Semua Bab Loving Mr. Chavez: Bab 11 - Bab 20

Ilang buntong hininga na ang narinig ko. Ilang mura na rin ang lumabas sa bibig niya. Pero wala pa rin namang nagbago. Nakaupo pa rin ako dito sa hospital bed, may nakakabit pa rin sa akin. At hindi pa rin nagbabago ang desisyon ko na itigil na lang ang kasal. Wala na akong pakialam sa kung magkano ang maaaring ibigay na pera ng kumpanya. Mas lalong wala na rin akong pakialam kay Lucas at sa kung ano man ang mangyayari sa kaniya. Ang gusto ko na lang ngayon ay peace of mind. Hindi na rin ako mapipilit pa ni Teru na makipagkita kay Lucas para resolbahin ang problema. Kaya kong magpalaki ng bata na hindi kasama si Lucas. Panagutan niya na lang ’yong ex niya. Wala naman nang kakampi ngayon si Teru sa pagkumbinsi sa akin. Panig sa akin si Solene at si Hannah naman ay kung saan daw ako magiging payapa. Hindi niya aabuting pilitin ako dahil bawal sa akin ang ma-stress. Nako! Makita ko pa lang ang pagmumukha ni Lucas ay hindi ko na kaya. Kahit si Lois ay hindi ko hinayaan na makalapit sa

Padabog na inilapag ni Solene ang bag niya sa mesa at pumaywang sa harap ko. “So ano iyong nakarating sa akin na nagpadala ka ng pagkain kay Lucas?”Umiwas ako ng tingin. “As I said, mabuti lang akong tao.”“Mabuti akong tao, my ass. May pinakain ba sayo si Teru at nagkaganiyan ka? Tumakbo ka nga ng ilang milya dahil sa lokong ’yon tapos sasabihin mo ngayon mabuti kang tao?”Lumabi ako. “Just wait, Miya! Hahanap talaga ako ng proof na hindi siya okay for you.”Pagkatapos niyang sabihin iyon ay nagmartsa siya paalis. Nagkatinginan kami ni Hannah. Hindi na umuuwi si Solene ng maaga simula no’n. Nagpapaligsahan pa nga yata sila ni Teru kung sino ang pinakahating gabi na kung umuwi. Porket matatanda na ay wala ng pakialam sa oras. Wala namang kaso kung hindi umuwi dito sa bahay si Teru dahil may sarili siyang apartment, pero si Sol, ibang kaso iyon. Dito lang ang alam kong uuwian no’n dahil lumayas siya sa kanila. Sa halip tuloy na maaga akong nakakatulog, hindi ko maiwasang hintayin

“Ganiyan na ba kapag work-from-home? Panood-nood na lang?” nakangiting sabi ni Solene pagdaan niya sa sala. "Tapos ko na trabaho ko. Naipasa ko na lahat ng paperwork na pinagawa sa akin.”“Ano pala ’yang pinapanood mo?” tanong niya. Ibinaba niya ang pitsel at baso sa table. “Phineas and Ferb,” nakangiti kong sabi. Nanlaki ang mga mata niya at agad na kinuha ang cellphone.“Buntis ka! Paano na lang kapag naging kamukha ito ng anak mo? Nagmukha pang cartoons!” sabi niya habang kinakalikot ang cellphone ko. Nakatingin lang ako sa kaniya, nakatunganga. Ibinaba niya ang cellphone ko at plinay ito. “Dapat ang pinapanood mo ay iyong Hometown Cha-cha-cha. Ang ganda at pogi ng bida ro’n! Sure win na kapag naging kamukha ng anak mo!”Tumabi siya sa akin at inilingkis ang braso niya sa akin sabay sandal ng ulo niya sa balikat ko. “Gusto mo lang manood ng k-drama, e!” natatawa kong sabi. “Bilisan natin panoorin. Kapag dumating si Hannah at nakita pinapanood mo, paniguradong ililipat no’n

Ilang araw ng hindi umuuwi si Lucas sa bahay. At siyempre, bilang si Solene, nakarating sa pandinig niya na hindi ko na nakita ang mukha ng lalaki kaya nandito silang lahat ngayon. Katabi kong matulog sa kama si Hannah at Solene samantalang sa sala naman natutulog si Teruya. Para tuloy inangkin na namin ang tahanan ni Lucas. Nagkibit balikat ako. ’Di bale na. Hindi naman na siya umuuwi. Kahit nga text o tawag walang paramdam. Kaya bakit pa ako mag-aalala sa kaniya?“Ang liit pa rin ng tiyan mo no?” Ngumuso ako. “Ang weird naman kung lalaki agad e almost two months pa lang akong buntis.”Napatango-tango si Solene. “Oo nga pala.”Akala ko, ayon na ang huling pagbukas ng bibig niya. Nagkamali ako. “So kailan ka uuwian ng magaling mong asawa?”"Hindi ko asawa si Lucas.”Napairap siya. "Alam naman natin kung saan din papunta ’to pero tama ’yan. Tanggihan mo. Huwag mong pakasalan ang mokong na ’yon. Magpakadalagang pilipina ka. Wala manlang ka-effort-effort din kasi ang loko. Pagbibigay

“Miya, I know what you're thinking. But don't you think it's good to run after the plan? It wouldn't hurt to just play along.”Pinanatili ko ang ngiti sa aking labi. “Plano mo iyon, Teru. Hindi ko nga gustong maikasal kay Lucas, ang kulit mo lang.”Huminto ako sa paglalakad. Nilibot ko ang paningin at tinignan isa-isa ang mga taong nandito. Huli akong tumingin kay Lucas na ngayon ay gusto na akong puntahan sa pwesto ko. Ngumiti ako sa kaniya at umiling-iling. Inialis ko ang pagkakalingkis ko sa braso kay Teru. Sa harap nilang lahat, pinunit ko ang laylayan ng gown ko na sumasagabal sa paglalakad ko. “Miya!” sigaw ni Teru. Hindi ako nakinig. Bagkus ay tumalikod ako sa kanilang lahat at nagtatakbo. Dinig na dinig ko pa ang sigawan nilang lahat at pagpipigil ni Teru pero hindi ko sila nilingon. Wala na akong pakialam. Lalabas din naman ang katotohanan, bakit kailangan ko pang patagalin?Sa entrada ng simbahan ay nakaabang na roon si Solene sakay ng sarili niyang kotse. Agad niyang bi