Semua Bab คุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด: Bab 31 - Bab 40

ตอนที่ 11ทำดี ๆ สิ75%---------------------ซุปไก่โล่งอกกลับบ้านมาทันเวลา ขึ้นห้องมาถอดชุดออกพบว่าเนื้อตัวเปียกโชก ทั้งร้อนทั้งเหนื่อย รีบอาบน้ำชำระร่างกาย เสร็จก็แต่งตัวในชุดอยู่บ้านสบาย ๆ ลงมารอชายในฝันลงมาก็พบกับสายตาพิฆาตของพี่ชายที่นั่งหน้าบูดบึ้งอยู่ในห้องนั่งเล่น ตวัดตามองชนิดที่ว่าถ้ามีไม้เรียวอยู่ใกล้ ๆ คงคว้ามาฟาดเธอแบบไม่ยั้ง"ฮิฮิ" ใช้รอยยิ้มเข้าสู้ นั่งลงข้าง ๆ พลางกอดแขนอ้อน"แกไปทำอะไรมาล่ะ""เรื่องมันยาวอะ""ไม้อยู่ไหนวะ""เฮี๊ยยย เฮีย ๆ เล่าแล้วค่า เล่าแล้ว" รีบดึงคนตัวใหญ่ไว้ก่อนที่เขาจะลุกไปหาไม้มาตีเธอจริง ๆก่อนที่ซันนี่จะมาถึงจึงเล่าเรื่องราวให้พี่ชายฟัง เล่าตั้งแต่ต้นจนจบนั่นแหละจะได้ไม่ถามเยอะ เฮียตุ๋นพอรู้ว่าสายฟ้าถูกเธอเล่นงานก็เครียดเลยสิคราวนี้ เขารู้น่ะสิว่านิสัยอีกฝ่ายเป็นอย่างไร ยิ่งหายเงียบไปยิ่งกลัวใจมันและเรื่องสำคัญอีกหนึ่งเรื่องที่ไม่บอกไม่ได้คือเรื่องของเธอกับซันนี่นั่นเอง"สรุปคือแกกับเจ้านั่นคุย ๆ กัน""อื้อ""แกชอบไอ้ซัน?""อื้อ""เวร... เครียดเลยกู"เฮียตุ๋นตบหน้าผาก เครียดกว่าเดิม เหงื่อตก ลูบคางคิดหนัก ไว้หนวดตอนนี้ทันไหมวะ เกิดอาการหวงน

ตอนที่ 12 เวลามีค่า 50% -------------------- วันอาทิตย์สงบสุขดีแท้ ไม่มีเรื่องอะไรให้สืบเสาะเลยเนาะ ซุปไก่ไถฟีดหาเรื่องสนุก ๆ อ่าน ในชุมชนหมูติดปีกก็มีแต่เรื่องเดิม ๆ เลยไม่ค่อยอยากเข้าไปอ่านเท่าไร เธอนอนเล่นอยู่ในห้องนั่งเล่นรอเวลาพี่ซันมารับ ทีวีเปิดเพลงร็อกลั่นบ้าน ฝีมือพี่ชายที่นั่งกินข้าวอยู่ในห้องครัว ตื่นสายกว่าจะมีอะไรตกถึงท้องก็ปาไปสิบโมงกว่า พอบอกว่าเดี๋ยวพี่ซันมารับไปเที่ยวห้างก็หน้างอใหญ่ และพอถามว่าจะไปด้วยไหมก็ส่ายหน้า บอกว่าจะเข้าไปเคลียร์งานที่ร้านและนัดลูกค้าไว้ "จริงหรือไม่ที่คณะศิลปศาสตร์มีคลับลับ? ...คลับอะไรวะ" กลุ่มไขข้อสงสัยประกายแสด เป็นอีกหนึ่งกลุ่มที่น่าสนใจสำหรับเธอ เลื่อน ๆ อยู่ก็เด้งขึ้นมาพอดีทำให้ต้องกดเข้าไปดู มันเป็นกลุ่มที่จะมีคนมาทิ้งความสงสัยเอาไว้ให้คนที่รู้เข้ามาตอบ ซึ่งในมหาวิทยาลัยประกายแสดอันกว้างขวางนี้ก็มักจะมีเรื่องแปลก ๆ หรือสถานที่แปลก ๆ เต็มไปหมด ซุปไก่ไม่ลืมส่งให้เพื่อนสนิทดูด้วย ไม่แน่ว่าหลังจากนี้อาจมีเรื่องสนุก ๆ ให้ทำ ไล่อ่านในกลุ่มเพลิน ๆ เสียงออดก็ดังขึ้น เธอผุดลุกขึ้นหยิบกระเป๋ามาถือ เป็นกระเป๋าไหมพรมสีเขียวลาย

