังงดงามสมวัย เป็นที่ชื่นชอบของสามีเหมือนเดิม ปกติฉันจะขับรถยนต์ส่วนตัวไปทำงาน แต่วันนี้รถฉันเกิดเสียกะทันหันจึงเรียกให้ช่างมาลากไปซ่อมฉันเลยต้องเดินทางด้วยรถตู้ ซึ่งมันก็อาจเป็นการเดินทางธรรมดาเหมือนที่ฉันเคยนั่งเมื่อสมัยก่อนยังไม่ได้ซื้อรถ หากไม่ใช่เพราะหนุ่มสาวคู่หนึ่งที่นั่งอยู่ข้างๆ ติดกับอีกฝั่งนึงของเบาะ จะไม่เล่นพิเรนทร์จนฉันใจคอไม่ดี ฉันนั่งอยู่ด้านหลังสุดเพราะที่ทำงานอยู่สุดสาย หนุ่มสาวคู่นั้นก็เดินเข้ามานั่งด้วยกัน และน้องผู้หญิงนั่งชิดหน้าต่างเอนซบไหล่น้องผู้ชายที่นั่งประกบด้านข้าง จัดท่าทางเตรียมหลับ คงเพราะเคยชินเส้นทางเลยรู้ว่ากว่าจะถึงที่หมายก็ใช้เวลาเป็นชั่วโมงแรกๆ ฉันไม่ได้สนใจ ก้มหน้าก้มตานั่งไถโทรศัพท์ในมือคุยกับสามีและเพื่อนร่วมงานตามปกติ แต่พอรถวิ่งไปได้ราวสิบนาที ฉันสังเกตเห็นมือของน้องผู้ชายเริ่มขยับลูบต้นขาน้องผู้หญิงที่กำลังหลับสนิท ซึ่งน้องผู้หญิงใส่กระโปรงสั้นผ้าพลิ้วๆ พอนั่งมันก็ร่นขึ้นมาจนเห็นขาอ่อน

“เด็กสมัยนี้ใจกล้าดีจัง” พี่มานพออกความเห็นหลังจากฟังเรื่องที่ฉันเล่าจบ “ใช่พี่ น้องผู้หญิงดูเรียบร้อยมากนะ แต่พอถูกล้วงก็น้ำนองเต็มมือเลย” ฉันบรรยายให้พี่มานพฟังจนเห็นภาพ เขาทำตาวาวกลืนน้ำลายเร็วๆ จนลูกกระเดือกขยับขึ้นลงแรงเชียว “เจอแบบนี้นานาไม่ค้างเหรอ” พี่มานพถามยิ้มๆ เพราะรู้จักฉันดีว่าเป็นคนจุดติดง่าย เจออะไรกระตุ้นนิดหน่อยก็เสียววูบวาบเราสองคนย้ายที่นั่งจากโต๊ะกินข้าวมาเป็นโซฟาหน้าทีวี พี่มานพถือแก้วเหล้าและกับแกล้มมาวางไว้บนโต๊ะกลาง ส่วนฉันหยิบขวดเหล้าและถังน้ำแข็งติดมือมาด้วยฉันนั่งเอนตัวแนบชิดกับสามี พิงไหล่ของเขาใช้เวลาร่วมกันอย่างมีความสุขตามประสาคนยังไม่มีลูก ซึ่งเราวางแผนไว้ว่าฉันอายุสามสิบค่อยเริ่มคิดเรื่องลูกพี่มานพกำลังเลื่อนหารายการหนังที่ดูค้างเอาไว้เมื่อคืนก่อน เขาวางมือบนต้นขาฉันแล้วลูบเบาๆ อย่างเคยชิน เวลาอยู่บ้านฉันมักใส่เสื้อผ้าสบายๆ กางเกงขาสั้นกับเสื้อแขนกุดแบบพอดีตัว“จะเหลือเหรอพี่ นั่งดูไปแฉะไป” ฉันตอบพร้อมเสียงหัวเราะ“แล้วทำยังไง เบ็ดไหม” เราพูดเรื่องแบบนี้กันเหมือนเป็นเรื่องธรรมดาเพราะสนิทกันมาก ไม่เคยปิดบังอะไรกันเลย ใครรู้สึกอย่

