All Chapters of Takasan Ang Bilyonaryong Taksil: Chapter 111 - Chapter 120

Merida’s POVKinabukasan, sinama ako ni Aidan sa hospital. For the first time, nakita ko ang mama niya. Kamukha siya ng mama niya at sobrang ganda ni tita Fe.Glorife Swarez Roquez ang buong pangalan ni tita.“She’s like an angel,” mahinang sabi ko.Tumango siya. “She was the best mom no’ng hindi pa kami iniwan ng ama ko.”Kagabi, Aidan told me his story. Na iniwan daw sila ng papa niya at pinagpalit sa ibang babae dahilan kung bakit nalulong ang mama niya sa bisyo at nasiraan ng bait.“Dan.”Napalingon ako sa pinto at nakita ko si Lucio na pumasok.“Brute! Salamat sa pagbabantay kay mama.” Lumapit si Aidan sa kaniya at niyakap siya.“It’s nothing. Kagagaling lang din pala dito ni Aris at saka Monique.” Sabi ni Lucio sabay sulyap sa’kin.“Oh okay.. Where are they? Nakauwi na?”“Yeah. May trabaho pa daw na gagawin si Monique and same with Aris.”Tinignan ko ng mabuti ang reaction ni Aidan. Kung banggitin niya si ma’am Monique ay parang wala lang talaga sa kaniya. Kaya kung ano man yung

“Sir, ako na po bahala kay ma’am.” Ang sabi ni Lovely, ang personal caretaker ni tita Fe. Dumating siya kanina at pinakilala sa akin ni Aidan.Ngayon ko lang napagtanto na yung love na katawagan niya noong nagpapanggap siyang bodyguard ay Lovely pala ang pangalan.“Okay love, thank you so much for your help.” Tumingin sa akin si Lovely at gaya ni Aidan ay napasalamat din ako sa kanya. Gusto ko sanang sabihin kay Aidan na sa amin na lang yung mama niya at ako na lang ang mag-alaga pero alam kong impossible dahil kailangan ko ring magtrabaho. Kaya plano ko na lang na dalaw-dalawin si tita para na rin mapamilyaran niya ako at baka ay kahit papaano maging close kami.Nauna na ring umalis kanina si Lucio at kami ni Aidan ay nagbabalak ng umuwi dahil gabi na rin at kailangan pa niyang pumasok sa trabaho bukas dahil may meeting pa siyang kailangan na puntahan.Napaka-busy niya tapos kailangan pa niyang alagaan ang mama niya.Nang bumaling siya sa akin, agad niyang kinuha ang kamay ko at d

Aidan's POV (Back story) "Kuya, ayoko sumama. Pinagbabawalan na ako ni papa na malate ng uwi e." Sabi ni Merida. Kumunot ang noo ko. I don't like it that she's rejecting me. "Then sa Sunday, you promised me na lalabas tayo." Biglang namula ang pisngi niya. "Titignan ko kuya." "Ilang beses na ba kitang pinagsabihan? Huwag mo ko tawaging kuya." Kinagat niya ang mapula niyang labi. "Okay.. Pero ang weird kung tatawagin kita sa pangalan mo e." "And what's weird about that?" "You're older than me." What is she implying? "Sinasabi mo bang mukha na akong matanda kaya ayaw mong tawagin ako sa pangalan ko lang?" Mas lalong namula ang mukha niya. This is what I've noticed about her. Ang dali-dali niyang mamula. "Then paano kung Danny na lang imbes na Aidan?" Natigilan ako sa pangalan na binanggit niya. It's cute at wala pang tumatawag sa akin no'n maliban ngayon. "Kung ayaw mo, hindi naman ako-" "Who told you na ayaw ko? Okay. Call me Danny. I like it." Nakita k

Merida’s POVPara akong nanigas nang marinig ko ang sinabi niyang naaksidente siya.“A-Anong sinasabi mong naaksidente ka? Paano?”“Matagal na yun. A car accident. Medyo malala ang nangyari kung kaya nauwi ako sa coma. But nothing to worry now. I am fine. If may regret lang ako, yun ay nahuli ako ng gising. Naikasal ka na kay Evos at hinayaan kang maranasan mo ang hirap na sinapit mo sa kamay ng mga Rendova.”So that explains why. Kung may relasyon kami dati tapos hindi niya pinigilan ang kasal, then yun na ang sagot.I know he’s totally fine now pero hindi ko maiwasan ang mag-alala sa sinapit niya. Nagi-guilty ako. Wala ako noong kailangan niya ako.“No’ng naaksidente ka, ano pang nangyari? Is there some kind of side effects? Wala bang nabali sayo?”Mahina siyang natawa kaya sa inis ko e nasapak ko siya. Naiiyak na nga yung tao tapos ganyan pa siya.“Huwag ka ngang tumawa diyan. Sa tingin mo ba, natutuwa ako?”“No. But nakaraan na kasi yun. Look at me, tingin mo ba may problema sa aki

Nang bumukas ang pinto at pumasok si Aidan kasama ang doctor, lumayo na rin sa akin si ma’am Monique. Tumikhim ako lalo na nang lumapit si Aidan sa akin para tabihan ako habang tinitignan ako ng doctor.Hindi ko masisisi ang sarili ko kung bakit ko siya kinalimutan. Matapos akong magising noon sa isang aksidente, nasa hospital na ako at tanging isang concern na kapitbahay lang namin ang nag-asikaso sa akin at kay Vadessa.Pamilyang Rendova ang nag-asikaso sa burol ni papa at tita. Ilang buwan ang nakalipas, 18 na ako, kinasal na rin ako kay Evos.At yung ala-ala ko no’ng 17 ako ang kinalimutan ko kasi sa taon na iyon kung saan ko nakilala si Aidan, ang pinakamasakit at nakaka-trauma na pangyayari sa buhay ko.When papa said na kapatid ko siya, nilayuan ko siya… Hindi ko na siya kinotak pang muli. I blocked him, I deactivated my account and yes, huminto ako sa pag-aaral at pinili maghome-schooled na lang para lang maiwasan ko si Aidan.But something came up. Bigla siyang lumitaw sa hara