ตอนที่ 12เวลามีค่า100%------------------------เวลาจะมีค่าก็ต่อเมื่อเราเห็นถึงความสำคัญของใครบางคนหรือของบางสิ่งที่ ' ชิวหา 'สัญญากันว่าจะนัดรวมตัวทุกสุดสัปดาห์ หลังจากไปส่งหญิงสาวที่บ้านเรียบร้อย ซันนี่ก็มาต่อที่ผับเจ้าประจำทันทีทั้งวันสามสาวเดินไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เข้าร้านนั้นออกร้านนี้ ชอปปิงกันอย่างสนุกสนาน ส่วนใหญ่ซุปไก่จะช่วยเลือกมากกว่า เขาบอกจะซื้อให้เธอก็ไม่ยอมเอาสักอย่าง สุดท้ายนอกจากค่าขนมไม่กี่ร้อยก็ไม่ได้จ่ายอะไรให้อีกเลย"เป็นไงบ้างวะ กับน้องซุปไปกันด้วยดีไหม" สกุลเปิดหัวเรื่องมือก็รับเครื่องดื่มมาจากพนักงาน"กูยังไม่เคยเห็นหน้าเลยว่ะ" อาซาร์ว่า"หน้าธรรมดากว่าที่มึงคิดแน่นอน อย่าคาดหวังว่าจะสวย" อาร์คอิงจากที่เคยเห็น"พูดเกินไปหรือเปล่า มึงนี่นะ" เฟลส่ายหน้าอาร์คน่ะปากร้าย เป็นประเภทตัดสินคนจากหน้าตา ผู้หญิงที่เจ้าตัวควงแต่ละคนระดับดาวทั้งนั้น เลยมองว่าคนคุยของเพื่อนไม่สวย กระนั้นก็ไม่ได้ตั้งใจพูดให้ใครเสียใจแค่แซวเล่นเฉย ๆ"น้องหน้าตาจิ้มลิ้ม เป็นธรรมชาติดี" สกุลกลับรู้สึกว่าน้องมันก็ตามมาตรฐานหญิงไทยทั่วไป แต่งหน้านิดหน่อยก็สวยแล้ว"พวกมึงแลดูเป็นสุภาพบุรุษกั

ตอนที่ 13เหมือนจะมีเรื่องแล้วล่ะ50%------------------------"เราจะรับบทเป็นพี่สาวน้องสาวกันนะชีส แกเป็นพี่สาวแสบเปรี้ยวซ่ามีความมั่นใจในตัวเองสูง ส่วนเราจะเป็นน้องสาวจอมเฉิ่มแสนขี้กลัว""โอเค แต่ต้องเสริมจมูกเสริมคางด้วย?""ให้ดูเป็นคนเสพติดศัลยกรรมนิด ๆ มันจะต้องไม่เหลือเค้าเดิมไงพี่สาว แต่สวยไม่น่าเกลียด"บ่ายสี่โมงครึ่งเลิกเรียนเป็นธรรมดาของทุกวัน สองเพื่อนซี้รีบพากันมาอยู่ที่ห้องน้ำหลังคณะ ซึ่งติดกับสวนเลยไม่ค่อยมีคน ชีสกำลังนั่งให้ซุปไก่แปลงโฉม สาวแซ่บวันนี้ใส่วิกผมสีแดง เป็นวิกผมแท้นะว่าไม่ได้ ของทุกอย่างจะมากิ๊กก๊อกได้อย่างไรแต่งหน้าเอฟเฟ็กต์เพิ่มโดยการเสริมสันจมูกกับคางให้แหลมนิดหน่อย จากนั้นก็แต่งหน้าให้ดูโฉบเฉี่ยว กรีดตาคม ๆ ทาปากและปัดแก้มด้วยโทนสีแดง คอนแทคเลนส์นี่ขาดไม่ได้เลย เลือกเปลี่ยนเป็นสีฟ้าอมเขียว ตอนนี้แทบไม่ใช่ชีส แทบจะเป็นคนอื่นที่สวยมาก ไม่พอแค่นั้นชุดนักศึกษาก็ต้องรัดรูปอวดทรวดทรงองค์เอว ชีสเป็นคนสวย มีหุ่นที่ดีอยู่แล้ว ขณะที่ตัวของซุปไก่นั้นเตี้ยกว่าแต่ไม่มาก

ตอนที่ 14เด็กดื้อต้องโดนอะไร50%------------------------น่าจะเป็นความเจ็บช้ำอันเกิดจากการพาเพื่อนไปเจอเรื่องสะเทือนใจ ซุปไก่กอดชีสร้องไห้อยู่ที่ห้องพักในโรงพยาบาล เห็นเท้ากับหัวเข่าขาว ๆ มีบาดแผลก็ยิ่งรู้สึกผิด สะอึกสะอื้นพอ ๆ กัน ต่างฝ่ายต่างโล่งใจ ชีสเห็นเพื่อนรักไม่ได้ถูกทำอะไรก็ใจชื้น เล่าว่าตอนที่อีกฝ่ายหนีออกไปได้แล้วตัวเองเจออะไรบ้าง ยังสั่นกลัวไม่หาย"ฉันก็เตือนแกแล้ว เป็นไงล่ะ ฮึก ๆ ถ้าฉันไปตามพี่ซันไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้น""ฮือออออ ขอโทษ เราจะไม่ทำอีกแล้ว ฮึก ฮือออ"เสียงร้องไห้ดังออกไปถึงข้างนอกห้อง ทั้งซันนี่และอาร์คหันมองหน้ากันแล้วนั่งฟังเงียบ ๆ เสียขวัญอยู่ไม่น้อยเลย"เราบนไว้ ฮึก ๆ ถ้ารอดไปได้จะเลิกอยากรู้อยากเห็นเป็นเวลาหนึ่งปี ฮึก ฮืออออ""ปีเดียวเองเนี่ยนะ ตดยังไม่ทันหายเหม็น เลิกตลอดชีวิตไปเลยดีกว่า อย่ามาทำครึ่ง ๆ กลาง ๆ""มันหยุดไม่ได้นี่นา ขณะที่พักอยู่ก็ไม่รู้จะทนไหวหรือเปล่า ฮืออออ แย่ชะมัดเลย""อาการหนักหนาแล้วนะ ไปพบจิตแพทย์ซะดีกว่ามั้ง เอาไหมเดี๋ยวพาไป""แงงงงงง ไม่เอา! เราไม่ได้เป็นบ้านะ""แต่เป็นโรคจิตชนิดหนึ่งค่าาาา เพลา ๆ บ้างเหอะเรื่องชาวบ้านน่ะ" ชีสส