All Chapters of เสี่ยขารักหนูไหม: Chapter 11 - Chapter 20

นักธุรกิจหนุ่มสองคน นั่งมองหน้ากัน คล้ายกับเป็นการดูเชิง ซึ่งกันและกัน ข้อความที่พูดถึง บุคคลที่สาม ที่เป็นหัวข้อสนทนา ในวันนี้ ทำให้ ความรู้สึก ของ แต่ละคน ต่างกันไป“ผมทราบว่า น้องเลิฟ สนิทสนมกับคุณเกียรติมาก แต่ คุณเกียรติ คงไม่คิดจะให้ น้องเลิฟ ต้องเป็นรอง”คนที่ฟัง นิ่งแล้ว คิดในใจ เอกณัฐ เลือกใช้คำดี ไม่มีคำพูด ที่แสดงออก ถึงการ ดูถูก หรือ ใช้คำ ที่ด้อยค่า น้องเลิฟ แต่เลี่ยง ไม่เอ่ยถึง ความสัมพันธ์“ผมไม่มีใคร ผมโสด และ ผมชอบน้องเลิฟ ผมอยากจะให้คุณเกียรติ ปล่อยมือจากน้องเลิฟ แล้วผม จะดูแล น้องเลิฟ ต่อจากคุณเอง”“น้องเลิฟ ยังเด็กมาก อายุแค่ยี่สิบ เรียนก็ยังไม่จบ ญาติพี่น้องก็ไม่มี คุณเอกคิดว่า พร้อมจะดูแลน้องเลิฟ ขนาดนั้นเลยหรอ”“ผมดูแลได้ทุกวัน ทุกเวลา จะให้ย้ายมาอยู่ด้วยกัน ก็ได้ ผมจะปกป้องน้องเลิฟเอง”“ผมกับน้องเลิฟ เรามีกันและกัน คุณเอก อยากจะเข้ามาดูแล ผมก็ไม่ขัดขวาง แต่จะให้ผม เลิกคุย เลิกติดต่อ เลิกโทรหา ผมทำไม่ได้”“คุณเกียรติ จะให้ผม ทำใจได้ยังไงครับ ถ้าผม อยู่กับน้องเลิฟ แล้วยังมี คุณเกียรติ คอยอยู่ด้วยแบบนี้”“จะไปคิดมาก ทำไม คุณต้องมองแค่ น้องเลิฟสิ ดูสิว่า น้องเลิฟ เ

รูปภาพที่นักธุรกิจหนุ่ม ลงในไอจี ส่วนตัว ทำให้คนที่เห็น กรี้ดลั่นออกมา นอกจาก เค้าจะไม่ปฏิเสธ มัน แต่ยัง พามัน ขึ้นคอนโด ไปในที่ส่วนตัวที่แทบจะไม่มีใคร ได้ขึ้นไป ถ้าไม่ใช่ แฟน “พี่พีช พี่พีช เห็นหรือยัง”พี่สาวที่กำลังนั่งดู กระเป๋าใบใหม่ อยู่ มองน้องสาว ที่หน้าตาตื่นมาหา ตั้งแต่เช้า “เอะอะอะไร”รูปภาพในโทรศัพท์ ที่ทำเอาคนที่เห็น ใจเต้นตุบตับ คือ ภาพหญิงสาว ยืนอยู่มองออกไปข้างนอก ภาพแอบถ่าย ที่ถ่ายจากทางด้านหลัง “อีเลิฟ มันเกาะ คุณเอกของแพร์ “น้องสาวร้องออกมา แทบจะขาดใจ เธอพลาดไปนิดเดียว ที่ไปจูบกับนายแบบหนุ่ม แล้ว คุณเอก ก็มาเห็นพอดี เค้าบอกว่า คบหากัน ต้องมีแค่คนเดียว แล้วทำไม เค้าถึง ยอม เมื่อเป็นอีเด็กนั่น “พี่พีช คุณเกียรติ เขาไม่ไปหา อีเด็กนั่นแล้วหรอ”ถ้าคุณเกียรติ เลิกรา กับ อีนังนั่น ก็ดี “พี่ไม่รู้ ไม่รู้เหมือนกัน แต่ มันก็ดี ถ้าอีนั่น ไปหา คุณเอก”“พี่พีช คุณเอก ของแพร์นะ”“แต่เค้า เลิกกับเธอไปแล้ว เธอจำไม่ได้หรอ ว่าเค้า เลิกกับเธอแล้ว”“พี่พีช ทำไมพี่พูดแบบนี้ คุณเกียรติพามันมา แล้วก็ทำให้มัน รู้จักกับคุณเอก คุณเกียรติ เป็นคนทำให้มัน เจอกับคุณเอก

