บททั้งหมดของ ข้ามันสตรีขี้อิจฉา: บทที่ 71 - บทที่ 80

สามปีต่อมาแคว้นชิงชิวมีเหตุการณ์ทางการเมืองหลายสิ่งเปลี่ยนไป มีการผันเปลี่ยนบัลลังก์มังกรเกิดขึ้น ซึ่งนี่ไม่ใช่เรื่องที่น่าตื่นเต้นใด เพราะไท่จื่อดำรงตำแหน่งตั้งแต่อายุเพียง 20 ชันษา จนผ่านมาแล้ว 11 ปี ถึงได้ขึ้นครองราชย์เสียทีเรื่องที่เป็นประเด็นถกเถียงกันทั่วราชอาณาจักรคือสตรีใดที่จะได้ขึ้นเป็นฮ

เมื่อยามที่ก้าวเท้าเดินเข้าไปในตำหนักแล้วได้ยินเสียงอ้อแอ้ของเด็กหญิง เสียงพูดไม่ชัดของเด็กชาย เสียงใสของสตรีอันเป็นที่รัก มันทำให้ข้ารู้สึกถึงคำว่า ‘ครอบครัว’นึกอยากขอบคุณเสด็จอาในวันนั้นที่บอกให้เขาอย่าได้สัญญาว่าจะไม่แตะต้องนาง มิเช่นนั้นคืนวันเหล่านี้ก็คงไม่เกิดขึ้นในชีวิตเขา“เสด็จพ่อ”‘อีเกอ’

“เอาเป็นว่าข้าจะทำใจเสียตั้งแต่ตอนนี้นะเจ้าคะ เผื่อตอนเป็นมนุษย์จะได้เป็นคนจิตใจเข้มแข็ง ว่าแต่ท่านเทพยังมีความคิดถึงช่วงเวลายามเป็นมนุษย์อยู่หรือไม่เจ้าคะ”“ไม่มีหรอกเจ้าค่ะความรู้สึกนั้น ก็แค่การไปใช้ชีวิตแบบใหม่เพียงไม่กี่วันเท่านั้นเอง”เซียนดอกเหมยนิ่งไปเมื่อเห็นข้าตอบออกมาแบบไม่คิดเลยสักนิด ข้

“จะไปเหมือนได้อย่างไร อันที่ข้าให้พวกเขาหมักแค่หนึ่งวันเท่านั้น แต่แน่นอนว่าสำหรับมนุษย์ก็ถือว่าแรงพอตัว เจ้าพวกนี้ก็นะ ดื่มอย่างกับตายอดตายอยากจากที่ไหนมา ข้าว่าตอนที่ข้าจากมาก็ไม่เคยให้พวกเขาฝึกร่ำอันใดพวกนี้นะ สามปีผ่านไปเท่านั้นชำนาญคอถึงเพียงนี้”บ่นให้แม่ค้าดอกไม้ฟังไปหนึ่งอุบก่อนที่จะหันไปยัง

สิ้นคำที่หยิ่นฉางปฏิเสธว่าตนไม่ใช่ ‘สุภาพชน’ เขาก็แสดงอาการตรงข้ามกับคำพูดนี้ทันทีโดยการอุ้มร่างบางเข้าสู่อ้อมแขนแล้วหายวับกลับถิ่น ณ ดินแดนปีศาจในทันทีตุบ!“โอ๊ย!”หยิ่นฉางวางเถาฮวาเฉินลงบนเตียงอย่างแรงจนร่างบางรู้สึกเจ็บจนต้องร้องออกมา ใบหน้างามชักสีหน้าใส่เขา แต่หยิ่นฉางหรือจะสน ร่ายมนตร์สร้างอา