Semua Bab ดาบพิฆาตสลับนภา: Bab 41 - Bab 50

อวี้เหวินสูดหายใจลึก เงยหน้ามองหวังหลินด้วยแววตาขอบคุณ "พี่หวัง ของสิ่งนี้ล้ำค่าเกินไปนัก ข้ามิอาจรับไว้โดยปราศจากสิ่งตอบแทน..." หวังหลินหัวเราะเบา ๆ ยกมือขึ้นปราม "อย่ากังวลไป น้องชาย ของสิ่งนี้ข้าเก็บรักษาไว้เนิ่นนาน แต่ไม่เคยมีวาสนาใช้อย่างแท้จริง ข้าคิดว่าเจ้าคือผู้ที่เหมาะสมกับมันที่สุด หากเจ

หัวหน้าหมู่บ้านเทียนฟูที่เฝ้ามองอยู่ข้าง ๆ พลันรู้สึกตัวว่าตนมิอาจอยู่ที่นี่ต่อไปได้อีก นายน้อยหวังถึงกับออกมาต้อนรับด้วยตนเอง เช่นนั้นชายชราผู้นี้ย่อมมีสถานะมิใช่ธรรมดา เขาประสานมือคารวะ “นายน้อยหวัง แขกของท่านย่อมสำคัญ ข้าขอตัวลา หากมีสิ่งใดต้องการให้ข้ารับใช้ ขอเพียงส่งคนมาแจ้ง ข้าพร้อมช่วยเหลือเ

ชายชราผู้หนึ่งก้าวออกมาจากเงาไม้ กิริยาท่าทางของเขาดูเชื่องช้า หากแต่เปี่ยมไปด้วยอำนาจแฝงเร้น อาภรณ์ดำหม่นที่เขาสวมใส่ดูเก่าโทรม ทว่ากลับไม่มีสิ่งใดลดทอนบรรยากาศอันเย็นเยียบที่แผ่ซ่านออกมา เส้นผมสีเทาแซมขาวปล่อยยาวจรดกลางหลังพลิ้วไหวตามสายลม ดวงตาเรียวเล็กเป็นประกายเจ้าเล่ห์ แฝงไว้ด้วยความลึกล้ำและค

อวี้เหวินมองดูการต่อสู้ที่ทวีความดุเดือดขึ้นทุกขณะ ดวงตาของเขาหรี่มองชายชราด้วยความสนใจ ‘เขาเริ่มจริงจังแล้ว… หึ ข้าจะรอดูว่าท่านจะทำได้ถึงเพียงใด!’ ทว่าอสรพิษยักษ์หาได้เป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำง่ายดายไม่ มันแผ่พลังอสูรออกมาอย่างเต็มที่ ดวงตาสีทองของมันเปล่งประกายแห่งโทสะรุนแรง ร่างของมันขยายพองขึ้น ก่อ

แสงสว่างเจิดจ้าพลันแผ่ซ่านออกมาจากร่างของเขา แต่ก่อนที่เขาจะหายตัวไป พลังปราณกระบี่สุดท้ายก็พุ่งเข้าปะทะร่างเขาอย่างจัง เสียงร้องโหยหวนดังก้องไปทั่ว ก่อนที่ทุกอย่างจะสงบลง และราวกับว่าชายชราผู้นั้นไม่เคยปรากฏตัวอยู่ในที่แห่งนี้มาก่อน... ณ ภายในมิติของสร้อยคอ อวี้เหวิน ซ่งเหยียนเฟยมองดูฉากนี้อยู่ตลอ