“สรุปแล้วเรื่องเจ้านายพี่มันเป็นยังไงเหรอ” ฉันนึกขึ้นได้ตอนเรานอนดูซีรีส์เรื่องโปรดกันบนเตียงหลังน้ำแตกกันไปคนละหนึ่งรอบแล้ว “ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ท่านก็เปรยๆ เรื่องในมุ้งตามประสาผู้ชายคุยกันนั่นแหละ” “ท่านมีปัญหาเหรอ” ฉันขยับตัวนั่งพิงพนักเตียง เดาเอาว่าฝ่ายที่มีปัญหาน่าจะเป็นเจ้านายสามีเพราะทราบมาว่าท่านอายุไม่น้อยแล้ว ทั้งยังมีหน้าที่การงานมากมายในความรับผิดชอบ อาจทำให้ความต้องการลดลงหรือน้อยลงจนกลายเป็นปัญหาครอบครัวในที่สุด “เปล่า” สามีฉันส่ายหน้าหวือ “อ้าว ยังไงอะ” คำปฏิเสธของพี่มานพทำฉันฉงน “คนที่มีปัญหาคือคุณนายน่ะ” “ทำไมเป็นงั้นล่ะ คุณเจนอายุยังไม่สี่สิบเลยไม่ใช่เหรอ” ฉันยิ่งไม่เข้าใจไปกันใหญ่ เพราะเท่าที่รู้จัก เห็นว่าคุณนายก็ยังสาว ยังสวยและที่สำคัญคือหุ่นดีไม่ต่างจากสาวๆ วัยยี่สิบปลายเลย “อืม คุณเจนอายุแค่สามสิบเก้า แต่ท่านบ่นๆ ว่าไม่ค่อยชอบเรื่องเซ็กส์น่ะ สองปีมานี่ท่านบอกว่าห่างมานาน” “ยังไงที่ว่าห่างนาน”“ก็ได้แค่เดือนละครั้งสองครั้ง”“โห...” ฉันร้องเสียงตกใจ ไม่แปลกที่ท่านจะบ่น เพราะผู้ชายส่วน

พี่มานพบอกให้ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกมาว่ายน้ำเล่นคนเดียวก่อน ส่วนเขาขอเตรียมมื้อเย็น เสร็จแล้วจะตามออกมาเล่นด้วย สระว่ายน้ำลักษณะสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดใหญ่ มีต้นก้ามปูให้ร่มเงาเลยไม่ร้อนมากเมื่อฉันเดินมายืนอยู่ตรงนี้ ฉันเคยเล่นน้ำที่สระนี้แล้วหลายครั้งตอนตามสามีมารับใช้ครอบครัวท่าน จึงคุ้นเคยเป็นอย่างดี หลังจากล้างตัวแล้ว ฉันเดินยืดเส้นยืดสายอยู่รอบๆ สระ เหวี่ยงแขนขาไปมาเพื่อป้องกันการเป็นตะคริว วันนี้ฉันเลือกใส่ชุดว่ายน้ำแบบบิกินีที่พี่มานพแนะนำว่าดูเซ็กซี่เหมาะกับหุ่นฉัน ซึ่งแน่นอนว่าฉันเองก็ชอบด้วยเพราะมันเน้นส่วนสัดฉันให้ดูลงตัวมีความมั่นใจมากขึ้นหน้าอกอวบอิ่มโดดเด่นเมื่อมีผ้าสามเหลี่ยมสีเหลืองเลมอนแปะอยู่ตรงกลางเพื่อปิดจุกนมเพียงเท่านั้นด้านล่างเป็นสีสตริงชิ้นเล็ก แน่นอนว่ามันปิดได้เพียงเฉพาะด้านหน้าเท่านั้นบั้นท้ายงอนเด้งของฉันยักย้ายปะทะสายลมและแสงแดดซึ่งฉันไม่กลัวผิวจะคล้ำเพราะกำลังลงมือทาครีมกันแดด“ให้ช่วยทาครีมมั้ย” เสียงทุ้มที่ดังขึ้นขณะทรุดตัวนั่งบนเก้าอี้ริมสระทำให้ฉันสะดุ้งตกใจ หันไปมองก็เห็นท่านพิทักษ์ในชุดกางเกงว่ายน้ำเดินเข้