All Chapters of ผู้สาวสายฝอ: Chapter 21 - Chapter 30

ความวุ่นวายกำลังบั่นทอนความสุข...ที่เพิ่งเริ่มต้น------------------------สุธนโทรมาบอกสาวน้อยของเขาในเช้าวันต่อมาว่า ต้องรีบบินกลับไม่สามารถอยู่ทำงานต่อได้ ลูกน้องที่สน.เขียนมาแจ้งที่ไลน์ว่าบ้านผู้กำกับถูกจู่โจมจากคนร้าย หน้าประตูกระจกถูกกระสุนเจาะตรงกลางเป็นรู...สามนัดชายหนุ่มให้รถสีดำคันที่มารับเขาเมื่อวานแวะมาดรอปเขาไว้ที่อพาร์ตเม้นต์ของคนึงนิจก่อน แล้วค่อยมารับไปส่งสนามบินตอนบ่ายของวันรุ่งขึ้นใบหน้าของผู้กำกับหนุ่มใหญ่ดูเซียวลงไปเหมือนคนไม่ได้นอนทั้งคืน เขาสั่งไม่ให้คนึงนิจออกไปไหนเด็ดขาดหลังกลับจากที่ทำงาน สาวน้อยเอ่ยอย่างกังวล“คุณพ่อ...ดูกังวลมากเลยค่ะ”“ใช่...ผมว่าเรื่องมันลามใหญ่โตแล้วเนี่ย”“อะไรหรือคะ”“เรื่องนี้...มันทำให้กลุ่มมาเฟียเริ่มไหวตัว” เขายังไม่อยากพูดอะไรให้เธอรับรู้มากไปกว่านี้ เกรงว่าสาวน้อยจะกังวล“มีอะไร...เขียนข้อความทิ้งไว้ที่ไลน์ผมได้ตลอด ผมว่างจะเปิดอ่าน ห้ามไปไหนกับใครเด็ดขาด แม้จะเป็นเพื่อนร่วมงาน” เขาเริ่มไม่ไว้ใจใครแล้ว แม้จะเป็นบริษัทที่คนึงนิจมาทำงานให้“เอ้า...แล้วถ้าต้องไปติดต่องานล่ะคะ” สาวน้อยมีสีหน้าพลอยกังวล“ให้ไปกับรถบริษัท ถ้าไปคนเดีย

ผู้ชายคนนั้นที่พ่อปู่เสกกระสุน 3 นัดใส่ประตูบ้าน------------------------อย่างไม่น่าเชื่อ...สุธนบังเอิญเจอบุศรินทร์ที่โรงแรมของไมตรี เขาแอบไปเห็นเธอ ขณะนั่งดื่มเหล้าอยู่ในห้องฟังเพลง แสงไฟเหลืองนวลสว่างรำไรมองเห็นหน้าคนในห้องไม่ค่อยชัด ทำให้อดีตภรรยาของเขาไม่เห็นว่าสุธนอยู่ในห้องแห่งนี้“น้อง... ผู้หญิงชุดสีม่วงนั้นมาที่นี่บ่อยไหม” เขาถามพนักงานเสิร์ฟสาวขณะกำลังเดินเข้าไปห้องน้ำ“อ๋อ...กิ๊กเฮียนะคะ”“ขอบใจมาก” เขายัดแบงก์พันใส่มือสาวเสิร์ฟสุธนสั่งให้สายสืบของหน่วยงานที่นี่เข้าคลาวด์เพื่อค้นร่องรอยประวัติของไมตรี ส่วนหมอดูออนไลน์คนนั้นเขายังประสานงานให้ทางหน่วยสืบสวนกลางที่โน่นคอยจับตา ไมตรีคือมาเฟียเครือข่ายใหญ่เว็บไซต์พนันออนไลน์จากที่โน่น เบาะแสการระดมทุนแม่ข่ายแชร์ลูกโซ่ของเว็บไซต์หมอดูออนไลน์แจ้งมาว่าเขามีส่วนพัวพันร่วมระดมทุนจากแวดวงไฮโซ“จ่าแดง...สะกดรอยเมียเก่าให้ผู้กำกับที” เขาสั่งลูกน้องคนสนิทซึ่งมีหน้าที่ขับรถให้คอยสืบข่าวบุศรินทร์ เธอเข้าไปพัวพันกับไมตรีตอนไหน...เขาไม่เคยรู้เรื่องเลยรุ่งขึ้นจ่าแดงมารายงานว่าบุศรินทร์เป็นคนช่วยระดมทุนแชร์ลูกโซ่ให้กับไมตรีนานเกือบสองปีแล้