โทรศัพท์มือถือดังขึ้น เมื่อ ใกล้จะถึง ห้องพอดี กว่าจะได้กลับมาที่นี่ ก็ดึกมากแล้ว โชคยังดีที่ คอนโดของเสี่ยขา กับ เด็ก อยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่ ไม่งั้น ลูกสาวคนเดียว ต้องโดนดุ แน่ๆ“น้องเลิฟ ทำไมยังอยู่ชุดนี้”ผู้เป็นแม่ ดุ ออกมาทันที ที่เห็นลูกสาว ยังอยู่ในชุดนักศึกษา ทั้งที่ดึกมากแล้ว“แม่ คิดว่า จะไม่โทรแล้ว แต่ก็อดใจไว้ไม่ไหว แล้วดูสิ ป่านนี้แล้ว ทำไมยังไม่เปลี่ยนเสื้อผ้า หรือว่า เพิ่งกลับมาบ้าน”เซ้นต์ของแม่ แรงจริง ลูกสาววางโทรศัพท์ตรงที่วาง แล้วรวบผมยาว ก่อนจะหนีบด้วยกิ้บตัวใหญ่“ดูสิ ตามใจกันอีกแล้ว “สร้อยคอเส้นบาง ที่อยู่ที่คอขาว ทำให้แม่ บ่นออกมา อีกครั้ง“คุณลิลลี่ขา จะบ่นอีกนานไหมคะ โทรมาเพราะคิดถึง หรือ โทรมาเพราะอยากบ่น”ลูกสาวบอกเสียงอ้อน แล้วอวดสร้อยคอ เส้นใหม่“เส้นนี้ ไม่ใช่คุณเกียรติค่ะ เป็นคนอื่น”“น้องเลิฟ”แม่ที่อยู่ต่างแดนมองลูกสาวด้วยความตกใจ กับสิ่งที่ได้ฟัง“เขาโตมากนะลูก น้องเลิฟ จะไหวไหม”ลูกสาวบอกเรื่องราวของแฟนให้แม่ฟัง ก่อนจะทำหน้ายุ่ง คิ้วขมวด เมื่อแม่ ท้วงติง“ยี่สิบกว่าปี เชียวนะลูก ไม่น้อยเลยนะ”“ทราบค่ะ ว่า อายุห่างกันมาก และน่าจะมีคำพูด ร้ายๆ เข้าหู อ

