Semua Bab ดาบพิฆาตสลับนภา: Bab 51 - Bab 60

ชายชราแย้มยิ้มพยักหน้า ดวงตาเต็มไปด้วยความเคารพ “ขอให้นายน้อยเดินทางปลอดภัย โชคดีตลอดทาง” --- ณ ลานกว้างใจกลางหมู่บ้าน ขบวนสินค้ากำลังเตรียมออกเดินทาง ม้าเทียมรถกำลังถูกควบคุมอย่างเป็นระเบียบ สินค้าถูกห่อหุ้มด้วยผ้าเนื้อหนา มัดแน่นด้วยเชือกเส้นใหญ่ ธงของตระกูลหวังสะบัดไหวตามสายลม ตราสัญลักษณ์อันสง

อวี้เหวินรู้สึกลำบากและเหนื่อยล้าไม่น้อย แต่แววตาเขายังคงแน่วแน่ เฉกเช่นเปลวเพลิงที่ไม่ยอมมอดดับ เป้าหมายของพวกเขาอยู่ไม่ไกลแล้ว เมือง “ซูไห่” เมืองซูไห่ เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ระหว่างหุบเขาและทะเลสาบขนาดใหญ่ มิใช่เมืองเอกอันโอ่อ่า ทว่าเป็นเมืองสำคัญซึ่งมี “ตำหนักมังกรเมฆา” ตั้งอยู่ หนึ่งในสี่สำนักอ

คืนนั้น แสงจันทร์สีเงินขลับลอยอ้อยอิ่งเหนือยอดไม้ พาดเงายาวทอดผ่านผืนทางที่ลัดเลาะไปในม่านไม้ลึก พวกเขาออกจากโรงเตี๊ยมได้ราวหนึ่งชั่วยาม รถม้ายังคงเคลื่อนผ่านเส้นทางแคบคดเคี้ยวที่ขนาบด้วยเนินเขาทั้งสองข้าง บรรยากาศเงียบงันเยือกเย็น มีเพียงเสียงล้อลากไหลทับพื้นดิน เสียงม้าหอบหายใจแผ่ว และเสียงสายลมพั

เสียงของเขายังมั่นคง แต่แววตาเต็มไปด้วยความอ่อนล้า อวี้เหวินช่วยพยุงเขากลับไปยังรถม้า ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครา แต่ครั้งนี้มิใช่ความเงียบแห่งภัย หากคือความเงียบที่อวี้เหวินรู้สึกได้ถึงบางสิ่ง ไม่ใช่เพียงกลิ่นเลือด หรือกลิ่นดินชื้นจากผืนป่าหลังฝน หากแต่คือกลิ่นของโชคชะตา...ที่เริ่มหมุนวนเปลี่ยนไป

อวี้หลานและอวี้เหวินสบตากันครู่หนึ่ง ก่อนจะนั่งลงเงียบ ๆ ข้างกองไฟ ต่างคนต่างมีความคิดคละเคล้ากันในใจเเละความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นในค่ำคืนนี้ ก็ดูจะเริ่มต้นอย่างงดงามดั่งประกายเพลิงท่ามกลางม่านหมอกแห่งชะตา รุ่งอรุณปกคลุมด้วยหมอกจางยามเช้า แสงแดดอ่อน ๆ สาดลอดผ่านยอดไม้เบื้องบน กลิ่นหอมของดินเปียกและห