ฝ่ายหนึ่งอาการสาหัสปางตาย ฝ่ายหนึ่งถูกคุมคาม------------------------เมื่อเสียงรถบรรทุกดังไกลออกไปแล้ว จ่าแดงจึงรีบวิ่งออกจากแอ่งตมที่เป็นโพรงแคบๆ ใกล้ริมบึงที่มีบัวหลวงขึ้นอยู่เต็ม หากมองไกลๆ ในความมืดเหมือนปลักเลนเป็นหย่อมเป็นหย่อม ทำให้กลุ่มมือสังหารไม่ทันได้สังเกตลูกน้องของสุธนกระโดดข้ามคันนาถลามายังรถกระบะ ก้มมองหาเจ้านายไปรอบคันรถ เขาคิดว่าตอนนี้ชายหนุ่มน่าจะอาการสาหัสจนไม่ได้ยินเสียงเรียกชายกลางคนผู้นี้หน้าตาเต็มไปด้วยโคลนกระวนกระวายใจร้อนรุ่มกลัวว่าสุธนจะถูกลูกกระสุนจนเสียชีวิต เขาโบกมือเป็นสัญญาณให้รถที่กำลังแล่นบนถนนมองเห็น โชคดีว่ารถกระบะคันนี้หยุดข้างทางทันที ชายหนุ่มสองคนกระโจนลงคันนาแล้ววิ่งรี่ตรงมายังรถกระบะที่จ่าแดงกำลังมองหาร่างคนบาดเจ็บ หนุ่มฉกรรจ์ทั้งคู่ช่วยจ่าแดงยกรถเอียงไปด้านหนึ่ง จึงเห็นร่างชายหนุ่มนอนจมโคลนเปื้อนเลือดแดงฉาน ยังโชคดีที่หนึ่งหนุ่มรู้จักเพื่อนอาสาของหน่วยกู้ภัย จึงโทรเข้าไปหาหน่วยที่ใกล้ที่สุดมาช่วยนำผู้บาดเจ็บส่งโรงพยาบาลร่างของสุธนถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดฉุกเฉินที่โรงพยาบาลประจำจังหวัด เขาถูกกระสุนปืนอาก้าถึงสิบนัด ลูกกระสุนนัดหนึ่งเข้าจุดสำคัญต

คนที่เคยน่ารัก...กลับกลายเป็นคนร้าย ---------------------------------------มาร์คุสหัวเราะเสียงดังลั่น“Oh…oh amazing! ตื่นเต้นที่สุด ผมนึกว่าจะขอมากกว่านั้น” เขาพูดยังไม่ทันจบ โถมตัวเข้ากอดรัดฟัดสาวน้อยหน้าหวานผิวสีน้ำผึ้ง เธอคนนี้เป็นสเปกสาวเอเชียที่เขาใฝ่ฝันมาตลอด“บอสคะ...ฟังนิจยังไม่ทันจบเลย” เธอดิ้นจนหลุดออกมาจากวงแขนของเขา“ผมให้สองล้านเลย ไม่ต้องพูดมากเสียเวลา ผมอยากให้จบๆ ไป” เขาหรี่ตามองเธออย่างกับเป็นเหยื่อที่กำลังถูกขย้ำ“ไม่ใช่ค่ะ...นิจขอ หนึ่งล้าน...ดอลลาร์!!!” เสียงเน้นคำสุดท้ายทำมาร์คุสตาโตด้วยความโมโหสุดขีด เขาขว้างเสื้อสูทที่กำลังถอดออกใส่หน้าเธออย่างแรง“No patience!!! ความอดทนผมหมดไปแล้ว”เขาเดินเข้ามาใกล้ตรงที่คนึงนิจนั่งรออยู่ กำลังจะโน้มตัวลงมาเพื่ออุ้มเธอเข้าไปห้องนอนด้านใน“บอสคะ นิจขออย่างหนึ่ง จะให้เท่าไหร่ นิจไม่เกี่ยง ขออย่างเดียวให้เกียรติกันหน่อย นิจอยากดื่มไวน์ฉลองกัน อยากเมาก่อน...จะได้ทำใจได้” เธอตัดสินใจเพื่อความสบายใจของฝรั่งคนนี้“ดีมาก ขอผมโทรไปสั่ง room service นิจเข้าไปอาบน้ำรอผมก่อน”คนึงนิจรู้ดีว่าเขาคงอยากมึนๆ ไปกับเธอ บอสของเธอชอบให้เธอฝันไ

สานฝันด้วยกัน...ท่ามกลางราตรีประดับดาว---------------------------------------------คนึงนิจลาออกจากงานหลังจากกลับมาได้หนึ่งสัปดาห์ด้วยเหตุผลการดูแลครอบครัว น้อยหน่าแจ้งว่าสำนักงานใหญ่ส่งบอสฝรั่งคนใหม่มาแทนมาร์คุส และเสนอให้กลับไปเริ่มทำงานได้อีกครั้งถ้าเธอพร้อมแต่ทว่าเธออยากใช้เวลาทั้งหมดอยู่กับเขา สุธนยังอยู่ในช่วงระยะพักฟื้นที่บ้านของแม่สุภา ย่างเข้าเดือนที่สามสภาพร่างกายของเขาเริ่มคืนกลับมาฟิตเหมือนเดิม ชายหนุ่มขอลาพักราชการเพิ่มอีกหนึ่งเดือน“ขอบใจมาก...ที่ดูแลผมจนหายดี” คนึงนิจสุขใจที่มีส่วนทำให้เขาฟื้นตัวเร็วขึ้น เธอพาเขานั่งรถเข็นชมท้องทุ่งรอบบ้านแม่ของเขาทุกเช้าเย็น มาบัดนี้สภาพร่างกายของเขาแข็งแรงฟิตจนได้ที่...กลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติ“เดือนหน้า...เราไปอังกฤษกันนะ” เขายังไม่ลืมสัญญา“ไป Brighton ผมชอบทะเล” เขาเคยบอกเธอว่าอยากใช้เวลาโรแมนติกกับท้องทะเล อยากให้ลูกมาเกิดที่นั่น“คุณพ่อคะ...นี่เกือบสามเดือนแล้ว คงหมดสิทธิ์ล่ะค่ะ”“ไม่เป็นไร...ผมทำได้ ไม่ต้องกังวล” เขาอมยิ้มมองหน้าเธอ“คืนนี้ ขอนอนดูดาวตรงระเบียงห้อง บอกทวีให้มายกเตียงเสริมไปวางที” สาวน้อยกุลีกุจอโทรไปบอกญาติผู้