ใบหน้าสวยหวาน ที่นอนอยู่บนโซฟา สบตากับเค้า ที่อยู่ตรงหน้า แล้วมือหนา ก็ลูบไล้ที่คอขาว ก่อนจะสัมผัส เนินอก ที่แสนจะงดงาม“เสี่ย เด็กกลัวนะ “เธอแอบกังวลใจ เหมือนกัน ถ้าจะมีอะไรกับเขา จริงๆคนที่ได้ยิน ยิ้มออกมา แล้วถอดเสื้อตัวเองออก ก่อนจะขยับตัว เข้าไปหาร่างกายแข็งแรง อยู่ตรงหน้าของเธอ มือบาง ถูกนำไปสัมผัส ที่หน้าอก และ หน้าท้อง แบนราบ ที่มีกล้ามเนื้อ ส่วนมือของเค้า ลูบผมเธอ แล้วถามออกมา“กลัวอะไร บอกเสี่ยสิ ว่าเด็กกลัวอะไร”เขาสะกดอารมณ์ตัวเอง อย่างเต็มที่ ทั้งที่อยากจะฟัด ตั้งแต่ตรงนี้ แทบขาดใจ เธอยั่วยวน เธออ้อน เธอร้องขอ ด้วยแววตา ของเด็ก ที่แสนไร้เดียงสา“เสี่ยขา ถ้ามีเด็กแล้ว อย่ามีใครอีกนะ “เธอกลัวว่าเค้า จะมีใครอีกเอกณัฐพยักหน้า“เสี่ยสัญญา เสี่ยจะมีแค่น้องเลิฟ คนเดียว”เขาจูบเธอเบาๆ แล้วขยับออก ก่อนจะสัมผัสอย่างนุ่มนวล แล้วถอย มองเธอ ที่หน้าแดงตัวแดง แล้วก็ยิ้มกว้าง ออกมา“เสี่ยจะห้ามใจยังไง ในเมื่อเด็ก เป็นแบบนี้”เขาโทษเธอ ได้ยังไงกัน ในเมื่อเค้าต่างหาก ที่ร้ายกาจกับเธอ ขนาดนี้เธอดันตัวเค้า ให้นั่งพิงพนักโซฟา แล้วขยับตัวขึ้นไป นั่งคล่อมเค้า ผมยาวสยาย ปิดแผ่นหลังของเธอ แล้

เรือลำใหญ่ ที่จอดอยู่กลางทะเล ถูกเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว ร่างบอบบางสวมเดรสสั้น เดินย่ำลงมาบนหาดทราย ขาวละเอียด แล้วก็ถูกอุ้มตัว เดินไปยังเรือเล็กที่รอเอาไว้แล้ว เพื่อที่จะไปต่อ เรือใหญ่ อีกครั้ง “ไม่อายหรอคะ คนเยอะเลย “ช่วงเวลานี้ มีนักท่องเที่ยว ลงมาอาบแดด และ ใช้เวลาที่หาด จำนวนมาก แต่เค้ากลับ อุ้มเธอขึ้นมา ไม่แคร์สายตาใคร “อายใครที่ไหน เสี่ยไม่อายหรอก ต่อไปนี้ เด็กต้องทำตัวให้ชินนะ เสี่ยจะตัวติดกับเด็กตลอดเวลาเลย”ในเมื่อตอนนี้ ทุกอย่างชัดเจนแล้ว ก็ไม่มีอะไร จะต้องกลัว หรือ กังวลอีกต่อไป เรือลำใหญ่ ที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน มีคนขับเรือ และ พนักงาน คอยดูแล อยู่ห่างๆ เพื่อความเป็นส่วนตัว แก่แขกวีไอพี “เสี่ยตั้งใจมากว่า คืนนี้ ตรงนี้ จะเป็นเฟิร์สไทม์ ของเรา แต่ว่า เด็กทำเสียเรื่อง”เธอหัวเราะออกมา แล้วจูบแก้มเค้า “เด็กทำเสียเรื่อง หรือว่า เสี่ยห้ามใจไม่ไหว กันแน่ “เค้าดึงมือเธอ เข้ามาในห้องข้างใน ปิดประตู แล้วจูบเธออย่างเร่าร้อนทันที “เด็กคนนี้ จริงๆ เลย”เสื้อเชิ้ตที่ติดกระดุม เอาไว้หลวมๆ ถูกถอดออก แล้วก็ดึงตัวเธอ มาแนบชิด เดรสสั้น ที่เธอสวมอยู่ ถูกดึงออก แล้วเค้า ก็จับเธอห