Lahat ng Kabanata ng Takasan Ang Bilyonaryong Taksil: Kabanata 101 - Kabanata 110

“Huwag kang magulo.” Sabi ni Peres na siyang naglilinis ng sugat sa kamay ko.Wala ng tao sa loob ng club at nakaalis na rin ang ambulansya na kumuha sa gag0ng yun. Sana talaga ay hindi na siya magising. Kung wala ang mga kaibigan ko, baka ay baka hindi lang yun ang inabot niya.“Ako na,” sabi ko pero diniinan lang niya ang bulak na may alcohol sa sugat ko.“Fvck! It hurts.”Nginisihan niya ko. “Masakit pala? Akala ko ay hindi ka na tinatablan.”Sinamaan ko siya ng tingin pero mukhang wala lang sa kaniya. Maya-maya pa, pumasok si Lucio, at iba pa naming mga kaibigan na kakarating lang. Nakita ko si Casper at Aris na kausap si Fero at Jed.Malaki ang grupo naming magkakaibigan. Pero ang madalas ko lang nakakasalumuha ngayon ay si Fero, Peres at Lucio but other than them, meron pa, busy lang sa mga buhay nila.Lumapit si Aris sa harapan ko. “May ginawa ka na naman daw na kabulastugan.”“Shut up! Kararating mo lang. I don’t need to hear your nagging, Ris.”“Dan, you never change. May I re

Nanatili ako sa bahay niya ng ilang araw. She even told me not to go out dahil hindi ako pwedeng makita ng pamilya niya.She’s hiding me like I am her little dirty secret.“Kuya, pasensya na… nahuli ako ng dating. May tinatapos pa kasi kami sa school.”Hindi ko siya pinansin pero pinapakiramdaman ko siya. Nanatili lamang ang tingin ko sa kisame.“Teka, nagugutom ka na ba kuya?”I did not answer. Basta ang alam ko, hindi ko siya gusto. She’s stupid and naïve.“Sorry kuya ah? Nasa ibaba kasi si papa. Baka magtaka siya kung magdadala ako ng pagkain dito sa kwarto ko. Pwede bang mamaya nalang ako kukuha ng pagkain?”Napatingin ako sa kaniya.“Papa?”Tumango siya. “Oo. Wala kasi siyang trabaho ngayon at nasa sala siya.”“It’s fine. Hindi pa naman ako nagugutom.”“Ah… sige po.”Nagmamadali siyang kumuha ng damit niya at lumabas ng kwarto para magbihis gaya ng lagi niyang ginagawa. Ramdam ko ring medyo ilap siya sa’kin at hindi ko alam bakit naiirita ako. I hate her for unknown reason pero na

(Aidan’s present)Going back in the past, I really hate her sa hindi ko malaman na dahilan. I hate her to the extent na naiinis ako sa pagiging inosente niya. Naiinis ako at pakiramdam ko ay wala siyang alam sa mundo.But that unknown hate led to the path of my obsession.I remembered, puno ang kwarto ko ng mukha niya which I don’t quite understand kung bakit biglang naging ganoon ako sa kaniya.She’s really a mystery to me. Tinulungan niya lang naman ako na matanggal ang bala ng baril sa katawan ko. May mahika ba siya at ginayuma niya ko?Ilang ulit kong inisip kung bakit not until I realized that maybe, dahil sa unang pagkikita naming iyon ay nahulog na pala ako sa kaniya. Maybe that’s what they called love at first sight at kunwari ay galit ako sa kaniya pero ang totoo ay iba na pala..Kung wala lang sanang nangyari sa akin noon, baka napigilan ko ang kasal kay Rendova.Nang tignan ko ang mukha niya, hindi ko aakalain na nasa bisig ko na siya natutulog ngayon. I thought it’s only a

“So si Evangeline nag-utos sayo?” agad kong kinuha ang cellphone niya na agad niyang pinalagan.“Give me that!”Agad kong binuksan pero may passward.“Anong password?”“Sa tingin mo sasabihin ko?”Sapilitan kong kinuha ang daliri niyang hindi niya maigalaw at itinapat sa finger print sensor.“Fvck!” Napamura na lamang siya lalo na nang mabuksan ko ang cellphone niya. Buti naman at gumana ang finger print. Mahihirapan ako kung face detector lalo’t nag-iba ang mukha niya. Baka mamaya hindi siya kilalanin ng cellphone niya.Agad kong pinakialam ang inbox niya.“Are you like this? Paki-alamera?”“Are you like this too? Sinungaling? Scammer?” pang-aalaska ko. Sinamaan niya ko ng tingin.Nang tignan ko ang inbox niya, agad kong tiningnan ang messages nila ni Evangeline pero nagulat ako na puro siya lang ang may text messages dito pero niisa ay walang reply galing kay Evangeline.Agad ko siyang tinignan. “Basted ka pala?”“Happy?” naiirita na siya.“So siya ang nag-utos sayo?”Hindi siya nags

Hindi ko alam bakit ganyan ang reaction ni Aidan matapos kong sabihin sa kaniya na home-schooled ako. Para bang hindi siya makapaniwala.“Why? Nagkita na ba tayo dati?” tanong ko.Tumingin siya sa mga mata ko at ako naman ay naghihintay ng sunod na sasabihin niya pero bago pa man niya maibuka ang labi niya, biglang may dumating.Sabay kaming napatingin sa pinto.“Buksan ko lang,” sabi ko at ako na ang kusang nagbukas. Tumambad sa harapan ko si ma’am Monique.“Sorry, nakalimutan ko cellphone ko sa kwarto, ma’am. Pwede ko bang kunin?”“Sige po ma’am Monique.” Sabi ko sa kaniya at gumilid para makadaan siya. Pinanood ko siya at nakita kong dumiretso siya kay Aidan at nag-usap sila sandali.Kumunot ang noo ko lalo na nang lumapit pa bahagya si ma’am Monique kay Aidan na para bang binubulong niya ang sasabihin niya. Bakit? Ayaw ba niyang marinig ko?I don’t like it. Gusto ko ring malaman kung ano yung pinag-uusapan nila.“A-Anong meron?” ngumiti ako para hindi nila makita na medyo hindi ko